2010
|
|
Anjelmari Gotzonek, esaterako, Filosofia bukatu eta Magisteritza egiteko destinoa aukeratzerakoan, Donostia jo zuen begiz. “Zergatik Donostia? ”,
|
gure
aita probintzialak. Eta Gotzonek –oso aingeru zen gauza askotarako–, “euskara jorratzeko lekurik egokiena dela uste dut”.
|
2015
|
|
Behar zen adina denboran egon zen. Itzultzerakoan, bide batzuetatik saiatu zen
|
gure
aita probintzialak baimena eman ziezagun ni etxe honetara etortzeko beste batzuk nirekin zirela, (ia ezinezkoa zirudien hain tarte laburrean ematea) ofizioa errezatzeko eta han zeudenei irakasteko. Niretzat sekulako poza izan zen etorri ginen egunekoa.
|
|
18 Bide txar honetatik iritsi ginen Burgosera, han sartu aurretik dagoen ur handi artetik.
|
Gure
aita probintzialak nahi izan zuen lehenik Gurutze santua ikustera joan gintezela, negozio hau Berari gomendatzeko eta gaua etor zedin, oso goiz iritsi baikinen; ostiral bat zen, san Pauloren konbertsioaren ondorengo eguna, urtarrilaren 26a. Berehala fundazioa egiteko erabakia ekarri zen, eta nik Salinas kalonjearen gutun ugari nekartzan (Palentziako fundazioan aipatua; hau ez zaio hura baino gutxiago kosta; bera hemengo semea da, eta familia nagusietakoa), haren ahaideek negozio honen alde egin zezaten eta beste adiskide batzuentzat ere bai, bihotz bihotzez eskatuz.
|
|
3 Esan
|
gure
aita probintzialari, Medinara bidaltzen ditudan horietako batzuk bihotz bihotzez eskatzen diodala ez ditzala bidal esku ziurretan ez bada, berari lehengo egunean hitz egin nion arazoaz ari direlako, eta egonezin handia eta eragozpen ugari sor daitezke Jainkoaren zerbitzurako; bestela, berorrek itzul diezazkidala; eta eramaten badira, aita Ordóñezen esku utz ditzala, honek bidal ditzan....
|
|
3 Idatzi nion berorri, jaso nuela
|
gure
aita probintzialaren, frai Anjelen, agiria eta erantzun ere egin niola. Orain berriro idazten diot.
|
|
Haren Maiestateak nahi beza hauek erremedioa merezi izatea; fraide oinutsei oso aurrera joaten uzte horretan ez dut inolako eskurik, Jaunak bideratzen baitu guztia on handiagorako.
|
Gure
aitak probintzialaren ordezkotzat Karmengo aita priorea, Ebanjelista, jarri zuen, orain kolpe honen zain baita; hala ere nik diotsot berorri, hura burua ez denez gero, ez diotela ezeren berri emango. Adore handia du, eta laguntzailea prest prest dago zerbait balego laguntzeko.
|
|
3 Eman gutun hauek
|
gure
aita probintzialari, eskutik eskura, eta esan ez dadila nahigabetu, hemen horrako zer etor daitekeen ongi, zer litzatekeen erremedioa asmatzen ari baikara aita Mariano eta biok; ahal dena egingo da. Hauek idatzi ondoren, Antonio Ruiz ona Madrilerantz abiatu zenean, sartu zen aita Mariano; atsegin handiz izan naiz berarekin, Jauna horrela gauzak bideratuz doala jakitean; aita horiek joan daitezela kanpora, bota ditzaten baino lehen.
|
|
Jaunak nahi dezala nirea sekula ere Jainkoaren borondatetik ez aldentzea izatea, eta berorri eman diezaiola beti argia gauza bererako. Poz handia hartuko nuke
|
gure
aita probintziala hona etorriko balitz, aspaldidanik ez duelako Jaunak nahi izan haren aitatasuna ikusteaz goza dezadan.
|
|
3
|
Gure
aita probintziala joan zen abitua ematera eta berarentzat gertakari pozgarria izan zela idatzi zidan.
|
|
3 Hitz egin nion
|
gure
aita probintzialari berorrek agindu zidan negozioaz. Bertan egon zuela zioen; eta orain hainbat egunez haren anaia ohean oso gaixo dagoenez gero, ezin da ezer egin.
|
|
Espiritu Santua izan bedi berorrekin. Grazia egin dit,
|
gure
aita probintzialaren aurka kexatzeko atera duten zalapartak eta fundazioa egin dutela esaten zioten lehen gutunetik berorien buruen berri emateko izan duten zabarkeriak; eta nirekin gauza bera egin dute.
|
|
Sevillan ez daude horretarako, gainera urruti da, eta inola ere ez da komeni; premia handia balego, gure aitak ikusiko luke. Beazkoak oso egoki da itzultzea; are gehiago, obedientziarik ezaz Jainkoa iraintzen lagunduko ote dudan beldur ez banintz, agindu gogor bat emango nioke berorri; izan ere, moja oinutsei dagokienez,
|
gure
aita probintzialaren ordezkoaren eskubideak ditut. [7] Eta haien indarrez diot eta agintzen dut, gelak prestaturik dituztenean, albait lasterren, itzul daitezela Beasera handik etorri zirenak, ama Priorea Ana Jesusena izan ezik.
|
|
|
Gure
aita probintzialarentzat.
|
|
Espiritu Santuaren grazia izan bedi berorrekin.
|
Gure
aita probintzialak agindu zuen, esan diezaiodala berorri bere aitaren gutuna jaso zuela esanez, Erromara joateko zela, eta Soriara zetorrela berarekin hitz egitera eta ezin zela geratu; eta, beraz, goiz honetan joan beharra izan du; berori ikusteko gogo handia zuela, baina atzo hainbeste zeregin izanik, ezin izan zuela. Jainkoari gomenda diezaiola eskatzen dio berorri.
|
|
10
|
Gure
aita probintzialagandik ditudan agirien indarrez, ahal ditudan pena eta zentsura guztiak ezartzen ditut, handik inori hitz egin ez dakion, hango jaunari, Leonor andreari eta noizbait Elbira andreari, Francés jaunaren emazteari, izan ezik. Izan bitez gutxi, izan ere, haren jantzia orain ezkonberriarena bezalakoa baizik ezin da izan, Leonor andreari onera eragingo diona, orain arte bezala.
|