|
2007
|
|
|
Mahastiak moztu. Lurra,
|
nire
lurra!, baimenik gabe irauli... Eta horrekin gustura ez, nonbait, eta udaletxera etorri zarete, niri burua lehertzera!
|
|
2008
|
|
|
Telebistan eta oso erraz esaten dute zer egin behar den horrelakoetan, zer dira ba lerde jale gibel  beltzak, poliziarengana joateko aholkatzen dute, nire Tomasek hau eta hau egin dit, eta kalera irtendakoan, zer?, Tomasi besotik heldu eta goazen etxera esango al nion, zatoz, laztana, gozatu bat emango dizut beti bezala... ...ean, zaila egiten zait atzera egitea, horixe da gertatzen zaidana, eta begira orain, ez dakit zertaz ari nintzen ere, Tomasen jipoiez, bai, zertaz bestela?, jipoi bakoitzaren ondoren, Tomas damutu egiten zen, beti damutzen zen, eta barkamena eskatzen zidan ume batek bere amari barkamena eskatzen dion bezala, baina nik ezin nuen hori ulertu, berorren buruan kabitzen da nola litekeen ostikoka jardun
|
ni
lurrean naukala eta handik bost minutura barkamena eskatzea erdi negarrez, eta handik ordu laurdenera larrutan hastea animalia bat bezala berak eragindako ubelduren mina areagotuz?, eta ze iruditu, galdetzen zidanean, nik esaten nion, oso ondo, zeruan bezala, eta ahaztu egiten zitzaion ordubete lehenagoko jipoia, ahaztu bakarrik ez, seguru nago pen  tsatzen zuela ez ninduela jipoitu, ez zegoela berak baino hobeto tratatuko ninduen gizonik, eta loak hartzen zuenean, ni ohetik jaikitzen nintzen eta komunera joanda, zauriak eta garbitzen nituen ur oxigenatuarekin...
|
|
2011
|
|
|
Beti gaiztoa izan da nirekin. Oroitzen orain dela bi urte puskatu zen azukre ontzi urdina, eta Cécilek
|
niri
lurrera erori zitzaidala esan zuena?, ez ba, ez zitzaidan niri erori, berak puskatu zuen.
|
|
|
Maiatzaren 29an, arratsaldeko zazpiak aldean, haitzaren ezkerraldea hartzeko agindua eman ziguten, baina iristean ikusi genuen etsaia haitzaren jabe egiten ari zela Bolibarrekoek atzera egin zutelako.
|
Nik
lurrera eta pausorik atzera ez egiteko agindua eman nuen eta harrituta ikusi nuen Bolibar eta Martiatu batailoiek eta gure komandanteak berak, Esnaolak, atzera egiten zutela. Oraindik ez dakit nola, baina metrailadoreen tiroen artean gogor eustea lortu genuen, eta gauez, mandazainak afaria ekarri zigunean, konpainia Julian Erdoziaren agindupean utzi eta komandanteari egoera azaltzera jaitsi nintzen.
|
|
2020
|
|
|
" Badator argia" esan zuen profetak. ...a ai, maite, zutaz egin nuen galde; (Eta ai, erreka zikinen iturri garbiak aurkitu nahi dituzun poeta tristea, ez zara gizon txarra baina zer arraio...); Nork xukatu lezazke giza-aberearen antsia eta negarra; Nik ez dut amets handirik, zeru ederrik eskaintzen, etsipenaren mugetan, zuekin nago bizitzen; Hala ere, gelditu egingo naiz; Ilunabar arte, anaien ondoan, herri zahar honetan; Hala ere, hau
|
nere
lurra da...
|
|
|
gelditu nahi nuke
|
nere
lurrean.
|
|
2022
|
|
|
Eta ama korrika joaten zitzaion eragoztera eta Norari hortzak beltzak geratzen zitzaizkion.
|
Nik
lur arteko harrak eta adaxkak kentzen nizkion, berak lurra lasai jan zezan. Amak, ikusten ninduenean, oihu egiten zuen:
|
|
|
Norbait behizain zebilen ordu haietan. Berriei zera esaten imajinatu nuen neure burua, ez itzazue
|
nire
lurrak uki, zeren, egunen batean joatea lortzen badut, hemen lurperaturik utziko dut bihotza. Eta hori imajinatzen nuen bitartean, basoa begira zegokidan.
|
|
|
Txikitan, kosmosaren eta Antartikaren zale amorratua nintzen, eta Groenlandiarena ere bai, haren azalera okrea konkorturik zegoen
|
nire
Lur globoan, aitak oparitu zidanekoan, eta erregaloa ematearekin batera aitortu zidan nabigatzaile izan nahiko zukeela itsaso zabalean bizitzeko eta haizeak eramango zuen tokietan ibiltzeko, mantendu beharreko familiarik gabe, eta nik negar egiten nuen, lehen hezkuntzako eskolako bibliotekan lurrean eserita, bi liburu ilara artean aldizkariak gainbegiratuz, negar egiten nuen paisaia errukigabe ha...
|
|
|
...ak bizi diren baso ikaragarri artean, pottoki, berak hautatu zuen nire elbarri zori hau beti krema poteei eta dietari itsatsitakoa, berak ezarri ninduen gurpil aulkian, bai, bai, badakit ibiltzeko gai naizela baina gizonen lepotik eskegi eta ohe batetik bestera joateko beste ezertarako ez, gizon horietan gora igotzeko oraindik txikia banintz bezala, haiek ni hurreagotik ikustea nahiko banu bezala,
|
nik
lurrik ukitu gabe bezala, txarolezko oine  takoak jantzi eta haizeari eraginez kontatzen dizkidaten istorioak aditu, hainbat aldiz aditu eta gero jada sinesten ez ditudanak, nire burua kulunkatzera utziz, nolanahi ere nik sinetsi ala ez bost axola zeren gaur egun gauza bakar batek du garrantzia, ahal den denbora gehiena txiki izatea, irribarretsua eta lotsatia, halaxe iraun nire arnasa aitaren ...
|
|
|
Baina han, Ahmedentzako lur arrotzean, zu baino ez zaitut.
|
Niretzat
lur ezezagun bezain intimoa. Gu bion arteko iragana ezin da ahantzi, jakina.
|