|
2008
|
|
|
Hain zuzen ere, elebitasunaren arlo pertsonalean horixe da bidea, azkeneraino abertzale erdaldun gutxik egindakoa, bide batez esanda.
|
Hizkuntzaren
bidea bide nekeza baita zinez, hizkuntza hori ama hizkuntza ez denean, eta zer esanik ez, mintzaira diglosiko baten bide malkartsua denean. Bidenabar esanda, zergatik diogu bigarren hizkuntzaz jabetzearen bidea ez dela nolanahi lortzen den xedea?
|
|
2011
|
|
|
Ezaugarri hau ere oso ohikoa da galbidean sartutako hizkuntzen aldeko ekimenetan. Batzuetan irudi luke sekulako aurrerapenak egin ditugula
|
hizkuntzaren aldeko
bidean, atzera begira jarri eta, gogoratzen al zarete nola geunden orain dela hamarkada batzuk?, galderaren erantzunak aldarte atseginean uzteko.
|
|
|
–
|
Hizkuntzak
bide politikoetatik baino ezin daitezke defendatu, lege bidez. Eta ez da politikoki sobera zuzena, baina gauzak argitze aldera esango dut: soilik biolentzia politikotik defenda daitezke hizkuntzak?.
|
|
2015
|
|
|
Arriskuak, beraz, badaude, eta asmoz eta jakitez jokatzea dagokigu. Irtenbidea, ostera, ez da
|
hizkuntzari
bideak moztea eta hiztunei ateak ixtea. Alderantziz, hiztunak bide guztiak ibili behar ditu, eta berriak urratu, zaharretan aspertu eta gogaitu denean.
|
|
|
Eduki dezagun gogoan, helduleku guztiak baliatu behar ditugula hizkuntza aberasteko orduan, eta aldaera lexikoek ere lagun diezagukete eginkizun horretan.
|
Hizkuntzari
bideak zabaltzea da estrategia zuzena; ez bideak estutzea eta ixtea, gaur egun,, batasunaren, izenean, gure arteko zenbaitek egiten duten bezala.
|
|
|
Aldakuntza bi horiek nahaste galanta ekarri zuten euskal ortografiara: gure inguruko
|
hizkuntzen
bidetik aldendu zelako, batetik, eta arauak ugaritu eta gauzak zaildu egin zirelako, bestetik.
|
|
|
Irizpide bi horiek aintzakotzat hartuta, marra ugaritzeak zaildu egiten du hiztun arruntaren lana, ikasi egin behar duelako non jarri, eta arauak ez direlako gogoan hartzeko ez erraz eta ez urri. Bestetik, berriz, urrundu egiten gara inguruko
|
hizkuntzen
bidetik, txikiagoa delako haietan marra erabiltzeko joera. Niri iritzian, beraz, Euskaltzaindiak aukeran utzitako kasu bietan, batzuetan marrarik gabe (kultura etxea, eta ez kultura etxea) eta besteetan lotuta idaztea (burusoil, eta ez buru soil) izan liteke irtenbidea.
|
|
2017
|
|
|
esan zuena ez zebilen oso oker. Izatearen kontzientzia daukan animalia bakarra da gizakia, onerako eta txarrerako, eta kontzientziaren ateak
|
hizkuntzaren
bidean zabaldu zaizkio giza abereari. Gizatasunaren oinarriak erasaten dituen hizkuntzaren ordezkapenak hiztunaren eremu psikologiko, sozial eta kultural guztiak erasaten ditu182 Horregatik, euskalduntasunaren galera gizatasunaren galera da, duintasunaren ukazioa, nortasunaren eta munduan izateko eta egoteko tankera baten erauzpena.
|
|
2018
|
|
|
Froga: Oteiza, Txillida eta beste artista askoren lanek egina dute herri
|
hizkuntzarainoko
bidea. Adibide bat jartzen du Mendizabalek.
|