2000
|
|
Baina itzul nadin aitaren erran hartarat: " Hori bakarrik falta zitzaiguan, familian bertze protestant bat izaitea!" Banekien nik, bai, nor zuen aitak gogoan, noiz eta
|
hitz
haiek xuxendu baitzizkidan; banekien, bai, jaun Esteban Etxegoienen gogaide egin nahi ninduela, familiako lehen luthertar eta ustez bakarrarena, zeinak, noiz eta jakin baitzuen ezen guztia galdua zegoela eta gaztelau tropek inguraturik zegoela, bere burua koldarki hil baitzuen, etsaiari buru egin beharrean, nola egin baitzioten bere bi anaiek, Pedrok eta Eusebiok, Amaiurren eta Noainen ezin balen... Eta halatan zen gure etxeko ardi beltz hura bi aldiz maradikatua:
|
|
—Lehen erran dizut ezen zerbait utzi dugula bertze egun baterako... Zeren zinez ikusi nahi baitzintuzket bertze egunen batean, horrela, buruz buru, lasai, edo gehiagotan ere bai, zergatik ez... eta zeren neure egitekoak baititut orain, biharko eta aste osoko eskolak prestatu behar ditudanez gero —eta, aulkitik altxatzen zinela, kontsolamenduzko bertze
|
hitz
haiek xuxendu zenizkidan, erraiten zenidala—: Ez nigar egin mudantza honetan gal dezakezunagatik, Joanes, eta arrai zaitez irabaz dezakezunagatik...
|
2002
|
|
Etxera iritsi nintzenetik, gogogabe bezala aritu zitzaidan Sara eta,
|
hitz
haiek zuzendu zizkidanean ere, batere entusiasmorik gabe ziharduen, soraio eta sorgor. Nik, aldiz, interes handienarekin ihardetsi nion haren interes faltari eta, begiak zabaltzen nituela, esan nion:
|
2009
|
|
Martxa militarrak atseginago zituen arren, Nazario Orbek atseginez entzun zuen Haendelen musika: ...ina, Reginaren irudiak hartu zion burua, begiak emazteari emanak zituen behinik behin?, garai batean maiteminduta zegoenean bezala, hain ikusi zuen emaztea lirain eta dotore, doluz jantzita zihoan arren, eta beltzez goitik behera beraz, bazuen Reginaren itxurak halako aura misteriotsu bat, bere emetasunarekin lotua eta heriotzaren eremutik ateratzen zuena?, eta hain bere lekuan, etxekoei zentzuzko
|
hitz
haiek zuzentzen zizkiela, positiboak bezain itxaropentsuak; Nazariok ederki ikusten zuen emaztearekiko urruntze bat gertatu zitzaiola azken bolada hartan bien artean amildegi zeharkaezin bat ireki balitz bezala; memento haietan, baina, denborak bat batean atzera egin eta haragiaren muinean sentitu zuen Nazariok, argiz gainezka zituen begiak, emazteak, artean ere, erremediorik gabe erakartzen zuela:
|
|
denborak baitu denbora urtzen, aitaren denborak semearena eta semearenak aitarena?, denborak denbora ezabatzen; Teofilo Mariak ere, bizia eskainia zion aitari, ez era sinboliko batean soilik? inoiz baino batago behar zuen aitarekin une haietan; gero, ziegan sartu eta besarkada hartan lotu zirenean, materiaren mintzoan adierazten ari ziren, agian, espirituak aurretik jada adierazitako sentimendua, orbetartasunaren batasunik benetakoenari zeriona; horregatik, aitak lokietatik heldu eta Teofilo Mariari beste
|
hitz
haiek zuzendu zizkionean, zoritxarraren bestaldean zorionaren irudia erakutsita, honek, aitari ezin ziola huts egin iritzita edo, bi gorputz eta bi arimek bat egiten zutèn une betiereko haien magiari eusteko, beraz?, hitz are potoloagoak bota zizkion:
|
|
Nazario Orbe, izan ere, semearen ezpainetatik –ziegara sartu aitzin– harako esaldi hura entzun zuenean, aitagatik hiltzeko prest zegoela aditzera ematen ziona, alegia bi sentimenduk inarrosita sentitu zen, antza, semearekiko harrotasunak puzten baitzuen barrutik eta beldurrak –militar itxurakoak hantxe garbi baitzezakeen Teofilo Maria– puzgabetzen; jarraian, baina, semea trantze hartatik onik irten zela egiaztatu zuenean, harrotasunak, baita harrotasunak zekarkiòn pozak ere, gainezka egin zioten: ...Mariak ere –bizia eskainia zion aitari, ez era sinboliko batean soilik– inoiz baino batago behar zuen aitarekin une haietan; gero, ziegan sartu eta besarkada hartan lotu zirenean, materiaren mintzoan adierazten ari ziren, agian, espirituak aurretik jada adierazitako sentimendua, orbetartasunaren batasunik benetakoenari zeriona; horregatik, aitak lokietatik heldu eta Teofilo Mariari beste
|
hitz
haiek zuzendu zizkionean, zoritxarraren bestaldean zorionaren irudia erakutsita, honek, aitari ezin ziola huts egin iritzita edo –bi gorputz eta bi arimek bat egiten zutèn une betiereko haien magiari eusteko, beraz–, hitz are potoloagoak bota zizkion:
|
|
Martxa militarrak atseginago zituen arren, Nazario Orbek atseginez entzun zuen Haendelen musika: ...ak hartu zion burua –begiak emazteari emanak zituen behinik behin–, garai batean maiteminduta zegoenean bezala, hain ikusi zuen emaztea lirain eta dotore –doluz jantzita zihoan arren, eta beltzez goitik behera beraz, bazuen Reginaren itxurak halako aura misteriotsu bat, bere emetasunarekin lotua eta heriotzaren eremutik ateratzen zuena–, eta hain bere lekuan, etxekoei zentzuzko
|
hitz
haiek zuzentzen zizkiela, positiboak bezain itxaropentsuak; Nazariok ederki ikusten zuen emaztearekiko urruntze bat gertatu zitzaiola azken bolada hartan bien artean amildegi zeharkaezin bat ireki balitz bezala; memento haietan, baina, denborak bat batean atzera egin eta haragiaren muinean sentitu zuen Nazariok –argiz gainezka zituen begiak– emazteak, artean ere, erremediorik gabe eraka... hain ziur zegoen, non oherakoan aitortuko baitzion, ezusteko desatseginik ezean, bere sentimendua:
|