Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 64

2000
‎Eta behatu nion berriro Pedro Huiziri, eta irri harro urrun bat egiten sumatu nuen oraingoan, osabari aditzerat eman nahi balio bezala ezen ez zuela haren aburua aintzakotzat hartzen; bertze jauntxo guztiak, berriz, harri eginik zeuden, norat beha ez zekitela... eta haietarik bat ere ikusi nuen eskua bekokirat zeramala, iduri zuelarik ezen zeinatzerat eta aitaren egiterat zihoala; eta, haien artean, aita bakarrik izan zen garbiki irri egin zuena.
‎Gero, hartu nuen eskutik nik hautatu nuen emaztekia eta neure etxerat eraman nuen zaldi gainean.
‎Segurtasun zerraila zuen, berri berria zirudiena. Hala ere, bertze aterabiderik ez eta hartara luzatu nuen eskua. Inor ez zen ni baino gehiago harrituko, ondora egina baizik ez zela ohartzean.
‎Ganberan, figura lauso bat makurtua zegoen nire aldera. Ohe ondoko mahaitxora luzatu nuen eskua. Pasta lodiko betaurreko beltzen ukituak ortziral larunbatetako gertakari hitsen gomutaz itzali zidan gogoa.
‎Eguzki betaurrekoen gibeletik, azterrean sumatu nituen haren begiak. Kasik oharkabean, haren menpeko Ramirez Zamaketariak lehengo arratsean kokotsean utzitako oroigarri hanpatuxera eraman nuen eskua. Sarasa inspektoreordea kontent egoten ahal zen:
2004
‎Argiño dardarati batek itzal konkortuak sorrarazi zituen gelatxoan. Emeki emeki, burukoaren azpian ezkutatua nuen pistolarantz lerratu nuen eskua. Bihotza pil pil banuen ere, arnasaldi sakonak egiten ahalegindu nintzen, nire bisitariari lo nengoela sinetsarazteko.
‎Ahozuloa erabat lehor nabaritzen nuen eta mihia puztu eta lakarra. Sudurreko loturetara eraman nuen eskua. Mina artean oihartzun urruna, eramangarria bazen ere, banekien luze gabe beste sentipen guztei nagusituko zitzaiela.
‎Edo ondo ondoan, hobeki: ...k–, nire begiek, beren abantailazko posiziotik, sumatzen zituztenak; eta neskak berriro ukitu ninduen ezkerreko bularraz, eta urduri jarri nintzen, dar dar nuèn eskua eskotean sartzeko eta ikerketak egiten hasteko gogoz; eta hala, bada, eman nion mutilari sinadura, jarri zizkidan neskak koaderno txiki bat eta luma eskuan... eta, ahalik eta azkarren, sinadura urduri batean ezkutatu behar izan nuen eskuaren dardara; neskak, ordea, ez zirudien harekin asea eta, begietara zuzen so egiten zidala, irribarre ezkutu bat betartean, esan zidan:
2006
‎Adin hartan nekez gogortuko zitzaion, laguntzarik gabe ez behintzat. Baina hantxe utzi nuen eskua, txoria hatzen artean neukala. Geldi egon nintzen une batez, eta Julian izan zen orduan keinua egin zuena:
‎–Quen es? –berriro berak, harridurak begitartea bigundu eta lepoan estu sumatzen nuen eskua laxatuz.
2008
‎Begiak itxita zituen eta ez zuen zirkinik egiten. Nik liburua hartu nuen eskuetan eta orduantxe egin zuen galdera fatidikoa.
2009
‎–Ez, ez, ezetz egin nuen eskuarekin?. Ez da ezer txarrik gertatu.
‎Laguna alboan azken arnasa ematen ikusi arren ez nintzen mugitu, bertan jarraitu nuen eskuak jasota, isilean orain, negar malkoak matrailetatik behera. Azkenean eraso hark ez zuen garaipenik lortu, eta maldan behera abiatu ziren gutarrak.
‎Promozioarena jakin eta handik gutxira kafe makinaren inguruan egindako kontziliabuluan (negar egiteko baino ez zigun balio izan, baina gaurko langileek ez dugu askoz gehiagorik eskatzen) ondo gogoan hartu nuen nor izango nuen eskura egun horietan. Gerentearen idazkaria, Ruth, urrunago joan gabe:
‎Ez nekien zer esan. Masail gorritua estali nuen libre nuen eskuarekin, baina nahita ere ezin izan nuen ispiluko irudia estali: ama ikusi nuen, aitaren eskuari begira, lehenengo; niri begira, gero; eta biltegiko errezela berdeen atzean desagertzen, azkenik.
‎Lehortzen hasitako adatsetatik pasa nuen eskua. Asko zekien Xantik.
‎Neurri handiko eskela jartzeko lain. Kokotsetik pasa nuen eskua berriro. Hurrengo goizean, aspaldiko partez, bizarra ebakiz gero, kalterik ez.
‎Carver hartu nuen eskutan, baina hura banuen. Alejandra Pizarnik, René Char, Claudio Rodríguez...
‎Benetan pika zen eskailera zahar hura, eta gero eta mardulagoak berriz nire barruan sentitzen nituen kezkak. Automatikoki, txaketa bakeroaren poltsikoan sartu nuen eskua. Han zegoen Xantik eman zidan kaxa txikia, metxeroaren aldamenean.
‎Neure buruari nekez aitortzen nizkion eremuetara hurbiltzen ari zela sumatu nuen ordea. Atzeko zamarraren poltsikoan nuen puru kaxatxoaren bila luzatu nuen eskua berehala.
‎–Osorik nago behintzat, oso osorik ez nagoen arren, erantzun zion nebak, zeinak, hortzak estutu eta irri itxurako bat moldatzen zuela, honela jarraitu baitzuen?. Agur egitera ohitu nuen eskua, hain naiz sinpatikoa, eta azkenean agur egin dit berak?
‎–Biltegian piper poto pila dago, eta ezin asmatuta genbiltzanean, poto bat hartu nuen eskuetan eta galdetu nien: Eta Piper Gorriak?...
‎–Osorik nago behintzat, oso osorik ez nagoen arren –erantzun zion nebak, zeinak, hortzak estutu eta irri itxurako bat moldatzen zuela, honela jarraitu baitzuen– Agur egitera ohitu nuen eskua, hain naiz sinpatikoa, eta azkenean agur egin dit berak...
2010
‎Sentimendu txarrak nituen. Itoko nuen eskuekin, lapur zaharra, eta nire oinen azpian txikitu!
‎Eskuinaldean probatu nuen, baina han ere ez zegoen hormarik. Ohebururantz eraman nuen eskua, eta ukitu nuenak atoan bizkorrarazi ninduen, ez baitzen nire ostatuko horma, azalera lirdingatsuko eta hats higuingarriko zerbait baizik. Ezustearen eraginez begiak guztiz ireki arren, deus ikusi gabe jarraitzen nuen.
‎Atzamar puntekin zentimetro batzuk ibili nituen astiro, eta, halako baten, zerbait gogorraren kontaktua sentitu nuen. Atoan kendu nuen eskua handik, bular aldera eraman eta geldi egon nintzen zenbait minututan.
2012
‎Sabeleko oinazea sentitzerakoan, gizajoa, gizajoa, gizajoa esaten nuen eskuak sabelean jarrita hari begira. Ez genion hileta elizkizunik ere egin, sekretupean egin behar izan nuen dena.
‎Ezpata zorrotik aterata, sakonunea haztatzen hasi nintzen; baina burutapen bakar bat aski izan nuen sosegatzeko. Katakonben hesi sendoan ipini nuen eskua, eta lasaituta geratu nintzen. Hurbildu nintzen hormara; garrasika ari zenaren oihuei erantzun nien.
‎Eta errege zigilua zuten bere kredentzialak erakutsi eta begien aurre aurrean jarri zizkidalarik, hamar minutu inguruz hitz egin zuen, batere haserre itxurarik gabe, baina bai nolabaiteko tinkotasunez; sarri egiten zuen keinu aurrera, gutxi gorabehera milia erdira zegoen hiribururantz, geroago jakin nuenez?, ni hara eramatea erabakia baitzuen Maiestateak Kontseiluan. Hitz gutxitan erantzun nion, baina alferrik, eta aske nuen eskuaz keinu egin nuen beste eskurantz (baina jaun bikain haren buru gainetik, berari edo beraren segiziokoei min egiteko beldurrez), eta gero neure burura eta gorputzerantz ere bai, askatasuna nahi nuela adierazteko. Nahikoa ongi ulertu zidala ematen zuen, buruaz ezezkoa egin baitzuen, eta preso bezala eraman behar nindutela adierazteko moduan heldu zion bere eskuari.
2013
‎Ez nekien zenbat denbora iragana zen. Burua goititu ere gabe luzatua nuen eskua ezpatara. Hura atxikirik zutitu nintzen, neure burua defendatzeko prest.
‎Izuari konprenitu ezina gehitu zitzaion haren bisaian. Libre nuen eskuaz baliatu nintzen kapelua goititzeko.
‎Lanpa itzalita, dena ilunpean zegoen berriz. Oinazeagatik ere, arropa barrenera bota nuen eskua, sastakaiaren bila. Ateratzearekin batera, belarriak egin zidan gaztigu:
‎Mindurik ez nuen eskua minez eraman nuen nire begien tapakira. Esku fin eta delikatu batek galarazi zidan erabat kentzea begi paretik.
2014
‎Astiro hitz egiten zuen, tentu handiz. Hizkuntza eta toki guztietan uztak hori bezala ulertzen den keinua egin nuen eskuarekin eta berak, ondo da, ondo da, esanez bukatu zuen gaia.
‎Sarrerako horman 13 zenbakia zegoen zizelkatua. Egurrezko ate handia jo nuen eskuarekin, eta gizon lodikote batek ireki zuen. Nire osabaren abokatua zen.
‎Ez dakit nahita egin zuen txistea ala oharkabean. Nolanahi dela, umore beltz horrek halako zazta bat egin zidan barrenean, eta kanbioen palankatik Rafaren aulkira eraman nuen eskua, haren belaun gainean uzteko. Ez zen fereka bat izan:
2015
‎Nik uste nuen bazihoala, bazihoakidala, haiek espantuak eta min zuriak eta pupu saminak. Pulmonia bat, pentsatu nuen, orain neronek soilik lurperatu dut gizajo hau, inoren laguntzarik gabe, eta aitzurra ekarri nuen eskuetara. Otok tresna hura eskuetan nekarrela ikusi zuenean, doministiku egiteari utzi zion istantean.
‎Hobeto esanda, zerbaitekin egin nuen topo. Nire aurrean ez zegoen ez ezer, ez inor, eta, hala ere, ikusi ezin nuen esku indartsu batek zangotik heltzen zidala sentitu nuen. Agur poeta, murmurikatzen zuen mutil ahots bat entzutea ere iruditu zitzaidan, kolpetik eta erremedio gabe, muturrez aurrera erortzen nintzen bitartean.
‎Nire adats beilegitik pasa nuen eskua. Bera ere aztertzen aritu zitzaidan beraz.
‎Automobilera abiatu nintzen poliki, eta gabardinak poltsikoan zeukan tartetik barrena sartu nuen eskua, perkutorearen palanka jasotzeko. Plazan ez zegoen ia inor.
2016
‎Eta halaxe da; eta mundu osoa ere elkor da lurrak eskaintzen dituen fruituak landatzen ez dituenarentzat. Aitortzen dut, esan nuen eskuak alaikiro igurtziz, ezen basamortu batean banintz, nire grinek edirenen luketela zerekin piztu.
‎–Ez gara diamanteak bezalakoak, esan nion eskua hartuz?, eta brida guztiak erabili behar ditugu, harik eta bere garaian adinak ebatsiko eta apurtuko dizkigun arte. Baina, ene dama maitea, erantsi nuen eskuan muin eginez?, oraindik ere oso, oso goiz da.
‎–Ordea, guk bereizi egiten ditugu, esan nuen eskua haren janzkiaren mahukan jarriz, egin zidan deiaren ordain gisa?, ondo bereizi ere, ene aita gaixoa!, beren lanetik ateratzen duten ogia jan nahi dutenak, eta beste batzuen ogia jan beste asmorik ez dutenak, salbu eta bizitza hau nagikerian eta ezjakintasunean iragaitea Jainkoaren izenean.
‎Horrela egin genituen beste kilometro batzuk, bera begiak itxita eta tarteka arnasa eteten zuela eta ni gurasoei erreparatuz. Uste dut neska errukitu egin zela, larriturik ikusten ninduelako, eta berak erretiratu zuen dagoeneko izerditan nuen eskua zangoen arteko gordelekutik, altxatu zen berriro eta, aurrean gurasorik ez balu bezala, musu heze bat eman zidan masailean. Gero eskutik heldu eta aspaldidanik bikote bagina bezala egin genuen Pariseraino bidea, inolako arriskurik gabe orain, begiratuta ere ez baikintuzten bere gurasoek gerritik behera ikusiko.
‎Azkenean bai, lortuko nuen: astebetez bazen ere, bere liburutegia izango nuen eskura eta bere idazmahaian eseri eta idatzi ahal izango nuen. Helburu nagusia, noski, hitzaurre honetarako hitzak bere idazmahaian eta beren katua hankapean ferekan neukala idaztea zen, baina horretan ere huts egin nuen.
2017
‎Makurtu nintzen, kresalez bete nuen esku ahurra, eta bekokia eta lokiak busti nituen. Freskatua sentitu nintzen.
‎Begiratu egin zidan, amore emaile, sakon. Bat batean luzatu nuen eskua eta bostekoa eman genion elkarri, berak serioski, armada eta udalarekiko bere ametsen gailur ponposetik. «Tipo ona zara, Deacon.
‎Pasilloak ur bila abiatutako belaunaldi triste guztien oinik gabe segitzen zuen. eta hala ere begiak ikusi ezin dutela hortzak bezala estututa ez sinesgogorrak minik ezaz ere duda eginez orkatila belauna eskailera barandaren isuri luze ikusezina non pauso txar bat loz betetako iluntasunean Ama Aita Caddy Jason Maury atea ez daukat beldurrik bakarrik Ama Aita Caddy Jason Maury hainbeste urrunduz lo hartuta segituan hartuko dut lo baldin eta nik atea Atea atea Hutsik zeuden haiek ere, hoditeria, portzelana, horma lasai zikinduak, kontenplazio tronua. Ahaztuta utzi nuen basoa, baina posible nuen eskuek ikusi egiten dute zisne zintzur ikusezina atzamarrak freskatzen non Moisesen makilaren beharrik ez den basoa ukitu kontuz ez dadila takatekoka zintzur luze freskoan takatekoka metala freskatzen basoa beteta gainezka kristala atzamarrak freskatzen loa isuriz lo hezearen zaporea utziz zintzurraren isiltasun luzean Pasillotik itzuli, isiltasunean batailoietan xuxurlatzen zuten oin galdu guzti... Orduan gortinen arnasa iluntasunetik nire aurpegira, nire aurpegian utziz arnasa.
‎Shreveren eskutitzak karraska egin zuen oihaletik barrena eta atera eta helbidea aztertu nuen, eta saihetseko poltsikoan gorde. Gero erlojua Shreveren gelara eraman eta haren tiraderan sartu nuen eta nire gelara joan eta painelu garbi bat hartu eta ateraino joan eta argiaren etengailuan jarri nuen eskua. Orduan gogoratu zitzaidan ez nituela hortzak garbitu, beraz poltsa ireki behar izan nuen berriro.
‎Harrigarriena zera zen, zumake pozoitsua izatea eta ez suge bat edo horrelako zerbait. Beraz ez nuen eskua handik kentzeko lanik hartu. Hantxe gelditu nintzen txakurra urrundu arte.
‎Haserretu egin zen, egiten ari ginena ez zela jolasa erakutsi nahiz bezala oldartu zitzaidan gainera eta harrapatu zidan berriro lepoa eta estutu zidan arnasa galarazteraino. Itotzeko zorian nengoela Mara ikusi nuen eskuan bere bota handietako bat zuela. Aizkolari batek bezala altxatu zuen gora bere tribu musikalaren ikurretakoa eta jo zion kolpe bakar bat kokotean ingelesari eta hau ziplo erori zen.
‎Eta ni han bainatzen nenbilela, han jartzen zen eserita, eta haur bat jartzen zuen altzoan, gure adinekoren bat. Ez nuen ikusten, baina ikusten nuen eskuak sartzen. Eta nire baitan pentsatzen nuen:
‎Alde batetik, lehen esan dudanaren haritik, kulturismoaren filosofia ondo asko mamituta daukat; bizi egiten dut, eta emakumeei begiz hurbiltzea zen hankarteko muskulazioa puzteko ezagutzen nuen trikimailu bakarra, leku publikoetan ez nuen eskuaz handituko, noski, txapelketetara irten baino lehen egiten den bezala.
‎Jatetxeko karta aztertzen eman nuen Jontxu etorri arteko denbora, eta galtzetako poltsikora eraman nuen eskua, aitak keinu horrekin dirua utzi zidan ikusteko, eta diru hori aski izango ote zen ziurtatzeko.
‎Dibortziatu ostean, gauzak ordaintzeari utzi zion hark. Sententzia bat nuen eskutan, jartzen zuena hipoteka erdi bana ordaindu behar genuela eta mailegu pertsonalaren %80 ordaintzea hari zegokiola.
2020
‎Ezetz egin nuen eskuekin, irribarre egiten ahalegintzen nintzen bitartean.
‎Altzariaren gainazalean barreiatutako mendi txartel mordoxka bat. Haietako bat hartzeko imintzioa egin nuen, baina ukitu aurretik erretiratu nuen eskua, haren baimenaren zain.
2021
‎Sartu eta pare bat orrialde irakurri nituen behin, hasierakoak, eta ez dakit zer den frankistagoa, Falco detektibe frankistaren trilogia edo beste aberrazio hau. Alatristeren abenturetan lehena hartu nuen eskuetan aspaldi, eta orduan ere, bizitza laburregia delakoan, abandonatu egin nuen irakurketa hasierako orrialdeetan bertan. Nahikoa eta sobera, abenturazko liburu hartan zer eta abenturak falta zirela ikusteko.
‎Hari begira geratzen nintzen. Berriz hartzen nuen eskuen artean eta atzera berriz utzi, baina ez nuen ireki nahi. Irekitzen banuen irakurri egingo nuen, eta irakurtzen banuen amaitu egingo zen.
‎Komodako tiraderan sartu nuen eskua. Musuzapi eta alkandoren azpian zeuden bi pistolak:
2022
‎Dar dar batean, tarrapatan jantzi eta ilea lisatu nuen eskuekin: ezin behar bezala txukundu, Jokintxoren eztenkadak arriskatu gabe.
2023
‎Pertxetan zintzilik zegoen arropatik iragaten nuen eskua. Ez zen arropa merkea.
‎Txirrina entzutearekin batera, ezustean zakar agondu, eta kolpea hartu nuen somierraren kontra; esango nuke ohea apur bat altxatu ere egin nuela. " Atx!" hots eginik, kopetara eraman nuen eskua. Ez nuen ezer lirdingatsurik ukitu; odolik ez, espero.
‎Segundoak minutu luzeak bihurtzen ziren niretzat, koltxoi gainean biluzik eta bakarrik, bihotza taupadaka oraindik, bere zain. Komuneko txorrota entzun eta pentsatzen nuen eskuetan zuen nire sexuaren usainetik libratzen ari zela, nigandik askatzen, hain justu, gehien behar nuenean.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia