|
2011
|
|
|
Egun igarokor baten bizi izan naz eta neureen artean azi; bata bestearen ondoren loak artu eta bajoadaz iges.Baina, zuok lo zagozenok, itzarrik zaukadaze biotzean,
|
nire
arima senidean atseden dau zuen irudi igesleak.Eta biziago bizi zaree or, jainkozko espirituaren pozakzaarbideko guztiak, ildako guztiak gaztetzen dituan orretan!
|
|
2013
|
|
|
Ikusi nuen
|
nire
arimako begiez
|
|
|
Baina ni mende batzu geroago iritsi nintzen mundu honetara, eta ezagutu dut Tomasek ezagutu ez zuena, hala nola nominalismoa. Badirudi ezin ederragoa bada ere, filosofia teorikoaren harri bizi bat, azkenik dena ilusio bat besterik izan daitekeela, kausa formalan definizioak ematen du esentziaren berri,
|
nire
arimaren berri, baina hori izendatzea besterik ez daiteke, eta ondorioz materialismoan erortzen ahal gara. Gero datorkigu Kant bere galdera famatuarekin, nik hainbeste buel ta ematen dizkiodana, eta filosofia naturaletik ez da juizio sintetikorik a priori antzematen inon ez inoiz.
|
|
2014
|
|
|
–Oi ene itxaropen eta ene Aita eta ene Kreatzaile eta ene egiazko Jaun eta Neba! Gizakien seme alabekin dituzula zeure atseginak diozu; hori gogoratzean biziki pozten da
|
nire
arima. Oi zerulurretako Jauna!, eta hauek bai direla edozein bekatarik itxaropena ez galtzeko hitzak!
|
|
2015
|
|
|
Hamar urte dira Andolin gure artetik joan zela, eta oraindik daukat grabatuta
|
nire
arimaren zolan, non eta zelan hartu nuen haren heriotzaren berri. 2004ko udaberri jaioberrian, martxoaren 24an, beharrera nindoan autoan, eta Basauri eta Galdakao bitartean, Camarero deritzon gasolindegiaren parean nagoela, Euskadi Irratian entzun nuen albiste bihotz erdiragarria.
|
|
|
–Ávilako San Jose fundazioaz geroztik bost urte egin nituen han; orain sentitzen dudanez, uste dut, nire bizitzako baretsuenak izan zirela; baretasun eta atseden haren falta sumatzen du sarri
|
nire
arimak. Garai honetan urte gutxiko zenbait neskatila sartu ziren moja, zirudienez, munduak beretzakotzat zituenak, beren apainketa eta txukuntasunean agertzen zenez.
|
|
|
Pozik aurkitzen da Teresa komentuan. . Handik ordubetera hain poz handia hartu nuen biziera hura nuelako, non ez baitzait sekula falta izan gaur arte, eta Jainkoak
|
nire
arimak zuen lehortasuna samurtasun handi handiaz trukatu zuen. Erlijioko gauza guztiek gozamena ematen zidaten, eta egia da, batzuetan erratza pasatzen jarduten nuela lehenago neure atsegin eta apainketari ematen nion orduetan, eta hartatik aske nengoela gogoratuz, pozak hartzen ninduen berriro, harri eta zur geratzeraino.
|
|
|
Ongi ulertzen nuen arima nuela; baina arima honek zer merezi zuen eta nor zegoen haren barruan ez nuen ulertzen, nik hura ikusteko bizitzako huskeriekin begiak estaltzen nituelako. Nire iritziz, [orduan ulertu banu] orain ulertzen dudanez,
|
nire
arimaren jauregi txikitxoan hain Errege handia sartzen dela, ez nukeen hainbeste aldiz bakarrik utziko, batzuetan Berarekin egongo nintzakeen, eta hain zikin egon ez zedin saiatuko nintzatekeen. Baina bai gauza miresgarria dela, hain gauza txikian sartzea!
|
|
|
Teresaren berbak: ?
|
Nire
arima nekatua zen ordu ezkero eta, nahi zuen arren, ez zioten uzten atseden hartzen berak zi tuen ohitura kaskarrek. Behin gertatu zitzaidan, otoiztegian sartzerakoan, etxean egin ohi zen jai baterako bilatu eta han gordetzeko ekarri zuten irudi bat ikustea.
|
|
|
6 Bada, pertsona ezerez hau aingeruzko arima hauen artean zegoela, nik halako itxura hartzen bainien, ez zidatelako esan gabe uzten inolako hutsegiterik, barrukoak baziren ere; eta Jaunak egiten zizkien mesedeak eta ematen zizkien desira gartsuak eta askapena oso handiak ziren; haien pozbidea bakardadean bizi izatea zen, eta horrela baieztatzen zidaten sekula ez zirela asetzen bakarrik egoteaz, eta horrela oinazetzat zuten bisitak hartzea, senideenak baziren ere; ermita batean egoteko aukera gehien zuen hura zen zoriontsuena. ...k; ez gero izango zena burutik pasatzen zitzaidalako, orduan ezinezkoa zirudielako, hura irudikatzeko oinarririk ez baitzen; izan ere, zenbat eta denbora gehiago igaro, orduan eta gartsuagoak ziren arimaren bati on egiteko nire desirak; eta askotan, altxor handi bat gordeta zuenaren eta hartaz guztiek goza dezatela nahi eta banatzeko orduan eskuak lotuko balizkiote bezala ikusten nuen neure burua;
|
nire
arima horrela zegoela uste nuen, Jaunak urte haietan egiten zizkidan mesedeak oso handiak baitziren eta hori guztiori gaizki erabiltzen nuelakoan nengoen. Neure otoitz eskasez zerbitzatzen nuen Jauna; beti saiatzen nintzen ahizpek beste horrenbeste egin zezaten eta arimen ona eta Elizaren ugaritzea bilatzera zaletu zitezen; eta haiekin harremanak zituztenak beti geratzen ziren onerako gogoaz.
|
|
2016
|
|
|
Ene Ama maite, Jainko onari ni horrela eskaintzea onartu duzun horrek, ezagun zaizkizu
|
nire
arima gainezkatzera etorri diren graziazko errekak, edo hobeki esateko, ozeanoak. Ai!
|
|
|
Ai! Egun zoriontsu hartatik uste dut maitasuna barnera sartzen zaidala eta inguratu egiten nauela, uste dut maitasun errukitsu honek berriztatzen nauela, garbitzen duela
|
nire
arima, eta ez duela bekatuaren lorratzik uzten bertan; horregatik ezin dezaket garbitokiaren beldurrik izan. Badakit neurez ez nukeela ordain-leku horretara joaterik ere merezi izango, arima santuek soilik baitute harako sarrera.
|
|
|
Oi, Jesus! Ezin diedala esan
|
nik
arima txiki guztiei zein adierazgaitza den zure onberatasuna!... Nik sentitzen dut, ezinezko batez, nirea baino ahulagoa, txikiagoa den arima bat aurkituko bazenu, atsegin izango zenukeela hura oraindik grazia handiagoz betetzea, hark zure amaigabeko errukian uste osoz bere burua utziko balu.
|
|
|
Bai, ni ziur nago egin daitezkeen bekatu guztiak neure kontzientziaren gain banitu ere, bihotza damuaren damuz urraturik joango nintzatekeela Jesusen besoetan neure burua uztera, berarengana itzultzen den seme galdua zein maite duen ongi dakit-eta. Ez da izan Jainko onak, bere errukiaz aurre harturik,
|
nire
arima bekatu astunetik gorde duelako ni harengana igotzea, konfiantza eta maitasunagatik baizik? (C Esk.35a?
|