2000
|
|
Haren edukia ez zitzaidan arrotz, neronek erosi bainuen lehengo astean, ugaldean hil hotzik agertutako atsoaren aferaz informazioa osatu beharrez. Unaik berak ezagutu zuen, burgerrean ginela,
|
nire
eskuetan ikusi eta berehala.
|
2010
|
|
Liburua
|
nire
eskuan ikusi eta, osabaren gelara zihoan bezala, esku ahurrak bata bestearen kontra jo zituen behin eta berriro. Ez nuen keinua hasieran ulertu.
|
2015
|
|
Aurrera egin nuen izu, ero, itsu. Baioneta erdibitua ikusi nuen, baina aurrerantz zuzendu nuen, aurrean nuen gizakiarenganantz, garrasika, begiak itxita; ikaraldi hartan nahastu ziren gure gorputzak, eta hasperen sakon bat entzun nuen, eta bere begi ilunak ikusi nituen lurretik begiratzen zidatela; eta neure burua ikusi nuen garrasika eta itsu, lehergailuen orroen pean gortuta; eta
|
nire
eskuak ikusi nituen fusilari tinko eusten, eta baioneta erdibitua begi ilun haien jabe zenaren gorputzean sartzen, behin eta berriro; eta barrutik zetorkidan ahots bat entzun nuen, handik bizirik atera behar nuela esanez; eta nire baioneta erdibitua berriro, begi ilundun mutil haren gorputzean iltzatzen, begi haiek hilda ikusi nituen arte, zabal zabalik zeuden arren; niri begira geratu ziren beti...
|
2017
|
|
Sabelaldea doi bat handitua dik, zeren, hara, Zorba txiki bat prestatzen ari zaidak. Hik oparitutako trajearekin nagok hor, eta
|
nire
eskuan ikusten duan eraztun hori Bubulina gaixoarena duk, Jainkoak bedeinka ditzala haren hezurtxoak (munduan gertatzen ez denik ez zegok!). Honako hau Liuba deitzen duk.
|
|
Pikotxean jarri nintzen han, txapinari helduta. Nik ez nuen ikusten, baina
|
nire
eskuek ikusten zuten, eta iluntzen ari zuela aditzen nuen, eta nire eskuek ikusten zuten txapina baina nik ez, baina nire eskuek ikusten zuten txapina, eta ni pikotxean jarri nintzen han, nola iluntzen zuen aditzen.
|
|
Pikotxean jarri nintzen han, txapinari helduta. Nik ez nuen ikusten, baina nire eskuek ikusten zuten, eta iluntzen ari zuela aditzen nuen, eta
|
nire
eskuek ikusten zuten txapina baina nik ez, baina nire eskuek ikusten zuten txapina, eta ni pikotxean jarri nintzen han, nola iluntzen zuen aditzen.
|
|
Pikotxean jarri nintzen han, txapinari helduta. Nik ez nuen ikusten, baina nire eskuek ikusten zuten, eta iluntzen ari zuela aditzen nuen, eta nire eskuek ikusten zuten txapina baina nik ez, baina
|
nire
eskuek ikusten zuten txapina, eta ni pikotxean jarri nintzen han, nola iluntzen zuen aditzen.
|
|
Eskopeta
|
nire
eskuetan ikusi eta atzera egin zuen jendea, oldartu egin zuan hitz hura entzunda.
|
|
Hori garbi ikusi nian. Nirekin, nahiz eta
|
nire
eskuetan ikusi arma kargatua. Agian horregatik.
|
|
Eta erreflexiboki atzeman daitekeen ‘Erlebnis’ izaki, nire lotsak Bestearen lekukotza ematen duenez lotsa berarena bezainbat, ez dut kolokan jarriko printzipioz zalantzan jar daitekeen munduko objektu baten kariaz. Berdina litzateke, orduan, nire existentzia propioa zalantzan jartzea, nire gorputzaz ditudan pertzepzioak(
|
nire
eskua ikusten dudanean, esaterako) erra daitezkeelako. Beraz, baldin eta izate begiratua ez badago, bere erabateko purutasunean nabarmen, Bestearen goiputzari lotuta, nire kontzientzia izatearen kontzientzia nire gorputzari berari lotuta dagoen bezalaxe cogitoaren gauzatze puruan, orduan, kontsideratu behar da nire esperientzia eremuan hainbat objektu agertzea, bereziki Bestearen begiek nigana egitea, monizio hutsa bezala, alegia, nire begiratua izatea gauzatzeko aukera hutsa bezala, Platonentzat zentzumenen munduko kontradikzioak konbertsio filosofiko bat burutzeko aukera diren bezala.
|