2000
|
|
Lurreko izaki bat
|
nire
arimaren egoitzatzat hartzea erabaki nezakeela imajina nezake, eta nire espirituak izaki ñimiño hau egoitzatzat eta ikuspuntutzat aukeratu zezakeela. Agian egoitza eder baten bitxikeria ezatsegina iruditzen zaiolako.
|
2001
|
|
2 Bigarren paralogismoak
|
nia
arima gisa ulertzen du.
|
2003
|
|
Eta beste asko eta asko ere ikusten ditut egoera bera jasaten. Eta Perikles ala beste hizlari onei entzuterakoan ondo hitz egiten zutela uste nuen, ez nuen ordea horrelakorik jasaten eta
|
nire
arima ez zen aztoratzen ezta haserretzen ere esklabotzan nengoelakoan. Baina Marsias honen eraginez egoera batera heldu naiz askotan, nagoen bezala egonik ezin nuela bizi uste izateraino.
|
2004
|
|
Bata bururatu ahal izango da bestea gabe eta bataren edo bestearen existentzia frogatzeko bideak ezberdinak izango dira, arrazoizkoak biak, baina ezberdinak. Honek lehen mailako garrantzia izango du Descartesentzat, bereizketa honetan bertan oinarrituta erakutsi nahiko digulako Ni (pentsatzen dudan neurrian) nire gorputzetik erabat eta benetan bereizia naizela eta bera gabe existi naitekeela, edo, beste era batera esanda,
|
nire
arima existi daitekeela eta bera hilezkorra dela, gorputza hilkorra den artean.
|
|
Zalantzak zalantza, badira arrazoiak defenditzeko sentimenetatik datorkigun informazioak baduela zerikusirik Niregandik kanpo existitzen den mundu fisikoarekin. Lagun batekin kaletik jardunean noala galdegiten hasten banaiz gorputz hau nirea ote den, niri(
|
nire
arimari, nire arrazoimenari) dagokidan ala ez, eta bere bidez jasotzen ditudan berriak kanpoko mundu fisikoari dagozkion ala ez, laster izan ahal izango dut erantzun positibo bat, labaindu eta takateko bat hartzen badut, edo, leunago esateko, estropezu egiten badut kaletik datorren eta maitekiro agurtzen nauen lagun batekin. Azken batean, oinazezko eta plazerezko sentipenak nire gorputz horren baitan sentitzen ditut guztiak; ba al du inork horretaz zalantzarik?
|
2011
|
|
" Ni mamitzen nauen gorputz au ilda —neure buruarekin ez nastutzeko" nerea" deitzen dedan orixe— ezerezera biurtzen ba naiz, eta nere anaia guziei alaber gertatzen ba zaie berenakin, mamu illara beltza besterik ez da gure giza-leñu au, eta ezerezetik ezerezera goaz." Eta, beste batean: " Mendi nare berdea betestean, edo
|
nere
arimaren beste aizpa bat begi argietatik so egiten duela ikustean, biotza zabaltzen zait, arimaren taupada sentitzen det, eta bizi giroaz ezaturik, nere etorkizunean siñisten det; baña, berealaxe, ezkutuaren abotsak susmur: " Akabatu egingo aiz!", eta eriotzaren aingeruak egoaz ikutzen nau." (Ibid.:
|
2013
|
|
Fedon elkarrizketan bertan, Platonek mahai gainean jartzen ditu gizakume arruntak proposa ditzakeen AIMri buruzko zalantza batzuk. Esaterako, zerk justifikatzen du eta zergatik sinetsi behar dugu heriotzaren ondoren zerbaitek (nire alderdirik funtsezkoenak,
|
nire
arimak) irauten duela. Zein da sinesmen horren oinarria edo ebidentzia?
|