|
2000
|
|
|
Eta jarri nituen hitzetan kantuaren notak, eta hala erran zidaten: "
|
Ni
lurra naiz, baina zu ere lurrez zaitut, eta lurrak lurra du sehaska. Eta gaur zuk besarkatzen nauzu, eta bihar nik besarkatuko zaitut".
|
|
2001
|
|
|
Ez dut ezeren segurantzirik, eta gaur gaueko ene zorabioan, lurrak seksoa ote duan kezkatan eta galdezka jardun naiz. Ni goierritarra naiz eta
|
nere
lurra arra deritzat. Nere lurra aita lurra litzake, eta ez ama lurra.
|
|
|
|
Nik
lurrean eserita jarraitzen nuen. Bera nire begien parera makurtu eta hatz erakusleaz sorbaldan kalkatu zidan.
|
|
|
Belarri ertzera zerbait murmurikatu eta haren purrustadak gora-behera, bere sumina pittin bat lasaitzea lortu zuen antza. Hurrena,
|
niri
lurretik altxatzen lagundu eta beste gela batera eraman ninduen. Tisiko itxurako tipo hark ondo asko bete zuen polizia onaren papera.
|
|
2002
|
|
|
Amak paper fabrikan lan egiten zuen, baina haurdun geratu zenean utzi zuen lantegia, eta etxera etorri zen. Etxean denbora asko zeukan, eta
|
ni
lurrean arrastaka hasi nintzenean erakutsi eta erakutsi hasi zen. Katona irakasten zidan.
|
|
|
artesitu
|
nire
lurra.
|
|
2003
|
|
|
Keparen erantzuna beti bat izan da: "
|
Nire
lurrak don Justinianori saldu baino lehen, nahiago nuke hil. Oraindik badago Azpilen jende presturik..."
|
|
|
Hala ere, aurten banuen beldur pixka bat. Ikastetxe berria, leku arrotza, lagun berriak,
|
ni
lur jota... Banuen beldurra, bai.
|
|
2004
|
|
|
Ezta nire itsasoa. Ezta
|
nire
lurra. Ezta zure begirada.
|
|
|
Jauzi egin berri nueneko leihoa zela konprenitu nuen, Weberren egongelako leiho zabal hura. Eta
|
ni
lurretik ikusten ari nintzen, soropil izoztuan bainengoen luze luze. Kapela zabal batez estalitako gizon baten itzala agertu zen leihoaren lauki itsugarrian.
|
|
|
Emozio handiak, Lur Santuetan bizitu dituenak, bere kolkoan bakarrik nahi izan ditu gorde, otoitz bat gordetzen den bezala. "
|
Nire
lurra, nire herria" k Hiru gizon bakarka gogoraraziko dio apika irakurleari. " Nire gauzak eta jendeak" Denbora galdu alderen jarraipena izan liteke; agian ez da bidegabekoa pentsatzea," Nire denborak eta bakardadeak" ekin batera, ez al duen halaber Elorri berpiztu gura eta, bide batez, gutxiegi erreparatu izan den Elorri tik Hiru gizon bakarka ra, etenak eten, bazegoen jarraipena, guri guztioi agerianago ipini.
|
|
|
Ahal dudan neurrian bizi nahi duen
|
nire
lurrari, nire herriari, nire aportazioa eman nahi nioke. Pobretasunean alaitzen irakatsi, bizitza maitatzen, eguneroko lantxo apaletan, zalantzetan, ahultasunetan, ametsetan, guztion mixerietan, halare desanimatu gabe jarraitzeko.
|
|
|
|
Nire
lurra, nire herria
|
|
|
Bizia –denbora– betetzeko Gandiagaren programa, frantziskotar poeta batena izan dela, aitortzen digu berak hemen: " Ahal dudan neurrian bizi nahi duen
|
nire
lurrari, nire herriari, nire aportazioa eman nahi nioke. Pobretasunean alaitzen irakatsi, bizitza maitatzen, eguneroko lantxo apaletan, zalantzetan, ahultasunetan, ametsetan, guztion mixerietan, halare desanimatu gabe jarraitzeko.
|
|
2006
|
|
|
hala ere hau
|
nere
lurra da
|
|
|
Isilik egin dugu beste puska bat. Aiora eskaparateetara begira;
|
ni
lurrera, bertan topatuko dudalakoan solasgaia.
|
|
|
eraman
|
nire
lurrera.
|
|
|
Kabala, berriz, nire orpo txipien ziztada ahulei sor. Ondora ailegatzen lehenak zangotik atxiki nahi izan ninduen, tira eginda
|
ni
lurrera egozteko. Ostikoka uxatu nuen, ardi larruaren azpitik atera bidenabar hogei bat egun lehenagoko oparia.
|
|
2007
|
|
|
Mahastiak moztu. Lurra,
|
nire
lurra!, baimenik gabe irauli... Eta horrekin gustura ez, nonbait, eta udaletxera etorri zarete, niri burua lehertzera!
|
|
|
Nola ahaztu, baina, horrelako gauza bat? Nola eskertu zerua ekarri izana
|
niretzat
lurrera?
|
|
2008
|
|
|
Garaikideegia naizela, alegia.
|
Nire
lur eta denborari lotuegia nagoela esan nahi dut eta bestelakoa izatea gustatuko litzaidakeelako nahia edo darabilt buruan, ardura gehiegirik gabe, egia esateko, berrogeiak beterik baititut eta aspaldi onartua dut nolakoa naizen.
|
|
|
|
Nik
lur hau, hizkuntza hau, gure ohiturak eta historia, gazteleraz maitatzen ikasi nituen, eta ez naiz lotsatzen. Baina gauzak zer diren, erdaldunak izatea leporatu arren, askotan erdaldunek euskaldunek baino askoz gehiago egiten dute euskararen alde.
|
|
|
Kantatu nahi izan nuenean korua osatu nuen.
|
Nire
lurrei buruzko nobela historikoak irakurri nahi nituelako hasi nintzen idazten. Neuk egin nezakeena neuk egiten dut.
|
|
|
zure baratzean sartzea baitut aspaldiko amets nik neuk ere, bular biko zelaietan lorez lore, erle bat bezala, nekatu eta ahitu arte? ni zure ura, zu
|
nire
lurra!
|
|
|
Hain nengoen pozik John Luxeari alde egin niolako, non ondo pasatzen eta
|
nire inguruko
lur arrotzari nolabaiteko jakin minarekin begiratzen hasi bainintzen.
|
|
|
Kosovok zer zerikusi du gurekin? Zeinek du
|
nire
lurraren gaineko eskubidea, jabe zilegia naizen aldetik, nik edo gonbidatuak. Guztiok gara Jainkoaren seme alabak, eta ez gaitu albo batera utziko.
|
|
|
‘Zatoz, laztana, nire gorputza bizitzaren sekretua gordetzen duen kaxa da-eta: irekitzea bakarrik falta zaizu... ’ Eta ni, zure hitzen eztian liluratuta... zure baratzean sartzea baitut aspaldiko amets nik neuk ere, bular biko zelaietan lorez lore, erle bat bezala, nekatu eta ahitu arte... ni zure ura, zu
|
nire
lurra!
|
|
|
Telebistan eta oso erraz esaten dute zer egin behar den horrelakoetan, zer dira ba lerde jale gibel  beltzak, poliziarengana joateko aholkatzen dute, nire Tomasek hau eta hau egin dit, eta kalera irtendakoan, zer?, Tomasi besotik heldu eta goazen etxera esango al nion, zatoz, laztana, gozatu bat emango dizut beti bezala... ...ean, zaila egiten zait atzera egitea, horixe da gertatzen zaidana, eta begira orain, ez dakit zertaz ari nintzen ere, Tomasen jipoiez, bai, zertaz bestela?, jipoi bakoitzaren ondoren, Tomas damutu egiten zen, beti damutzen zen, eta barkamena eskatzen zidan ume batek bere amari barkamena eskatzen dion bezala, baina nik ezin nuen hori ulertu, berorren buruan kabitzen da nola litekeen ostikoka jardun
|
ni
lurrean naukala eta handik bost minutura barkamena eskatzea erdi negarrez, eta handik ordu laurdenera larrutan hastea animalia bat bezala berak eragindako ubelduren mina areagotuz?, eta ze iruditu, galdetzen zidanean, nik esaten nion, oso ondo, zeruan bezala, eta ahaztu egiten zitzaion ordubete lehenagoko jipoia, ahaztu bakarrik ez, seguru nago pen  tsatzen zuela ez ninduela jipoitu, ez zegoela berak baino hobeto tratatuko ninduen gizonik, eta loak hartzen zuenean, ni ohetik jaikitzen nintzen eta komunera joanda, zauriak eta garbitzen nituen ur oxigenatuarekin...
|
|
2009
|
|
|
Oihuka ari nintzen, baina ez nintzen gauza tokitik mugitzeko. Munitxa, Eibarko lagunak, entzun egin ninduen edo ikusi agian, eta ni baino gorago zegoen arren niregana jaitsi zen,
|
ni
lurrera bota nahi ninduen, baletatik babesteko. Ez zuen ezer lortu, nigandik pare bat metrora zegoela tiro bat jo zioten lepoan eta bertan gelditu zen zerraldo.
|
|
|
poematxoan (E, 120 zenb.), lurra apropos dago begien aurreko hori adina Gandiaga bera esan nahi ahal izateko anbiguitatean: , poztu da
|
nire
lur au?? (Ikus orobat E, 125 zenb.) Baina horiek ez gaituzte beste gabe gizon emakumearen kreazio biblikoaren oihartzun ezagunetatik harago eramaten.
|
|
|
Bagenekien lanek zikinkeria, zarata eta traba ugari sortuko zutela bolada batez, baina zahar jende asko bizi gara herri hauetan, eta poza ematen digu herrian haurrak eta gazte jendea berriz ikusteak. Egia erran, ni ere alde egonen nintzen
|
nire
lurren zati bat hartzeko asmoa izan ez balute.
|
|
|
LEONOR. Baina ez
|
nire
lurretan. Leku asko dago Arralden.
|
|
|
Oso gogorra izan zen etxerako sarrera. Aitarenganantz zuzendu zuten pistola, eta
|
ni
lurrera bota ninduten. Aurpegia lurraren kontra jarri, eta lehen ostikadak eman zizkidaten.
|
|
2010
|
|
|
fruitu ezezaguna niretzat inondik ere, arrotza? nahiz eta fruitu arrotzak nire haragikoa eta
|
nire
lurretakoa ere behar zuen maila batean: nola ulertu, bestela, ene haragiaren suzko itzartze hura, Helenaren bularren dantzak eta ezpainen begiesteak eragin zidatena?; fruitu hura, baina, fruitu debekatua ere bazen, antza, haragiaren piztearekin batera, itzal bat ere piztu baitzitzaidan lehen aldiz, itzal txiki ezdeus bat, ale baten neurrikoa ez zena eta bekatuaren kontzientziarekin lotuta egon zitekeena; adatsari eusten ziòn neskame kapelatik, berriz, ile xerlo bat erortzen zitzaion, dantzak berak adatsetik askatua eta begi bat erdi ezkutuan uzten ziona, Helenaren betartea enigmatikoago eta salbaiago eginez:
|
|
|
Zuzenean atzeko atea ireki eta NIKO aterako du bultzaka eta eskuak lotuta.
|
NIKO
lurrera eroriko da eta MORROIAk ostiko bat emango dio. INDIO gerturatzen da eta zakar:
|
|
|
Euren lurrak uzteari uko egiten diote. Alde egin eta
|
nire
lurrak bazterrean uzten baditut, nola elikatuko dut familia?, dio Hakimek. Garaztatzerako eraikitako ubideek nekazaritzaren garapena ekarri dute eskualdean, eta hortik bizi dira biztanle gehienak.
|
|
|
Helenaren begi berdeak, katamotz batenak ere izan zitezkeenak; haren ezpain hezeak, masusta gorrien margoa zutenak, bai, baina masusta beltzen zapore eztia zutenak, ausaz; haren hortzak, marfilezko dorreak miniaturan, Bibliako kanturik ederrenaren berrargitalpenean...; badakit, bai, irudi haiek guztiak nekez etor zekizkidakeela burura txistua jotzen nuen bitartean, baina nizuke, aldi berean, une hartan sentitu nuena beste era batean adierazi, Damaso, egoera berri hartan gorputza bainuen planeta, eta arima satelite, mundua —ene mundua— bat batean irauli balitz bezala; tentsio hartan, behin baino gehiagotan nabaritu nuen neure burua porrotaren ertzean, txistuari eutsi ezinik... nota batean edo bestean huts ere egin nuen, egia esan, nahiz eta tentsioak berak lagundu zidan azkenean hil edo biziko une haietan biziaren alde egitera eta eutsi beharrekoari erori gabe eustera; minutu bat izan zen, sutsua, intentsua, azken ezin hobea izan zuena, Helenak airean iltzatu baitzituen bi besoak, bi edo hiru segundoko geldialdian, eskuan zeuzkàn sagarrak erakusten zizkidala; eta, hala ere, geldi zirudien arren, Helena ez zegoen geldi, arnasestuka baitzegoen, eta arnasak bularrak igo eta jaistarazten baitzizkion, gorputzaren dantza bukatu ahala bularrek beste dantza bati ekin baliote bezala, dantza biluziago eta basago bati, ene txistu hotsei Helenaren arnasaren musika haragizkoa zerraiela; ahoa zabalik zuen, eta bi atal gorriz osatutako fruitu ezohiko bat zirudien: fruitu ezezaguna niretzat inondik ere, arrotza... nahiz eta fruitu arrotzak nire haragikoa eta
|
nire
lurretakoa ere behar zuen maila batean: nola ulertu, bestela, ene haragiaren suzko itzartze hura, Helenaren bularren dantzak eta ezpainen begiesteak eragin zidatena?; fruitu hura, baina, fruitu debekatua ere bazen, antza, haragiaren piztearekin batera, itzal bat ere piztu baitzitzaidan lehen aldiz, itzal txiki ezdeus bat, ale baten neurrikoa ez zena eta bekatuaren kontzientziarekin lotuta egon zitekeena; adatsari eusten ziòn neskame kapelatik, berriz, ile xerlo bat erortzen zitzaion, dantzak berak adatsetik askatua eta begi bat erdi ezkutuan uzten ziona, Helenaren betartea enigmatikoago eta salbaiago eginez:
|
|
2011
|
|
|
Edo denbora lohitu zaigula. Elisa isilik dago, ez dakit haserre, zapuzturik behar du bere planak dezente okertu baititzake honek guztiak, bloody maryak hartuz ari da, vodkarik gabe, eta komunera inoiz baino itzuli gehiago eginez, aztoramenduak eta tomateak pixaguraz mantentzen baitute denbora guztian, goseak biak,
|
ni
lurrean eserita esaldiak osatzeko noizean behin bakarrik zentratuz, porro bat bestearen atzetik harik eta goragalea izan eta, indar faltagatik burua sofaren eserlekuan jarriz, nire amak egin zuenaren kontra buruz behera, eztarriraino iristen ez diren okadak baretu arte. Elisari hala ere bere planak ere agortu izanaren frustrazioa sortzen ari zaio; senarra hil eta lehen aldiz bizitza puztu balitz bezala sentitu zuen, eta orain loturik, oso loturik jarraitzen du, berarekin zer egin asmatu ezinik.
|
|
|
Bere amaren ustez
|
nirekin
Lurrek izan zituen eta nik sen sustraituenari egozten nizkion abertzaletasun agerraldiak ez ziren memoria ariketa bat baino izan.
|
|
|
Zuetako bat
|
nirekin
Lurrera etortzea nahi nuke, tenpluan Kamiren lekua hartzeko.
|
|
|
Ardo honek 30ren bat urte ditu, oso adin ona da ekoizpenerako; kalitaterako ez hainbeste ordea, gaztaroaren indarra joan zaio eta. Dena den,
|
nik
lurra dut gogoan beti, kalitatea lurrak dakar berekin, baita ekoizpenak ere, hau da, ez da gehiegi ekoitzi behar, bestela fruitua ez baita ondo helduko. Arabako Errioxan oso gauza ohikoa izan da honako inausketa, baso inausketa alegia.
|
|
|
Beti gaiztoa izan da nirekin. Oroitzen orain dela bi urte puskatu zen azukre ontzi urdina, eta Cécilek
|
niri
lurrera erori zitzaidala esan zuena?, ez ba, ez zitzaidan niri erori, berak puskatu zuen.
|
|
|
Maiatzaren 29an, arratsaldeko zazpiak aldean, haitzaren ezkerraldea hartzeko agindua eman ziguten, baina iristean ikusi genuen etsaia haitzaren jabe egiten ari zela Bolibarrekoek atzera egin zutelako.
|
Nik
lurrera eta pausorik atzera ez egiteko agindua eman nuen eta harrituta ikusi nuen Bolibar eta Martiatu batailoiek eta gure komandanteak berak, Esnaolak, atzera egiten zutela. Oraindik ez dakit nola, baina metrailadoreen tiroen artean gogor eustea lortu genuen, eta gauez, mandazainak afaria ekarri zigunean, konpainia Julian Erdoziaren agindupean utzi eta komandanteari egoera azaltzera jaitsi nintzen.
|
|
2012
|
|
|
|
Nire
lurra, nire ama da, gurasoen hizkuntza, kultura horretan hazi naiz. Galiziar guztion ezaugarria da, baina zenbait sektorek oso gaizki tratatu dute, zehazki PPk baztertu egin du, erabakigarriak ziren uneetan.
|
|
|
Gure itxaropenak gora egin du, baina zerutik eroritako orri zuriek behera egin dute.
|
Nik
lurretik paper bat jaso eta ahopeka irakurri dut: « The biggest oil palm plantation in Sumatra».
|
|
|
Ohetik jaiki eta komunera abiatu zen.
|
Nik
lurrean nuen arropa janzteko aprobetxatu nuen, lekuz kanpoko ahalkealdi bati jarraiki. Amets, ordea, erdi biluzik zebilen, praka motzak ziruditen galtzontzilo zabal batzuk baino ez zituela.
|
|
|
Katuak ahoa zabaldu zuen.
|
Nik
lurrera begiratu nuen, eta aitak egongelako ateak itxi zituen.
|
|
|
Hurrengo urtean arrakasta handia izan nuen uztarekin.
|
Nire
lurretan berrogeita hamar tabako hosto kiribilduko zama bildu nuen, auzoen premietarako behar zena baino gehiago, eta berrogeita hamar hosto kiribil horietako bakoitzak ehun libratik gorako pisua zuenez gero, eta ongi lehortuak zeudenez gero, Lisboako ontziak iritsi arte gordeta utzi nituen. Orduan, lanbidean eta ondasunetan gora egin nuenez gero, burua etorkizunerako eginkizunez eta asmoez hasi zitzaidan betetzen, askotan merkatari onenen galbide izan ohi diren bezalako asmoez.
|
|
|
Glumdalclitchek sarritan eramaten ninduen Gorteko lorategietara neure kaxa txikian, eta batzuetan handik atera eta bere eskuan edukitzen ninduen, edo zoruan uzten ibil nendin. Ipotxak Erreginarenetik alde egin baino lehen, egun batean lorategietara jarraitu zigula gogoratzen dut eta, inudetxoak
|
ni
lurrean utzi ondoren, ipotxa eta biok elkarrekin geundelarik sagarrondo nano batzuen alboan, neure buru-argitasuna agertzeko ateraldi inozo bat egin behar izan nuen zuhaitzei eta berari buruzkoa, eta gertatu zen haien hizkuntzan ere bazuela zentzurik, gurean bezalaxe. Orduan, zital maltzur hark, aukera ederra ikusiz, haietako baten azpitik nindoanean, astindu egin zuen nire buru gainera, eta hala hamabi bat sagar, Bristoleko upel bat 48 bezain handia bakoitza, jausi zitzaidan belarri ondora; haietako batek bizkarrean jo ninduen makurtu nintzen batean eta muturrez aurrera bota lurrera, baina ez nuen beste minik hartu, eta ipotxari barkatu egin zioten nire erreguz, neuk zirikatu bainuen.
|
|
|
Petxorin zaldi gainera igo zen;
|
nik
lurretik jaso nuen Bela eta, neke handiz, zela gainean jarri; besoaz inguratu zuen eta atzera itzuli ginen. Minutu batzuk isilik eman ondoren, Grigori Aleksandrovitxek hala esan zidan:
|
|
|
Bat gehiago nintzateke, agian, izebaren eta zure artean, amonak zure bitartez pasatako patatak zuritu ahala, zergatia ongi ulertzera iritsi gabe, baina, Ni ere Zure zerbait handi horren parte sentituz", irakurtzera ematen. Eta Amets Arzalluz, bertsolari bat kanpaina politikoaren erdian, politikak ez badu bermatzen liberazio kulturala, kulturak bermatu duela liberazio politikoa azaltzen, eta" lur jendezkoa da
|
nire
lurra[...], inork ez zigun lur hau hitz eman, guk eman genion hitza lurrari. Gurea hitza da.
|
|
2013
|
|
|
Kar kar!
|
Nire
lurra emankorra dun! Lorategi bat naun.
|
|
|
–Kantuz ehortz nezaten hiltzen naizenian, kantuz ene lagunek harturik airian, kantuz ariko dira
|
ni
lurrean sartzian, kantu franko utziko diotet munduian kantu egin dezaten nitaz oroitzian.?
|
|
|
...ren leihatilatik begira pantailaren alde ezkerrean poema hau tekleatzen dudan bitartean, estepako itsaso gris geldo hori egun hartan nekusan mahasti luze luzea dela iruditzen zait, baina ez, tren bidaiaren orduetan ez zegoen ez oraingo You Tubeko eremu errusiarra ez tren kanpoko mahatsondo proventzarrak, espazioaren eta denboraren dimentsio bakarra begi haien uhin arre eta handien tiraina baitzen,
|
nire
lur agindu berria zen itsaso nabar hura.
|
|
|
Neba ere ez, baina ez nintzen ohartu. Harkaitz ez zegoen, eta
|
niri
lurrak ikara egin zidan, bihotzak bularretik irten nahi izan zidan, arnasa arindu egin zitzaidan, min zorrotza nabari izan nuen gerri barnean, eta zotinka hasi nintzen.
|
|
|
|
Nire
lurrekoa Marokokoa.
|
|
|
|
Nik
lur jota utziko nuke.
|
|
|
Nire amona hil zenean ama bezalakoa zern
|
niretzat
lur jota nengoen.
|
|
2014
|
|
|
pentsatu nuen. Beraz, lagunak korrika aldentzen ziren bitartean,
|
ni
lurrean etzan eta bazterreratu egin nintzen, errailetatik ahalik eta gehien urrutiratuta. Nire asmoa, geldi mantenduz, trena nire albotik igarotzea zen, eta horretarako prestatu nintzen, ahuspez etzanda.Trena gerturatu egin zen, eta bai, nire albotik igaro zen.
|
|
|
–Egia esan, Anaisen burutazioa izan zen, aitortu zuen Ludovic ek?.
|
Ni
lur jota gelditu nintzen gerratik heldu eta gutxira, pneumoniak Anais gure artetik eraman zuela jakin nuenean. Nahigabe eramangaitz hura jasatearren idatzi eta pianoa jo besterik ezin nuen egin.
|
|
|
Bertsotarako gustatzen al zaizkizu gai umoretsuak? Bai, gustatzen zaizkit, nahiz eta ez den
|
nire
lurrik emankorrena. Ni, beharbada, erosoago naiz kutsu tristexeagoko gaietan.
|
|
|
Zuk lumazko koltxoian lo egin zenuen eta
|
nik
lurrean.
|
|
2015
|
|
|
WAGNER: Ni indarrean ekarri ninduten, erauzia izan nintzen
|
nire
lurretik sagarrondo isil baten antzera. Baina orain hain nago gustura zuen artean, adiskideok!
|
|
|
Galdutako bala haietako batek menturaz ez ote ninduen joko pentsatzen jarri nintzen. Izan ere, logelako haurren garrasi olatuek bizkarra busti eta etxeko argi guztiek pizteko eztanda egiten zuten bitartean,
|
nik
lurrean jarraitzen zuen eite geldo hari bakarrik begiratzen nion, begi niniak erabat lehortzeraino. Nire gelatxotik atera eta behera jaisteko imintziorik egin gabe.
|
|
|
–Alua!?, oihu egin dio andreak. . Alde
|
nire
lurretatik!. Eta bi zokor bota dizkio bizkar iletsura, behin ere asmatu gabe.
|
|
|
Kontuan hartu behar duzue, ez dela hangoa Gaztelakoa bezalakoa, askoz ere nekagarriagoa baizik. Ohe batean etzanarazi ninduten;
|
nik
lurrean etzatea hobe zela uste nuen; izan ere, ohea alde batzuetan eta besteetan gorago eta beherako zen eta ez nekien gorputza nola kokatu, harri zorrotzezkoa baitzirudien. Zer den, gero, gaixotasuna!, osasuna izanez gero, guztia baita eramaten erraza.
|
|
|
Haren Maiestateak nahi beza, hain on handiaz gozatzeko eran igaro dezagula hau. Bertan jaioa ez banintz bezala probatu nau
|
ni
lurrak; ez dut uste hasieran hilabete eta erdi baino gehiago onik izan naizenik, gero Jaunak ikusi baitzuen hori gabe ezin zela ezer egonkorrik ezarri; orain Haren Maiestateak egiten du guztia. Nik atsegin hartzea baino besterik ez dut ulertzen, batez ere orain dela hiru astez honantz, launakako sukarrez gainera, alboko minak eta anginak eman didatenean.
|
|
|
Ezinbestean Haren Maiestateari eskaini beharra dut, Berak baitaki bihotz bihotzean sentitzen dudala eskuetan muin egiteko zoriona izan gabe berorren gorentasuna urruntzea. Izan bedi bedeinkatua betiko,
|
nik
lurrean hain poz gutxi izatea nahi baitu. Egin bedi guztian beraren borondatea, argi ikusten baitut ez dudala gehiago merezi.
|
|
|
Nire siglak PPrenak dira, baina nere bandera Gasteiz.
|
Nire
lurra defendatuko dut”. Esaldi mesianiko hauek dira Javier Marotoren aurkezpen txartelak.
|
|
|
Begiak hemengo iluntasunera ohitu zaizkit; hor nonbait ahaztutako gauza batzuk bereizten ditut. Hormetan, iltze herdoilduak, ezeri eusten ez diotenak; zapi ugerdo bat bazter batean botata; inurri ilara bat
|
nire
lurrean bermatutako eskuaren inguruan. Nire eskua oztopo erraldoia da inurrien bidean.
|
|
|
—Ezer ez, gizona; neska hori txoraxka bat da, ez dut ezagutzen. Itsasontzian ezagutu nuena eta
|
nirekin
lur hartu zuena andereño amerikar bat da, saxoi izenekoa, esan zigunez, Parisera zetorrena bere familiarekin elkartzera, eta neska argal ilehoria da, eta beste honek aldiz beste itxura bat dauka, beste tipo bat, izen espainiarra du eta ingelesez ere ez daki. Burutik jota dago, besterik gabe.
|
|
|
|
Nik
lurrak dauzkat ondoan.
|
|
|
Geratu
|
nirekin
Lur planetan.
|
|
|
Ez, nahiago du
|
ni
lurrera erortzea.
|
|
|
Führer eta Kantziler naizen aldetik honen bidez Alemaniako historiari iragartzen diot
|
nire
lurra Alemaniako
|
|
|
Ospa
|
nire
lurretatik, emaztearekin txortan egitera noa.
|
|
2016
|
|
|
Nire ama hizkuntzak zure estatuaren zimenduak dardaratzen baditu, horrek esan nahi du zure estatua
|
nire
lurraren gainean eraiki duzula.Musa AnterIdazlea
|
|
|
Hark ataria irekiko du,
|
nik
Lurrera ekartzeko nire gerra makina: teknodromoa.
|
|
|
|
Nire
lurra zabaldu eta nire uzta erein nuen.
|
|
|
|
Ni
lurrean geratuko ninteke, baboa.
|
|
|
|
Nire
lurretan zulatzen egon zara.
|
|
|
Zertan zabiltza
|
nire
lurretan?
|
|
|
Zertan zabiltza
|
nire
lurretan?
|
|
2017
|
|
|
Ispiluan begiratu eta hogei urte lehenagoko nire irudia ikusi banu bezala izan zen. Amaren gonari tiraka ari zitzaion hiruzpalau urtetako haur hark nire haurtzaroa ekarri zidan gogora; nire familia,
|
nire
lurra, itsasoz bestalde eraman ninduen istorioa...
|
|
|
Bera ere nekatuta egongo zen behar bada. Gelditzean
|
ni
lurrera erori nintzen. Ez nekien zer egin eta gizakiei begira gelditu nintzen une batez.
|
|
|
Jakin ezazue nor nauzuen: Donegoitiko Jaun Beltzaren semea naiz, eta zuek ere
|
nire
lurretan izanik ez zarete ni akabatzeko adorearen jabe ezta gutxiagorik ere, eta gainera tratu baten bila etorri naiz. Bai, zuekin tratu bat egin nahi dut...
|
|
|
Bikote batek eman zuen abisua.
|
Ni
lurrean nengoen, buruz behera, eta bizikleta zutik topatu zuten. Hori da arraroena.
|
|
|
Ez diat hasperen egiten lurreko gauzengatik.
|
Nik
lurreko gauzei k... egiten zieat, salbu eta zuen errespetua, k... egiten zieat egunero. Nire hasperenak zeruarengatik dituk.
|
|
|
«Ohera joan behar duzue denok», esan zuen Dilseyk. Etorri zen eta
|
ni
lurrean jarri eta zapi bero batekin nire aurpegia eta eskuak garbitu zituen. «Versh, isil isilik igoko al dituzu atzeko eskaileratik.
|
|
|
hanka gainean jarri zen
|
nik
lurra miatzen nuen itsumustuan
|
|
|
–Hemen daude nire ondasun guztiak. Harik eta
|
nire
lurra neure herri kurduak gobernatzen duen arte, ez naiz itzuliko. Etxea utzi nuen egunean bertan zin egin nuen?.
|
|
|
Nik orduan ezer gutxi nekien latinaz, rosa, rosae eta horrelakoak, gehiago ez, eta orduan hasi zen kolpeak ematen! Gela estu eta luzea zen, eta gelatik eskolako pasillora baloi bat edo zaku bat bezala bota ninduen ostikoka,
|
ni
lurrean nintzela. Zenbat kolpe jaso nituen, ikasle guztien aurrean!
|
|
|
Autotik atera dira denak eta nik oraindik loturik dut segurtasun gerrikoa. Maleta guztiak atera dituzte, autotik ateratzean
|
nirea
lurrean aurkitu dut, zain.
|
|
|
Ez zen atrebitzen ni besoetan hartzen: iruditzen zitzaion zaila zela, ni hain txikia izanik, ondo oratzea; iruditzen zitzaion hil egingo ninduela; zela besoekin gehiegi estutzeagatik, zela
|
ni
lurrera erorita behar bezala ez oratzeagatik.
|
|
|
hala ere, hau
|
nere
lurra da
|
|
|
gelditu nahi nuke
|
nere
lurrean.
|
|
2018
|
|
|
Zalu zuhaitzen artean ikaragarrizko jauzi bat egitera ausartu zen; niretzat gehiegizkoa zen.
|
Nik
lurrera jaitsi behar izan nuen. Han zeuden basurdeak.
|
|
|
Erorikoaren kolpea komunikatuko zen garuneko zeluletara, jakina; baina segituan hilko ziren, ondorengorik utzi gabe. Gu, berriz, lurra jo ez zutenen ondorengoak gara; horregatik ez dugu zuk eta
|
nik
lurra jotzen gure ametsetan.
|
|
|
«Otsail neguko gau batean segalari hotza guruzatu nuen/ Hor zegoen neri so,
|
ni
lurrean heriotza ta biziaren bide erdian. Zenbat denbora egon ginen hor, bat besteari begira, ez dakit.
|
|
|
Eta ni ere hara joatea nahi dute, baina ez naiz joango.
|
Nire
lurra babesten ari naiz. Umetako adiskide bat hortxe daukat, dio, gerra tokia seinalatuz?.
|