2009
|
|
Eta bazihoan, baina ez, jarraian ehungailuan iltzatu baitzituen begiak, Adaren buruaren gainetik, mugimendu ia erreflexu batean, urrezko erlojuak beste eszena
|
hartara
eraman balu bezala, noiz eta, bere urtebetetze egun batean, aitaren eta Adaren opari bana jaso baitzuen: sakelako erlojua aitarena, eta jertse gris urdin bat Adarena; Teofilo Mariak ongi oroit zezakeen, halaber, nola gutxietsi zuen, aitaren opariaren aurrean, Adarena, izeba Ernestina, gero, gauzak bere tokian jartzen ahalegindu bazen ere:
|
|
Teofilo Mariak beti oroituko zuen ganbaran sartu zituzteneko une latz hura, ganbaran lastaira bakarra zegoen, aitak berarentzat hartu zuena, Teofilo Maria zurezko zolan etzaten zen bitartean, bahitzaileek bakoitzari tapaki bat eman ondoren?, baita ondorengoak ere, zeinetan apenas egin ahal izan zuen lorik, baina hura baino buruan sartuago geratu zitzaion, beharbada, beste une hura, ganbaran zegoèn txikitik lehen argia sartu zenekoa, ganbarak biribil hura zuen argi iturri?, etzalekutik begiesten ari zen ikuskariak, izpi sorta urrekara hura, argiari forma eman nahian edo kono enbor batean bilduta zetorrena, ganbararen espazio iluna itxuraldatzeko, bide batez? umetako estanpa
|
hartara
eramango balu bezala, zeinean hodeien arteko zirrikituetatik antzeko izpi sorta bat azaltzen baitzen, zerutik lurrerainokoa, lurrean landatuta zegoèn ezpata bat, erramu bonetak koroatua, distiraz betetzeko; azpian, berriz, estanparen esanahia laburbiltzen zutèn letrak zeuden:
|
|
oroimenak, kontzientziak? erruduntasun arrasto
|
hartara
eramango balu bezala, etengabe eraman ere, ez alor kontzientean bakarrik, inkontzientean ere bai, halako moldez, non egun batean amets bat izan baitzuen, behin baino gehiagotan errepikatu zitzaiona eta Adak berak aurrerago Txopitea doktoreari aitortu eta jakinaraziko ziona:
|
|
...lea, bere bizitzari ere –Adarenari– bizigarri aparteko bat erantsi ziona, gatza eta piperra, harremanak iraun bitartean; eta zauri bat zuen, jakina, ixten saiatu arren behin eta berriro irekitzen zitzaiona, errudun usteak –" Aitortzen dut neure errua" esan zion Txarori– erabat ixten utzi ez ziolako, beharbada... oroimenak –kontzientziak– erruduntasun arrasto
|
hartara
eramango balu bezala, etengabe eraman ere, ez alor kontzientean bakarrik, inkontzientean ere bai... halako moldez, non egun batean amets bat izan baitzuen, behin baino gehiagotan errepikatu zitzaiona eta Adak berak aurrerago Txopitea doktoreari aitortu eta jakinaraziko ziona: Txaro belauniko agertzen zitzaion, besoak luzaturik, arrenka, bazter ilun bakarti batean, haizearen ziztuen artean, harik eta Adari esaten zion arte:
|
|
...orik, baina hura baino buruan sartuago geratu zitzaion, beharbada, beste une hura, ganbaran zegoèn txikitik lehen argia sartu zenekoa –ganbarak biribil hura zuen argi iturri–, etzalekutik begiesten ari zen ikuskariak –izpi sorta urrekara hura, argiari forma eman nahian edo kono enbor batean bilduta zetorrena, ganbararen espazio iluna itxuraldatzeko, bide batez– umetako estanpa
|
hartara
eramango balu bezala, zeinean hodeien arteko zirrikituetatik antzeko izpi sorta bat azaltzen baitzen, zerutik lurrerainokoa, lurrean landatuta zegoèn ezpata bat –erramu bonetak koroatua– distiraz betetzeko; azpian, berriz, estanparen esanahia laburbiltzen zutèn letrak zeuden: Credo in unum Deum; esan ere, halaxe esan baitzuen Teofilo Mariak esaldi hura, bere artean ahoskatua –mutua eta ahotsik gabekoa, beraz–, ezpainen mugimenduari ederki antzeman zekiokeen arren; estanpak argi eta garbi bilatzen zuen, bere elementuen bidez, Jainkoaren esentzia, esanahiz betea, bere ezaugarririk muinekoenak –guztiz sinbolikoak– euskarri:
|
|
Eta bazihoan, baina ez, jarraian ehungailuan iltzatu baitzituen begiak, Adaren buruaren gainetik, mugimendu ia erreflexu batean, urrezko erlojuak beste eszena
|
hartara
eraman balu bezala, noiz eta, bere urtebetetze egun batean, aitaren eta Adaren opari bana jaso baitzuen: sakelako erlojua aitarena, eta jertse gris urdin bat Adarena; Teofilo Mariak ongi oroit zezakeen, halaber, nola gutxietsi zuen, aitaren opariaren aurrean, Adarena, izeba Ernestina, gero, gauzak bere tokian jartzen ahalegindu bazen ere:
|
2010
|
|
egon zen astebetean horrela, egon zen bi astetan? Bibik esaten zidanez, egongelan eseri eta leihotik begira geratzen zen, urrunera, apenas keinurik egin gabe, begiradak, zinez, urrun
|
hartara
eramango balu bezala, baserriko eta haurtzaroko sutondora, beharbada, non suak piztutako ametsak suak erraustu baitzizkion banan banan?, bertan bakartzeko. Orduak ematen zituen bere jarrera hartan, inguruarekiko eta bizitzarekiko interesa galdu balu bezala.
|
|
Baina, biharamunean ez ezik, berdin segitu zuen hurrengo egunean ere, hurrengoan eta hurrengoan... egon zen astebetean horrela, egon zen bi astetan... Bibik esaten zidanez, egongelan eseri eta leihotik begira geratzen zen, urrunera, apenas keinurik egin gabe, begiradak, zinez, urrun
|
hartara
eramango balu bezala —baserriko eta haurtzaroko sutondora, beharbada, non suak piztutako ametsak suak erraustu baitzizkion banan banan—, bertan bakartzeko. Orduak ematen zituen bere jarrera hartan, inguruarekiko eta bizitzarekiko interesa galdu balu bezala.
|
2021
|
|
bokazio berri batzu atxemaitea bere komenturako. Eta egun
|
hartan
ereman zituen berekin Mentako hiru mutiko, fraile famatu batzu izanen zirenak.
|