|
2012
|
|
|
Behin betiko bereiziko gara; baina ziur egon zaitezke inoiz ez dudala beste gizonik maitatuko:
|
nire
arimak bere altxor guztiak, bere malko eta esperantza guztiak agortu ditu zurekin. Zutaz maiteminduta egon denari ezinezkoa zaio gainerako gizonei nolabaiteko destainarik gabe ez begiratzea, eta ez zu haiek baino hobea zarelako, o, ez!, baina zure aiurrian bada zerbait berezia, zeure zeurea bakarrik dena, harroa eta misteriotsua; diozuna diozula, ezin garaituzko boterea duzu ahotsean; inork ez daki maitatua izateko gogoa zuk adinako hisiaz erakusten; gaiztotasuna inorengan ez da zugan bezain erakargarria; zureak baino atsegin handiagoa agintzen duen begiradarik ez dago; inork ez daki bere abantailak zuk bezain ondo baliatzen, eta ez dago inor zu bezain zoritxarreko, zinez zoritxarreko izan daitekeenik, inor ez baita ahalegintzen bere buruari aurkakoa frogatzen.
|
|
2015
|
|
|
Ahaltsua zara, Jainko handia. Orain jakin daiteke
|
nire
arima bere egoeraz konturatzen den galdu duen denborari begiratuz eta nola bat batean egin dezakezun Zuk, Jauna, berreskura dezadala. Zentzugabekeriak esaten ari naizela iruditzen zait, galduriko denbora ez dela berreskuratzen esaten baitute.
|
|
|
3 Bai kaskarra dela gizakien jakinduria eta ziurtasun gabea haien burubidea! Har ezazu Zuk behar diren baliabideak
|
nire
arimak beraren nahierara baino gehiago zurera zerbitzu egin diezazun. Ez zigortu ni nik neuk nahi edo desira dudana emanez, zure maitasunak (nigan beti bizi denak), hala nahi ez badu.
|
|
|
5 Behin Orduen Liturgian beste guztiekin nengoela, bat batean
|
nire
arima bere baitan bildu zen, eta guztia ispilu garbi baten antzekoa iruditu zitzaidan, ez atze, ez hegal, ez goi eta ez beherik ez zuena, guztia argi ez zegoenik; eta haren erdian Kristo gure Jauna irudikatu zitzaidan, ikusi ohi dudan bezala. Uste dut ispilu batean bezala argi ikusten nuela neure arimako alde guztietan, eta ispilu hau ere, ez dakit nik nola esan?
|
|
|
Batzuetan harekin aitortzen nintzen, baina ez erabat haien esanera ibiltzeko izan nituen beste aitor entzule batzuen ordezkotzat hartuz. Behin, barruko bildutasunik gabe jaten nengoela,
|
nire
arima bere baitan murgiltzen eta biltzen hasi zen, liluramenduren bat izango nuela pentsatzeraino, eta ikuskari hau izan nuen ohiko laburtasunaz, hau da, tximista baten antzera.
|
|
|
Gauza handia litzateke niretzat; baina beldur naiz sentituko dutela gure fraide hauek, baita berorren nekeak ere, bidea luzea baitu oraindik egiteko. Kontentatuko nintzateke, nahitaez hona etorri beharra balu, eta nahiko nuke egun bateko tartea izatea,
|
nire
arimak bere gauzak berorren aitatasunarekin tratatzeko bihotz altxagarria izan dezan.
|