2008
|
|
|
Hitzetik
hortzera erantzun zion Nazariok:
|
|
|
Hitzetik
hortzera erantzun zion Nazariok:
|
2009
|
|
Itzalak babesten zuelako edo,
|
hitzetik
hortzera erantzun zion Maria Bibianak:
|
|
esan zion amak, hura deboziozko beroaldi sutsu bati zerraiòn (Pagoagara egindako joan etorri ugariez gain, bost misterioko hiru arrosario errezatzea zen Regina eneko bolada hartako ohitura, Ama Birjinaren agerketa zela-eta) hotzaldia bazen ere, iraganeko indarren inertziak eutsia? baita Adak
|
hitzetik
hortzera erantzun ere: –Lasai, ama:
|
|
Eduardok
|
hitzetik
hortzera erantzun zion:
|
|
edo izutu egin zen, bai, baina erraldoiek eta buruhandiek sorrarazten ziotèn lilura izuaren estalgarri gertatzen zitzaion, ez erabat, beharbada, baina bai zati handi batean, halako moldez, non Domingok ez baitzuen, beste haur gehienek bezala, ez intziri ez deiadar egiten, ez negar murrin eta ez malko jario; interpretazio orotatik harat, ordea, Domingok berak aitortzen zuen gero hura, zeren, galdetzen zietenean etxeko lau mutilei zer izan nahi zuten handitan, Teofilo Mariak baieztatzen baitzuen: . Nik aita bezalakoa izan nahi dut!?; Damasok ez zuen ezer esaten, edo besagainak altxatzen zituen, keinu axolagabe batean; Gabinok, berriz, bazirudien ez zuela hazi nahi, hain zegoen gustura, antza, bere zibarekin edo bere marrazkiekin; Domingok, baina,
|
hitzetik
hortzera erantzuten zuen izaki fantastiko bat izan nahi zuela, berdin zitzaion Erpurutxo edo jaietan ateratzen zirèn erraldoi haietako bat.
|
|
–Bai!?; eta bukaeran ere, halatsu, egun batean Ada aspertu zitzaion arte: . Noiz demontre harrapatu behar dute Sakamantekasa, Rakel, garrotean behin betiko hil dezaten??; baina neskameak
|
hitzetik
hortzera erantzuten zion: –Inoiz hiltzen badute, akabo ipuin guztiak, Ada!?, jarraian honela galdetzen ziola:
|
|
Neskak, burua Domingorengana jiraturik ostera, baietz erantzun zion, arestian bezala, baina, arestian ez bezala,
|
hitzetik
hortzera erantzun zion, galdera egin orduko; begiak urmaelera zuzendu baino lehentxeago, gainera, emakume gazteak irri antzeko bat egin zuen; hargatik, beharbada, irri hark itaun pertsonalago bat egiteko abagunea irekitzen ziolako, galdetu zion Domingok: –Nola duzu izena, jakin badaiteke?
|
|
–Zure erara? ?
|
hitzetik
hortzera erantzun zion Teofilo Mariak?. Hemen, ordea, Jainkoagan sinesteko era bakarra dago:
|
|
Adaren ibilerak, Txaro agurtu eta etxerako bidean jarri zenean!; eskuin besoak saihets hezurren kontra hertsatua zeraman eskuko poltsa, estu eta zurrun: ...zuen egongela –" Gaur ere berandu heldu zara, eta errezatu dugu arratsaldeko arrosarioa!" esan zion amak, hura deboziozko beroaldi sutsu bati zerraiòn (Pagoagara egindako joan etorri ugariez gain, bost misterioko hiru arrosario errezatzea zen Regina eneko bolada hartako ohitura, Ama Birjinaren agerketa zela-eta) hotzaldia bazen ere, iraganeko indarren inertziak eutsia... baita Adak
|
hitzetik
hortzera erantzun ere: " Lasai, ama:
|
|
Domingok Benjamin Mariari egindako ezkutuko bisita hari beste batzuk jarraitu zitzaizkion, izeba Ernestinarekin aurretik hitzartutakoak guztiak; Domingoren jarrerak harritu egiten zuen izeba Ernestina, alde batetik, baina ez bestetik, mutila halakoa izan baitzen txikiagotan ere; izebak hiriko jaietan besoetan hartu zuèn eguna oroit zezakeen, adibidez, erraldoiak eta buruhandiak bidera atera zitzaizkienean, txistu danbolinen konpasean; baina Domingo ez zen izutu, begiak gero eta zabaltzenago bazituen ere... edo izutu egin zen, bai, baina erraldoiek eta buruhandiek sorrarazten ziotèn lilura izuaren estalgarri gertatzen zitzaion, ez erabat, beharbada, baina bai zati handi batean, halako moldez, non Domingok ez baitzuen, beste haur gehienek bezala, ez intziri ez deiadar egiten, ez negar murrin eta ez malko jario; interpretazio orotatik harat, ordea, Domingok berak aitortzen zuen gero hura, zeren, galdetzen zietenean etxeko lau mutilei zer izan nahi zuten handitan, Teofilo Mariak baieztatzen baitzuen: " Nik aita bezalakoa izan nahi dut!"; Damasok ez zuen ezer esaten, edo besagainak altxatzen zituen, keinu axolagabe batean; Gabinok, berriz, bazirudien ez zuela hazi nahi, hain zegoen gustura, antza, bere zibarekin edo bere marrazkiekin; Domingok, baina,
|
hitzetik
hortzera erantzuten zuen izaki fantastiko bat izan nahi zuela, berdin zitzaion Erpurutxo edo jaietan ateratzen zirèn erraldoi haietako bat.
|
|
Neskak, burua Domingorengana jiraturik ostera, baietz erantzun zion, arestian bezala, baina, arestian ez bezala,
|
hitzetik
hortzera erantzun zion, galdera egin orduko; begiak urmaelera zuzendu baino lehentxeago, gainera, emakume gazteak irri antzeko bat egin zuen; hargatik, beharbada, irri hark itaun pertsonalago bat egiteko abagunea irekitzen ziolako, galdetu zion Domingok: –Nola duzu izena, jakin badaiteke?
|
|
Itzalak babesten zuelako edo,
|
hitzetik
hortzera erantzun zion Maria Bibianak:
|
|
Eduardok
|
hitzetik
hortzera erantzun zion:
|
|
" Bai!"; eta bukaeran ere, halatsu, egun batean Ada aspertu zitzaion arte: " Noiz demontre harrapatu behar dute Sakamantekasa, Rakel, garrotean behin betiko hil dezaten?"; baina neskameak
|
hitzetik
hortzera erantzuten zion: " Inoiz hiltzen badute, akabo ipuin guztiak, Ada!", jarraian honela galdetzen ziola:
|
2010
|
|
–A zer suertea izan zuen erregeak!?. Aitak, baina,
|
hitzetik
hortzera erantzun zidan: –Hori ez da suertea eta ez da patua!
|
|
–Hiltzen ikusi zaitut, Gabino. Eta Jainkoaren zigorra iruditu zait, bekatu mortala egiteagatik??;
|
hitzetik
hortzera erantzun nion: –Nahi nuke, bai, zure ondoan hilko banintz?!?; lasaitu zen, itxuraz, Helena?
|
|
Poesia erromantikoa, jakina, txarra, alegia?, gure giro hartan hura baitzen, antza, poesia egiteko modu bakarra, sinekdoke kasu ezin garbiagoan. Gogoratzen al zara nola behin batean zuk niri poesiaren definizio bat eskatu, eta nik
|
hitzetik
hortzera erantzun nizun: –Eroaren etxea da poesia!??
|
|
" A zer suertea izan zuen erregeak!". Aitak, baina,
|
hitzetik
hortzera erantzun zidan: " Hori ez da suertea eta ez da patua!
|
|
" Hiltzen ikusi zaitut, Gabino. Eta Jainkoaren zigorra iruditu zait, bekatu mortala egiteagatik...";
|
hitzetik
hortzera erantzun nion: " Nahi nuke, bai, zure ondoan hilko banintz...!"; lasaitu zen, itxuraz, Helena... eta nik ez dakit Helenaren lasaitasunak halako segurtasun bat eman zidalako, axolagabetasun hala moduzko baten atarian jarri ninduena, edo artean ere atsegin bortitzaren inertziaren eraginpean nengoelako, kontua da, orduantxe ahoskatutako esaldiaren ondotik, beste bat —nire esaldi biribil haietako bat— etorri zitzaidala:
|
|
Poesia erromantikoa, jakina —txarra, alegia—, gure giro hartan hura baitzen, antza, poesia egiteko modu bakarra, sinekdoke kasu ezin garbiagoan. Gogoratzen al zara nola behin batean zuk niri poesiaren definizio bat eskatu, eta nik
|
hitzetik
hortzera erantzun nizun: " Eroaren etxea da poesia!"?
|
|
" Zein zen bere izena?", esan nion. Harritu egin zuen nire galderak, baina
|
hitzetik
hortzera erantzun zidan: " Bernardino".
|
|
Zer egingo luke berak ama hil zaiola jakingo balu?".
|
Hitzetik
hortzera erantzun nion: " Footing egitera joango lukek, nik uste".
|
2011
|
|
Erran nahi baita, bi aukeren aitzinean, izebena baztertu eta Alejandrorena hobetsi zuela; eta Atilanok beroni galdetu, eta lehengusuak
|
hitzetik
hortzera erantzun zion:
|
2012
|
|
«Pistolaz tiro egiten badut, esan nion?, zoaz korrika itsasertzera». Begiak handi handi jarri, eta
|
hitzetik
hortzera erantzun zidan: «Zure esanetara nago, jaun ohoragarria».
|
2013
|
|
|
Hitzetik
hortzera erantzun zion Mustafak, konbentzituta:
|
|
|
Hitzetik
hortzera erantzun zion Mustafak, konbentzituta:
|