|
2022
|
|
|
...zta horixka handiak alkandoratik zintzilik, eta txirikorda txiki batzuk korapilatuak ez dakit zein kultu praktikarako, eta kultu horretaz ere ez dakit ezer, edo ia ezer ez, juduei soilgunea estaltzen dien txano biribil hori eta kasher sukaldea besterik ez, harrizko murru baten aurrean egiten dituzten errezoak eta zirkuntzisioa, liluragarria zait Moises gogorarazten baitit, katekesi garaiko gizona,
|
nire
aitaren Bibliako huraxe, Moises gogorarazten dit zahar jakintsuaren bizarzuria, luze, zutik desertuko hondarra zapaltzen duten larruzko sandaliak jan  tzirik eta dena dakienaren aire horrekin, zeru itsasoei begira bidea irekitzeko ahaleginean, Jainkoaren hatzak hautatua izanaren patriarka duintasunez zutik, bertute guztietako gizona, gizateria Lur agindura eramateko enkargua duena, gela honetar... Nire bezero troparen artean bada beste Michael bat, lehenago Jack zena, izena aldatu eta bere arrastoa ezabatu nahi izan zuena inondik ere, izen bat ahantzarazterik balego bezala, izenak putei axola balitzaizkie bezala, eta beharbada bezero horrek ere ahaztua du bere buruari eman zion gai  tzizena, beharbada egun batean kapritxo horixe eman zion bere buruari nire ate aurrera etorri aurretik, silaba bakarreko izena edukitzen asperturik zegoenean nonbait ere, berarekin ibili dudan hoztasuna sentitu nahi zuen, eta delako Michael hori beti beltzez jantzirik etorri ohi zen, judutzat identifikatzen duten txapela eta berokia jantzirik, eta nik sekretuan Sabbat eko belea izenarekin bataiatu dut, izen horrekin bataiatu dut Michael hileta aura batek inguratzen duelako, sudur makoa delako eta oroz gain begiratzeari uzten ez dizuten begi txiki erregarriak dituelako, Michaelek judu ez diren puten hankartean darabil judukeria, pentsatu ere ez juduen artean erabiltzea judukeria, kasu eman behar du komunitateak ez dezan jakin Yahveren legeen ezkutuan puterioan ibili ahal dela, nonahi dagokeela abentura, baita judu ez diren gazteen sabelpean ere, eta sinetsi gero, zoragarri zait rabino hori, nire rabino hori kasik egunero etortzen zait ile kiribil grisa belarri atzean duela, begizta horixka handiak alkandoratik zintzilik, eta txirikorda txiki batzuk korapilatuak ez dakit zein kultu praktikarako, eta kultu horretaz ere ez dakit ezer, edo ia ezer ez, juduei soilgunea estaltzen dien txano biribil hori eta kasher sukaldea besterik ez, harrizko murru baten aurrean egiten dituzten errezoak eta zirkuntzisioa, liluragarria zait Moises gogorarazten baitit, katekesi garaiko gizona, nire aitaren Bibliako huraxe, Moises gogorarazten dit zahar jakintsuaren bizarzuria, luze, zutik desertuko hondarra zapaltzen duten larruzko sandaliak jan  tzirik eta dena dakienaren aire horrekin, zeru itsasoei begira bidea irekitzeko ahaleginean, Jainkoaren hatzak hautatua izanaren patriarka duintasunez zutik, bertute guztietako gizona, gizateria Lur agindura eramateko enkargua duena, gela honetaraxe, adibidez, non bezeroen zain bainago, nire ohean herri guztiak batzen dira-eta, japoniarrak eta indiarrak, non belaunikatzen baita bere buztanaz seinalatzen nauen gizon pila hori ere, neu ere hautatua naiz eta hori baino gehiago, zerumugako promesa horixe naiz, tira, inoren kirtena ahora sartzeko behar dudan denboran, gero denak atzera berriz ere beren jainkoagana bidaltzen baititut, atzera behar duten denbora hartzera, atzera betiko bizira itzultzeko, bakarrak eta mimatuak direla pentsatuz, egiaren jabe direnen bide zuzenean daudela pentsatuz, Michaelek Moises dakarkit gogora, hark gogor ekiten zien gauari eta ekaitzari besoetan Legearen taulak zeramatzala nola eskaintzen baita haur jaioberri bat sakrifizioan, bai, Michael Moises horixe da, zeinaren inguruan trumoiak eta tximistak erortzen baitira, infernua zerutik baletor bezala, betiereko kondena jendearen buru gainean pitzatzera balihoa bezala, tximista zuri handiek denboren eta idoloen hasierako herria aldizka argitzen dutela, zeru goienetik ospakizunean esku hartzen zuen urrezko ardi larrua, Moises, aita guztien aita, neskamearekin oheratu zena emaztea antzu zuelako, halaxe esaten zuten, eta Moises neskamearekin oheratu zela ere ez da seguru, beharbada Abraham izan zen, edo Noe, bost axola, gizonen arteko bat izan zen bizar zuria luze eta zahar jakintsuen eitekoa, gizonen arteko bat askoz ere nahiago zituenak putak bere emaztea baino, Jainkoa puterioan ohoratzen zuenetako bat, baina emakume hark izena bazuen, bai, Agar izena zuen, izen bat zuen baina izenaren jabe izatea ez da aski haren larruan egoteko, Bibliak aipatzea ez da aski puta bat baizik ez izateko, eta ni beste emakume hura banintz, Sarah, zin degizut neure eskuez akabatuko nituzkeela biak, Itsaso Gorriaren eta suzko sasien suminez akabatuko nituzkeen, haiek elkar ukitu baino lehen garbituko nituzkeen, bele zaharraren sexuak puta gazteenari ekin baino lehen, eta jarraian zeruari zuzenduko nintzaiokeen garrasika urkatu nazatela, gurutziltzatu nazatela, akabatutu nadila traizionatu egin nautelako, baina zer jainko suerte zara zu gizonak beren mirabearen besoetara bultzatzen dituzuna, mirabeei putarena egiten uzten diezu, eta alderantziz neu izan banintz mirabe hori, neure buruaz beste egingo nukeen, Jainkoa desafiatuko nukeen bertan suntsitu nintzan, gatzezko estatua bihurtu nintzan gizateria krimen horretatik kanpo utzi ahal izateko, Historia beste modu batera idazteko, beste nonahi gertatzeko, eskutik heldurik doazen aiten eta amen bizian, mirabea atzetik doakiela segurtatuz, gurasoak zein dituzten eta mirabearen funtzioa zein den badakiten seme alaben bizian.
|
|
|
Nire bezero troparen artean bada beste Michael bat, lehenago Jack zena, izena aldatu eta bere arrastoa ezabatu nahi izan zuena inondik ere, izen bat ahantzarazterik balego bezala, izenak putei axola balitzaizkie bezala, eta beharbada bezero horrek ere ahaztua du bere buruari eman zion gai  tzizena, beharbada egun batean kapritxo horixe eman zion bere buruari nire ate aurrera etorri aurretik, silaba bakarreko izena edukitzen asperturik zegoenean nonbait ere, berarekin ibili dudan hoztasuna sentitu nahi zuen, eta delako Michael hori beti beltzez jantzirik etorri ohi zen, judutzat identifikatzen duten txapela eta berokia jantzirik, eta nik sekretuan Sabbat eko belea izenarekin bataiatu dut, izen horrekin bataiatu dut Michael hileta aura batek inguratzen duelako, sudur makoa delako eta oroz gain begiratzeari uzten ez dizuten begi txiki erregarriak dituelako, Michaelek judu ez diren puten hankartean darabil judukeria, pentsatu ere ez juduen artean erabiltzea judukeria, kasu eman behar du komunitateak ez dezan jakin Yahveren legeen ezkutuan puterioan ibili ahal dela, nonahi dagokeela abentura, baita judu ez diren gazteen sabelpean ere, eta sinetsi gero, zoragarri zait rabino hori, nire rabino hori kasik egunero etortzen zait ile kiribil grisa belarri atzean duela, begizta horixka handiak alkandoratik zintzilik, eta txirikorda txiki batzuk korapilatuak ez dakit zein kultu praktikarako, eta kultu horretaz ere ez dakit ezer, edo ia ezer ez, juduei soilgunea estaltzen dien txano biribil hori eta kasher sukaldea besterik ez, harrizko murru baten aurrean egiten dituzten errezoak eta zirkuntzisioa, liluragarria zait Moises gogorarazten baitit, katekesi garaiko gizona, nire aitaren Bibliako huraxe, Moises gogorarazten dit zahar jakintsuaren bizarzuria, luze, zutik desertuko hondarra zapaltzen duten larruzko sandaliak jan  tzirik eta dena dakienaren aire horrekin, zeru itsasoei begira bidea irekitzeko ahaleginean, Jainkoaren hatzak hautatua izanaren patriarka duintasunez zutik, bertute guztietako gizona, gizateria Lur agindura eramateko enkargua duena, gela honetaraxe, adibidez, non bezeroen zain bainago, nire ohean herri guztiak batzen dira-eta, japoniarrak eta indiarrak, non belaunikatzen baita bere buztanaz seinalatzen nauen gizon pila hori ere, neu ere hautatua naiz eta hori baino gehiago, zerumugako promesa horixe naiz, tira, inoren kirtena ahora sartzeko behar dudan denboran, gero denak atzera berriz ere beren jainkoagana bidaltzen baititut, atzera behar duten denbora hartzera, atzera betiko bizira itzultzeko, bakarrak eta mimatuak direla pentsatuz, egiaren jabe direnen bide zuzenean daudela pentsatuz, Michaelek Moises dakarkit gogora, hark gogor ekiten zien gauari eta ekaitzari besoetan Legearen taulak zeramatzala nola eskaintzen baita haur jaioberri bat sakrifizioan, bai, Michael Moises horixe da, zeinaren inguruan trumoiak eta tximistak erortzen baitira, infernua zerutik baletor bezala, betiereko kondena jendearen buru gainean pitzatzera balihoa bezala, tximista zuri handiek denboren eta idoloen hasierako herria aldizka argitzen dutela, zeru goienetik ospakizunean esku hartzen zuen urrezko ardi larrua, Moises, aita guztien aita, neskamearekin oheratu zena emaztea antzu zuelako, halaxe esaten zuten, eta Moises neskamearekin oheratu zela ere ez da seguru, beharbada Abraham izan zen, edo Noe, bost axola, gizonen arteko bat izan zen bizar zuria luze eta zahar jakintsuen eitekoa, gizonen arteko bat askoz ere nahiago zituenak putak bere emaztea baino, Jainkoa puterioan ohoratzen zuenetako bat, baina emakume hark izena bazuen, bai, Agar izena zuen, izen bat zuen baina izenaren jabe izatea ez da aski haren larruan egoteko, Bibliak aipatzea ez da aski puta bat baizik ez izateko, eta ni beste emakume hura banintz, Sarah, zin degizut neure eskuez akabatuko nituzkeela biak, Itsaso Gorriaren eta suzko sasien suminez akabatuko nituzkeen, haiek elkar ukitu baino lehen garbituko nituzkeen, bele zaharraren sexuak puta gazteenari ekin baino lehen, eta jarraian zeruari zuzenduko nintzaiokeen garrasika urkatu nazatela, gurutziltzatu nazatela, akabatutu nadila traizionatu egin nautelako, baina zer jainko suerte zara zu gizonak beren mirabearen besoetara bultzatzen dituzuna, mirabeei putarena egiten uzten diezu, eta alderantziz neu izan banintz mirabe hori, neure buruaz beste egingo nukeen, Jainkoa desafiatuko ...zta horixka handiak alkandoratik zintzilik, eta txirikorda txiki batzuk korapilatuak ez dakit zein kultu praktikarako, eta kultu horretaz ere ez dakit ezer, edo ia ezer ez, juduei soilgunea estaltzen dien txano biribil hori eta kasher sukaldea besterik ez, harrizko murru baten aurrean egiten dituzten errezoak eta zirkuntzisioa, liluragarria zait Moises gogorarazten baitit, katekesi garaiko gizona,
|
nire
aitaren Bibliako huraxe, Moises gogorarazten dit zahar jakintsuaren bizarzuria, luze, zutik desertuko hondarra zapaltzen duten larruzko sandaliak jan  tzirik eta dena dakienaren aire horrekin, zeru itsasoei begira bidea irekitzeko ahaleginean, Jainkoaren hatzak hautatua izanaren patriarka duintasunez zutik, bertute guztietako gizona, gizateria Lur agindura eramateko enkargua duena, gela honetar...
|
|
|
...ztelu zoragarri dorre altuekiko baten zimentu izan zenik, eta handik etsaia etortzen ikusi zitekeela konkistagai zen erresumaren mugak urrunago eramateko, ezta hurrik eman ere, gehiago da hezurdura erdibidean gelditutako bat bere portzelanazko hauskortasuna baizik eduki ez duena, hautsezko destinu bat baizik ez, eta nolanahi ere zer pentsatu asko dago, espazio huts gehiegi bete behar da, hortxe da
|
nire
aitaren Bibliako gatzezko estatua, desegiten ari da pixkanaka pixkanaka urtaroen joanarekin, edo hiltzen diren izarrak, hilagatik ere haien argia ez zaigu hemendik hiru milioi urtera baizik helduko, japondarren asotsa Tokion, jendetza garrasika irudi azkarren bidez ikusia, goitik, King Kongen gailurretik hiriari gainbegira eta haren urratsak, lehenengo urrats bat eta gero bestea, zorutik ikusiak ... Eta ez pentsa nik arau horri ihes egiten diodanik, espezierik okerreneko emakumea naiz, emakumeak bezala jokatzen duen emakumea, hankak gurutzatzen ditudanean ezkutuka ageri den azpiko galtza gorri txikiaren detailerik inork ez dezan galdu seguru dagoena, inorentzako sekreturik ez duen emakumea, ez, burutik pasatzen zaidan guztia unean bertan erakusten du nire larruazalak, nire ideien segida istantean bertan islatzen zait aurpegiko azalean, nire pentsamenduak pudorerik gabe hedatzen dira, inork haiek gidatzeko moduan, puta naiz eta halaxe dagokit, hari batetik zintzilikatutako txotxongilo bat, baten batek bere zakilaren muturrarekin darabilena, inork ez dezala pentsa nire haur  tzaroa gaztelu zoragarri dorre altuekiko baten zimentu izan zenik, eta handik etsaia etortzen ikusi zitekeela konkistagai zen erresumaren mugak urrunago eramateko, ezta hurrik eman ere, gehiago da hezurdura erdibidean gelditutako bat bere portzelanazko hauskortasuna baizik eduki ez duena, hautsezko destinu bat baizik ez, eta nolanahi ere zer pentsatu asko dago, espazio huts gehiegi bete behar da, hortxe da nire aitaren Bibliako gatzezko estatua, desegiten ari da pixkanaka pixkanaka urtaroen joanarekin, edo hiltzen diren izarrak, hilagatik ere haien argia ez zaigu hemendik hiru milioi urtera baizik helduko, japondarren asotsa Tokion, jendetza garrasika irudi azkarren bidez ikusia, goitik, King Kongen gailurretik hiriari gainbegira eta haren urratsak, lehenengo urrats bat eta gero bestea, zorutik ikusiak erakutsiz, iheska doanaren ikuspegitik, hortxe nire lehengusinaren eskizofrenia, koloreek hitz egiten diote, eta horra nire zorigaitzaren ezdeusa galaxien talkarekin alderatuz gero, edo bere bidean planetak suntsitzen dituzten zulo beltzak eratzearekin alderatuz gero, horra zergatik ez duzun nigandik istoriorik espero behar, edo salaketa bat, zer pentsatu asko baitago, eta ni ez naiz heltzen gauza guztiak esatera, zeren niri ideia bat baizik ez zait heltzen, ahoz gora etzandako putaren ideia, koito baten aukera eskainka bi hitzorduren artean, hankak Japoneraino zabalik, munduko azken muturreraino, non eguna gaua den eta gaua eguna, eta puta hau izan ninteke ni baina izan liteke ni ez izatea, izan liteke beste inor, izan liteke nor edo zer denaren irudi izoztua bezeroen bidean gurutzatzea, zernahi izan liteke, oinetakoa jantzitako oina edota piztiaren begirada, emakume hordiaren abandonoa edota horri higuina dion beste emakume baten erresisten  tzia, baina bai, egia da berezitasunak ditudala, zaletasunak, badira gauza batzuk gustatzen zaizkidanak eta beste batzuk higuin ditudanak, eta txortan egiten dudanean, adibidez, nahiago dut txakurtxoaren jarrera, aukeran nahiago dut horma zikinari begirako txakurtxoa izan, atzean bi organok bat egiten dutela, gorputzetik aparteko bi sexu, giza borondate batekin ikustekorik ez balute bezala, ikustekorik ez nirekin, nire buruarekin, nirea ere ez dena zeren bat egite horretatik albait urrunen baitago nire burua, gogamenez, esan nahi dut, ez naute ni bereganatzen, ezta nire zirrikitua ere, emakume izateaz duten ideia bereganatzen dute, emakumearen sexuaren jokamoldeaz duten ideia, baina bost axola hori zeren txakurtxoaren jarrera honetan errazagoa zait bezeroak ez besarkatzea, haiek nire gainean daudela ez dut pentsatu beharrik, eskuz laztandu nazakete, asko gustatzen zaizkit eskuak zeren hotzago da, gauza gutxiago inplikatzen du horrek eta gainera burua beste inon ibili nezake, berriketan, bizialdia izan litzatekeen saga irudikatzen, adibidez, edo, bezeroaren hatsanken ordez, filosofiako irakaslearen arnasestuak irudikatzen, irakaslea niri egia errebelatzera balihoakit bezala, edo psikoanalistaren hatsankak irudika  tzen, haren dibanean etzaten bainaiz bera nirekin elkartzera balihoa bezala, alegia, lanbide honetan ikusiko ez ditudan gizon horiengan guztiengan pentsatu nezake, haiek ez baitira putetara joaten, haiek ez, haiek nahiago dituzte liburuak, hitzen eta kontzeptuen bidez gozatzen dute, hartzen dute atsegin, botere gosearen eta betiereko itzuleraren izarretako espazioaren bidez, haiek ez dute nigan pentsatzen, astunegia natzaie haragiz, handiegia, eta hitz egiten hasten naizenean batzuetan gogaikarriegia naiz, ohar inkoherenteak eta ezordukoak egiten ditut, desiratua den gorputz honi buruzko oharrak dira guztiz gehienak, behar den guztiaz osatutako gorputza eta bat egiten ez duena hala ere, aldi batetik bestera, egun batetik bestera, gorputz hori inoiz ez da lehengoa bera, gehiegi oroitarazten dit nire ama larba, amorru biziz tiranizatzen eta indar betez erdeinatzen dut, halako batean ihes egin banio bezala.
|
|
|
Eta ez pentsa nik arau horri ihes egiten diodanik, espezierik okerreneko emakumea naiz, emakumeak bezala jokatzen duen emakumea, hankak gurutzatzen ditudanean ezkutuka ageri den azpiko galtza gorri txikiaren detailerik inork ez dezan galdu seguru dagoena, inorentzako sekreturik ez duen emakumea, ez, burutik pasatzen zaidan guztia unean bertan erakusten du nire larruazalak, nire ideien segida istantean bertan islatzen zait aurpegiko azalean, nire pentsamenduak pudorerik gabe hedatzen dira, inork haiek gidatzeko moduan, puta naiz eta halaxe dagokit, hari batetik zintzilikatutako txotxongilo bat, baten batek bere zakilaren muturrarekin darabilena, inork ez dezala pentsa nire haur  tzaroa gaztelu zoragarri dorre altuekiko baten zimentu izan zenik, eta handik etsaia etortzen ikusi zitekeela konkistagai zen erresumaren mugak urrunago eramateko, ezta hurrik eman ere, gehiago da hezurdura erdibidean gelditutako bat bere portzelanazko hauskortasuna baizik eduki ez duena, hautsezko destinu bat baizik ez, eta nolanahi ere zer pentsatu asko dago, espazio huts gehiegi bete behar da, hortxe da nire aitaren Bibliako gatzezko estatua, desegiten ari da pixkanaka pixkanaka urtaroen joanarekin, edo hiltzen diren izarrak, hilagatik ere haien argia ez zaigu hemendik hiru milioi urtera baizik helduko, japondarren asotsa Tokion, jendetza garrasika irudi azkarren bidez ikusia, goitik, King Kongen gailurretik hiriari gainbegira eta haren urratsak, lehenengo urrats bat eta gero bestea, zorutik ikusiak erakutsiz, iheska doanaren ikuspegitik, hortxe nire lehengusinaren eskizofrenia, koloreek hitz egiten diote, eta horra nire zorigaitzaren ezdeusa galaxien talkarekin alderatuz gero, edo bere bidean planetak suntsitzen dituzten zulo beltzak eratzearekin alderatuz gero, horra zergatik ez duzun nigandik istoriorik espero behar, edo salaketa bat, zer pentsatu asko baitago, eta ni ez naiz heltzen gauza guztiak esatera, zeren niri ideia bat baizik ez zait heltzen, ahoz gora etzandako putaren ideia, koito baten aukera eskainka bi hitzorduren artean, hankak Japoneraino zabalik, munduko azken muturreraino, non eguna gaua den eta gaua eguna, eta puta hau izan ninteke ni baina izan liteke ni ez izatea, izan liteke beste inor, izan liteke nor edo zer denaren irudi izoztua bezeroen bidean gurutzatzea, zernahi izan liteke, oinetakoa jantzitako oina edota piztiaren begirada, emakume hordiaren abandonoa edota horri higuina dion beste emakume baten erresisten  tzia, baina bai, egia da berezitasunak ditudala, zaletasunak, badira gauza batzuk gustatzen zaizkidanak eta beste batzuk higuin ditudanak, eta txortan egiten dudanean, adibidez, nahiago dut txakurtxoaren jarrera, aukeran nahiago dut horma zikinari begirako txakurtxoa izan, atzean bi organok bat egiten dutela, gorputzetik aparteko bi sexu, giza borondate batekin ikustekorik ez balute bezala, ikustekorik ez nirekin, nire buruarekin, nirea ere ez dena zeren bat egite horretatik albait urrunen baitago nire burua, gogamenez, esan nahi dut, ez naute ni bereganatzen, ezta nire zirrikitua ere, emakume izateaz duten ideia bereganatzen dute, emakumearen sexuaren jokamoldeaz duten ideia, baina bost axola hori zeren txakurtxoaren jarrera honetan errazagoa zait bezeroak ez besarkatzea, haiek nire gainean daudela ez dut pentsatu beharrik, eskuz laztandu nazakete, asko gustatzen zaizkit eskuak zeren hotzago da, gauza gutxiago inplikatzen du horrek eta gainera burua beste inon ibili nezake, berriketan, bizialdia izan litzatekeen saga irudikatzen, adibidez, edo, bezeroaren hatsanken ordez, filosofiako irakaslearen arnasestuak irudikatzen, irakaslea niri egia errebelatzera balihoakit bezala, edo psikoanalistaren hatsankak irudika  tzen, haren dibanean etzaten bainaiz bera nirekin elkartzera balihoa bezala, alegia, lanbide honetan ikusiko ez ditudan gizon horiengan guztiengan pentsatu nezake, haiek ez baitira putetara joaten, haiek ez, haiek nahiago dituzte liburuak, hitzen eta kontzeptuen bidez gozatzen dute, hartzen dute atsegin, botere gosearen eta betiereko itzuleraren izarretako espazioaren bidez, haiek ez dute nigan pentsatzen, astunegia natzaie haragiz, handiegia, eta hitz egiten hasten naizenean batzuetan gogaikarriegia naiz, ohar inkoherenteak eta ezordukoak egiten ditut, desiratua den gorputz honi buruzko oharrak dira guztiz gehienak, behar den guztiaz osatutako gorputza eta bat egiten ez duena hala ere, aldi batetik bestera, egun batetik bestera, gorputz hori inoiz ez da lehengoa bera, gehiegi ...ztelu zoragarri dorre altuekiko baten zimentu izan zenik, eta handik etsaia etortzen ikusi zitekeela konkistagai zen erresumaren mugak urrunago eramateko, ezta hurrik eman ere, gehiago da hezurdura erdibidean gelditutako bat bere portzelanazko hauskortasuna baizik eduki ez duena, hautsezko destinu bat baizik ez, eta nolanahi ere zer pentsatu asko dago, espazio huts gehiegi bete behar da, hortxe da
|
nire
aitaren Bibliako gatzezko estatua, desegiten ari da pixkanaka pixkanaka urtaroen joanarekin, edo hiltzen diren izarrak, hilagatik ere haien argia ez zaigu hemendik hiru milioi urtera baizik helduko, japondarren asotsa Tokion, jendetza garrasika irudi azkarren bidez ikusia, goitik, King Kongen gailurretik hiriari gainbegira eta haren urratsak, lehenengo urrats bat eta gero bestea, zorutik ikusiak ...
|