|
2003
|
|
|
Azken urteotan legez, aurten be hementxe etorri gara, Bizkaiko Durango aldetik, Loiolako eleiza eder honetara erromes,
|
gure
Aita San Inazioren bederatziurren honetan: a) Esker onez beterik gatoz:
|
|
2013
|
|
|
" Nire gorpu bizirik gabea jantzi bezate
|
gure
Aita San Frantziskoren erlijiosoek eramaten duen abituarekin, eta nire hilobia egon bedi hiltzea egokitzen zaidan elizan". 284
|
|
2015
|
|
|
Gai berean jarraitzen du,
|
gure
aita san Jose aintzatsuaren etxe honen fundaziokoan. Jaunak nola agindu zuen, dio, han pobretasun santua gordetzeko, eta zergatik etorri zen andre harekin zegoen lekutik, eta gertatu zitzaizkion beste gauza batzuk.
|
|
|
1581 urtean fundatu zen. Lehenengo meza
|
gure
aita san Eliseoren
|
|
|
Hau ez zen gauza berria, mundua hain berri zalea izanik, joaten garen alde bakoitzean izaten baita horrenbeste; aurpegi aurrean beloak eraman ezik, oso nekagarria litzateke; horrela eramateko modukoa da. Andre hark areto oso zabal eta egoki bat zuen prestaturik, eta hantxe esango zen meza, Gotzainak emango zigunera igarobidea egin beharra zegoelako, eta gero beste egun batean, hau da,
|
gure
aita san Eliseoren egunean, esan zen.
|
|
|
Gure Jaunaren maitasunagatik, joka beza azkar horretan; har gogoan haren zerbitzurako dela. Eta adore izan dezala toki arrotzean ibiltzeko; gogora beza nola zebilen Andre Maria Egiptora joan zenean, eta
|
gure
aita San Jose.
|
|
|
4 Gaur
|
gure
aita San Albertoren eguna da; domingotar batek egin du predikua eta hartaz gauza asko esan ditu.
|
|
|
Joan zen astean idatzi nion berorren jauntasunari luze eta liburutxoa bidali; horregatik, honetan ez naiz luzatuko, hau esateko da soilik: ahaztu egin zitzaidala berorri eskatzea,
|
gure
aita San Albertoren bizitza, liburu berean koadernotxo batean doana, liburutxoarekin batera inprimatzeko agindua eman dezala berorren jauntasunak, gu guztiontzat oso pozgarria izango baita, latinez baizik ez dagoelako; hartatik atera zuen, nire maitasunez, san Domingoren ordenako aita batek, hemen dagoen letradun on eta Jainkoaren zerbitzari handietakoak; berak ez zuen uste inprimatuko zenik, ez ...
|
|
|
Gai berean jarraitzen du,
|
gure
aita san Jose aintzatsuaren etxe honen fundaziokoan. Jaunak nola agindu zuen, dio, han pobretasun santua gordetzeko, eta zergatik etorri zen andre harekin zegoen lekutik, eta gertatu zitzaizkion beste gauza batzuk.
|
|
|
1581 urtean fundatu zen. Lehenengo meza
|
gure
aita san Eliseoren egunean eman zen.
|
|
|
1 Jauna hartzea igande eta jaiegunetan izango da eta Gure Jaunaren eta Andre Mariaren egunetan,
|
gure
aita san Albertoren, san Joseren, eta aitor entzuleari ongi iruditzen zaizkion beste egun batzuetan, ahizpen debozio eta espiritua kontuan izanik, ama priorearen baimenaz. Etxearen deiturako egunean ere Jauna hartuko da.
|
|
|
|
Gure
aita san Alberto, san Zirilo, gure Ordenako santu guztiak, Aingeruak, eta nire Aingeru zaintzailea, Patriarkak, san Jose, santa Maria Magdalena, hamar mila martiriak, san Joan Bataiatzailea, san Joan Ebanjelaria, san Pedro eta san Paulo, san Agustin, san Domingo, san Jeronimo, David Erregea, san Frantzisko, san Andres, san Bartolome, Job Santua, san Gregorio, santa Klara, santa Maria Egipciaca, s...
|
|
|
Durangok, bere dotoreziatik, aldeano ezjakinak gorbata eta pluma estilografikodunak bihurtu nahi zituen. Tiempos inmemorialestik eztakit zenbagarren añodelavictorian sartu gura gintuen...
|
gure
Aita San Migel Ijorretako parrokiako eleiz liburuetan ere nació en la villa de Durango, murió en esta villa de Durango,... idazten zuten horrenbeste urtean latina sotanaz jantzi zuten karreradunek. Errauts ginen.
|
|
2016
|
|
|
Edo horrenbestez bukatu zen kontua, beharbada? —Ez, nire aitatxo, nire jaun nirea, ez zen kontua horrenbestez bukatu. Eta, lehengoaz hain bestela orain berriz ere,
|
gure
Aita San Frantziskoren aurrean biok atzera gertatu ginenean, so egin zigun berak berorri eta neroni beste behin, luzaroan. Zerua asetzen zuten bere begi haiekin, ez dakit nik norainoko barna eta sakon iritsi zitzaigun sakonean bioi, gaua eta eguna, oroimena eta ahanztura berdinduz eta orobatuz.
|
|
|
Dena konta ezak, indioa! —esan zion nagusiak.—Gizon hilak ginenez, neure jauna, biluzik geunden biok, elkarren ondoan;
|
gure
Aita San Frantziskoren aurrean biluzik.—Eta gero zer. Esan ezak!
|
|
|
Eta aingeru txikiak urrezko kopa bat ekar dezala, eta urrezko kopa txankakazko eztirik gardenenaz betea izan dadila”.—Eta orduan? –galdetu zuen nagusiak.Inguruko morroi indiarrak adi zeuden, pongoari adi adi; ezinago erne, baina beldurrez beti.—Nagusi jaun nirea, neure nagusi jaun hori, orduan
|
gure
Aita San Frantziskok agindua eman bezain laster, aingeru bat agertu zen, dirdirka, eguzkia bezain gora, eta gure Aitaren aurre aurreraino iritsi zen, urratsean lasai, astirotsu. Aingeru handi horren atzetik beste aingeru txiki bat ere etorri zen, ederra, lerdena, loreen dirdaia bezain argi xuabekoa.
|
|
|
Eta zutitu zen orduan berori, gora, handi, eta zeruaren argi erlantzean ere nabarmen gainetik hedatu zen berorren gorputzaren argia, itsugarrizko urregorria balitz bezala.—Behar den bezala, noski!! —esan zuen nagusiak, eta berehala galdetu: —Eta hiri? —Berori zeruan distiratzen zelarik,
|
gure
Aita San Frantzisko handiak, beste agindu bat gehiago eman zuen: «Zeruko aingeru guztietan kaxkarrena, arruntena eta ziztrinena etor dadila orain neure aurrera, eta ekar dezala aingeru horrek gasolina ontzi bat gorotzez betea».—Eta orduan? —Gehiago ezertarako ez zegoen aingeru korrokoildu bat inguratu zen orduan gure Aita Gorenaren aurreraino; zahartua, hegal guztiz jauzi eta abailduei beren lekuan eusteko indarrik ere gabea eta bere oin ezkatatsuen gainean ozta ere zebilen; erabat nekatuta etorri zen, eskuetan ontzi ttarrotxo bat zekarrela.—Aizak, xaharra!!
|