|
2000
|
|
|
Eta Pedro Huizik bere gauzak bildu, eta
|
nik
ateraino lagundu nion, non egin baikenion adio elkarri... Eta, segidan, guardiako kapitaina ikusi nuen, gibeletik beste bi guardia zituela, dorretxerako bidean.
|
|
|
Txirrina jo eta ireki nezala esanarazi zioten.
|
Nik
atea ireki bezain bizkor agertu ziren txakurrak alde guztietatik, goitik, behetik. Zalapartan sartu ziren, orro eta garrasika.
|
|
2001
|
|
|
(Errua gainetik kenduz)
|
Nik
atea ez zabaltzeko esan diot.
|
|
2004
|
|
|
Eskea gizalegez egina bada, are pozikago oraindik, esker onez. Nolanahi ere, euskal kulturarako luzatzen den diru publikoaren erabileraz nik ere baditut neure kezka handiak, baina horien argitzeko hobe luke,
|
nire
atean jo ordez, hautsak beste nonbait harrotzea. Zuzenean iturri fidagarrietara joanda, han arakatuz jakin lezake azienda publikoarekiko nire zorren berri.
|
|
|
Zorteak ihes egin zidan behin, baina berriro jo du
|
nire
atean, eta uste dut oraingoan ez diodala huts egingo, ikusiko dugu...
|
|
2005
|
|
|
–Aitor, etxearen sarrera ordaindu dut eta ordaintzen jarraitzeko asmoa daukat –ordurako barneko arropak baino ez zituen soinean; esaldia bukatu bezain laster manpara ireki eta dutxan barneratu zen.
|
Nik
atean jarraitu nuen.
|
|
|
Alameda pareko barrikadak saihestu genituen, astiro astiro igaro ginen autobusaren hondakin ketsuen ondotik, kontenedore bat albo batera bultzatu genuen furgonetaren muturrarekin eta obretako hesi bat zapaldu genuen. Burdinen korapilotik ateratzear ginela, ordea, telefono kabinaren atea katigatu zen
|
nire aldeko
atean.
|
|
|
Adela eserlekutik altxatu, eta kanpora irteten da.
|
Ni
atearen atzean geratzen naiz, entzuten, ez hala erabaki dudalako, baizik eta handik mugitzea bururatu ere egin ez zaidalako.
|
|
2006
|
|
|
han noa
|
ni
atetik fuera...
|
|
|
Angelok sukaldean segitzen zuen, baina kanpoko ateari begira. Ez zuen begi zirkinik egin, ezta
|
ni
ateraino joan eta haren begiradaren eta atearen tartean jarri nintzaionean ere. Hamabost minutu lehenago utzi nuenean bezain zurbil eta sorgortuta zegoen, sorbaldak hondoratuta, begiak beren baitatik irten beharrean.
|
|
|
Lontxo, ez dakit nola eta zergatik, estropezu egin eta aurrerantz erori zen. Orduan
|
ni
ate paretik kendu nintzen, Lontxoren ipurdia ez ikustearren. Hori da behintzat nik oroitzen dudana.
|
|
2007
|
|
|
Manillari eragitera ere ez naiz ausartzen, giltzaz itxiko zenuen beldurrez. Gainera, ez dagokit
|
niri
ate hori irekitzen saiatzea, zuri baizik, nahiz eta oso zaila ikusten dudan horrelakorik gertatzea. Zer den azken muturreko esperantza, Josu!
|
|
|
–Egunero ikusten dut
|
nire
ate parean geldirik, birikak atera beharrean, lerdea edo, auskalo, odola dariola. –Agurearen arnasa larria imitatu zuen?.
|
|
2009
|
|
|
Mito kristauaren arabera, apaizak hitz horiek esan, eta ogia eta ardoa Kristoren gorputz eta odol (bihurtzen) dira. Ez dirudi fededun xumeen artean berba horiek mendeetan, Jesusen?
|
ni
atea naiz, edo, ni bidea naiz?
|
|
|
Jokalariek futbolaz hitz egin behar dute, eta nik taldea zuzendu; beste guztia ez da ona. Agian norbaitek ez du nahi nik ondo hastea, baina
|
nire
ateak beti egon dira irekiak hemen jarraitzeko?.
|
|
|
Beste egoera batzuetan, erakutsi zuen Anandak beldurra gainditzeko gai zela, mendi arriskutsuak eskalatzerakoan, esate baterako, eta ez zutela izutzen bortxakerian zebiltzanek, haien artean Kandidok. Beraz, ez esan eskasa eta koldarra naizenik; badakizu arriskuarekiko beldurra gainditzeko gai naizela, oroitzen pikete hura, zure neba buru, ixtak lokala, mozolo, greba diagu, su ematea nahi duk ala, eta
|
ni
ate aurrean geldirik, neure onetik irten gabe, gauzak ez dituk horrela egiten, anaia; zer anaia eta zer ostia, ixteko lokala; esadak zergatik, anaia, horiek ez dituk arrazoiak; arrazoiak nire potroak dituk;" zapalkuntza zekarrek askatasunaren izenean askatasuna hondatzen duenak", anaia; eta piketeko batek harria bota erakusleihora, eta nik kopetaz gelditu, baina tinko, erori gabe, bekai...
|
|
|
Zabaltzen zuten ate bat, miatzen zuten dena, eta beste gela batera jotzen zuten segidan. Izuz nengoen,
|
nire
ateari begira. Halako batean, nire ondoko gelan sartzen sentitu ditut.
|
|
|
Gauzak klaroak ziren, maite dituten bezala, eta arrats berean, ongi errateko goiza zen, ni sartu eta oren baten barne, hor zen Beñat,
|
nere
ate joka, lore buketa pollit bat esku batean, eta bertzean kroizan bolts batekin. Zure gonbita sobera gustokua nuen luzego zuretik urrun egoteko. Baino ez banaiz orain ongi etorria, ez kesa, badakit pazintzia hartzen, merezikua denian.
|
|
|
|
Ni
ate aitzina eskartzatzen ari ninzen. Udazkena zen eta gure bi haritzen hostoak ate iskinerat botariak zituen gabeko haize zakar batek, aski jostatu zenean heiek harat eta honerat erozitzen.
|
|
2010
|
|
|
Bakoitzak lan bat egin du erakusketarako eta lan horietan oinarrituta beste lan bana sortu dugu. Rafak Pasealaria kanta sortu zuen, bi amildegien artean dabilen musikariaren egoera adierazteko, Aliciak soineko handi bat egin zuen bere ibilbidea laburbiltzeko, eta
|
nik
ate bat egin nuen, ireki edo itxi ezin dena. Aliciak gero soineko bat egin zuen Rafaren kantarako, Rafak kanta bat Aliciaren soinekoarentzat eta nire atearentzat, eta nik neureak haien lanentzat.
|
|
|
Rafak Pasealaria kanta sortu zuen, bi amildegien artean dabilen musikariaren egoera adierazteko, Aliciak soineko handi bat egin zuen bere ibilbidea laburbiltzeko, eta nik ate bat egin nuen, ireki edo itxi ezin dena. Aliciak gero soineko bat egin zuen Rafaren kantarako, Rafak kanta bat Aliciaren soinekoarentzat eta
|
nire
atearentzat, eta nik neureak haien lanentzat.
|
|
|
dogo aleman beltz bat, eder baino ederragoa. Parkea hesituta zegoen, eta
|
ni
ate batetik sartzera nindoan, sartu ez beste dogoa niregana zetorrela ikusi nuenean.
|
|
|
–Mugi! Erantzi soinekoa eta jantzi uniformea,
|
ni
atea irekitzen saiatzen naizen bitartean!, esan nion Helenari, haria galdu gabe baina etenka; kostatu zitzaidan giltza sarraila zuloan sartzea, eskua dar dar batean bainuen, eta kostatu zitzaion Helenari soinekoa erantzi eta uniformea janztea, estropezua ere egin ez zuen, bada, halako batean, oina soinekoan trabatuta?!
|
|
|
–Nora hoa? Ez hadi txoroa izan –entzun nuen aitaren ahotsa,
|
nik
atea itxi eta gero ere.
|
|
|
" Mugi! Erantzi soinekoa eta jantzi uniformea,
|
ni
atea irekitzen saiatzen naizen bitartean!" esan nion Helenari, haria galdu gabe baina etenka; kostatu zitzaidan giltza sarraila zuloan sartzea, eskua dar dar batean bainuen, eta kostatu zitzaion Helenari soinekoa erantzi eta uniformea janztea, estropezua ere egin ez zuen, bada, halako batean, oina soinekoan trabatuta...!
|
|
|
dogo aleman beltz bat, eder baino ederragoa. Parkea hesituta zegoen, eta
|
ni
ate batetik sartzera nindoan... sartu ez beste dogoa niregana zetorrela ikusi nuenean. Beldurtu nintzen, gauzak diren bezala, baina ez neure burua paralizatuta ikusteraino... etxeko txakurrekin ohitua bainengoen eta senak ematen baitzidan, edo txakurrei buruz nuèn jakituriak, dogoak —segundo hamarren haietan lurrari begira zetorrela ohartu nintzen oharkabean, beharbada, eta ez niri— ez zidala erasoko.
|
|
|
Baina ez zen lortu erraza, bakardadea. Nahiz euria egin eta bailarako bidea lokaztuta egon, jende askok eman zituen harainoko pausoak
|
nire
atea jotzeko.
|
|
|
—Hotzak nago, amañi! esaten nion
|
nik
ate aitzinean dardaraka, mendi barren eta ibar elurtuei begira.
|
|
|
Presozaina beste nonbait ibiliko zen une hartan, nire gelako atea irekita gelditu baitzen. Niri zegozkidan segurtasun arauek agintzen zuten
|
nire
ateak beti itxita egon behar zuela, preso arruntenak ez bezala.
|
|
|
L. Ulertzen haut baina non da
|
nitan
ate gakotua?
|
|
2011
|
|
|
iritsi zenean, hirurogeita lau kilo pisatzen zuen ardi gaztaren kaxak". " A, ba
|
nire
atean jota ez dute asmatu. Berehalakoan ametituko dut!
|
|
|
|
Ni
ate ondoan nago, gertatuko denaren zain, kuriositate morbosoz begira. Baina ez da ezer gertatzen.
|
|
|
Baina baita atsegin agertu nahian ere, Jean zigarro pakete baten bueltan eskuak lotuta. Ematen zuen damututa zegoela
|
nire
atea jo izanaz. Edo, bestela, ez zekiela nondik hasi.
|
|
|
Ematen zuen orduantxe zela nigan erreparatu zuen lehen aldia. Eta asko harritu zuela
|
nik
atean segitzeak.
|
|
|
Amak ume kotxean ninderaman goizeroko paseotxoan. Itzulerakoan, etxe aurreko okindegian sartu zen ogia erostera
|
ni
atean utzita. Txakur bat ikusi zuen nigana zetorrela eta, izuaren izuz, korrika irten zen dendatik, beldurrez zakurrak niri zer egingo.
|
|
|
Plazatxoko kantoira iritsirik, autoan sartzen gara, eta
|
nire aldeko
atearen zakutoan uzten ditut egunkaria eta aldizkaria. Belaunak elkarren kontra dituela esertzen da Neska eta gonari tiratzen dio etekin gutxirekin.
|
|
|
Bi mutilak autora iristen direnean,
|
nire
atea zabaldu eta irteten hasten naiz.
|
|
|
Kioskoan erositako astekaria
|
nire
ateko zakutotik hartu eta orri pasa hasten naiz. Thomas Manni buruzko artikulu bati erreparatzen diot.
|
|
|
Neskaren soak eragin zidan kitzika.
|
Nik
atea zabaldu orduko, haren begietako ilun erneak apartamentu barrura begiratu zuen, ia disimulurik gabe eta oharkabekeria nabarmen batez. Gero, gorputza erdi jiraturik, burua jaso zuen eskaileretan gora begiratzeko.
|
|
|
Soriara joateko gonbidapenari uko egin eta handik hilabete gutxira agertu zen Neska
|
nire
atean, eta ezinbestekoa egiten zait galdetzea: nigana laguntza eske etorri izanak ba ote zuen zerikusirik kanpinera joateko gonbitarekin?
|
|
|
Halako batean, ordea, nirekin gogoratuko zen. da zalantza egingo zuela nigana jo ala ez, baina, hainbat atetako hainbat ezezkoren ondoren, nire ukoa jasotzeko trenpua bazkatzen ari zelarik,
|
nire
atea jotzeko ausardia bildu zuen Neskak.
|
|
2012
|
|
|
Ez dut sekula onartu norbait bere ideiengatik kritikatzea.
|
Nik
atea denei ireki diet. Baditut ene ideiak. Bozkatzera noanean adierazten ditut.
|
|
|
Zakiletik tiraka bere etxera sartu ninduen. Ostiko batez itxi nuen
|
nik
atea.
|
|
|
Berehala konturatu nintzen Usherrena zela urrats hura. Hurrengo unean
|
nire
atea jo zuen, emeki, eta gelan sartu zen, lanpara bat eskuan zekarrela. Aurpegia, ohi bezala, ezin zurbilagoa zuen; halere, hori baino nabarmenago, bazuen begietan halako poz ero bat, histeria ezkutu bat, jokaera osoan antzematen zitzaiona.
|
|
|
Dena den, nahikoa urrundu ez zirenez gero, ez zuten aurkitu alak lehorreratzeko erabili nuen itsasadarra, eta hondartzan lehorreratu zuten txalupa, ni nengoen lekutik milia batera gutxi gorabehera. Horrek poz handia eman zidan, bestela, esan dudan bezala,
|
nire
ate ondoan lehorreratuko baitziren, eta neure gaztelutik bota, neukan guztia kenduko baitzidaten.
|
|
|
Itsasontzira begiratu nuen, eta han zegoen ur gainean hondartzatik milia erdi baino pixka bat gehiagora; izan ere, aingura jaso baitzuten ontzia berreskuratu bezain laster, eta, eguraldia ona zenez gero, errekaren ahoaren ondo ondoan ainguratu zuten, eta itsasgora izanik, kapitainak zama ontzitxoa nik garai batean alak lehorreratu nituen lekuaren ondoan utzi zuen, alegia
|
nire
ate ondoan.
|
|
|
Geroago, ohetik jaikitzeko gauza ez zela geratu zenean, ez zion uzten bere ondotik urruntzen. Baina diodan garai hartan, Hélènek artean bazuen askatasun pixka bat,
|
niri
atea zabaldu eta arrosen izena esateko besterik ez bada ere. Sarrarazi ninduen saloi zabalean, kontraleihoak itxita zeuden eta erle bat zebilen burrunban loreontzi baten inguruan.
|
|
|
eta
|
nire
atearen aurrean
|
|
|
Eta
|
nire
atean agertu zen, barkamena eskatuz.
|
|
2013
|
|
|
Haren ipurmasailak miresteko denbora doia izan nuen, hala ere, eta ikuskizun horretaz lasaiago pentsatzeko astia hartu behar nuela, hartuko nuela erabaki nuen, ondo pentsatzen jarrita heriotzaren gaiak adina mami baitzuen, zalantzarik gabe. Haren ahotsa entzun nuen minutu batez telefonoz hizketan, beste bizpahiru minutu egin zituen segidan isilik, eta
|
ni
ate irekiari begira nengoela agertu zen berriro, baina jantzita zetorren, aurrekoa bezain laburra zen beste gona batekin. Lurrean botata zituen zapatak jantzi zituen, txilenarik gabe oraingoan.
|
|
|
–Higanot deabrua! Ezbeharren bat baduzu, nor da hemen
|
niri
atea irekitzeko?
|
|
|
Lehenbiziko asteetan, ni haiekin batera ateratzeko ametsak bizi izan ninduen. Nitaz ahanzten zirela uste izaten nuen,
|
nire
ateak hetsirik zirauela ikusirik. Hartan kolpeka eskuko azal zerrenda ederrak utzi nituen, haien ahanzturaz ohartarazi nahirik.
|
|
|
Nabarreriako atari batean sartzen ikusi nuen. Jendeak segitu zuen, baina
|
nik
ate huraxe bera bulkatu nuen. Barrenean, neska lehenbiziko eskailbururaino ailegatua zen.
|
|
|
|
nik
atea jo baino lehen
|
|
2014
|
|
|
Azkenean, bota egin gaituzte jagoleek eta erizainek. Guztiak beren geletan sartu arte itxaron dut eta,
|
nire
atearen parean geundela, Q ri eskutik heldu eta neure gelan sartu dut, jagoleak kameretako irudiak begiratzeko lokartuegi egotea desiratuz.
|
|
|
Mesfidati patologiko izan baino (euritakoa aterki ontzian utzi nahi ez duenik ere bada!). Segurtasun saltzaileek ez dezatela
|
nere
atea jo, diskurtso astun hau aguantatu nahi ez badute.
|
|
|
Ez zenuten
|
nire
atea apurtu behar!
|
|
|
Zergatik dago
|
nire
atean?
|
|
|
Kendu eskuak
|
nire
ate mutikoaren gainetik!
|
|
|
Bigfoot
|
Nire
atea bota duzu?
|
|
|
Ez dakit zergatik ez zion
|
nire
ateari ostikoa jo.
|
|
|
Etxera iritsi eta han egongo zen kontentagaitz,
|
ni
atetik sartu aurretik.
|
|
|
Burukada bat korner batean
|
Nire
atean.
|
|
|
Korridorean ibiltzen den umemoko hori,
|
nire
ate aurrean geratzen dena, ilea harrotuta daramana.
|
|
|
Egun osoa
|
nire
atean pasatzen du aurpegiak jartzen?
|
|
|
Zure senarrak ekarri zituen
|
nire
ateraino Batasuneko soldaduak.
|
|
|
Urrundu
|
nire
atetik!
|
|
|
Urrundu
|
nire
atetik!
|
|
|
Nik zabalduko dut
|
nire
atea!
|
|
2015
|
|
|
Jexux barrura sartu zen eta
|
ni
atean geratu nintzen.
|
|
|
Beretzat ez dago kontraesanik niretzat esaldi berean jartzeko ia bateraezintasun gramatikala duten ideien artean. Bere teoria ero eta exotikoekin etorri zen eta
|
nik
atea ireki nion. Edo atea ireki ostean deskubritu nituen bere teoriak, orain berdin dio.
|
|
|
Zabaltzen zuten ate bat, miatzen zuten gela, eta beste gela batera jotzen zuten gero. Izuz nengoen
|
nire
ateari begira. Halako batean, nire ondoko gelan sartzen sentitu ditut.
|
|
|
Zorionak
|
nire
atean jo du eta ez dakit zer egin. Baliteke eskalea izatea.
|
|
|
Kendu oina
|
nire
atetik Tira, neskato, ez dago horrela portatzerik Uste dut koroa bat erori zaidala!
|
|
|
Ez neukan gaur bertan neure enpresa sortzeko asmorik baina mineral enpresa berri batean lana ongi egin nahi duena atera dadila
|
nirekin
ate horretatik.
|
|
|
Carter, zure zaborrontziek
|
nire
atea oztopatzen dute.
|
|
|
|
Nik
atea altxatuko dut eta zuk tira.
|
|
|
|
Nire
ate aurrean ez!
|
|
2016
|
|
|
Nola fille de chambre liraina hain gertu zegoen
|
nire
atetik, atzerantz jiratu eta une batez nirekin batera sartu zen gelara, gutuna idazten nuen bitartean.
|
|
|
Mutilari buruzko alferrikako xehetasun batzuk erantsi dizkiot ondoren, hauek ere neuk asmatuak:
|
nik
atea ireki nuenean, normalena ikararen ikaraz ohearen gainean belauniko jarri eta eskuak bularren parean barkamen eske hastea litzatekeen arren, edo gutxienez damuaren aieru batzuk egitea edo desenkusaren bat asmatzea(, ez nekien etxean beste gizonik zegoenik?, esan zezakeen), zegoen lekutik altxatu eta irribarre gaiztoarekin begiratu zidala adibidez, han lekuz kanpo zegoen bakarra ni banintz bez... Trantze horietan zaildutakoa zirudiela gogoratu diot irakasleari, auskalo zenbat bider gertatuko zitzaion emakume batekin jardunean ari zela atetik senarra agertzea, dabilenari gertatzen baitzaio, eta niri begiratu orduko jakingo zuen gizajo bat nintzela, senar adardun bat.
|
|
|
Aitarekin bakarrik hitz egiten zuen.
|
Nik
ate atzetik entzun nien pare bat aldiz. Eskubidea nuen jakiteko zer egiten ari ziren ama aurkitzeko, ezta?
|
|
|
Eta gure planeta inbaditu nahi badute? Eta
|
nire
ate magikoa gure planetan sartzeko erabili nahi badute. E?
|
|
|
Eta gure planeta inbaditu nahi badute? Eta
|
nire
ate magikoa gure planetan sartzeko erabili nahi badute. E?
|
|
|
Arrapostu gisa, gure IFPko lehendakariak ikusi eta entzun zuen sumendi baten jazartzea. Eta hor gelditu zen Paristik intelektual mundura sartzeko
|
nire
ate irekitzea. Indar guztiekin haren bulegoaren atea danbatu nuelarik.
|
|
|
Denborak
|
nire
atea ere jotzen du.
|
|
|
Bi egun geroago
|
nire
atean bota zuten kamioi batetik.
|
|
2017
|
|
|
40. " Ni europarra naiz, finean zinez munduko hiritarra naiz, europarra sentitzen naiz[...], denbora anitz pasa dut Alemanian, espainiar batekin bizi naiz, mundu osoan lagunak dauzkat,[...] nire semea Euskal Herrian jaio da, baina bera zinez munduko hiritarra da, hara,
|
nik
ate zabalzabal ireki nahi dizkiot"
|
|
|
Gau batean etxean gelditzea erabaki nuen, ez zuelako oso eguraldi ona egiten eta gainera ez neukan irteteko gogorik. Gizona
|
nire
atearen kanpoaldean geratu zen beti bezala eta ni, hamabiak aldera, telebista apur bat ikusi ondoren, ohera sartu nintzen. Halako batean nire pisuko karrikan zarata bat entzun nuen, kanpora irtetea erabaki nuen gizonari ea zer gertatzen zen galdetzeko eta, hotza ez pasatzeko zerbait ipintzen ari nintzenean, nire logelako atea zabaltzen ari zela ikusi nuen.
|
|
|
Duela hiru urte ez; ikusten nuen kontua ez zela mugitzen, inertzia hutsa zela...
|
Nik
atea hortxe neukan, baina ikusten nituen besteak, 30 urteko zigorrekin, eta... Orain baikorrago nago.18/ 98 auzia.
|
|
|
Idazten nuèn lerro bakoitzak kontsolatu egiten ninduen, azkartu, sentitzen nuen Tentazioa atzeraka zihoala, hitzaren exorzismo ahalguztidunaren indarrez kasatua. Egunez bipilki borrokatzen nintzen nire indar guztiekin, baina gauez nire espirituari armak eskutik erortzen zitzaizkion,
|
nire barreneko
ateak zabaltzen ziren, eta alarguna barrura sartzen zitzaidan.
|
|
|
Bere onerako zela ulertarazi nion eta egunen batean eskerrak emango zizkidala horregatik. Liburuak hartu eta estudiatzen egoten da
|
nik
atea giltzaz itxi eta gero. Gau batzuetan hamaiketan ere argia piztuta ikusten dut».
|
|
|
Argia itzali eta lotara jartzen nintzenarekin batera gelara sartzen hasten zen olatuetan pilatuz eta pilatuz azkenean nik arnaska hasi beharra izan arte handik airerik atera nahi banuen harik eta jaiki eta itsumustuan bidea bilatu beharra izaten nuen arte mutil koskorra nintzenean bezala eskuek ikusi egiten dute ukituz buruan forma emanez ikusi gabeko ateari Atea orain hutsa eskuek ikusten dute Nire sudurrak gasolina ikusten zuen, txalekoa mahai gainean, atea. ...ste guztien oinik gabe segitzen zuen. eta hala ere begiak ikusi ezin dutela hortzak bezala estututa ez sinesgogorrak minik ezaz ere duda eginez orkatila belauna eskailera barandaren isuri luze ikusezina non pauso txar bat loz betetako iluntasunean Ama Aita Caddy Jason Maury atea ez daukat beldurrik bakarrik Ama Aita Caddy Jason Maury hainbeste urrunduz lo hartuta segituan hartuko dut lo baldin eta
|
nik
atea Atea atea Hutsik zeuden haiek ere, hoditeria, portzelana, horma lasai zikinduak, kontenplazio tronua. Ahaztuta utzi nuen basoa, baina posible nuen eskuek ikusi egiten dute zisne zintzur ikusezina atzamarrak freskatzen non Moisesen makilaren beharrik ez den basoa ukitu kontuz ez dadila takatekoka zintzur luze freskoan takatekoka metala freskatzen basoa beteta gainezka kristala atzamarrak freskatzen loa isuriz lo hezearen zaporea utziz zintzurraren isiltasun luzean Pasillotik itzuli, isiltasunean batailoietan xuxurlatzen zuten oin galdu guztiak esnatuz, eta gasolinan barruratu nintzen, erlojuak mahai ilunean bere gezur errabiatua esaten zuela.
|
|
|
Makurtu nintzen, baina beste tipo batek lepotik heldu eta aterantz bultza ninduen. Belauniko gelditu nintzen eta baten batek ostikoz jo ninduen, beste zenbaitek berriro zuti erazi ninduten, ez oso poliki gainera, eta denek
|
ni
atetik kanpora bota eta egurtu, dena batera egin nahi zuten.
|
|
|
Berehala altxatu eta biraoka hasi, loreontziak han egon behar ez zuela bere buruari errepikatzen zion bitartean. Laster
|
nire
ate ondoan pasatu, eta neuri zuzenduriko mota guztietako lizunkeriak bota zituen: inoiz baino sarriago mozkortzen zela nire erruaz, kontesa baten zerbitzaria bere jabeari zegokiola gorputz arimaz, zakilaz ere gehitzeko berehala.
|
|
|
Neure hartan ezin eutsiz, behetik entzuten ziren zarata eta hots guztiei adi egonez, ohe gainean etzanda, liburu bat aurrean baina neure larridura zela eta irakurtzeko gai ez nintzela, ez nuen luzaro itxaron behar izan, gau hartan Micaela ohi baino askoz lehenago, eta alkohol tantarik dastatu gabe igon bait zen.
|
Nire
ate aurrera iristean, gelan sartu eta zuzenki galdetu zidan:
|
|
|
Gero, dirua kobratzera.
|
Ni
atean geratu nintzen aita Simonen etxera sartu zenean; handik pixka batera diru mordoarekin atera zen, saiheskiak balira bezala harategiko paperean bilduta.
|
|
|
gonaren eta jakaren oihala berdina, gona motza. Ezuste keinua egin zuen
|
ni
ate aurrean ikustean, zain.
|
|
2018
|
|
|
Handik gutxira, gogoan dudanez, Kenton andereñoaren solasgelara jaitsi nintzen. Mahai ondoan eserita zegoen, aurrean deus ere ez zuela eta eskuak ere hutsik zeuzkala; bazen zerbait haren jarreran iradokitzen zuena halaxe egona zela tarte batean
|
nik
atea jo aurretik ere.
|
|
|
Amaitu egin behar dugula uste dut murmurtu nuen. Nezu larre txakurren bizkortasunez sartu zen baflean, ez
|
niri
ate bitartetik zinu batez adierazi gabe: Burutik zaudete!
|
|
|
–Bagoaz, esan zuen
|
nire aldeko
atea irekitzen zuela.
|