|
2008
|
|
|
Areto kapitularra espazio paralelepipediko aski lekutsu bat zen, non baitzeuden mojen jarlekuak, apaingarririk gabekoak eta bi ilara errektangularretan banatuak, ilara bat gorago eta bestea beherago; edo esan daiteke, halaber, jarlekuek bi errektangulu zentrokide osatzen zituztela, irekiak alde batetik, non baitzegoen zurezko beste egitura bat, erdian ongi landutako besaulki apain eta handi bat zuena eta errektanguluaren laugarren aldetzat har zitekeena: esan
|
nahi
baita hantxe zeudela mojak eta aita espirituala, haiek beren jarlekuetan eserita eta aita karmeldarra bere besaulkian, batzarburu. Frai Millanek aurreko aldean zuen ama nagusia, eta eskuinean, berriz, Ernestina.
|
|
|
Areto kapitularra espazio paralelepipediko aski lekutsu bat zen, non baitzeuden mojen jarlekuak, apaingarririk gabekoak eta bi ilara errektangularretan banatuak, ilara bat gorago eta bestea beherago; edo esan daiteke, halaber, jarlekuek bi errektangulu zentrokide osatzen zituztela, irekiak alde batetik, non baitzegoen zurezko beste egitura bat, erdian ongi landutako besaulki apain eta handi bat zuena eta errektanguluaren laugarren aldetzat har zitekeena: esan
|
nahi
baita hantxe zeudela mojak eta aita espirituala, haiek beren jarlekuetan eserita eta aita karmeldarra bere besaulkian, batzarburu. Frai Millanek aurreko aldean zuen ama nagusia, eta eskuinean, berriz, Ernestina.
|
|
2009
|
|
|
Izebak bazekien, ongi jakin ere, historia hura guztiz bestelakoa izan zela, txoria leihotik sartu bai baina hormaren kontra jota hil baitzen, gero amak historia birmoldatu bazuen ere etxekoen kontsentimenduarekin, amarena, azkenik, historia ofizial bihurtzen zela: esan
|
nahi
baita hantxe konta ziezaiokeela izebak egia, itzalik gabeko egia, maiuskulaz idatzia. Domingori, huraxe izan baitzitekeen abagunea, baina ez zuen ezertxo ere egin; izeba Ernestina, izan ere, bizitzaren joaneko bidean baino gehiago, itzulikoan zegoen?
|
|
|
Esan
|
nahi
baita hantxe sortu zela iskanbila, zaude isilik, ahozikin hezigabe hori!, esaten zioten haiek, baita honek erantzun ere: zuek bai isildu zenuketela, hipokritak halakoak!?:
|
|
|
Esan
|
nahi
baita hantxe sortu zela iskanbila –zaude isilik, ahozikin hezigabe hori!, esaten zioten haiek, baita honek erantzun ere: zuek bai isildu zenuketela, hipokritak halakoak! –:
|
|
|
Izebak bazekien, ongi jakin ere, historia hura guztiz bestelakoa izan zela, txoria leihotik sartu bai baina hormaren kontra jota hil baitzen, gero amak historia birmoldatu bazuen ere etxekoen kontsentimenduarekin, amarena, azkenik, historia ofizial bihurtzen zela: esan
|
nahi
baita hantxe konta ziezaiokeela izebak egia –itzalik gabeko egia, maiuskulaz idatzia– Domingori, huraxe izan baitzitekeen abagunea, baina ez zuen ezertxo ere egin; izeba Ernestina, izan ere, bizitzaren joaneko bidean baino gehiago, itzulikoan zegoen... eta susmoa zuen ezen ez zegoela itzalik gabeko hitz handirik, zeren hitzik handienak ere –Jainkoa–, bere itzal izugarriak bait... Hargatik oroitzen zituen izeba Ernestinak maiz frai Millanek komentuan irakatsiak, Jainkoaren kontzeptuari buruzko eztabaidan isilik egotera zeramatenak, eta huraxe zen, ausaz, kontua, gizakirik gabe ez dagoela ez egiarik ez gezurrik ulertzerik, egia eta gezurra, kategorizazio guztien gainetik, gizakiaren baitan haragitzen baitira, azken batean, eta argi itzalen eremua baita, definizioz, gizakiaren haragia, ez argi hutsarena eta ez itzal hutsarena; izeba Ernestina, beraz, bizitzatik mila gauza eta beste hainbat apaingarri jaso ondoren –hitz handi asko ere bai tartean–, kentze eta soiltze prozesu etengabe batean bizi zen:
|