|
2015
|
|
|
Etorriko da, Jauna, zure zuzentasuna agertuko den eta hura errukia bezain handia den erakutsiko den garaia. Begira, kristauok, har dezagun ongi gogoan, eta sekula ere ez ditugu ulertuko
|
gure
Jainko Jaunari zor dioguna eta haren errukiaren handia. Izan ere, haren zuzentasuna errukia bezain handia bada, ai ene!, ai ene!, zer zori izango dute betetzea eta beraiengan distira bizian agertzea merezi izan dauten haiek?
|
|
|
Ene Jainkoa, zenbateraino doakigun [bake hau] ikusten duzunez gero, egizu kristauek bilatu nahi dezatela, eta eman diezunei ez iezaiezu ken, zeure errukiagatik; izan ere, egiazko bakea ematen diezun arte, eta ezin amaitu den lekura eramaten dituzun arte, beti bizi behar da beldurrez. Egiazko bakea diot, ez hau ez dela egiazkoa uste dudalako,
|
gu
Jainkoagandik urrunduko bagina, lehenengo gerrara itzultzea gerta daitekeelako baizik.
|
|
|
...z komunikatzen zaien arima hauek (batez ere mesede hauetara iritsi ez direnek pentsa dezakete esango dudan hau, hauetaz gozatu badute eta Jainkoarenak badira, nik esango dudanaz konturatuko baitira) ziur egongo direla betiko gozatuko dutela Jainkoaz, eta ez dutela beren bekatuen beldur izan beharrik ezta haiengatik negar egin beharrik ere; eta engainu handia izango da oso, zenbat eta gehiago hartu
|
gure
Jainkoagandik, handiagoa izaten baita bekatuen samina. Eta nik uste dut, ezerk saminik ezin sor dezakeen lekuan egon gaitezen arte, ez dela kenduko samin hau.
|
|
|
6 Nik kasu honetan gehiago aditzera ematea nahiko nuke, baina ezin esan daiteke. Hemendik atera dezagun, ahizpak,
|
gure
Jainko eta Senarrarekin zer edo zertan bat etor gaitezen, beti beti eta bihotzez saiatu behar dugula egia honetan ibiltzen. Ez diot gezurrik ez esateko soilik, Jainkoari eskerrak, horretan etxe hauetan ezergatik ere ez esateko kontu handia duzuela ikusten baitut; diodana da, ibil gaitezela egian Jainkoaren eta jendearen aurrean ahal dugun era guztietan, batez ere izatez garen baino hobetzat ez gaitzatela har nahi izanez, eta geure egintzetan Jainkoari berea eta geure buruari geurea emanez, eta gauza guztietatik egia ateratzen saiatuz; eta horrela, gutxitzat izango dugu mundu hau, gezurra eta faltsua besterik ez baita, eta, beraz, gutxi irauten duena.
|
|
|
6 Hemen beste era batera da:
|
gure
Jainko onak begietako ezkatak kendu nahi dizkio eta ikus eta uler dezala egiten dion mesedearen zertxobait, era bitxi batean bada ere; eta egoitza hartan sartua dagoela, adimenezko ikuskariaz, egiaren irudipen antzera, Hirutasun guztiz Santua agertzen zaio aurrean, hiru pertsonak, lehenengo haren espiritura argitasun handi handiko hodei baten eran datorren su hartzearekin, eta pertsona desberdin ... Hemen komunikatzen zaizkio hiru Pertsonak, eta hitz egiten diote, eta Jaunak esandakotzat Ebanjelioak dakartzan hitz haiek aditzera ematen dizkiote:
|
|
|
Zer arrazoiz atera dezakegu, har bat eta erle bat bezalako izaki hain arrazoi gabeak gure onerako lan egiten hain arduratsuak eta hainbesteko trebetasunaz ari direnak izan daitezkeenik, hartxo gaixoak bizia ahalegin horretan galtzeraino? Besterik esaten ez badizuet ere, zati baterako baduzue hemen, ene ahizpak, hausnartzeko, horretan
|
gure
Jainkoaren miragarriez eta jakinduriaz gogoeta egiteko aukera baituzue. Bada, zer izango ote litzateke gauza guztien berezitasunen berri jakingo bagenu?
|
|
|
13 Beraz, ikusten duzue, ene ahizpak,
|
gure
Jainkoak hemen egiten duena, arima honek bere burua harentzakotzat ezagut dezan; Berak duena ematen du, hau da, beraren Semeak bizitza honetan izan zuena; ezin diezaguke egin mesede handiagorik. Nork nahi izango zuen bizitza honetatik irtetea hark baino gehiago?
|
|
|
Egia da, Jaunari zer zor diogun eta Hura nor den eta gu nor garen gogoan erabiltzetik arima borondatetsu bihurtzen dela eta irabazi handikoa dela, eta hasieretarako oso komenigarria; baina jakina, obedientzia eta lagun hurkoaren ona tartean ez direnean, esan nahi da. Bi gauza hauetako edozein gertatzen denean, denbora eskatzen dute
|
guk
Jainkoari emateko hain gogoko duguna, gure ustez Harekin bakarrean egotea eta ematen dizkigun dohainez gozatzea dena, alde batera uzteko. Hau uztea bi gauza hauetako batengatik, Hari atsegin ematea da eta Harengatik egitea, beraren ahoz esateko:
|
|
|
36 Lizentziaduna buruz oso argia da, eta argi ikusten zuen, berria zabaltzen hasiz gero, askoz ere gehiago kostako zitzaigula, edota ezin erosi izango genuela; eta horrela, arreta handia jarri zuen eta hitzetik hartu zuen elizgizona meza ondoren hara itzul zedin.
|
Gu
Jainkoari gomendatzera joan ginen, eta esan zidan: diru kontuekin gelditzen zara?
|
|
|
Izan bedi goretsia guztiagatik, hala baimentzen duenez gero, berorrek aintza handiagoa izan dezan komeni izango da. Oi, ene anderea, bai handiak direla
|
gure
Jainko handi honen erabakiak! Bizitza honetan izan dituen atsegin guztiak baino berorrek gehiago estimatuko dituen eguna etorriko da.
|
|
|
Nik diotsot, harekin harremana izan arren, ez naizela ohartu gizon honen balioaz. Bera zintzoa da nire begietan, eta
|
guretzat
Jainkoari eskatzen asmatu genuen baino hobea. Orain berorren agurgarritasunak eta guztiok egin behar duguna da Haren Maiestateari erregutzea eman diezagula prelatutzat.
|
|
|
Niri poz ematearren soilik etorri nahiko lukeela, baina
|
gure
Jainko handiak beste gauza bat agintzen zuela. Bera oso ziur zegoela, Granadan oso ongi egingo zirela gauzak eta Haren Maiestateak asko lagunduko zidala.
|
|
|
Gure Jaunaren aurrean erakutsi dute beren poza eta Hura goretsi dute; berorren jauntasunari atsegin izango zitzaiokeen ikusi balitu. Izan bedi beti goretsia, gutun hura idazteko bere burua behartzera eragin dion karitatea eman baitio berorren jauntasunari; eta deabruak hortik zetorren onura ikusten zuelako, gehiago saiatzen zen haren kontrako sua pizten; baina gutxi aurreratu du,
|
gure
Jainko ahalguztidunak nahi duena egin behar duelako.
|
|
|
Hala ere, hitz egiten ari naizen otoitz era honetan, ahalmen guztietan sortzen duen soseguagatik nik gelditasunezkoa deritzodan honetan, badirudi pertsonak oso bere gogara duela, baina batzuetan beste era batera sentitzen da, arima gozotasun honetan hain murgildua ez dagoenean; orain badirudi gizaki osoa sendotzen dela, barru eta kanpo, barne muinetan ukendu leun leuna emango baliote bezala, usain handi bat bezala, bat batean usain handia, ez gauza batena ezpada askorena? dagoen leku batera sartuko bagina bezala, eta ez dakigu zer den ezta non den ere usain hura, bakarrik gu guztion barnean sartzen zaigula; [3] honelakoa dirudi
|
gure
Jainkoaren maitasun guztiz leun honek: sartzen da ariman leuntasun handiaz, eta poztu eta asebete egiten du eta ezin du arimak ulertu ez nola ez nondik sartzen den ondasun hura.
|
|
|
|
gure
Jainko hain handiak.
|
|
|
diot, bidezko zeregin batzuengatik edota era bateko edo besteko ondoezagatik egun batean edo batzuetan uztea ez baita ulertu behar besterik gabe emandakoa berriro hartzea denik. Asmoa sendo egon dadila,
|
gure
Jainkoa ez da hain milika: ez die begiratzen txikikeriei.
|
|
|
Beste min horrek, ordea, guztiz asaldatzen du, arima osoa nahasten du, oso mingarria da. Uste dut apaltasuna dugula guk pentsatzea nahi duela deabruak, eta ahal balu, bide batez,
|
gu
Jainkoaz mesfidatzera eramatea.
|