|
2012
|
|
|
Testua edo diskurtsoa aztergai dituzten
|
Hizkuntza
pragmatika nahiz Testu gramatika jo ditugu azterbidearen bizkarrezurtzat, ohartu baikara ezinbestekoa dela batetik enuntziatu jakin hauek interpretatzeko hizkuntzaz kanpokoelementuak kontuan hartzea (esataria, norentzakoa, intentzio xedea, testuingurua, eta abar) eta bestetik, enuntziatu hauek hizkuntzako zein egituratan eta zein mailatan eragiten duten (mikroegitura, makroegitura, testu tipologi...
|
|
|
|
Hizkuntza
pragmatika diogunean komunikazioan darabilgun hizkuntzaren erabilera arautzen duten alderdiak ikertzea diogu, eta enuntziatu parentetikoen izaera hobekien islatuko duena ikuspegi honen barneko Enuntziazioaren Hizkuntzalaritza izango da. Ikuspegi enuntziatibo pragmatikoa oso errentagarri gertatu zaigula frogatu uste dugu tesian zehar, azterbide hau, bere ikuspegirik murritzenean?
|
|
|
Tesian zehar behin eta berriz aipatu eta erabili dugu adigai hau, baina agian egoki litzateke definitzea.
|
Hizkuntza
pragmatikarentzat komunikazio trukea ez da kodetze edo deskodetze prozesu soila, biak batean duten kodean oinarrituz egina (Jakobson 1960); intentzioz egindako paktu edo bat egitea baizik. Bat egite honetan, esatari norentzakoek batak bestearen intentzioa atzemateko duten gaitasunaz gain, funtsezkoa da esatari norentzako hauek batean duten informazio esparruan eragingo duten (hitzez esan gabe doana aktibatuz) prozedura ostentsibo inferentziazkoak (Sperber & Wilson 1994) ere oso kontuan izatea.
|
|
|
|
Hizkuntza
pragmatikaren ikuspegiak badakar komunikazio trukea edo prozedura ulertzeko moduan ñabardurarik. Komunikazio trukea ez da, ikuspegi honetatik begiratuta behintzat, kodetze edo deskodetze prozesu soila, biek batean duten kodean oinarrituz egina (Jakobson 1960); intentzioz egindako paktu edo bat egitea baizik.
|
|
|
Testua edo diskurtsoa aztergai dituzten
|
Hizkuntza
pragmatika (eta bereziki horrekin lotura estua duen Enuntziazioaren hizkuntzalaritza) nahiz Testu gramatika jo ditugu azterbidearen bizkarrezurtzat, ohartu baikara ezinbestekoa dela, batetik, enuntziatu jakin hauek interpretatzeko hizkuntzaz kanpoko elementuak kontuan hartzea (esataria, norentzakoa, intentzio xedea, testuingurua, eta abar), eta bestetik, enuntziatu hauek hizkuntzako zein egiturat...
|
|
|
Garbi dagoena da bai
|
Hizkuntza
pragmatikak, bai Enuntziazioaren Hizkuntzalaritzak (diskurtsoaren analisia) eta baita Testu gramatikak ere, hizkuntza objektuaren mugak zabaltzea dakartela: perpausetik testura edo diskurtsora egiten dute jauzia eta ez dira barreneko ikuspegi batera lerratzen; kanpoko faktoreak aintzat hartzen dituzte.
|
|
|
22 Aitzindaritzat, Bally (1966) eta Ducrot (1984) hartuko ditugu, bata modalitatearentzat eta bestea enuntziazio mailarentzat. Guk, horiekin batera eta bereziki gure azterbidearen planteamendurako, Enuntziazioaren hizkuntzalaritzako (eta
|
hizkuntza
pragmatikako, oro har) ideiak bere egin dituen Fuentes hautatu dugu, bere lanek eta ikusmolde teorikoek gure aztergaiari argibidea baitakarkiete.
|
|
|
esatari/ enuntziatzailea, norentzakoa/ hartzailea, intentzioa, enuntziatua/ enuntziazioa. Termino horiek azaltzeko
|
Hizkuntza
Pragmatikara jo dugu eta horren barnean frantziar hizkuntzalaritzaren barrenean jorratzen den ikuspegi enuntziatibo testualaren ekarria ere gogoan izango dugu. Adigai horiek gure lanean ere ongi islatu behar ditugu, enuntziatu parentetikoak bete betean esatari enuntziatzaile eta norentzakoen arteko harremana azaleratzeaz gain, testuinguratzeko baliabide gisa ere ikusten ditugulako.
|