|
2010
|
|
|
Ni betidanik.
|
Gure
aita ni jaio baino arinago hasi zen honetan profesionalki, orain dela 36 edo 37 urte.
|
|
2011
|
|
|
Eta Lizarralde anaia biak; hainbeste behi eta txahal egozan kortako arduraduna euretariko bat. Zuhur egoten zan hau gabonetan eta pazkoetan
|
gure
aita nigana etorten zanean noiz ikusiko, beragaz jarduteko.
|
|
|
Kale nagusiko hiru solairuko etxea da gurea.
|
Gure
aita ni jaio eta gutxira hil omen zen, eta, bizitza aurrera atera beharrez, amak etxea pentsio bihurtzea erabaki zuen. Aspaldiko kontuak dira hauek, ni haurra nintzenekoak, eta niretzat pentsioa izan da beti gure etxea.
|
|
|
Bazen gauza bat
|
gure
aitarengan niri atentzioa ematen zidana eta asko gustatzen zitzaidana: Gerra galdu egin zuen, baina uste zuen benetan inork ez zuela gerra irabazi.
|
|
2013
|
|
|
Darcy jaun gorrotagarri hori!
|
Gure
aitak nitaz duen iritziak ohore handia egiten dit; eta oso zorigaitzekoa izango nintzateke haren uste ona galduko banu. Dena dela, aitari begi onetik sartu zaio Wickham jauna.
|
|
|
|
Gure
aitak nire bi anaiei kontatu zien izokin batek ekarri ninduela bizkar gainean itsasotik. Nahiago hala izan balitz!
|
|
2015
|
|
|
9 Horregatik bizkor ibili, mesedez, eta hauek eramaten dizkienak itxaron dezake hori egin arte, denbora gutxi behar baita horretarako, eta berorren agurgarritasunari itzuli; eta mandazainarekin eta garraio seguruaz izan ezik, ez bidali. Esan
|
gure
aitari nik berorren agurgarritasunari idatzi niola berari bidaltzeko. Harrigarria da zein inozo egon garen, eta administrariak ikusi du, legelari handia baita, eta Velázquez doktoreak ere bai, eta ez dagoela egin ezinik diote, eta horretarako argibideak bidaltzen dituzte.
|
|
|
18 Esaten ari nintzaionera itzuliz, berorren agurgarritasunak ongi baderitza,
|
gure
aitak nik idatzitako liburu bat utzi zuela hor esan baitzidan (berorren agurgarritasuna inola ere ez baita egongo hari irakurtzeko), horra joan dadinean, aitortzaren pean (horrela eskatzen baitu berak zuhurtzia handiz), berorrentzat eta harentzat soilik, irakur diezaiola azken egoitza, eta esan, haraino iritsi zela pertsona hura eta hor agertzen den baretasunaz, eta horrela doala atseden handiko ... Horrela irakurria ez bada, inola ez diezaiola eman hor, zerbait gerta daitekeelako.
|
|
2019
|
|
|
Hasieran, harriduraz begiratu zidanan, ezagutu ez banindu bezala, baina berehala, niregana hurreratu eta, soldaduei bakarrik uzteko agindu bidenabar, amultsuki besarkatu nindinan. Ohi bezain adeitsu, te bero baten aurrean nire bizimodu berriaz interesa erakutsi zinan, eta
|
gure
aitak nitaz gutxi hitz egiten bazuen ere, etxetik alde egiteko nire erabakiaren berri bazuela berak, amak jakinarazita. Eta ados zegoela, etxe zuloan egoteko ez nintzela jaio ni, eta harresiak hautsita mundua jan behar nuela?
|
|
2020
|
|
|
Hiltzea tokatzen zaiolako... Adibidez,
|
gure
aita nik 12 urte nituela hil zen. Istripu batean.
|
|
|
Eta aurrerago: " Bazen gauza bat
|
gure
aitarengan niri atentzioa ematen zidana eta asko gustatzen zitzaidana: Gerra galdu egin zuen, baina uste zuen benetan inork ez zuela gerra irabazi".
|
|
|
Osaba Jose. Sasoi hartan ume guztiak ailegatzen ziren Paristik, zikoinarekin, baina
|
gure
aitak ni Bizkargitik etorri nintzela esaten zuen; Bizkargi egunekoa bainaiz ni, 1941eko Santa Kurtz egunean jaioa. Kontuak kontu, joan zen osaba Jose Bizkargira eta erromeria jotzen ari zela:
|
|
|
Beste batean, etxetik joan nintzen; San Joan Bataiatzaileak basamortuan matxinsaltoak janda biziraun zuela eta nik gauza bera egingo nuela basoan...
|
Gure
aitak nire asmakerien berri entzuten zuen bakoitzean... Haren poza!
|
|
2021
|
|
|
Egon nintzen aitari esatekotan ea zergatik ez zituen ixten ateak, etxea saldu, pisu bat erosi Tolosan, eta ama eta biak lasai bizi seme alabengandik hurbil, ezertara behartuta ere. Neure burua ez nuen eskaini hurbilketarako, badaezpada, ez zegoen kuidadorik baina;
|
gure
aita nirekin, ezta ateraino ere. Baina ez nuen muturrik sartu nahi izan gurasoen kontuetan.
|
|
|
Dena dela, estimu handitan zuen neska hura, eta bazkarian okintzaz eta erleez galdezka jardun zitzaion.
|
Gure
aitak nik uste baino gehiago zekien erleez; garai batean, herriko apaizarekin erdi bana eduki omen zituen erlauntza batzuk. Nire harridurarako, aitak bere burua eskaini zion Jonaneri noiz edo noiz laguntzera joateko; Jonanek, baietz, noski, nahi zuen guztietan.
|