|
2000
|
|
|
Abelin Linazisorok ere gaztaroko amodioa izango du hizpide bere eleberrian. Hartara, lehen amodioaren lilurak mugituko du eleberri labur
|
honen
pertsonaia. Pedrok, lantegian arazoak izan dituela-eta, abokatu batengana joko du.
|
|
|
Azaleko aipamen batzuk besterik ez dira egiten. Hortaz, Karmen da eleberri
|
honetako
pertsonaia biribil bakarra, semearen atxiloketak barne ezinegona sortaraziko baitio.
|
|
|
Trena dugu, hartara, liburu
|
honetako
pertsonaiarik nagusiena. Hausturak, bada, hemendik sortuko baitira.
|
|
|
Ipuin bildumaren amaieran, aurreko ipuinak kateatzen dituen poema idatzi du.
|
Honetan
pertsonaia ezberdinak biltzeaz gain, berriro ere pelikanoak ditu hizpide. Gure aburuz, pelikano horiek, hegaka dabiltzan ametsen eta ilusioen irudia lirateke.
|
|
|
Liburu honetan azaltzen diren pertsonaiak kondenaturik daude, kondena hori zenbaitetan jatorritik datorkie umezurtzak izaten dira (I eta II atalean batez ere) eta heldutasunean badirudi, irtenbide bezala, suntsipena erabili behar dutela; erahilketa, suizidioa. Besteetan, pertsonaiek errealitatea, interpretapen eta bizipen distortsionatu batetik, desarroilatzen dute, eldarnioan murgildurik daude, giro etsai
|
honek
pertsonaiei oso baliabide urriak horni diezazkieke, beraz, kanpotik datorrena traumatikoa izan ohi da, edota pertsonaiak berak badu bere baitan zerbait traumatikoa dena. Beraiek harrapaturik daude, maiz planteatzen den egoera edo errealitatea itogarria gertatzen da, eta pertsonaiak emango duen irteera ez da bere kondena baino izango.
|
|
|
Itxuraz, bidaia izpiritual honek indar gehiago bereganatuko du narrazioak aurrera egin ahala. " Azken batean, bidaia
|
honetan
pertsonaia konturatu egiten baita bidaiekiko bere zaletasuna, zer den ez dakien baina bilatzen duen zerbaiten lasterketa dela. Baina mutila ez dago bakarrik, neska du itxoiten, bidaiak noiz amaituko." (Egunkaria III) Baina, istorioan aurrera egin ahala, ordura arteko narrazioaren zenbait ezaugarri hankaz gora utziko dituen beste pertsonaia batekin topo egingo dugu:
|
|
|
amodiozko gai bat jorratzetik genero beltza jorratzera igaro baita. Eleberri
|
honetako
pertsonaiak bat batean hilketa bat ikertu beharrean ikusiko du bere burua. Xabierrek aspaldian ikusten ez zuen anaiaren heriotzaren berri izan zuen.
|
|
|
Ondorioz, eleberri
|
honetan
pertsonaia ugari aurkezten zaizkigu: erakunde armatuko partaideak, CIAkoak, presidenteak, laguntzaileak,...
|
|
|
Izan ere, pertsonaien kezkak era sinplean ezagutarazten saiatzen da. Juaristiren hitzek egoki azaltzen dute eleberri
|
honetako
pertsonaien nolakotasuna:
|
|
|
bata, Ladix Petrirenekoa da, bera baita Santa Luzia ikusiko duen pertsonaia bakarra (Santa Luzia ermitatik alde egin ondoren); bigarren pertsonaia nagusia On Benjamin apaiza da.
|
Hau
pertsonaia gatazkatsua da, izan ere, fedearen inguruko zalantzak izango baititu, liburuan zehar zalantza hauen nondik norakoak ikusi ahal izango ditugu. Hau izango da, hortaz, pertsonaiarik gatazkatsuena:
|
|
|
Eleberri
|
honetako
pertsonaiaren bizitza gure garaitik hurbilago kokatua dago. Igantzi deituriko gazte baten bizipenak kontatzen zaizkigu:
|
|
|
Belaunaldi ezberdinen bizipenak harira ekarriz, eta historiaurreko gizakiei erreferentzia eginez, unibertsaltasuna aldarrikatzen saiatzen dela dirudi. Izan ere, istorio
|
honetako
pertsonaiek berek ere sexuaren arabera besterik ez dira bereiztuko: honela, emakumezkoak Mari deiturarekin izendatu ditu, eta gizonezkoak Txomin (edo honen aldakiak diren, Maria, Miren, Domingo...).
|
|
|
Askotan, beraz, ideia edo ezaugarri baten inguruan eraikiriko estereotipoak izango dira. Era
|
honetako
pertsonaiek egingo dutena aurreikus dezakegu.
|
|
2001
|
|
|
Gure iritziz, pertsonaia hauen sendotasun deskriptiboa eta garapen narratiboa benetan nabarmenak dira. Beste hiru nobeletan baino ahalegin handiagoa dago azken nobela
|
honetan
pertsonaien taxuketari dagokionez. Nobela irakurri ahala, irakurleak beren izakera eta bilakaera psikologikoaz datu ugari biltzen ditu zeharka, deskribapen psikologiko honen aberastasunari ihes egitea zail gertatzen zaiolarik.
|
|
2002
|
|
|
Ibilbide berri honetan, 1973an argitara eman zuen Itsasoa ur bazter luzea da (1973) eleberria nabarmendu genuke lehenik. Eleberri
|
honetan
pertsonaia nagusiak duen tratamendu berritzailea azpimarratu nahi izan zuen Otegik bere ikerlanean. " Pertsonaia babesgabea" deritzon tipologiakoa dela diosku, egoera larri eta bitxian galduta sentitzen den pertsonaia, hain justu.
|
|
|
Augustinen nobela
|
hontako
pertsonaje nabarmena biribila, Edwuard M. Forster-en eskaeraz bat da. Simon" Simon zarra".
|
|
2005
|
|
|
Giro barnerakoi eta lirikoa gailentzen da. Egileak nortasuna du hizpide, norbait izan eta izaera hori besteei erakusteko gaitasuna izatea, komunikazioa lortzea da narrazio sorta
|
honetako
pertsonaien ardura, arazoa edo ezaugarria beste barik. Egileak azaleko nortasunari baino gehiago pertsonaren barru munduari erreperatzen dio, kanpotik ikusten ez dena azaldu nahian.
|
|
|
Ikuspegi horrek zerikusia du Sarrionandiak heriotzaren aurrean erakusten duen jarrera nihilistarekin. Ipuin
|
honetako
pertsonaiak kinka horretan bizi dira, iraganaren eta etorkizunaren artean harrapatuta, euren tragedia bizi dute, eta horrelaxe bizi dira bestelako ipuinetako pertsonaiak.
|
|
2013
|
|
|
Beltzen maskarada: beltza da nagusi talde
|
honetako
pertsonaien artean. Talde honetako pertsonaiak hauek dira:
|
|
|
beltza da nagusi talde honetako pertsonaien artean. Talde
|
honetako
pertsonaiak hauek dira:
|
|
|
Ofizioak: zati
|
honetan
pertsonaiek beren lanbidea antzezten dute, gorrien dantzak eta beltzen antzezpenak dira atal honen osagaiak. Dantzarekin batera mimikak hartzen du leku handia.
|
|
2019
|
|
|
" Oso Nouveau romanaren tankerako eleberria den arren, pertsonaien tratamendu sakonak mugimendu literario horretatik apur bat urruntzen du. Saizarbitoriaren hirugarren eleberriaren sakontasun psikologikoa handiagoa da, itxuraz kontra, beren postulatuetan defendatzen dena baino[...] Horren ondorioz, ikerketaren puntu garrantzitsuena eleberri
|
honetan
pertsonaien azterketa izan da, ama semeena zehazkiago esanda, ama ikaragarri jungianoarena eta seme neurotiko obsesibo eskizoide larriena" (2008: 379).
|
|
|
Horregatik, behin baino gehiagotan bere emaztea kolpatzeko gogoa adierazten duenez, aldi berean eleberriaren momentu konkretu honetan adierazten du momenturik samurrenak ere bere emaztea lotan zegoen bitartean sentitu izan zituela, hots menderatzeko moduan, hila bezala ikusten zuenean. Argudio horrekin, bere burua justifikatzen ahalegintzen da narratzaile ez fidagarria, izan ere, egiazko pertsonak anbibalenteak gara, kontrako sentimenduak ditugu eta ezaugarri
|
hau
pertsonaiari ezartzeak, errealismo psikologikoa ematen dio kontaketari.
|