|
2006
|
|
|
Ortega-rengatik esan behar da,
|
herriaren
gogo kontzeptuarekin nahiko kritiko izan dela –hobeto, kontzeptu horren erabilera batzuekin– eta nahiko positibo eta esplikatiboa ber denboran jendaurre espainolarentzat, alferrik izan bada ere. Baina esango genuke, bera ere kontzeptuarekin katramilatua dabilela, eta azkenean" zirkunstantziak" harrapatuta gelditu dela nolabait – alegia, eskemek eta planteamenduek harrapatua, zeintzuek zeharo betetzen baitzuten ingurugiro kultural guztia, antsi antsiatua Espainiaren esentziaz eta defektu kapitalaz eta gaixotasunaz eta gainbeheraz.
|
|
|
1) euskal herriaren jatorriari buruzko ameskerien kritika, 2) euskarari buruzko Larramendi, Astarloa eta abarren estrabagantzien kritika, 3) euskal legenda eta tradizio ipuinezkoen kritika (Xaho), 4) euskararen ahultasuna bizi borrokan gaztelaniari ezin buru eginik205 Guretzat, gogoan hartu beharrekoa da," Espíritu de la raza vasca" ko testua –ikustera goazena– polemika artean formulatua dela; erantzun bat legez, nolabait, haren foralismoaren zintasunaz fido ez direnei. Hala ere, bestelako zerikusi politikoak oro alde batera utzi eta,
|
herri
gogoaren kontzeptua jokoan nola ageri den ikustera mugatuko gara gu hemen.
|
|
|
Baina behatzekoena da, emaitzen bitxia baino gehiago,
|
herri
gogoaren kontzeptuarekin nola jokatzen den; h. d., in actu erreparatzea garbi garbi, zein unibertso diferentetan gabiltzan, Herder irakurri ala Unamuno irakurri. Unamuno hau irakurriz, horren kaos mentalean, katramila guztien gakoa azkenean modernitatea edo horren mentsa dela deduzitzen da:
|
|
2007
|
|
|
askatasunaren bilaketan ageri den, askatasun zibilen mugaketa eta kontrol beharraren paradoxarekin. ...esate baterako, esaten du bere Antropologian, hura aldarte erromantikokoa dela(, von romantischer Stimmung des Geistes?), ankerra, lan izua, harroa, arrotzengandik ezer ikasi gura ez duena, edozein zientziatatik ere beti urrutia; bere gustuetan ez dela herri guztiz europarra erakusten omen du, erdi mairua edo baino220 Ez zaigu interesatzen Kant-en iritzia bera indioei edo espainolei buruz, baizik
|
herri
gogoaren kontzeptua berak ere usu erabiltzen duela (beste gauza bat da, haren filosofian ez duela rol inportanterik jokatzen, eta horregatik hemen ez da bereber aztertzen). Kant ez da bereziki erromantikoa kontsideratzen.
|
|
|
Gero, Errusiatik Portugaleraino, Iraultza osteko aldagoiak; historia berri bat eta historiaren kontzeptu berri bat. Hala, guretzat,
|
herri
gogoa kontzeptuaren historian aurreneko kapitulua errepresentatzen dute horiek (Alemanian): Iraultzak oraindik adigai horretan zerikusirik izan aurrekoa.
|
|
2014
|
|
|
–bien que l, identité nationale ne soit déterminée ni par la race et la langue, ni par le consentement des populations, elle demeure cependant pour Thiers une réalité tangible qui résulte du «caractère des peuples». Celui ci, fruit de l, histoire et de la nature, s, est forgé progressivement en chaque lieu de l. Europe, à partir d, un mélange spécifique d, envahisseurs barbares et d, anciens habitants de l. Empire romain? 2318 Karaktere nazional edo
|
Herri
Gogoon kontzeptu nahiko psikologiko sinplista topikoa duela utzita2319, horiek eratzen ei dituzten hiru faktore historiko natural nabarmentzen ditu Thiersek: lurraldea, Estatua eta nazioa.
|
|
2020
|
|
|
Herri Gogoa (Volksgeist) da eta hura izaten da nazioaren funtsa. Baldin eta
|
Herri
Gogoaren kontzeptua germaniarren artean bezainbeste frantziar Ilustrazioan badago, Renanengandik aurrera batik bat, XIX. mendeko eta XX.eko pentsamenduan ere aurkitzen dela begi bistakoa da, baita nazismoan edota espainiar pentsamendu politikoan ere (ikus Ortega Gasset...), baina Azurmendik kontzeptu horien ibilbidea aztertu arren, mintzamenaren eta gogamenaren arteko erlazioen arazoa dago hura b... Dena den, Joxek gai baten inguruan peskizan dabilela ez ohi du akademizismorik erabiltzen, ez behintzat ikerketa unibertsitarioan erabiltzen diren moduan, baina, halaber, ez du hedakuntzarako testurik sortu nahi... saiakera bezala bere idazkia genero artekoa dugu, ez baita lan pedagogikoa (askotan korapilatsua eta aldrebestua, Mikel Antzari iruditu zitzaion moduan) ez eta kazetaritza lana ere.
|