|
2007
|
|
|
Grégoire abadea ideologoa da, onerako884 eta txarrerako, ideien guruztari bat?, baina politikoa da orobat, eta politiko nazionalista885 Eta Grégoire politiko nazionalista hori, «fede» hautsezin batekin bezala («la foi républicain») hizkuntzaren filosofia jakin batekin da politikoa (Barère bezalaxe). Zinez, Abbé Grégoire ren erreportean 1794eko ekainaren 6an inolako zalantzarik uzten ez duena da, bere argudiaketa guztian arrazoi nagusia azkenean
|
mundu
ikuskeraren filosofia dela (Balibar/ Laporte: «ideologia»), eta agerikoa da, entzuleek halaxe hautematea, berak beren beregi bilatzen duena dela bere interbentzioan:
|
|
|
«ideologia»), eta agerikoa da, entzuleek halaxe hautematea, berak beren beregi bilatzen duena dela bere interbentzioan: hastetik bururaino, Abbé Grégoire, hizkuntzaren
|
mundu
ikuskeraren filosofiako hainbat maisu aipatuz (Leibnitz, Condillac, Michaëlis, etab.), espresuki Barère ren erreportaren zurkaitz filosofikoaren gisan aurkezten da. Ez legoke horri buruz zer esanik, filosofoon autoritatearen itzalpean egiten duena, autoritateon filosofiaren manipulazio politikoa ez balitz zuzen zuzen.
|
|
|
Ez legoke horri buruz zer esanik, filosofoon autoritatearen itzalpean egiten duena, autoritateon filosofiaren manipulazio politikoa ez balitz zuzen zuzen.
|
Mundu
ikuskeraren filosofia, mundu ikuskera berria (iraultzailea) espresatzeko «dialekto arunteen» berezko ezgaitasun bihurtzen da, itzulpenekin ere erremediatu ezinezkoa: idioma horiek, baserri eta landatarrak, landugabeak?
|
|
|
«Citoyens, la langue d, un peuple libre doit être une et la même pour tous»893 Helmuga politiko hori da batasun politikoa (batasunaren ulerkera jakobinoan: Eliza erromatar laizista bat),
|
mundu
ikuskeraren filosofian laguntza bilatzen duena, eta, lagun izan dakion, filosofia hura batere eskrupulorik gabe perbertitzen duena.
|
|
|
Hizkuntz aniztasuna monarkia eta feudalismoaren hondakin bat besterik ez da hortaz. Historiaren irakurketa horri hizkuntzen
|
mundu
ikuskeraren filosofia gehituz osatua da Barère en arrazoi erabakigarria: frantsesa ez beste hizkuntzak, eta hizkuntzon mundu ikuskera Erdi Arokoa dela.
|
|
|
Ib., 292 Barère k hizkuntzaren
|
mundu
ikuskeraren filosofia, «le pouvoir de l, identité du langage» berebizikoa, «l, empire du langage et de l, intelligence» jendea bat egiten duena, propio azpimarratzen du, atakatzeko egiten badu ere: «Dans les départements du Haut et du Bas Rhin, qui a donc appelé, de concert avec les traîtres, le Prussien et l. Autrichien sur nos frontières envahies?
|
|
|
Hala argudiatzen du, Condillac-i izendatuki erreferituz: «Los mots étant les liens de la société et les dépositaries de toutes nos connaissances, il s, ensuit que l, imperfection des langues est une grande source d, erreurs»913 Eta bukatzen du, beti irmo hizkuntza eta nazioa, eta hizkuntza eta
|
mundu
ikuskeraren filosofia berean: «Perfectionner une langue, dit Michaelis, c, est augmenter le fonds de sagesse d, une nation»914 Konbentzioaren dekretuak berak hala jaso du:
|
|
|
Erabateko inkoherentzia dirudi; izan ere, planteamendu horretan hizkuntzak berriro, ikuspegi zaharrean bezala, pentsamenduaren tresna soiltzat hartzen dira923, hizkuntzen
|
mundu
ikuskeraren filosofia berriaren aurka (pentsamenduaren sortzaile); edo, hobe, filosofia biak nahas mahas. Baina ez da hori inkoherentzia bakarra eta ez larriena.
|
|
|
Hauxe zen, beraz, edo hau zegoen bilakatua hizkuntzen
|
mundu
ikuskeraren filosofia Parisen, Humboldt gaztea Iraultza egunetan Argien Hiriratu eta Ideologoak ezagutu dituenean935 Askotan Humboldt-en hizkuntz filosofian, mundu ikuskeraren doktrinan partikularki, XX. mendeko politika nazionalista maltzur baten atarikoak barrundatu gura izaten dira. Eta bitxia da, behin horixe izan Frantzian izan baita, eta horrexen aurka joan da Humboldt zuzen zuzen.
|
|
|
Iraultzagaz, jakobinismoaren arma suntsikor bat bilakatu da, B. Barère eta Abbé Grégoire erreportetan ikusten denez. Hizkuntz politika jakobinoaren, eta luzarora estatu politika linguistikoaren bi diseinatzaileon pentsamendua, oso osorik
|
mundu
ikuskeraren filosofia ilustratu klasikoan irozotzen da. Abbé Grégoire k galdeketa bat zabaldu du Frantziako eskualde guztietara (1790eko abuztuan abiatuta), hauxe zen 27 galdera:
|