|
2003
|
|
|
Edo gatzipe, emazteak askotan esaten dion bezala. Baina
|
horrek
ez dio axolarik. Barre ere egiten du emaztearen esanarekin gogoratzen denean âaltua eta guapoa... â.
|
|
2008
|
|
|
Zuentzat, irakurle estimatuak, idatziko dut liburu hau, bai, baina, neurri handi batean Enara Fuhanentzat ari naiz, nora goazen jakitea bezain garrantzitsua baita nondik gatozen jakitea. Gure Enara txikiak ez du sekula jakingo nondik etorri zen, ekialdetik, bai, baina datu
|
horrek
ez dio askorik lagunduko bere iragana sortzeko garaian?, eta hutsune horrekin bizi du betiko. Bere motxila partikularra izango da, eta galderez gainezka egongo da.
|
|
2009
|
|
|
Arrebari zerbait gertatzen bazaio, jo eta txiki txiki egingo diat txoropito hori; izatez ez nauk inor jozale, baina arreba, kuidau gero, ez dezala inork ukitu. Morroi
|
horri
ez zioat tankera onik hartu inoiz, hainbeste bake eta hainbeste mistika... eta, gainera, beste zoro horiekin juntatu zenetik, Iñigo, Mirentxu eta haluzinatu horiekin... Dios!
|
|
2010
|
|
|
Ez dit inoiz beldurrik eman Legebiltzarraren hitzak, ezta euskal gizartearen hitzak ere.
|
Horregatik
ez diot beldurrik gizarteari galdetzeari, ez diot beldurrik haren erantzunari. Ez nau beldurtzen herri honetako gizon eta emakumeen erabakiak.
|
|
2011
|
|
|
Prozesu biologiko bat da, eta sortzen gara eta bukatu egin behar dugu. Eta nik
|
horri
ez diot beldurrik, heriotzaren fenomenoari ez diot beldurrik. Beldurra hilko naizelako edo?
|
|
2019
|
|
|
Euria ari duenean, predikatzetik itzultzean, amak lur promestu bat prestatzen dit beti, suspertzeko. Lur jota ez nau euriak uzten, ordea, baina
|
hori
ez diot amari esaten, triste jarriko litzateke eta.
|
|
|
Ostegunari utzi pasatzen.
|
Horrek
ez dio inportarik gure tenporen arabera. Bai Xiberukotan, han 6 egunetan erreparatzen baitiote.
|
|
|
Ez al du mendi ttiki bat egiten, tximinia goraka duela? Kasu honetan tximinia puntta
|
horrek
ez dio inportarik. Orain, demagun inbutu hori handitzen doala, hazitzen, puzten, mendi handi bat airezkoa, dena airez puztua atmosfera garbiz, ederra, handia... ba, horixe litzateke, bai:
|
|
2021
|
|
|
denak hasi dira gu estimutan izaten, ikaskiderik maitatuenak estimu handitan gaituela ikusita; orain, txaloka eta oihuka hartzen dituzte idatzi eta errezitatzen ditugun bertso labur komikoak; lehen, ahots zalapartaren erdian apenas zegoen entzuterik gure ahotsa, orain, denak daude adi eta isilik gu hizketan aritu bitartean; orain, galderak egiten dizkigute, besotik heldu, eta laguntza ematen digute hain trebe ez garen kontuetan, kiroletan edo egiten ez dakizkigun etxeko lanetan. Mundua ez zaigu jada amarru higuingarri bat iruditzen, lagunez beteriko uhartetxo soil eta alai bat baizik; gure zoriak izan duen mudantza zorioneko
|
hori
ez diogu Jaungoikoari eskertzen, orain ez baitugu Jaungoikoa gogoan; ezinezkoa zaigu gogoan ezer edukitzea, ez bada ikaskideen aurpegi alaiak inguruan, goizen jario barea eta alaia, izan ditugun eta barrea eragin duten ateraldi gatzdunak; eta geure begitartea ispiluan jada ez da zerbait tetrikoa eta eragabea, ezpada ikaskideek goizez pozarren agurtzen duten bisaia.... Gure sexu bereko adiskideen laguntasunak horrela eutsirik, laztura gutxiagoz begiratzen diogu beste arrazari, gurea ez bezalako sexukoak diren pertsonei; iruditzen zaigu alde batera utz genezakeela ia arraza desberdin hori, zoriontsu izan haren onespenik gabe ere; kasik desiratzen dugu geure bizialdi osoa ikaskideen artean ematea, ateraldi gatzdunak izaten eta barre eragiten.
|
|
|
Alabaina, ipurdia non kokatu ezinik dabilenak, edo ipurdia desleku batean kokatua duenak, buruko aieru jasoetatik ipurmasailen lurralde prosaikora dakar distopia oro. Desleku mota
|
horrek
ez dio kon  tzeptu intelektualari espaziorik uzten, ideien katramila oro uxatzen du beregandik. Horrela, aski du beharbada kontzeptu arruntago bat:
|