|
2003
|
|
|
" berezko nahiz kulturazko transmisioaren" bidez (Txepetxen hitzetan) euskarazko gaitasun nahikoa lortu duten ume, gazte edo helduak euren gizatalde etnokulturalaren hizkuntza gutxitua (euskara gurean) indartzera datoz, baldin eta" soziokulturazko muga hesi" horiek oraindik existitzen badira. Hau da, euskaldundu diren
|
horiek
euskaraz jarduteko baldintza egokiak dituen hiztun komunitaterik aurkituz gero, euskararen erabilera areagotuko dute, seguru aski. Horrela uler daiteke Gipuzkoa eta Bizkaiko zonalde batzuetan antzematen den kale erabileraren gorakada.
|
|
2010
|
|
|
Euskarak indarra dauka Leitzan, bizitasuna, etorkinen seme alaben erdarazko hizkuntza jardunean tokitxo bat aurkitzerainokoa. Ez gintuzke harrituko ume
|
horien
euskarazko jardunean erdarazko hitzak aditzeak. Ezta bertako gurasoak dituzten haur euskaldunen erdarazko jardunean" aldapa" eta gisakoak aditzea.
|
|
|
Etorkinen eskola bidezko euskalduntze saioen eragimena mugatua da oso, eta hala izango da gero ere, saio horrek beren bizieta lan ingurumenetik deskonektaturik jarduten duen artean. Euskaldunek euskaldunekin euskaraz egiten duten jardun guneak, harreman sareak eta mintzagaiak indartzen ez diren artean, eta erdaldunek (tartean etorkinek) euskararen beharra edo mesedea nabaritzen ez duten artean, nekez (estatistikoki, ez kasu bakanetan, nekez) egingo dute aparteko saio gogorrik euskara ondo ikasi eta jardun gune zein harreman sare
|
horietan
euskaraz jarduteko. Nahikoa lan dute bestela ere bertako pauta nagusietan integratzen, beren ingurumen hurbilean eragin efektiborik ez duten jakite kontu hutsei aparteko esfortzua dedikatzeko:
|
|
2015
|
|
|
Etsenplu bat eman dezagun: badira adinetako euskal hiztun ipartarrak egun ere dardarkari hobikaria ahoskatzen dutenak, Hegoaldekoak balira bezala eta badira bestalde, haur denboran euskal dardarkari hobikaria ongi ematen zuten hiztunak, ondotik frantsesaren dardarkari ubularra ahoskatzen ikasi dutenak; egungo egunean adinetako euskaldun ipartar
|
horiek
euskaraz dihardutenean, bata ala bestea ahoskatzeko gai dira, baina ez da sakon aztertu zinez zer gertatzen den eta nola jokatzen duten. Soziolinguistikaren alderditik ez da auzi makala, baina aldagai hau euskaraz aztertu gabe dago.
|
|
2018
|
|
|
Haserrea kutsatu zaio bati: Jakina, egitura akademiko
|
horietan
euskaraz jarduteko oso espazio gutxi daude, eta halaber, ikerketa akademikoen nazioartekotzerako joerak zaildu egiten du batzuetan Euskal Herriko ikuspegitik aritzea, edo ikuspegi horri lehentasuna ematea. Supituan, beste ertz bat egin du ikusgarri batek:
|
|
2019
|
|
|
donostiako (berdin beste hiriburu, herriburu eta konurbazio zabaletako) euskaltzaleon hizkuntza eskubideak asetakoan, helduko diegu bazter konttu horiei". arnasguneen gaia ezin da horrela tratatu, euskal hiztun elkartearen osasuna baldin badugu xede. arnasguneen garrantzia ez da kuantitatiboa, kualitatiboa baizik. kuantitatibismo gehiegizkoak itsutu egin gaitu: ...ortsionatu egin digute erabat. eguneroko mintzajardun arrunta eta jardun horren belaunez belauneko transmisioa (35 urtekoa) begien bistan, ekimen osoaren ardatzean, espresuki aitortua eta efektiboki inkorporatua ez duen euskalgintzak ez du arrakasta aukera handirik. hori ulertzen ez dugun artean alferrik ari gara. kontua ez da udal ordenantzak euskaraturik izatea (eta zenbait kasutan, ez beti, gai
|
horietaz
euskaraz jardutea). zenbat lagunek dihardu du material (normalean idatzi) horretaz, euskaraz zein erdaraz, donostian edo dena delako kalegiroan, zenbat orduz dihardu halakok, egunean zehar, material horrekin lanean?
|