|
2010
|
|
|
–Ba al dakizu sagar dantza??; eta nola ni nora ezean bainengoen, doinua ahopeka kantatzen hasi zen Helena, harik eta laugarren edo bosgarren notan moztu nuen arte: . Bai, badakit?;. Bada,
|
nik
badakit dantzatzen?, esan zidan jarraian, irri bat ezpainetan, une hartan ezin neurtu izan nuena, baina esaldiari halako intentzio ezkutu bat eman ziona; gero, jiratu eta aterako bidean jarri zen; eta ni, harri eta zur; baina Helenak ez zuen bukatu, antza, atea ireki eta kanpoko aldetik ixtera zihoanean, sudurra irekigunean sartu eta honela mintzatu baitzitzaidan:
|
|
|
haren esaldietako bat burmuinak mailukatzen hasi zitzaidan arte: ?
|
Nik
badakit dantzatzen. Nik badakit dantzatzen?
|
|
|
–Nik badakit dantzatzen?
|
Nik
badakit dantzatzen. Nik badakit dantzatzen??; oroimenean grabatuta nituèn hotsetatik, Helenaren ahotsari erreparatu nion, eta lehentxeago igarri ez niòn ñabardura bati antzeman niola iruditu zitzaidan, esaldia bukatu arren bukatu ez balu bezala, eten puntu batzuekin eten, zeinek, kontraesana badirudi ere, etenari jarraipena ematen zioten?; eta Helenaren irria zetorkidan, segundo batzuk lehenago neurtu ezin izan nuena, eta orain neska xalo batena iruditzen zitzaidan, nik niòn maitasun garbiaren araberakoa, eta orain neska bihurri batena, jolasean ari zitzaidana eta jolaserako dei egiten.
|
|
|
Nik badakit dantzatzen?
|
Nik
badakit dantzatzen??; oroimenean grabatuta nituèn hotsetatik, Helenaren ahotsari erreparatu nion, eta lehentxeago igarri ez niòn ñabardura bati antzeman niola iruditu zitzaidan, esaldia bukatu arren bukatu ez balu bezala, eten puntu batzuekin eten, zeinek, kontraesana badirudi ere, etenari jarraipena ematen zioten?; eta Helenaren irria zetorkidan, segundo batzuk lehenago neurtu ezin izan nuena...
|
|
|
" Ba al dakizu sagar dantza?"; eta nola ni nora ezean bainengoen, doinua ahopeka kantatzen hasi zen Helena, harik eta laugarren edo bosgarren notan moztu nuen arte: " Bai, badakit";" Bada,
|
nik
badakit dantzatzen..." esan zidan jarraian, irri bat ezpainetan, une hartan ezin neurtu izan nuena, baina esaldiari halako intentzio ezkutu bat eman ziona; gero, jiratu eta aterako bidean jarri zen; eta ni, harri eta zur; baina Helenak ez zuen bukatu, antza, atea ireki eta kanpoko aldetik ixtera zihoanean, sudurra irekigunean sartu eta honela mintzatu baitzitzaidan:... " A!
|
|
|
Eta ni, gelan bakarrik geratzen nintzela, gertatu berria aztertzen hasi nintzen, zergatik jokatu ote zuen Helenak jokatu zuen bezala... haren esaldietako bat burmuinak mailukatzen hasi zitzaidan arte: "
|
Nik
badakit dantzatzen... Nik badakit dantzatzen...
|
|
|
" Nik badakit dantzatzen...
|
Nik
badakit dantzatzen... Nik badakit dantzatzen..."; oroimenean grabatuta nituèn hotsetatik, Helenaren ahotsari erreparatu nion, eta lehentxeago igarri ez niòn ñabardura bati antzeman niola iruditu zitzaidan, esaldia bukatu arren bukatu ez balu bezala, eten puntu batzuekin eten, zeinek, kontraesana badirudi ere, etenari jarraipena ematen zioten...; eta Helenaren irria zetorkidan, segundo batzuk lehenago neurtu ezin izan nuena, eta orain neska xalo batena iruditzen zitzaidan, nik niòn maitasun garbiaren araberakoa, eta orain neska bihurri batena, jolasean ari zitzaidana eta jolaserako dei egiten.
|
|
|
Nik badakit dantzatzen...
|
Nik
badakit dantzatzen..."; oroimenean grabatuta nituèn hotsetatik, Helenaren ahotsari erreparatu nion, eta lehentxeago igarri ez niòn ñabardura bati antzeman niola iruditu zitzaidan, esaldia bukatu arren bukatu ez balu bezala, eten puntu batzuekin eten, zeinek, kontraesana badirudi ere, etenari jarraipena ematen zioten...; eta Helenaren irria zetorkidan, segundo batzuk lehenago neurtu ezin i...
|