|
2010
|
|
|
–Egun batean, irri ezinezko bat atera nion haurtxoari, inoiz ahaztuko ez dudana: gau beltzean piztutako argi bat zen?; triste zegoen, baina tristuraren azpian pozaren bihotza zebilkion taupaka; begiak busti zitzaizkion, baina malkorik bota gabe; isildu egin zen, baina haren isiltasuna bizitzari eskainitako kanta bat zen;
|
nire
eskua haren eskuen artean nuen, eta airezkoak iruditu zitzaizkidan.
|
|
|
" Egun batean, irri ezinezko bat atera nion haurtxoari, inoiz ahaztuko ez dudana: gau beltzean piztutako argi bat zen"; triste zegoen, baina tristuraren azpian pozaren bihotza zebilkion taupaka; begiak busti zitzaizkion, baina malkorik bota gabe; isildu egin zen, baina haren isiltasuna bizitzari eskainitako kanta bat zen;
|
nire
eskua haren eskuen artean nuen, eta airezkoak iruditu zitzaizkidan.
|
|
2014
|
|
|
" Ez dut sinetsiko
|
nire
eskua haren bularrean sartu arte eta nire atzamarra haren eskuetako iltze zuloetan".
|
|
2016
|
|
|
–Kontuan hartu, Madame, jarraitu nuen
|
nire
eskua haren esku gainean pausatuz?, ezen jende serioak maitasuna gorroto duela izenarengatik; ezen jende berekoiak gorroto duela bere kariaz; hipokritek zeruarengatik; eta guztiok, gazte nahiz zahar, hamar aldiz izutuago gaudela aipatze hutsarekin ematen duen minarekin baino. A zer jakitaterik eza erakusten duen gizon batek salerosien adar honetan, noiz eta hitza bere ezpainetatik itzurtzen uzten baitu isiltasuna tormentu bilakatzen zaionetik gutxienez ordu bat edo bi iragan baino lehenago.
|
|
|
Osoki eihartua zen.
|
Nire
eskua harena baino leunagoa zen. Gosetea zuten alemanek.
|
|
2017
|
|
|
Jadanik ez zidan iritzirik eskatzen. Hasierako egunetatik bertatik ardura eta erantzukizun guztiak
|
nire
eskuetatik harenetara igaro ziren. Erabakiak hartzea eta obratzea, haren egitekoa zen.
|
|
|
Gaixoa noiz sendatuko zain nago batetik, baina beti horrela segitzea nahi nuke beste alde batetik, orain bezala jaten emateko, ohetik atera eta berriz sartu erabiltzeko,
|
nire
eskuen artean haren izterrak, gerria, saihetsak, besoak, bularrak sentitzeko. Ahalik konturik handienaz hartzen saiatzen naiz beti, behar ez den lekurik ez ukitzeko, eta ez dago esan beharrik arreta guztiaz egiten dudala, gogoa ere leku horiexetan dudalako, baina eskuz ez bada ere ukondoz edo saihets hezurrez, haren gorputz osoa nabaritzen dut, eta osorik haztatzeko grina biziak pizten zaizkit, eta nire kezka guztia, Isabel nire hankarteko larriduraz ez ohartzea izaten da halakoetan.
|
|
2018
|
|
|
Eta nire ondoan paper batzuk jasotzen geratu den antolatzaileetako bat geldiarazten ahalegindu naizen arren, ezin izan dut: harrituta,
|
nire
eskuak haren sorbalda nola zeharkatzen duen ikusi dut, gorpuztasunik ez balu bezala; emakumea ez da ezertaz ohartu, edonola ere. Orduan ulertu dut ez nagoela jadanik mundu honetan, eta izpirituan baino ezin izan naizela nire omenaldira etorri.
|
|
|
Burutazio gaiztoa saihestu nahi izan nuen, tentanian hasi, eskuak Jonaneren ipurmasailetara eraman, eta haren gorputza nigana erakarriz. Jonaneren amaren hitzez baliatu nintzen gure maitasun jardunaren ataritzat; jolas gisa errepikatu nituen,
|
nire
eskuaz haren bularra ferekatuz:
|
|
|
Eta esan eta egin; bat batean gazteak arhantaren eskua nire bularraldera zuzendu zuen, eta
|
nik
esku haren beroa sentitzean, larritu beharrean, berealdiko lasaitua hartu nuen. Hurrena, osabak mutikoari argazkia eskatu, eta hura ere esku artean ibili zuen tarte batean.
|
|
2021
|
|
|
Lagunek erraiten diote Jesus piztu dela, ikusi dutela, bainan Tomasek: " haren eskuetan itzeen marka ikusten ez badut, nere erhia itzeen lekuan eta
|
nere
eskua haren sahetsean sartzen ez badut, ez dut sinetsiko". 5 Laster irakurriz, ez duela sinesten erran daiteke; hobeki irakurriz, baldintzak emaiten dituela ikusten da, eta zeri buruz baldintza horiek, sinesteko.
|
|
|
Eta bost axola zitzaidan, bost axola zitzaidan, Albaren gorputza nire oinetan baitzegoen, bizigabe, eta nik haren ondoan etzan nahi nuen, ahoan erleak ibili, hura kontsolatu
|
nire
eskua haren masailean jarrita. Gautu arte itxaron, pertseiden aztarnaren bat bilatu.
|
|
2023
|
|
|
Izarak koltxoi gainean hartu du lurra. Eta
|
nire
eskua haren gainetik pasatzen imajinatu dut, hura leundu nahian. Ukitzean, nabaritu dizkiot airean ikusten ez zitzaizkion zimurrak, josturak, zulotxoak, hari galduak...
|