|
2011
|
|
|
Ama zenak aldi bat baino gehiago kondatu dit bere haurtzaroko oroitzapena, Donostiri Etxebestean.
|
Nola
bere aita eta orduko erretorea, Otxobi poeta, adiskide ziren eta nola arratsetan apeza jiten zen kalakan aritzera, orenak eta orenak berdin, erretzen eta beltz edaten, gauerdiak jotzen zuenean basoa uzkailtzen baitzuen, biharamunean baraurik presentatu behar baitzuen aldarean! Poetaren hitzak neska gaztearen izpirituan lehenik eta gero, oroimenaren graziaz, haurdunaren sabelean, eta amaren hitzetan.
|
|
2015
|
|
|
Beti izan zuten biok elkar ulertze berezi bat; agian topaketaren pozak erraztu zuen osabaren jokaera berritsua, inoiz ez bainion entzun Honoriori gerraldiari buruzko hainbeste azalpen. Mahai inguruan kontatu zigun bioi
|
nola
bere aita, gure amaldeko aitona, komunista bera, astelehen goiz hartan, 1936ko uztailaren 19an, herriko erreketeek bortxatu nahi izan zuten areka batera joanen zen kamioira igotzera. Ordu haietako nahasketa eta eromen urdurian, kasualitatez handik zebilen entzute handiko tradizionalista zahar batek zera aurpegiratu zien errekete berotuei:
|
|
2016
|
|
|
Berriz ere, bere aitatxi eta amatxi nola eraman zituzten Varsoviatik Auschwitzera kontatzen hasi zen, bere aita eta izebarekin batera, urte bat edo pasa ondoren, gas gelatik pasa eta nola betiko ito zituzten, biak eta haien alaba.
|
Nola
bere aitak zortea izan zuen esan zuen, metalak lantzen bazekielako eta alemanek jasotzen zituzten bitxiak erabiliz, gurutze svastikak eta SS ikurra zeramaten urrezko bitxi berriak egitera bortxatu egin zutelako. Egunero, urrezko hortzak, eraztunak, lepokoak, esku muturrekoak eta edozoin apaindura ekartzen zioten, gasez itoak izan ziren juduen ontasunak kendu ondotik.
|
|
2017
|
|
|
Ez ninduen trankildu aditzen zen gauza bakarra haize ezti baten surmurra izateak. Arratsalde hartan berean kontatua zigun Chaoukik
|
nola
bere aita lehoinabarrarekin topatu zen behin, noiz eta udako haize eztiko gau batean. Arrotzen lehen kanpadendaren ondotik pasatu nintzen aise, ibiltzen hasi aitzin banekien non zen.
|
|
2018
|
|
|
Hiru gai desberdin agertzen dira, duela ehun bat urteko gertakariak gogoan. Alde batetik beraz, Claude Louvigne ikerle ezagutuak kondatzen du
|
nola
bere aita, François Louvigne, bi urtez errient egon zen Ezterenzubin, ez herrian berean bainan Beherobi auzoaldean(). Lekukotasun hunkiarria errientak berak utzi idazkien argitarat.
|
|
2019
|
|
|
Noski, espetxean ez zegoen gerrileroa izan zelako, preso soziala zen. Bere aita epaile frankista zela kontatu zidan eta harro zioen
|
nola
bere aitak heriotza zigorrera kondenatu zuen lehen euskal apaiza. Juan Carlos erregea traidoretzat zeukan eta, oraingo erregearen aldeko jarrera erakusteaz gain, gaur egun gertatzen ari dena goitik behera asmatu zuen.Kartzela berean mutil gazte bat ere ezagutu nuen.
|
|
2021
|
|
|
Konparaziozko testuinguruetan ere: Hainbertze ontasun badu semeak
|
nola
bere aitak (Duvoisin); Iturburura joatea ez da hain makur handia nola den tarteko horietan gelditzea (Villasante). Gainerako galdetzaileekin ere gertatzen da:
|
|
|
Jakina, arrakasta atzerrian lortu ezkero nire herri txikia mesprezatzera behartuta nago, batez ere arrakasta hori nire herrian aspaldi ukatuta edo dena delakoagatik ezinezkoa izan baldin bazitzaidan. Hori da Sergyk erabiltzen duen topikoa nire jarrera zatarraren kontura astintzeko, eta gutxi balitz bezala ere bere gurasoekikoa behin berriro kontatzen dit sermoi modura, nola bere Uraletako herrixka ziztrin eta zikinetik irten eta gero bere buruari sekula ez itzultzeko zin egin zion,
|
nola
bere aitak hitza ukatu egin zion pianoa ikasteko beka bat eskuratu berria zuela aitortu orduko, umetatik berarentzat gogoan zuen ingeneritzarakoa onartu beharrean, zer nolako disgustua hartu zuen bere amak etxea utzi eta urtetan ez itzuli eta gero, sikiera eguberrietan, bai astapotroa. Baina, eta baina honetan datza mezua, bere ama gaixotu eta gure aitak itzultzeko hilabetetan arrenka egin arren, bere ama hilzorian egon arte ez zen bere herri gorrotatuan agertu.
|