2000
|
|
Eta behatu nion berriro Pedro Huiziri, eta irri harro urrun bat egiten sumatu nuen oraingoan, osabari aditzerat eman nahi balio bezala ezen ez zuela haren aburua aintzakotzat hartzen; bertze jauntxo guztiak, berriz, harri eginik zeuden, norat beha ez zekitela... eta haietarik bat ere ikusi
|
nuen
eskua bekokirat zeramala, iduri zuelarik ezen zeinatzerat eta aitaren egiterat zihoala; eta, haien artean, aita bakarrik izan zen garbiki irri egin zuena.
|
|
Gero, hartu
|
nuen
eskutik nik hautatu nuen emaztekia eta neure etxerat eraman nuen zaldi gainean.
|
|
Segurtasun zerraila zuen, berri berria zirudiena. Hala ere, bertze aterabiderik ez eta hartara luzatu
|
nuen
eskua. Inor ez zen ni baino gehiago harrituko, ondora egina baizik ez zela ohartzean.
|
|
Ganberan, figura lauso bat makurtua zegoen nire aldera. Ohe ondoko mahaitxora luzatu
|
nuen
eskua. Pasta lodiko betaurreko beltzen ukituak ortziral larunbatetako gertakari hitsen gomutaz itzali zidan gogoa.
|
|
Eguzki betaurrekoen gibeletik, azterrean sumatu nituen haren begiak. Kasik oharkabean, haren menpeko Ramirez Zamaketariak lehengo arratsean kokotsean utzitako oroigarri hanpatuxera eraman
|
nuen
eskua. Sarasa inspektoreordea kontent egoten ahal zen:
|
2004
|
|
Argiño dardarati batek itzal konkortuak sorrarazi zituen gelatxoan. Emeki emeki, burukoaren azpian ezkutatua nuen pistolarantz lerratu
|
nuen
eskua. Bihotza pil pil banuen ere, arnasaldi sakonak egiten ahalegindu nintzen, nire bisitariari lo nengoela sinetsarazteko.
|
|
Ahozuloa erabat lehor nabaritzen nuen eta mihia puztu eta lakarra. Sudurreko loturetara eraman
|
nuen
eskua. Mina artean oihartzun urruna, eramangarria bazen ere, banekien luze gabe beste sentipen guztei nagusituko zitzaiela.
|
|
Edo ondo ondoan, hobeki: ...k–, nire begiek, beren abantailazko posiziotik, sumatzen zituztenak; eta neskak berriro ukitu ninduen ezkerreko bularraz, eta urduri jarri nintzen, dar dar nuèn eskua eskotean sartzeko eta ikerketak egiten hasteko gogoz; eta hala, bada, eman nion mutilari sinadura, jarri zizkidan neskak koaderno txiki bat eta luma eskuan... eta, ahalik eta azkarren, sinadura urduri batean ezkutatu behar izan
|
nuen
eskuaren dardara; neskak, ordea, ez zirudien harekin asea eta, begietara zuzen so egiten zidala, irribarre ezkutu bat betartean, esan zidan:
|
2006
|
|
Adin hartan nekez gogortuko zitzaion, laguntzarik gabe ez behintzat. Baina hantxe utzi
|
nuen
eskua, txoria hatzen artean neukala. Geldi egon nintzen une batez, eta Julian izan zen orduan keinua egin zuena:
|
|
–Quen es? –berriro berak, harridurak begitartea bigundu eta lepoan estu sumatzen
|
nuen
eskua laxatuz.
|
2008
|
|
Begiak itxita zituen eta ez zuen zirkinik egiten. Nik liburua hartu
|
nuen
eskuetan eta orduantxe egin zuen galdera fatidikoa.
|
2009
|
|
–Ez, ez, ezetz egin
|
nuen
eskuarekin?. Ez da ezer txarrik gertatu.
|
|
Laguna alboan azken arnasa ematen ikusi arren ez nintzen mugitu, bertan jarraitu
|
nuen
eskuak jasota, isilean orain, negar malkoak matrailetatik behera. Azkenean eraso hark ez zuen garaipenik lortu, eta maldan behera abiatu ziren gutarrak.
|
|
Promozioarena jakin eta handik gutxira kafe makinaren inguruan egindako kontziliabuluan (negar egiteko baino ez zigun balio izan, baina gaurko langileek ez dugu askoz gehiagorik eskatzen) ondo gogoan hartu nuen nor izango
|
nuen
eskura egun horietan. Gerentearen idazkaria, Ruth, urrunago joan gabe:
|
|
Ez nekien zer esan. Masail gorritua estali nuen libre
|
nuen
eskuarekin, baina nahita ere ezin izan nuen ispiluko irudia estali: ama ikusi nuen, aitaren eskuari begira, lehenengo; niri begira, gero; eta biltegiko errezela berdeen atzean desagertzen, azkenik.
|
|
Lehortzen hasitako adatsetatik pasa
|
nuen
eskua. Asko zekien Xantik.
|
|
Neurri handiko eskela jartzeko lain. Kokotsetik pasa
|
nuen
eskua berriro. Hurrengo goizean, aspaldiko partez, bizarra ebakiz gero, kalterik ez.
|
|
Carver hartu
|
nuen
eskutan, baina hura banuen. Alejandra Pizarnik, René Char, Claudio Rodríguez...
|
|
Benetan pika zen eskailera zahar hura, eta gero eta mardulagoak berriz nire barruan sentitzen nituen kezkak. Automatikoki, txaketa bakeroaren poltsikoan sartu
|
nuen
eskua. Han zegoen Xantik eman zidan kaxa txikia, metxeroaren aldamenean.
|
|
Neure buruari nekez aitortzen nizkion eremuetara hurbiltzen ari zela sumatu nuen ordea. Atzeko zamarraren poltsikoan nuen puru kaxatxoaren bila luzatu
|
nuen
eskua berehala.
|
|
–Osorik nago behintzat, oso osorik ez nagoen arren, erantzun zion nebak, zeinak, hortzak estutu eta irri itxurako bat moldatzen zuela, honela jarraitu baitzuen?. Agur egitera ohitu
|
nuen
eskua, hain naiz sinpatikoa, eta azkenean agur egin dit berak?
|
|
–Biltegian piper poto pila dago, eta ezin asmatuta genbiltzanean, poto bat hartu
|
nuen
eskuetan eta galdetu nien: Eta Piper Gorriak?...
|
|
–Osorik nago behintzat, oso osorik ez nagoen arren –erantzun zion nebak, zeinak, hortzak estutu eta irri itxurako bat moldatzen zuela, honela jarraitu baitzuen– Agur egitera ohitu
|
nuen
eskua, hain naiz sinpatikoa, eta azkenean agur egin dit berak...
|
2010
|
|
Sentimendu txarrak nituen. Itoko
|
nuen
eskuekin, lapur zaharra, eta nire oinen azpian txikitu!
|
|
Eskuinaldean probatu nuen, baina han ere ez zegoen hormarik. Ohebururantz eraman
|
nuen
eskua, eta ukitu nuenak atoan bizkorrarazi ninduen, ez baitzen nire ostatuko horma, azalera lirdingatsuko eta hats higuingarriko zerbait baizik. Ezustearen eraginez begiak guztiz ireki arren, deus ikusi gabe jarraitzen nuen.
|
|
Atzamar puntekin zentimetro batzuk ibili nituen astiro, eta, halako baten, zerbait gogorraren kontaktua sentitu nuen. Atoan kendu
|
nuen
eskua handik, bular aldera eraman eta geldi egon nintzen zenbait minututan.
|
2012
|
|
Sabeleko oinazea sentitzerakoan, gizajoa, gizajoa, gizajoa esaten
|
nuen
eskuak sabelean jarrita hari begira. Ez genion hileta elizkizunik ere egin, sekretupean egin behar izan nuen dena.
|
|
Ezpata zorrotik aterata, sakonunea haztatzen hasi nintzen; baina burutapen bakar bat aski izan nuen sosegatzeko. Katakonben hesi sendoan ipini
|
nuen
eskua, eta lasaituta geratu nintzen. Hurbildu nintzen hormara; garrasika ari zenaren oihuei erantzun nien.
|
|
Eta errege zigilua zuten bere kredentzialak erakutsi eta begien aurre aurrean jarri zizkidalarik, hamar minutu inguruz hitz egin zuen, batere haserre itxurarik gabe, baina bai nolabaiteko tinkotasunez; sarri egiten zuen keinu aurrera, gutxi gorabehera milia erdira zegoen hiribururantz, geroago jakin nuenez?, ni hara eramatea erabakia baitzuen Maiestateak Kontseiluan. Hitz gutxitan erantzun nion, baina alferrik, eta aske
|
nuen
eskuaz keinu egin nuen beste eskurantz (baina jaun bikain haren buru gainetik, berari edo beraren segiziokoei min egiteko beldurrez), eta gero neure burura eta gorputzerantz ere bai, askatasuna nahi nuela adierazteko. Nahikoa ongi ulertu zidala ematen zuen, buruaz ezezkoa egin baitzuen, eta preso bezala eraman behar nindutela adierazteko moduan heldu zion bere eskuari.
|
2013
|
|
Ez nekien zenbat denbora iragana zen. Burua goititu ere gabe luzatua
|
nuen
eskua ezpatara. Hura atxikirik zutitu nintzen, neure burua defendatzeko prest.
|
|
Izuari konprenitu ezina gehitu zitzaion haren bisaian. Libre
|
nuen
eskuaz baliatu nintzen kapelua goititzeko.
|
|
Lanpa itzalita, dena ilunpean zegoen berriz. Oinazeagatik ere, arropa barrenera bota
|
nuen
eskua, sastakaiaren bila. Ateratzearekin batera, belarriak egin zidan gaztigu:
|
|
Mindurik ez
|
nuen
eskua minez eraman nuen nire begien tapakira. Esku fin eta delikatu batek galarazi zidan erabat kentzea begi paretik.
|
2014
|
|
Astiro hitz egiten zuen, tentu handiz. Hizkuntza eta toki guztietan uztak hori bezala ulertzen den keinua egin
|
nuen
eskuarekin eta berak, ondo da, ondo da, esanez bukatu zuen gaia.
|
|
Sarrerako horman 13 zenbakia zegoen zizelkatua. Egurrezko ate handia jo
|
nuen
eskuarekin, eta gizon lodikote batek ireki zuen. Nire osabaren abokatua zen.
|
|
Ez dakit nahita egin zuen txistea ala oharkabean. Nolanahi dela, umore beltz horrek halako zazta bat egin zidan barrenean, eta kanbioen palankatik Rafaren aulkira eraman
|
nuen
eskua, haren belaun gainean uzteko. Ez zen fereka bat izan:
|
2015
|
|
Nik uste nuen bazihoala, bazihoakidala, haiek espantuak eta min zuriak eta pupu saminak. Pulmonia bat, pentsatu nuen, orain neronek soilik lurperatu dut gizajo hau, inoren laguntzarik gabe, eta aitzurra ekarri
|
nuen
eskuetara. Otok tresna hura eskuetan nekarrela ikusi zuenean, doministiku egiteari utzi zion istantean.
|
|
Hobeto esanda, zerbaitekin egin nuen topo. Nire aurrean ez zegoen ez ezer, ez inor, eta, hala ere, ikusi ezin
|
nuen
esku indartsu batek zangotik heltzen zidala sentitu nuen. Agur poeta, murmurikatzen zuen mutil ahots bat entzutea ere iruditu zitzaidan, kolpetik eta erremedio gabe, muturrez aurrera erortzen nintzen bitartean.
|
|
Nire adats beilegitik pasa
|
nuen
eskua. Bera ere aztertzen aritu zitzaidan beraz.
|
|
Automobilera abiatu nintzen poliki, eta gabardinak poltsikoan zeukan tartetik barrena sartu
|
nuen
eskua, perkutorearen palanka jasotzeko. Plazan ez zegoen ia inor.
|
2016
|
|
Eta halaxe da; eta mundu osoa ere elkor da lurrak eskaintzen dituen fruituak landatzen ez dituenarentzat. Aitortzen dut, esan
|
nuen
eskuak alaikiro igurtziz, ezen basamortu batean banintz, nire grinek edirenen luketela zerekin piztu.
|
|
–Ez gara diamanteak bezalakoak, esan nion eskua hartuz?, eta brida guztiak erabili behar ditugu, harik eta bere garaian adinak ebatsiko eta apurtuko dizkigun arte. Baina, ene dama maitea, erantsi
|
nuen
eskuan muin eginez?, oraindik ere oso, oso goiz da.
|
|
–Ordea, guk bereizi egiten ditugu, esan
|
nuen
eskua haren janzkiaren mahukan jarriz, egin zidan deiaren ordain gisa?, ondo bereizi ere, ene aita gaixoa!, beren lanetik ateratzen duten ogia jan nahi dutenak, eta beste batzuen ogia jan beste asmorik ez dutenak, salbu eta bizitza hau nagikerian eta ezjakintasunean iragaitea Jainkoaren izenean.
|
|
Horrela egin genituen beste kilometro batzuk, bera begiak itxita eta tarteka arnasa eteten zuela eta ni gurasoei erreparatuz. Uste dut neska errukitu egin zela, larriturik ikusten ninduelako, eta berak erretiratu zuen dagoeneko izerditan
|
nuen
eskua zangoen arteko gordelekutik, altxatu zen berriro eta, aurrean gurasorik ez balu bezala, musu heze bat eman zidan masailean. Gero eskutik heldu eta aspaldidanik bikote bagina bezala egin genuen Pariseraino bidea, inolako arriskurik gabe orain, begiratuta ere ez baikintuzten bere gurasoek gerritik behera ikusiko.
|
|
Azkenean bai, lortuko nuen: astebetez bazen ere, bere liburutegia izango
|
nuen
eskura eta bere idazmahaian eseri eta idatzi ahal izango nuen. Helburu nagusia, noski, hitzaurre honetarako hitzak bere idazmahaian eta beren katua hankapean ferekan neukala idaztea zen, baina horretan ere huts egin nuen.
|
2017
|
|
Makurtu nintzen, kresalez bete
|
nuen
esku ahurra, eta bekokia eta lokiak busti nituen. Freskatua sentitu nintzen.
|
|
Begiratu egin zidan, amore emaile, sakon. Bat batean luzatu
|
nuen
eskua eta bostekoa eman genion elkarri, berak serioski, armada eta udalarekiko bere ametsen gailur ponposetik. «Tipo ona zara, Deacon.
|
|
Pasilloak ur bila abiatutako belaunaldi triste guztien oinik gabe segitzen zuen. eta hala ere begiak ikusi ezin dutela hortzak bezala estututa ez sinesgogorrak minik ezaz ere duda eginez orkatila belauna eskailera barandaren isuri luze ikusezina non pauso txar bat loz betetako iluntasunean Ama Aita Caddy Jason Maury atea ez daukat beldurrik bakarrik Ama Aita Caddy Jason Maury hainbeste urrunduz lo hartuta segituan hartuko dut lo baldin eta nik atea Atea atea Hutsik zeuden haiek ere, hoditeria, portzelana, horma lasai zikinduak, kontenplazio tronua. Ahaztuta utzi nuen basoa, baina posible
|
nuen
eskuek ikusi egiten dute zisne zintzur ikusezina atzamarrak freskatzen non Moisesen makilaren beharrik ez den basoa ukitu kontuz ez dadila takatekoka zintzur luze freskoan takatekoka metala freskatzen basoa beteta gainezka kristala atzamarrak freskatzen loa isuriz lo hezearen zaporea utziz zintzurraren isiltasun luzean Pasillotik itzuli, isiltasunean batailoietan xuxurlatzen zuten oin galdu guzti... Orduan gortinen arnasa iluntasunetik nire aurpegira, nire aurpegian utziz arnasa.
|
|
Shreveren eskutitzak karraska egin zuen oihaletik barrena eta atera eta helbidea aztertu nuen, eta saihetseko poltsikoan gorde. Gero erlojua Shreveren gelara eraman eta haren tiraderan sartu nuen eta nire gelara joan eta painelu garbi bat hartu eta ateraino joan eta argiaren etengailuan jarri
|
nuen
eskua. Orduan gogoratu zitzaidan ez nituela hortzak garbitu, beraz poltsa ireki behar izan nuen berriro.
|
|
Harrigarriena zera zen, zumake pozoitsua izatea eta ez suge bat edo horrelako zerbait. Beraz ez
|
nuen
eskua handik kentzeko lanik hartu. Hantxe gelditu nintzen txakurra urrundu arte.
|
|
Haserretu egin zen, egiten ari ginena ez zela jolasa erakutsi nahiz bezala oldartu zitzaidan gainera eta harrapatu zidan berriro lepoa eta estutu zidan arnasa galarazteraino. Itotzeko zorian nengoela Mara ikusi
|
nuen
eskuan bere bota handietako bat zuela. Aizkolari batek bezala altxatu zuen gora bere tribu musikalaren ikurretakoa eta jo zion kolpe bakar bat kokotean ingelesari eta hau ziplo erori zen.
|
|
Eta ni han bainatzen nenbilela, han jartzen zen eserita, eta haur bat jartzen zuen altzoan, gure adinekoren bat. Ez nuen ikusten, baina ikusten
|
nuen
eskuak sartzen. Eta nire baitan pentsatzen nuen:
|
|
Alde batetik, lehen esan dudanaren haritik, kulturismoaren filosofia ondo asko mamituta daukat; bizi egiten dut, eta emakumeei begiz hurbiltzea zen hankarteko muskulazioa puzteko ezagutzen nuen trikimailu bakarra, leku publikoetan ez
|
nuen
eskuaz handituko, noski, txapelketetara irten baino lehen egiten den bezala.
|
|
Jatetxeko karta aztertzen eman nuen Jontxu etorri arteko denbora, eta galtzetako poltsikora eraman
|
nuen
eskua, aitak keinu horrekin dirua utzi zidan ikusteko, eta diru hori aski izango ote zen ziurtatzeko.
|
|
Dibortziatu ostean, gauzak ordaintzeari utzi zion hark. Sententzia bat
|
nuen
eskutan, jartzen zuena hipoteka erdi bana ordaindu behar genuela eta mailegu pertsonalaren %80 ordaintzea hari zegokiola.
|
2020
|
|
Ezetz egin
|
nuen
eskuekin, irribarre egiten ahalegintzen nintzen bitartean.
|
|
Altzariaren gainazalean barreiatutako mendi txartel mordoxka bat. Haietako bat hartzeko imintzioa egin nuen, baina ukitu aurretik erretiratu
|
nuen
eskua, haren baimenaren zain.
|
2021
|
|
Sartu eta pare bat orrialde irakurri nituen behin, hasierakoak, eta ez dakit zer den frankistagoa, Falco detektibe frankistaren trilogia edo beste aberrazio hau. Alatristeren abenturetan lehena hartu
|
nuen
eskuetan aspaldi, eta orduan ere, bizitza laburregia delakoan, abandonatu egin nuen irakurketa hasierako orrialdeetan bertan. Nahikoa eta sobera, abenturazko liburu hartan zer eta abenturak falta zirela ikusteko.
|
|
Hari begira geratzen nintzen. Berriz hartzen
|
nuen
eskuen artean eta atzera berriz utzi, baina ez nuen ireki nahi. Irekitzen banuen irakurri egingo nuen, eta irakurtzen banuen amaitu egingo zen.
|
|
Komodako tiraderan sartu
|
nuen
eskua. Musuzapi eta alkandoren azpian zeuden bi pistolak:
|
2022
|
|
Dar dar batean, tarrapatan jantzi eta ilea lisatu
|
nuen
eskuekin: ezin behar bezala txukundu, Jokintxoren eztenkadak arriskatu gabe.
|
2023
|
|
Pertxetan zintzilik zegoen arropatik iragaten
|
nuen
eskua. Ez zen arropa merkea.
|
|
Txirrina entzutearekin batera, ezustean zakar agondu, eta kolpea hartu nuen somierraren kontra; esango nuke ohea apur bat altxatu ere egin nuela. " Atx!" hots eginik, kopetara eraman
|
nuen
eskua. Ez nuen ezer lirdingatsurik ukitu; odolik ez, espero.
|
|
Segundoak minutu luzeak bihurtzen ziren niretzat, koltxoi gainean biluzik eta bakarrik, bihotza taupadaka oraindik, bere zain. Komuneko txorrota entzun eta pentsatzen
|
nuen
eskuetan zuen nire sexuaren usainetik libratzen ari zela, nigandik askatzen, hain justu, gehien behar nuenean.
|