|
2017
|
|
|
Ukitzen eta zenbatzen dituenean (buruz daki zein ordenetan dauden) pozarren jartzen da, begiak zabalik ikusten zituenean bezainbeste. Hiri txiki honetako inori ez lioke
|
gure
aitak bere altxorrak erakutsiko, ez baiteritze aski duin ikusten horretarako... eta horren sutsuki maite ditu bere laminak ezen bihotza hautsiko litzaioke jakingo balu dagoeneko desagertuak direla bere eskuetatik. Dresdeneko grabatuen bildumako zuzendari zaharra hil zenetik, eta igaro dira urte batzuk ordudanik, zu zara bere bilduma ikusteko ohorea duen lehena...
|
|
2021
|
|
|
Azkeneko hau egunean hamaika aldiz edo gogoratu ohi zigun. Lizunkeria,
|
gure
aita bere onetik erabat ateratzen zuen hitza, batez ere ni tartean egonda, tartean edota erbestean, bertan bekaturako, lizunkerietarako, aukera gehiago, mordoka, izango nuela begitantzen baitzitzaion aita gaixoari. Hala ere, Sergyren gonbiteari ezetz esan eta berehala damutu egin nintzen.
|
|
|
Egia zen, gure aitaren bizitza bi ardatzon inguruan bakarrik txirikordatu zen, lantegitik etxera eta, oso noizean behin, herriko kaira baxatzen zen kofradiakoekin eztabaidaka jarduteko arrainaren gorabeheren kontura edo orduan ere gai nagusia zenaz, Errealaren gorabeherez. Baina, esan bezala, oso gutxitan hortaz arduratzeko lantegiko bat bazuelako, beste gauza bat zen arrainaren harrapaketak murrizten hasi orduko kofradiakoekin sortu ziren tirabirak, guztiz bidezkoa zenez arrantzaleen aldetik, eta benetan diot
|
gure
aitak berak ere printzipioz horrela uste zuela, baina gure aitak bere lantegiaren onura bakar bakarrik gogoan izan behar zuen, eta horregatik ere arrainaren prezioa ahalik eta merkeen izaten saiatu egin zen, ahal izan bitartean, udalean zegoela arrantzaleek arrantzuan gero eta arrain gehien atera zezaten mota guztietako aholkuak eta laguntzak eskainiz. Ez zioten barkatu, beti arrantzale xumea zapaltzen saiatzen zela zioten, enkantean gogorrena, gehien eta merkeen erosten zuena, Luzarokoa kontserbetarako behar zuen arrain guztiaren zati txiki bat izanda ere, batez ere Santander aldetik ekartzen zuen kopuruaren aldean.
|
|
|
Egia zen, gure aitaren bizitza bi ardatzon inguruan bakarrik txirikordatu zen, lantegitik etxera eta, oso noizean behin, herriko kaira baxatzen zen kofradiakoekin eztabaidaka jarduteko arrainaren gorabeheren kontura edo orduan ere gai nagusia zenaz, Errealaren gorabeherez. Baina, esan bezala, oso gutxitan hortaz arduratzeko lantegiko bat bazuelako, beste gauza bat zen arrainaren harrapaketak murrizten hasi orduko kofradiakoekin sortu ziren tirabirak, guztiz bidezkoa zenez arrantzaleen aldetik, eta benetan diot gure aitak berak ere printzipioz horrela uste zuela, baina
|
gure
aitak bere lantegiaren onura bakar bakarrik gogoan izan behar zuen, eta horregatik ere arrainaren prezioa ahalik eta merkeen izaten saiatu egin zen, ahal izan bitartean, udalean zegoela arrantzaleek arrantzuan gero eta arrain gehien atera zezaten mota guztietako aholkuak eta laguntzak eskainiz. Ez zioten barkatu, beti arrantzale xumea zapaltzen saiatzen zela zioten, enkantean gogorrena, gehien eta merkeen erosten zuena, Luzarokoa kontserbetarako behar zuen arrain guztiaren zati txiki bat izanda ere, batez ere Santander aldetik ekartzen zuen kopuruaren aldean.
|
|
|
Asko ez baiña, iauna, batzuk bai erantzun eban Pedro Marik. Txiki txikitatik olango gauzetarako guztiz gogotsua izan naz. gure aitonak gabero gabero eta
|
gure
Aitak bere iñoiz bai, esaten euskuezan antxinako euskaldunen gertaldi batzuk, asaba zarretatik aotik aora ikasirikoak. Orain gogoratuten iatana neure Ama zanari entzundakoa da.
|
|
2023
|
|
|
Orduan gure aitak besotik oratu eta barruraino bultzatu du gure ama. " Txoratuta al hago, ala gura al dun txakur horrek hiri ere begi bat ateratzea?"
|
Gure
aita bere onetik at zegoen. " Zer dela eta arriskatzen haiz hain modu txoroan, emazte?", galde egin dio orain dela pare bat egun edo manifestari eta grisen arteko liskarrak gertutik ikustearren Alde Zaharreraino eskutik oratuta eraman ninduen gizonak.
|