|
2000
|
|
|
Eta jarri nituen hitzetan kantuaren notak, eta hala erran zidaten: "
|
Ni
lurra naiz, baina zu ere lurrez zaitut, eta lurrak lurra du sehaska. Eta gaur zuk besarkatzen nauzu, eta bihar nik besarkatuko zaitut".
|
|
2002
|
|
|
artesitu
|
nire
lurra.
|
|
2003
|
|
|
Keparen erantzuna beti bat izan da: "
|
Nire
lurrak don Justinianori saldu baino lehen, nahiago nuke hil. Oraindik badago Azpilen jende presturik..."
|
|
|
Hala ere, aurten banuen beldur pixka bat. Ikastetxe berria, leku arrotza, lagun berriak,
|
ni
lur jota... Banuen beldurra, bai.
|
|
2004
|
|
|
Jauzi egin berri nueneko leihoa zela konprenitu nuen, Weberren egongelako leiho zabal hura. Eta
|
ni
lurretik ikusten ari nintzen, soropil izoztuan bainengoen luze luze. Kapela zabal batez estalitako gizon baten itzala agertu zen leihoaren lauki itsugarrian.
|
|
|
Emozio handiak, Lur Santuetan bizitu dituenak, bere kolkoan bakarrik nahi izan ditu gorde, otoitz bat gordetzen den bezala. "
|
Nire
lurra, nire herria" k Hiru gizon bakarka gogoraraziko dio apika irakurleari. " Nire gauzak eta jendeak" Denbora galdu alderen jarraipena izan liteke; agian ez da bidegabekoa pentsatzea," Nire denborak eta bakardadeak" ekin batera, ez al duen halaber Elorri berpiztu gura eta, bide batez, gutxiegi erreparatu izan den Elorri tik Hiru gizon bakarka ra, etenak eten, bazegoen jarraipena, guri guztioi agerianago ipini.
|
|
|
Ahal dudan neurrian bizi nahi duen
|
nire
lurrari, nire herriari, nire aportazioa eman nahi nioke. Pobretasunean alaitzen irakatsi, bizitza maitatzen, eguneroko lantxo apaletan, zalantzetan, ahultasunetan, ametsetan, guztion mixerietan, halare desanimatu gabe jarraitzeko.
|
|
|
|
Nire
lurra, nire herria
|
|
|
Bizia –denbora– betetzeko Gandiagaren programa, frantziskotar poeta batena izan dela, aitortzen digu berak hemen: " Ahal dudan neurrian bizi nahi duen
|
nire
lurrari, nire herriari, nire aportazioa eman nahi nioke. Pobretasunean alaitzen irakatsi, bizitza maitatzen, eguneroko lantxo apaletan, zalantzetan, ahultasunetan, ametsetan, guztion mixerietan, halare desanimatu gabe jarraitzeko.
|
|
2006
|
|
|
hala ere hau
|
nere
lurra da
|
|
|
Isilik egin dugu beste puska bat. Aiora eskaparateetara begira;
|
ni
lurrera, bertan topatuko dudalakoan solasgaia.
|
|
|
eraman
|
nire
lurrera.
|
|
|
Kabala, berriz, nire orpo txipien ziztada ahulei sor. Ondora ailegatzen lehenak zangotik atxiki nahi izan ninduen, tira eginda
|
ni
lurrera egozteko. Ostikoka uxatu nuen, ardi larruaren azpitik atera bidenabar hogei bat egun lehenagoko oparia.
|
|
2008
|
|
|
zure baratzean sartzea baitut aspaldiko amets nik neuk ere, bular biko zelaietan lorez lore, erle bat bezala, nekatu eta ahitu arte? ni zure ura, zu
|
nire
lurra!
|
|
|
Hain nengoen pozik John Luxeari alde egin niolako, non ondo pasatzen eta
|
nire inguruko
lur arrotzari nolabaiteko jakin minarekin begiratzen hasi bainintzen.
|
|
|
‘Zatoz, laztana, nire gorputza bizitzaren sekretua gordetzen duen kaxa da-eta: irekitzea bakarrik falta zaizu... ’ Eta ni, zure hitzen eztian liluratuta... zure baratzean sartzea baitut aspaldiko amets nik neuk ere, bular biko zelaietan lorez lore, erle bat bezala, nekatu eta ahitu arte... ni zure ura, zu
|
nire
lurra!
|
|
2009
|
|
|
Oihuka ari nintzen, baina ez nintzen gauza tokitik mugitzeko. Munitxa, Eibarko lagunak, entzun egin ninduen edo ikusi agian, eta ni baino gorago zegoen arren niregana jaitsi zen,
|
ni
lurrera bota nahi ninduen, baletatik babesteko. Ez zuen ezer lortu, nigandik pare bat metrora zegoela tiro bat jo zioten lepoan eta bertan gelditu zen zerraldo.
|
|
|
poematxoan (E, 120 zenb.), lurra apropos dago begien aurreko hori adina Gandiaga bera esan nahi ahal izateko anbiguitatean: , poztu da
|
nire
lur au?? (Ikus orobat E, 125 zenb.) Baina horiek ez gaituzte beste gabe gizon emakumearen kreazio biblikoaren oihartzun ezagunetatik harago eramaten.
|
|
|
Bagenekien lanek zikinkeria, zarata eta traba ugari sortuko zutela bolada batez, baina zahar jende asko bizi gara herri hauetan, eta poza ematen digu herrian haurrak eta gazte jendea berriz ikusteak. Egia erran, ni ere alde egonen nintzen
|
nire
lurren zati bat hartzeko asmoa izan ez balute.
|
|
2010
|
|
|
fruitu ezezaguna niretzat inondik ere, arrotza? nahiz eta fruitu arrotzak nire haragikoa eta
|
nire
lurretakoa ere behar zuen maila batean: nola ulertu, bestela, ene haragiaren suzko itzartze hura, Helenaren bularren dantzak eta ezpainen begiesteak eragin zidatena?; fruitu hura, baina, fruitu debekatua ere bazen, antza, haragiaren piztearekin batera, itzal bat ere piztu baitzitzaidan lehen aldiz, itzal txiki ezdeus bat, ale baten neurrikoa ez zena eta bekatuaren kontzientziarekin lotuta egon zitekeena; adatsari eusten ziòn neskame kapelatik, berriz, ile xerlo bat erortzen zitzaion, dantzak berak adatsetik askatua eta begi bat erdi ezkutuan uzten ziona, Helenaren betartea enigmatikoago eta salbaiago eginez:
|
|
|
Helenaren begi berdeak, katamotz batenak ere izan zitezkeenak; haren ezpain hezeak, masusta gorrien margoa zutenak, bai, baina masusta beltzen zapore eztia zutenak, ausaz; haren hortzak, marfilezko dorreak miniaturan, Bibliako kanturik ederrenaren berrargitalpenean...; badakit, bai, irudi haiek guztiak nekez etor zekizkidakeela burura txistua jotzen nuen bitartean, baina nizuke, aldi berean, une hartan sentitu nuena beste era batean adierazi, Damaso, egoera berri hartan gorputza bainuen planeta, eta arima satelite, mundua —ene mundua— bat batean irauli balitz bezala; tentsio hartan, behin baino gehiagotan nabaritu nuen neure burua porrotaren ertzean, txistuari eutsi ezinik... nota batean edo bestean huts ere egin nuen, egia esan, nahiz eta tentsioak berak lagundu zidan azkenean hil edo biziko une haietan biziaren alde egitera eta eutsi beharrekoari erori gabe eustera; minutu bat izan zen, sutsua, intentsua, azken ezin hobea izan zuena, Helenak airean iltzatu baitzituen bi besoak, bi edo hiru segundoko geldialdian, eskuan zeuzkàn sagarrak erakusten zizkidala; eta, hala ere, geldi zirudien arren, Helena ez zegoen geldi, arnasestuka baitzegoen, eta arnasak bularrak igo eta jaistarazten baitzizkion, gorputzaren dantza bukatu ahala bularrek beste dantza bati ekin baliote bezala, dantza biluziago eta basago bati, ene txistu hotsei Helenaren arnasaren musika haragizkoa zerraiela; ahoa zabalik zuen, eta bi atal gorriz osatutako fruitu ezohiko bat zirudien: fruitu ezezaguna niretzat inondik ere, arrotza... nahiz eta fruitu arrotzak nire haragikoa eta
|
nire
lurretakoa ere behar zuen maila batean: nola ulertu, bestela, ene haragiaren suzko itzartze hura, Helenaren bularren dantzak eta ezpainen begiesteak eragin zidatena?; fruitu hura, baina, fruitu debekatua ere bazen, antza, haragiaren piztearekin batera, itzal bat ere piztu baitzitzaidan lehen aldiz, itzal txiki ezdeus bat, ale baten neurrikoa ez zena eta bekatuaren kontzientziarekin lotuta egon zitekeena; adatsari eusten ziòn neskame kapelatik, berriz, ile xerlo bat erortzen zitzaion, dantzak berak adatsetik askatua eta begi bat erdi ezkutuan uzten ziona, Helenaren betartea enigmatikoago eta salbaiago eginez:
|
|
2011
|
|
|
Edo denbora lohitu zaigula. Elisa isilik dago, ez dakit haserre, zapuzturik behar du bere planak dezente okertu baititzake honek guztiak, bloody maryak hartuz ari da, vodkarik gabe, eta komunera inoiz baino itzuli gehiago eginez, aztoramenduak eta tomateak pixaguraz mantentzen baitute denbora guztian, goseak biak,
|
ni
lurrean eserita esaldiak osatzeko noizean behin bakarrik zentratuz, porro bat bestearen atzetik harik eta goragalea izan eta, indar faltagatik burua sofaren eserlekuan jarriz, nire amak egin zuenaren kontra buruz behera, eztarriraino iristen ez diren okadak baretu arte. Elisari hala ere bere planak ere agortu izanaren frustrazioa sortzen ari zaio; senarra hil eta lehen aldiz bizitza puztu balitz bezala sentitu zuen, eta orain loturik, oso loturik jarraitzen du, berarekin zer egin asmatu ezinik.
|
|
|
Bere amaren ustez
|
nirekin
Lurrek izan zituen eta nik sen sustraituenari egozten nizkion abertzaletasun agerraldiak ez ziren memoria ariketa bat baino izan.
|
|
2012
|
|
|
Ohetik jaiki eta komunera abiatu zen.
|
Nik
lurrean nuen arropa janzteko aprobetxatu nuen, lekuz kanpoko ahalkealdi bati jarraiki. Amets, ordea, erdi biluzik zebilen, praka motzak ziruditen galtzontzilo zabal batzuk baino ez zituela.
|
|
|
Katuak ahoa zabaldu zuen.
|
Nik
lurrera begiratu nuen, eta aitak egongelako ateak itxi zituen.
|
|
|
Hurrengo urtean arrakasta handia izan nuen uztarekin.
|
Nire
lurretan berrogeita hamar tabako hosto kiribilduko zama bildu nuen, auzoen premietarako behar zena baino gehiago, eta berrogeita hamar hosto kiribil horietako bakoitzak ehun libratik gorako pisua zuenez gero, eta ongi lehortuak zeudenez gero, Lisboako ontziak iritsi arte gordeta utzi nituen. Orduan, lanbidean eta ondasunetan gora egin nuenez gero, burua etorkizunerako eginkizunez eta asmoez hasi zitzaidan betetzen, askotan merkatari onenen galbide izan ohi diren bezalako asmoez.
|
|
|
Glumdalclitchek sarritan eramaten ninduen Gorteko lorategietara neure kaxa txikian, eta batzuetan handik atera eta bere eskuan edukitzen ninduen, edo zoruan uzten ibil nendin. Ipotxak Erreginarenetik alde egin baino lehen, egun batean lorategietara jarraitu zigula gogoratzen dut eta, inudetxoak
|
ni
lurrean utzi ondoren, ipotxa eta biok elkarrekin geundelarik sagarrondo nano batzuen alboan, neure buru-argitasuna agertzeko ateraldi inozo bat egin behar izan nuen zuhaitzei eta berari buruzkoa, eta gertatu zen haien hizkuntzan ere bazuela zentzurik, gurean bezalaxe. Orduan, zital maltzur hark, aukera ederra ikusiz, haietako baten azpitik nindoanean, astindu egin zuen nire buru gainera, eta hala hamabi bat sagar, Bristoleko upel bat 48 bezain handia bakoitza, jausi zitzaidan belarri ondora; haietako batek bizkarrean jo ninduen makurtu nintzen batean eta muturrez aurrera bota lurrera, baina ez nuen beste minik hartu, eta ipotxari barkatu egin zioten nire erreguz, neuk zirikatu bainuen.
|
|
|
Petxorin zaldi gainera igo zen;
|
nik
lurretik jaso nuen Bela eta, neke handiz, zela gainean jarri; besoaz inguratu zuen eta atzera itzuli ginen. Minutu batzuk isilik eman ondoren, Grigori Aleksandrovitxek hala esan zidan:
|
|
2013
|
|
|
Kar kar!
|
Nire
lurra emankorra dun! Lorategi bat naun.
|
|
2014
|
|
|
pentsatu nuen. Beraz, lagunak korrika aldentzen ziren bitartean,
|
ni
lurrean etzan eta bazterreratu egin nintzen, errailetatik ahalik eta gehien urrutiratuta. Nire asmoa, geldi mantenduz, trena nire albotik igarotzea zen, eta horretarako prestatu nintzen, ahuspez etzanda.Trena gerturatu egin zen, eta bai, nire albotik igaro zen.
|
|
|
–Egia esan, Anaisen burutazioa izan zen, aitortu zuen Ludovic ek?.
|
Ni
lur jota gelditu nintzen gerratik heldu eta gutxira, pneumoniak Anais gure artetik eraman zuela jakin nuenean. Nahigabe eramangaitz hura jasatearren idatzi eta pianoa jo besterik ezin nuen egin.
|
|
2015
|
|
|
WAGNER: Ni indarrean ekarri ninduten, erauzia izan nintzen
|
nire
lurretik sagarrondo isil baten antzera. Baina orain hain nago gustura zuen artean, adiskideok!
|
|
|
Galdutako bala haietako batek menturaz ez ote ninduen joko pentsatzen jarri nintzen. Izan ere, logelako haurren garrasi olatuek bizkarra busti eta etxeko argi guztiek pizteko eztanda egiten zuten bitartean,
|
nik
lurrean jarraitzen zuen eite geldo hari bakarrik begiratzen nion, begi niniak erabat lehortzeraino. Nire gelatxotik atera eta behera jaisteko imintziorik egin gabe.
|
|
|
–Alua!?, oihu egin dio andreak. . Alde
|
nire
lurretatik!. Eta bi zokor bota dizkio bizkar iletsura, behin ere asmatu gabe.
|
|
2016
|
|
|
Nire ama hizkuntzak zure estatuaren zimenduak dardaratzen baditu, horrek esan nahi du zure estatua
|
nire
lurraren gainean eraiki duzula.Musa AnterIdazlea
|
|
2017
|
|
|
Ez diat hasperen egiten lurreko gauzengatik.
|
Nik
lurreko gauzei k... egiten zieat, salbu eta zuen errespetua, k... egiten zieat egunero. Nire hasperenak zeruarengatik dituk.
|
|
|
«Ohera joan behar duzue denok», esan zuen Dilseyk. Etorri zen eta
|
ni
lurrean jarri eta zapi bero batekin nire aurpegia eta eskuak garbitu zituen. «Versh, isil isilik igoko al dituzu atzeko eskaileratik.
|
|
|
hanka gainean jarri zen
|
nik
lurra miatzen nuen itsumustuan
|
|
|
–Hemen daude nire ondasun guztiak. Harik eta
|
nire
lurra neure herri kurduak gobernatzen duen arte, ez naiz itzuliko. Etxea utzi nuen egunean bertan zin egin nuen?.
|
|
|
Nik orduan ezer gutxi nekien latinaz, rosa, rosae eta horrelakoak, gehiago ez, eta orduan hasi zen kolpeak ematen! Gela estu eta luzea zen, eta gelatik eskolako pasillora baloi bat edo zaku bat bezala bota ninduen ostikoka,
|
ni
lurrean nintzela. Zenbat kolpe jaso nituen, ikasle guztien aurrean!
|
|
|
Autotik atera dira denak eta nik oraindik loturik dut segurtasun gerrikoa. Maleta guztiak atera dituzte, autotik ateratzean
|
nirea
lurrean aurkitu dut, zain.
|
|
|
Ez zen atrebitzen ni besoetan hartzen: iruditzen zitzaion zaila zela, ni hain txikia izanik, ondo oratzea; iruditzen zitzaion hil egingo ninduela; zela besoekin gehiegi estutzeagatik, zela
|
ni
lurrera erorita behar bezala ez oratzeagatik.
|
|
|
hala ere, hau
|
nere
lurra da
|
|
|
gelditu nahi nuke
|
nere
lurrean.
|
|
2018
|
|
|
Eta ni ere hara joatea nahi dute, baina ez naiz joango.
|
Nire
lurra babesten ari naiz. Umetako adiskide bat hortxe daukat, dio, gerra tokia seinalatuz?.
|
|
|
–Baina adostuta geneukanan... Adostu dinagu
|
nik
lurra iraultzen amaitzean mendi honetan lo egingo genuela.
|
|
|
–
|
Nire
lurrek urtebete daramate uztarik eman gabe. Etxean ez dut zereal ale bat ere.
|
|
2019
|
|
|
–Senarra hil berri zait, baina zertarako balio du doluak? [...] Aurkitu niri senar ahaltsu bat, zeren
|
nire
lurra defendatu behar baitut?; epopeia andana batek erakusten digu erregea edo jauna neska gazteez eta alargunez baliatzen, tiranokeriaz. Ikusi dugu, orobat, senarrak inolako begirunerik gabe tratatzen zuela opari emana zioten emakumea; gaizki tratatzen zuen, umiliatu egiten zuen, iletatik tiraka ibiltzen zuen, jo egiten zuen; Beauvaisisko Usadioetan, senarrak emaztea, neurriz zigortzea?
|
|
|
Orratz mendietan gagoz? Zer eskaintzen dit
|
niri
lur honek. Atzerritarra naz, ez dut?
|
|
2021
|
|
|
Zu ez zinen konturatu, atzeko lerroraino nekez heltzen zelako zure miopia. Lagunen batek aurpegia biratu zuen
|
nire
lur jotze bortitza aurkitzeko. Ezpainei hozka egin nien dardara eten nahian.
|
|
2022
|
|
|
" Nekazari kurduoi gure lurrak kendu, gu gure lurraldetik egotzi eta hura arabiarrei ematea da helburua. Nik ezin diot
|
nire
lurra anaiari saldu edo opari eman; arabiarrari saldu beharra daukat", esan zigun Omar izeneko nekazari batek Afrin ondoko etxe batean. " Kanpotik gatozela sinetsarazi diete arabiarrei, baina zoaz Kurd Dagh era –mendi kurdua esan nahi du eskualde horren izenak–:
|
|
|
Musa Anterrek berak laburbildu zuen: " Nire hizkuntzak zure estatuaren oinarriak astintzen baditu, ziur aski zure estatua
|
nire
lurrean eraiki duzulako da".
|
|
|
Beste minutu batzuk egin genituen horrela,
|
ni
lurrean belauniko arnasestuka, aurrean ur beltzez betetako terreina bat nuela, eta haiek zutik, polizia-burua itzuli zen arte.
|
|
2023
|
|
|
–Hementxe nire etxeko ataria da... –zehaztu du Paulitak– Baina Bertokin gelditu nahi duzuela esaten ari bazarete eta ez
|
nire
lurretan, nigatik ados.
|
|
|
–Lurra duk nire elementua, kapitaina –azaldu zion jentilak– Hiretzat itsasoa dena,
|
niretzat
lurra.
|
|
|
–Ametsak erakutsi didana ez delako lau hormon artean amaitzen. Urte askotara luzatzen dira irudi horiek erakutsi nahi izan didatena,
|
ni
lur honen gainean egongo ez naizen garaietara. Eta zuk bai, jarraituko duzu lur honen gainean orduan ere.
|
|
|
–alegia, eskerrak eman behar zizkioten Goikoetxeari, lurraren espekulazioaren agente nagusietakoa izan arren– Eta beste zerbait erranen dizut.
|
Nik
lurrak erosten nituen, eta ez merke! Eta erosten nituen jendeak saltzen zituelako!
|
|
|
|
Nik
lur hau seinalatzen dut
|