|
2009
|
|
|
historia handia eta historia txikia, izen eder berak lotuak. Helenak?, Jainkoaren probidentziaren eskutik. Zeren, Jainkoagan sinesten nuen neurrian, ez bainuen zalantza izpirik tartean Jainkoaren eskua zegoela,
|
gure
denboren hariak lotu zituena, bai, baina denborarik gabeko denboran sar gintezen, jainkozko amodio bati zegokion bezala.
|
|
|
historia handia eta historia txikia, izen eder berak lotuak –Helenak–, Jainkoaren probidentziaren eskutik. Zeren, Jainkoagan sinesten nuen neurrian, ez bainuen zalantza izpirik tartean Jainkoaren eskua zegoela,
|
gure
denboren hariak lotu zituena, bai, baina denborarik gabeko denboran sar gintezen, jainkozko amodio bati zegokion bezala.
|
|
2010
|
|
|
lehenengoa zen grekoek edertasunaren ikurtzat zutela, haren senar Menelao ez ezik, gizon guztiak ere baitzituen belauniko; eta bigarrena, Zeusek jainko jainkosen panteoira eraman eta izar bihurtu zuela, Helenari heriotzako ordua iristean; ongi gogoratzen naiz zenbateraino harritu ninduen eta poztu kointzidentziak, nik ere ezin ederragoa ikusten bainuen neure Helena, are ederragoa entziklopediako hitz haiek irakurrri ahala, zine izar baten pareko; Grezia Handiaren Historia alde batean, bagenuen irakasle greziazale sutsu bat, Grezia kulturaren sehaskatzat zuena, eta Sokrates, Platon eta Aristoteles, San Agustin eta Santo Tomas Akinokoaren parean jartzen zituena, jakituriaren gailurtzat?, eta nire historia bestean: historia handia eta historia txikia, izen eder berak lotuak. Helenak?, Jainkoaren probidentziaren eskutik; zeren, Jainkoagan sinesten nuen neurrian, ez bainuen zalantza izpirik tartean Jainkoaren eskua zegoela,
|
gure
denboren hariak lotu zituena, bai, baina denborarik gabeko denboran sar gintezen, jainkozko amodio bati zegokion bezala.
|
|
|
lehenengoa zen grekoek edertasunaren ikurtzat zutela, haren senar Menelao ez ezik, gizon guztiak ere baitzituen belauniko; eta bigarrena, Zeusek jainko jainkosen panteoira eraman eta izar bihurtu zuela, Helenari heriotzako ordua iristean; ongi gogoratzen naiz zenbateraino harritu ninduen eta poztu kointzidentziak, nik ere ezin ederragoa ikusten bainuen neure Helena, are ederragoa entziklopediako hitz haiek irakurrri ahala, zine izar baten pareko; Grezia Handiaren Historia alde batean —bagenuen irakasle greziazale sutsu bat, Grezia kulturaren sehaskatzat zuena, eta Sokrates, Platon eta Aristoteles, San Agustin eta Santo Tomas Akinokoaren parean jartzen zituena, jakituriaren gailurtzat—, eta nire historia bestean: historia handia eta historia txikia, izen eder berak lotuak —Helenak—, Jainkoaren probidentziaren eskutik; zeren, Jainkoagan sinesten nuen neurrian, ez bainuen zalantza izpirik tartean Jainkoaren eskua zegoela,
|
gure
denboren hariak lotu zituena, bai, baina denborarik gabeko denboran sar gintezen, jainkozko amodio bati zegokion bezala.
|