|
2001
|
|
|
" Ba dakigu bederen trés normal trés normal ez dela posible
|
lehen
pertsonan mintzatzea" (E, 111)
|
|
2013
|
|
|
Hau ere, Frantziaz
|
lehen
pertsonan mintzatzea zen. Bere burua frantses gisa aurkeztearekin batera, Frantziarena zena berea zela idatziz, are gehiago baieztatzen zuen bere burua frantses ikusten zuela.
|
|
2015
|
|
|
Testua, bistan da, ez da transparentea, bihurria eta aldrebes xamartua baizik. Inpresio hori areagotzen da kontuan hartzen badugu
|
lehen
pertsonan mintzatzen dena ez dela Erasmo bera, liburuaren protagonista den Eromena baizik, Eromena pertsonifikatzea eta lehen pertsonan mintzaraztea izan baitzen Erasmok hautatutako baliabide literarioa liburua ontzeko. Beraz, Eromenaren baieztapen eliptiko bat, horra bere izenpean Erasmoren kritikak eman zezakeena, emateko prest zegoena.
|
|
|
Hogeita batgarreneko mendearen hasieraren poema epiko baten beste ezaugarri bat: singularrean eta
|
lehen
pertsonatik mintzatu luke. Ni, ni, ni...
|
|
|
" Nafarroako etorkizuna Espainiako erregionalizazioan" izeneko konferentzia eman zuen Urmenetak apirilaren 8an.
|
Lehen
pertsonan mintzatu zen, mihian zimurrik gabe. Egokiera hauta zeukan kalumniatzaileen isilarazteko, berorren doktrina foro publikoan plazaratuz, gerora publikagarri gainera.
|
|
2017
|
|
|
Urratsak entzun ditu hurbiltzen. Kostatu egiten zaio singularreko
|
lehen
pertsonan mintzatzea, horren dago ohiturik gutanora.
|
|
2019
|
|
|
Modu laburrean azaltzeko, eleberri modernista eta esperimentalak istorioa sinpletu eta diskurtsoari ematen dio protagonismoa, testuari berari. Kontalariak narrazioa guztiz kontrolatzeari utziko dio, bestela esanik, XIX. mendeko eleberrietako kontalari estradiegetiko orojakilea izateari utziko dio, eta
|
lehen
pertsonan mintzatzen duten eta ikuspuntu subjektiboa duten kontalariak datoz, hala nola Marcel Proust-en Denbora galduaren bilakoa; edo ikuspuntu partzialagoa dutenak (Virginia Woolfen Mrs. Dallowaykoa bezalakoak), edo gertaerak zatika soilik ezagutzen dituztenak eta barne bakarrizketan dihardutenak, monologue intérieur edo stream of conciousness eran (James Joyceren Ulysseseko Molly Bloom bezala); edota, beste gabe, gertaera berari buruzko ikuspuntu ezberdinak eskaintzen dituzten hainbat kontalari dituzten narrazioak topa genitzake, William Faulknerren Hotsa eta ardaila edota John dos Passosen Manhattan Transferrekoa bezalako narrazioetako perspektibismo teknikaz, alegia.
|
|
|
Senabrek dioen moduan, Senabre aipatzen ari den kontalari ez fidagarria eta lehen pertsonan eginiko kontaeraren nahitaezko lotura horretaz mintzatu zen Booth 1961ean The Rhetoric of Fiction liburuan lehen aldiz" unreliable narrator" terminoa erabili zuenean. Finkatua geratu zen kontalari ez fidagarriak gehienetan
|
lehen
pertsonan mintzatzen direla, idazleak informazioaren kontrola bere esku jartzea hautatzen duelako, eta arazotsua delako bigarren edo hirugarren pertsonan egin ahal izatea irakurlearengan sinesgarritasun efektua lortzeko. Emily Bronteren Wuthering heights etik hasita (1847), narratiba errealistaren esparruan garapen berezia izan duen kontalari mota da" unreliable" deritzan hau, eta ez da arraroa genero kriminalari atxikirik aurkitzea, hala nola Agatha Christieren Roger Ackroyden hilketa (1926) eleberri poliziako ezagunean, non kontalaria bera den hiltzailea.
|
|
2020
|
|
|
Ene belaunaldiko askok gaizki ikusi zuen, subjektibotasuna ez zutelako ulertzen. Uste zuten
|
lehen
pertsonan mintzatzea taldeari oposatzea zela. Baina ezin nintzen eta ezin naiz denen izenean mintzatu.
|