|
2008
|
|
|
Hau da,, bakterio hiltzaile?,, bifidus aktibo? eta antzeko izendapenek
|
ez
dute testu horietan balio terminologikorik, eta bai izendatze balio hutsa.
|
|
2010
|
|
|
Mintzaira eta instantzia sozio diskurtsiboen arteko lotura eta bata bestearekiko doitze egokitzapenak azaltzeko diskurtso analisiaren azter moldeetara jo dugu, zehazki, Interakzionismo Sozio Diskurtsiboaren ildora (Voloshinov 1992/ 1929; Bronckart 2005). ISDak
|
ez
du testua soilik objetu enpiriko gisa kontsideratzen, baizik eta pertsona arteko harremanetan kokatzen du eta talaia horretatik aztertzen. Haratago joanda, enuntziazio egoera ere kontuan hartzen du, hots, testuaren produkzio baldintza instituzionalak, sozialak eta ideologikoak.
|
|
2012
|
|
|
Lehenengo joerak testuaren funts edo muina aurkitzea du helburu, hau da, autorearen asmoa edota testuaren baitan gordetzen den zentzu objektibo, finko eta unibertsala ulertzea, irakurleak, interpretazio egoki baten bidez, azalaraztea lortuko duena. Interpretazio horretarako testuaz kanpoko hainbat informazioz baliatzen da, hala nola xehetasun biografiko, historiko nahiz entziklopedikoez.51 Joera immanentistak, berriz,
|
ez
du testuaz kanpoko informazioetara jotzen testuaren zentzua interpretatzeko; izan ere, zentzu bakar eta benetakoa aurkitzea ezinezkoa dela aitortzen du, eta testuaren ebokazio ahalmen mugagabea irakurlearen esperientzia subjektiboaren bidez zehazten dela. Esan gabe doa bigarren joera honekin dela uztargarria itzulpenaren epistemologia postmodernoa; izan ere, ikuspegi honen arabera, zentzua ez da testuan emanda datorren zerbait, osatzeko dagoen zerbait baizik.
|
|
|
Hemen ere diskurtso modernoaren ideiak errepikatzen dira: itzultzailea bi hizkuntzaren arteko bitartekari hutsa da, eta
|
ez
du testuan esku hartzeko inolako eskubiderik, batez ere doktrinak itzultzean (hemen dugu berriz ere jatorrizko testu ukiezin, benetako eta puruaren lehentasunaren ideia). Beste behin ere, agerian geratzen dira diskurtso modernoaren kontraesanak:
|
|
|
Jatorrizko testua eta Orixeren euskarazko itzulpena alderatuz gero, erraz antzematen da itzultzaileak pasarte asko laburtu zituela, Orixeren bertsioa jatorrizkoa baino dezente motzagoa baita. Testu literarioak itzuli ohi zituen askatasun berberaz euskaratu zuen adierazpen hau ere, literaturarekin zerikusirik
|
ez
zuen testua irizpide literario pertsonalen arabera itzuliz edo birsortuz. Itzulpen honetaz dihardu Joxe Azurmendik Orixeren ikuspegi linguistiko eta traduktologikoa kritikatzean:
|
|
|
2 E1 eta E2 enuntziatuen artean harreman semantiko koherentziazkoa badago, baina harreman hori
|
ez
du testuan bertan objektiboki kohesio mekanismoei esker islatzen; inferentzien errota aktibatuz baizik; inferentziazkoa izango da, baina inferentzia horiek eragiteko edo gidatzeko ez da marka formalik egongo. Beraz, ez dago ageriko harreman testual semantikorik.
|
|
|
izenordainak, erakusleak, artikulu mugatua, adberbioak, juntagailuak, menderagailuak eta testu antolatzaileak (lokailuak eta esapideak). Autore honek ere, bada, aurrekoek bezala
|
ez
dituzte testu mailako kohesio prozedurak perpaus mailakotik bereizten. Gainera, berariaz multzo berean sartzen ditu kohesio mekanismo guztiak, kohesioa/ konexioa bereizkuntzarik egin gabe.
|
|
|
Aukeraren arrazoiek, haatik, ez dute baztertu argitaraldi gaurkotua jatorrizkoarekin erkatzea, ezinbestekoa baita badaezpadako frogatze lana egitea. Eta, noski, jokabide honekin
|
ez
dugu testu egokitzaileen lana auzipean jartzeko helbururik.
|
|
2016
|
|
|
Arestik ere ez,
|
ez
zituen testuak sakonki aztertu, baina antzerki idazlea bazen ere, ondorioz pentsa daiteke horrekiko sentsibilitate gehiago zukeela eta publikoak behar zuenaren ulertzeko erraztasun gehiago zukeela. Hala ere, lotsa aipatzen duelarik, erran nahi zuena ulertzea zaila da.
|
|
|
Beste pertsonaiekin ikuspuntu hau ez dela denengandik jarraitua azaltzen du Larzabalek eta euskaldunen ikuspuntu desberdinen lekukotasunak ematen ditu.
|
Ez
du testu dogmatikoa eskaintzen Larzabalek, testu honetan bere hautuak agertzen baditu ere.
|