|
|
esan nahi baita Grigorik, ganbaran sartu zenean, guztiz egon behar zuela kiratsaren menera, bazkaldu berria zen, eta hark ere ez zion mesederik egingo?, halako moldez, non nazka keinu bat ere egin baitzuen, bisaian nabarmendu zitzaiona; Nikolaik pixontzia sudurretik pasatu zionean, berriz, Grigorik ezin saihestu izan zuen bat bateko nahasmendu barru barruko bat, goragale bortitz bat eragin ziona, goragaleari lotuta, diafragmaren tupusteko eta gorakako bi kolpe?, harik eta, hirugarren kolpean, oka egin zuen arte: huraxe besterik ez zuen Teofilo Mariak behar!; izan ere,
|
ikusirik
ezen zorte gaiztoa etsaiaren lerroetara igaro zela, halako arnasaldi bat hartu zuen, irri batean itxuraldatu zena: hura, baina, ez zen irri estatiko bat, gero eta irriagoa zèn irria baizik, gero eta zabalagoa, alegia?, barre ere bihurtu zena ezinbestean, baita barre algara ere, segundo gutxiren buruan, gorputzaren aurrerakako mugimendu batean, zeinak baitzuen malgukiarenaren antz handia, noiz eta mugimendua eragozten dion erresistentzia, zapaltzen duen hanka edo eskua?
|
|
|
esan nahi baita Grigorik, ganbaran sartu zenean, guztiz egon behar zuela kiratsaren menera –bazkaldu berria zen, eta hark ere ez zion mesederik egingo–, halako moldez, non nazka keinu bat ere egin baitzuen, bisaian nabarmendu zitzaiona; Nikolaik pixontzia sudurretik pasatu zionean, berriz, Grigorik ezin saihestu izan zuen bat bateko nahasmendu barru barruko bat, goragale bortitz bat eragin ziona –goragaleari lotuta, diafragmaren tupusteko eta gorakako bi kolpe–, harik eta, hirugarren kolpean, oka egin zuen arte: huraxe besterik ez zuen Teofilo Mariak behar!; izan ere,
|
ikusirik
ezen zorte gaiztoa etsaiaren lerroetara igaro zela, halako arnasaldi bat hartu zuen, irri batean itxuraldatu zena: hura, baina, ez zen irri estatiko bat, gero eta irriagoa zèn irria baizik –gero eta zabalagoa, alegia–, barre ere bihurtu zena ezinbestean, baita barre algara ere, segundo gutxiren buruan, gorputzaren aurrerakako mugimendu batean, zeinak baitzuen malgukiarenaren antz handia, noiz eta mugimendua eragozten dion erresistentzia –zapaltzen duen hanka edo eskua– kentzen zaion; Nikolaik, lehen mementoan, kideari lagundu nahi izan zion, jakina –hargatik jarri zuen pixontzia lurrean, mugimendu erreflexu bizi batean–, baina ohartu zenean ezen Teofilo Maria barrez hasi zela –ez hasi bakarrik, jarraitzeko asmoa ere bai baitzuen, antza, haren barre gero eta zaratatsuagoak aditzera ematen zuenez, ganbarako agertokian bera balitz bezala dibertitzen ari zen bakarra–, sutan jarri zen, bere onetik aterata; eta, Teofilo Maria pistolaren tirabidean jarrita, esan zion:
|