|
2017
|
|
|
Orain arte aurkeztu ditugun hiru korronteak esentzialismo modernoak bere agortze progresibo erabatekoraino emandako hiru pausuak dira. Hurrenkera horri inflexio puntu garbia jarriko diona
|
mundu
ikuskera postmodernistaren antiesentzialismoa da, zeinaren paradigma nagusi bezala dekonstrukzioa postulatu dudan gorago. Dekonstrukzioak edo postestrukturalismoak, orokorrago hartuta esentziak ukatu eta erabakiezintasun guneez osaturiko errealitate bati erreparatzeko eskatzen digu.
|
|
|
Hasteko," absurdo" hitzaren konnotazio nihilistak errefusatu egin behar ditugu hemen geureganatu dugun
|
mundu
ikuskera postmodernistatik. Errealitatea goitik behera zedarritu eta menderatzeko gauza ez izateak ez du esan nahi zentzurik ezera kondenaturik gaudenik.
|
|
|
Bestalde, beraz, Wilderekin bat etor gaitezke onarpena
|
mundu
ikuskera postmodernistaren bereizgarri nagusietakotzat jotzean. Zentzu horretan, literatura modernista eta postmodernistaren arteko funtsezko aldea errealitatearen zerizan ez esentziala ukatzean edo onartzean datzala esan daiteke.
|
|
|
Baina ezintasun ontologiko horrek du, bestalde, erabat ezabatu idealarekiko betebehar etikoa, justizia erdiesteak giza zereginik funtsezkoena izaten jarraituko du, alegia.
|
Mundu
ikuskera postmodernista, beraz, errealitatean atzemandako paradoxa gaindiezin hori onartzeko prest ageri da, giza existentziari zentzurik batere aurkitzekotan, bide bakarra paradoxa horretatik abiatutakoa dela jakitun. Mundu ikuskera postmodernista, finean, promesezko mundu ikuskera da, ideala erdiesteko ezintasunarekin batera bere ezinbestekotasuna ere postulatu duena, alegia, promes egin duena ideala erdietsiko duela hala sekula ere gertatuko ez dela jakinda ere.
|
|
|
Mundu ikuskera postmodernista, beraz, errealitatean atzemandako paradoxa gaindiezin hori onartzeko prest ageri da, giza existentziari zentzurik batere aurkitzekotan, bide bakarra paradoxa horretatik abiatutakoa dela jakitun.
|
Mundu
ikuskera postmodernista, finean, promesezko mundu ikuskera da, ideala erdiesteko ezintasunarekin batera bere ezinbestekotasuna ere postulatu duena, alegia, promes egin duena ideala erdietsiko duela hala sekula ere gertatuko ez dela jakinda ere. Postmodernismoaren denbora promesarena da, promesa egin denetik berori kunplitu ote den egiaztatzeko ordua orandik heldu ez den bitarte horretako denbora.
|
|
|
Nire interesa postmodernismoak irudikatu duen errealitatea ulertzeko bide berria aurkeztea da. Are gehiago, lan honetan
|
mundu
ikuskera postmodernista ikergai modura ez ezik ikuspuntu teoriko kritiko modura ere hartu dut, horrexek ahalbidetu didalarik euskal nobelagintza garaikidean beste mundu ikuskera
|
|
|
Hirugarren zehaztapen orokor bat egingo dut
|
mundu
ikuskera postmodernista xehetasun handiagoz marraztera jo aurretik. Izan ere, postmodernismoa, lan honetan zehar, filosofia zein teoria kritiko garaikideetan postestrukturalismoa deitu ohi den teoria multzoarekin berdinduko dut, biak ala biak baliokidetzat joz.
|