|
2000
|
|
|
Baina, behin barrenean, ez nuen bakerik izan, zeren, alde batetik, ez
|
bainekien
norat beha, so egiten nizunean erreus eta urduri jartzen nintzelako, eta zeren, bertzetik, eskolaren hastean gertatuak torturatzen eta tormentatzen baininduen. Eta, nola ene arimak ez baitzuen atsedenik hartzen, gero eta gaitzago sentitu nintzen.
|
|
|
Eta, aitari hura aditzen nionean, nik ez zekiat zergatik, baina asaldatu egiten ninduan nahi gabe, hatsik gabe geratuko banintz bezala, hainbat elizgizoni aditurikako sermoi ezin tristeagoak gogorat etortzen zitzaizkidalako, beharbada, eta sermoi haien hitzek, eliz pareten arteko ilunean, ene arima inguratzen eta kateatzen zutelako, hegaldirako bidean jarri beharrean... Eta nik, aldiz, hegaldatu egin nahi izaiten nian, hori banekian, nahiz eta artean ez
|
nekian
norat egin... Baina, nola egin hegan, nola egin ihes...?
|
|
|
Eta nik erraiten nioan: " Nik ez diat itzurbiderik, zeren eta hegaldatu egin nahi bainuke, bai, baina ez
|
zekiat
norat. Eta, nola ez baitakit, aitaren manua diat obligantza eta eginbide, zeren eta, arrazoin garbirik ezean, nola entseiatuko naiz, bada, haren iritziaren aldatzerat?
|
|
|
Eta osabak ere nahi zuen, ongi aditu banion bederen, nik gogoeta egitea, neure arimaren indarztatzeko eta sendotzeko... Ohartu ote zen, bada, osaba Joanikot, zalantzaz josia nengoela eta ez
|
nekiela
norat jo, nahiz eta iduri egin nezakeen ezen osabaren kide ezin leialago nintzela. Baina nik ez nuen gerlarik nahi, bertzalde... nahiz eta, osabaren hitzen bidetik, gero eta klarkiago ikusten nuen ezen ezin ekidin izanen nuela gerla hura ene hautua egin nezanean eta alde baterat edo bertzerat jo... zeren eta, Italiarantz abiatu aitzineko denboraldi laburrean, behin baino gehiagotan ikusi izan bainituen aita Bartolome etorri berria eta osaba Joanikot kontrakarrean, buruz buru, etsai ozpinduak balira bezala, nor bere muturrean, urrats bat bera ere gibelatu gabe, batek antsiarik ez zuenaz antsiatzen eta enkoniatzen zelarik ber tzea.
|
|
|
Aditurik apezaren hitzak, odol hozturik geratu nintzen,
|
jakin gabe
norat beha, zeren nik ihes egiteko asmotan hartu bainuen, guztiz ere, erabaki hura, jauregitik eta osaba Joanikotenganik ihes... eta zeren, ondorez, erle joan nahiak bezala geratu bainuen, ez ezti ez abaraska.
|
|
|
izan ere, guti batzuetan suspertu bezala egiten naiz eta orduan ohartzen naiz ezen geratzen zaizkidala bertze lur batzuk —bertze mila lur—, neure oinek oraino ukitu eta aurizki gabeak baina ukitu eta aurizki nahi nituzkeenak, eta ohartzen naiz, halaber, ezen, inguratzen nauten objektuei eta izakiei so egiten diedan bakoitzean, deus guti dakidala haiei buruz, bizitza kasik osoa haiei beha eman dudan arren... eta jartzen naiz haien aprendizkoan berriro, ea arrazoinaren edo bihotzaren begiz sekeretutxo berriren bat igartzen eta ebasten diedan, lehen eskolarat joan banu bezala, ileak urdindurik ditudan arren. Eta beirazko ontzia, konparazione, bertze lur bat da, ene adimenduari arras ezezagun zaiona... eta ustekabea ere bertze lur bat izan daiteke, eraman nazakeena Jainkoak
|
daki
norat...
|
|
|
Ez
|
nekien
norat eraman nahi ninduen, baina baietz erran nion.
|
|
2002
|
|
|
Han itsasten zaizkie. Eta
|
badakite
norat joan. Ardiek edo zakurrek harrapatu ezin dituzten tokietara.
|
|
2004
|
|
|
Elizanburu dakarkigu gogora honela dioenean: " Ene sor herritik kanpo iduriardi bat/ artaldetik baztertua, hantchet laharren artean/ kokatua, ez
|
jakin
norat jo eskuin ezker eta/ plauf, etsiturik, lurrerat eroria"(/ Zendako jauna?/,).
|
|
2005
|
|
|
Asma ezazue hamasei urteko neska bat erdiminetan, herritik urrun eta azkenean bere haurra, behi eta ardien artean ukaitera bortxatua. Asma ezazue zenbait hilabete geroago, haurra bizkarrean (astoz erakusten dute margolariek, bainan nondik izanen zuen asto baten erosteko dirua?) ihesi joatera bortxatua, berak ez
|
zekielarik
norat.
|
|
2006
|
|
|
Urrats trakets batzuk egin nituen soil soilik. Egiazki ez
|
nekien
norat bideratu nire zangoak.
|
|
2007
|
|
|
...katuaren erdian zegoen platana erraldoi baten azpian eta giderrak enborrari estekiz — zaudezte hor biak, itzalean izanen zirezte sarri — eta, bere karrosan zuen zaku gotor eta beltzaran bat platanako abar bateri lotuta dilingo, laster joan zen kurri, kabala hau kunki, beste huni so, jende ainhitz agurtuz, irriz batzutan, erdi kexu bezala bestetan, eta, ni, harritua, ahoa xabal xabala, ez
|
jakin
norat ez nori so egin, erdi burxoratua hainbeste azantz eta oihu entzuten baitzen plaza guzian, han egon nintzen tente potente, aitaren makila eskuan, hain ohorezko lana manatu baizautan. Goiza joan zautan kasik ohartu gabean jendez mukurru zen plaza hartan, eta ordukotz begiak klikaka hasiak nituen akidura eta lo eskasa gatik, azkenean jarri bainintzen karrosaren alkian, handik bederen goradanik ikusten nintuela merkatuko harat hunatak, emazte, gizon, kabala, erhauts eta kearen artean, aments batean bezala.
|
|
|
Sekulan ez nintzen, goiz hartan bezala, hain zalu eta erne jeiki, amak deitu ninduelarik — Eñaut... — jautzian ohetik ateratu, galtzerdi motxak trabeska ezarriz — ez, ez horiek ez, egun... — beste pare bat," igandetakoak" eman zauzkitalarik —
|
badakik
norat ari hizan egun, ez? — jaunzten nintuela ahal bezain laster, beldurrez ez nintzela aski fite preparatuko — ba, ama, merkaturat...
|
|
|
—... bai, surik gabe gurea egina duk... sua eta aterpea... biak beharrezkoak dituk... arrokaren azpian den lekua, iluna baina segura, nehor ez baita harat hurbiltzen, bakarrik ni eta ni bezalakoak, guk
|
baitakigu
norat eta zertarat joan, lurpeetarat... eta lurpeetarat joateko sua behar diagu... badakik beraz suak zer balio duen...
|
|
|
Kattalinek, lehen alkian jarririk igi hunat, igi harat, ez
|
jakin
norat so egin, erdi irri maltzur bat ezpainetan," gaizo trixtia hola nahiago duk ba ote?".
|
|
2008
|
|
|
Otsoa eta hartza segidan arrastatuak izan ziren eta lurpetarat eramanak. Gatua aldiz, lekuak hustu hobe zituela pentsaturik, desagertu zen nehork
|
jakin gabe
norat.
|
|
2012
|
|
|
Begi inguruak, ezpainak urddintzen hasiak zituen Saintes eko eritegian sartzeko orduan. Bi mediku etorri ziren haurrari behatzera, Garin, gure medikuarekin ele gutti ibili zuten eta hiruak, gure haurra besoetan, itzali ziren ez
|
dakit
norat, eta gu, aita amak, zurezko alku batean jarririk berrien haiduru ginauden gerokotz, hersturaz ehailiak, norbaitek makil ukaldika bezala!
|
|
2014
|
|
|
63. Nik ez
|
dakit
norat jo duen.
|
|
2015
|
|
|
2009ko historia bat da, eta 2015ean gara. Ez da aisita bizitzeko; ez
|
dakit
norat abian naizen, eta bertigoa dut, haur bat utziko baitut kanpoan pairatuko duen minarekin. Baina elkartasun eta sostengu handia dut.
|
|
|
Zentroaren fama haien artean zabaldu zen. Arazo zerbait bazutelarik
|
bazekiten
norat jo. Azkenerat egun oroz hamabost bat jende pasatzen zen.
|
|
|
Aratsaldean, Akizen ibili dira eta 8etako berriz Hazparnerat itzuli. Bertze pidaia bat antolatuko dute helduden uztailean, oraino
|
ez
dakite norat juanen diren bainan segur hori ere gustukoa izanen dutela.
|
|
2016
|
|
|
Cervantes noiz nun zabilan eta norekin, argitasun guziak badira paper zaharretan. Aldiz, bietan segurik Shakespeare egon zen etxetik faltatua, familia ere bere gisa utzirik emaztea eta hiru haureta nehork ez
|
jakin
norat joana ote zen... Artixta zela eta holako artixta bati gisa hortako eskapaldiak barkatu behar direla, edo barkatzen ahal segurik ba, hori kondatu da frangotan.
|
|
|
Aitortuko dauzuet aspaldi huntan dudak baditudala, batere ba ote
|
dakiten
norat erematen gaituzten bestalde ere. Gure munduak iduri du joan ahal johan den AHT bat, aitzinerat bai, bainan nehork jakin gabe norat ari den.
|
|
|
Aitortuko dauzuet aspaldi huntan dudak baditudala, batere ba ote dakiten norat erematen gaituzten bestalde ere. Gure munduak iduri du joan ahal johan den AHT bat, aitzinerat bai, bainan nehork
|
jakin gabe
norat ari den. Aitzinerat doan ber, zer behar dugu gehiago?
|
|
|
Zazpi urteren buruan, Emilek segida berri bat hartu behar. Denbora hartan baziren Hazparnen misionestak, ez Afrikarat edo Jainkoak
|
daki
norat joaiten ziren (eta diren) horietarik bainan hemen berean herriz herri ibiltzen zirenak. Sail hori ere zazpi urtez berea ukanen du Emilek.
|
|
2018
|
|
|
Girixtino batentzat hori dela eginbide premiatsua, pobre eta behartsuen sokorritzea, gose denari jaterat emaitea, jauntzi guti duenari beztitzeko zerbait, nehorat biltzerik ez duenari aterbeño bat nihundik ahalaz... Artetik erraiteko, zer erran ote lezake Jondoni Martinek, eta zer egin, ikusiz gaurko egunean zonbat etorkin baden, arrunt galduak ibilki, frangotan ez
|
jakin
norat joan. Hoinbeste migrante edo migratzaile, hoinbeste miseria beraz, jende gaixo horiek ere nunbait bizi behar alta, bainan nehorat ez tira handirik...
|
|
|
Usu errana da jakin behar dela nundik heldu giren
|
jakiteko
norat abian giren. Duela 50 urte, 68ko maiatzean, gertakari handi bat iragan zen, hain segur historiako sozial mugimendu handienetarik bat.
|
|
2021
|
|
|
Hameka aldiz idatzia dugu hori eta hain segur beste hameka aldiz idatzi oraino, izurrite piltzar horrekin ez
|
dakigu
norat ari giren! Birusa alde bat kanbiatuz ari eta, kontrako neurriak ere gisa hartarat aldatu behar omen dira.
|
|
|
Eta izanen dea ihauteriarik? Gogoetatuak gaude nahitez, ez
|
baitakigu
norat ari giren.
|
|
|
Zenbat emazte eta gizon, adin hoberenean, leher eginak, lanean hertsatuak, jestu guziak ebaluatuak, denbora gutiz lana egin behar eta lan ona ezin egin. Bihozgabetasunak hartuak, estimua murriztua, konfiantxa galdua, ez
|
dakite
norat jo.
|
|
2022
|
|
|
Arrangura pisu batekin. Ukrainako jendeak behar dira lagundu bainan ez direa ba hor gaindi, eta gure artean ere, zernahi etorkin, afrikar eta beste, denak utzirik iheska ibilki, ez
|
jakin
norat joan, nehorat ez tira handirik. Horiek ere jendeak, jende gisa tratatu behar ginuzkeenak.
|
|
|
Gaua da edo itsua niz. Ez
|
dakit
norat joan. Hegoa non den, Iparra.
|
|
|
Gainera ttipi horiek beren kondu dira ardura, nagusiak, beren ber jarriak. Bozkatzen dute ez
|
dakigu
norat.
|