2000
|
|
Eta ahalketu egin nintzen, istant batez. Baina, ahalketurik banengoen ere,
|
ez
nuen sinetsi nahi ezen jokatu nuen jokoa guztiz bidegabea izan zela. Eta, zeren neure ezinegonari ihesbideren bat ediren nahi bainion, erran nion osabari:
|
2001
|
|
Tasiok ezin du sinetsi aditu duena.
|
Ez
du sinetsi nahi. Armendarizek bere burua hil.
|
2002
|
|
–Bazakinat hik
|
ez
dunala sinesten, baina hobe dun guraizeak zorrozten hasten bahaiz, badaezpada ere... –erantzun zion Soniak.
|
2004
|
|
Hura guztia aldez aurretik prestaturik balego bezala zen, nire bizitza osoak une hartaraino eraman banindu bezala. Ez nituen kontu haiek sinesten, edo, hobeki erran,
|
ez
nituen sinetsi nahi, baina, hala ere, nahigabe arrazoirik gabeko baina sakon bat sortzen zidaten.
|
|
Neskak begiak itxi zituen orduan, mundu osoa ametsa izan zitekeela gogoratzeko bezala. Maindireen azpian babesten den umearen antzera, inor ez ikustean inork ikusiko
|
ez
duela sinetsita.
|
|
Felixek barre egin zuen. Baina barre garratza izan zen, halakorik
|
ez
zuela sinesten erakusten zuena.
|
2008
|
|
Ama Birjinaren irudiak eta izaten ziren, erlijiozkoak. Bazekien Prieto agnostikoa zela eta
|
ez
zuela sinesten gauza horietan, baina horrexegatik beragatik bidaltzen zizkion. –Badakidanez oso gustuko duzula Artetaren lana, bere koadro hauxe igortzen dizut zure gozamenerako?.
|
2009
|
|
Olaso.
|
Ez
nuen sinesten esaten zuten bezain ergela zenik.
|
|
Pentsatzen duzuna idatzi, eta kito. Zeure buruan gehiegi
|
ez
duzula sinesten ematen du.
|
|
Domingoren hitzak biderik berezkoenetik iritsi balitzaizkio bezala, beste irri bihurri batez ihardetsi zion: nebak esan berri ziona sinesten zuela, baina
|
ez
zuela sinesten, alegia; Ada Domingoren arreba zen, Domingo baino gazteagoa, eta, halere, Domingoren arreba zaharra sentitu zen une hartan, ausaz, esan ere, honela esan baitzion, lekutik atereak zeudèn maindirea eta burusia bere lekuan ipintzen zituela:
|
|
–Jendeak hiltzeko beldurra du, baina ez dakit zergatik, hain ongi bizi badira fantasmak, haizearekin batera hegan, hara eta hona. Orduan, zera da, jendeak
|
ez
duela sinesten, bestela ez da posible: baina sinetsiko luke, nik izan nuèn ametsa izango balu?
|
|
Domingoren hitzak biderik berezkoenetik iritsi balitzaizkio bezala, beste irri bihurri batez ihardetsi zion: nebak esan berri ziona sinesten zuela, baina
|
ez
zuela sinesten, alegia; Ada Domingoren arreba zen, Domingo baino gazteagoa, eta, halere, Domingoren arreba zaharra sentitu zen une hartan, ausaz, esan ere, honela esan baitzion, lekutik atereak zeudèn maindirea eta burusia bere lekuan ipintzen zituela:
|
|
–Jendeak hiltzeko beldurra du, baina ez dakit zergatik, hain ongi bizi badira fantasmak, haizearekin batera hegan, hara eta hona. Orduan, zera da, jendeak
|
ez
duela sinesten, bestela ez da posible: baina sinetsiko luke, nik izan nuèn ametsa izango balu...
|
2010
|
|
Egun batean nire historia irakurtzen bada, hainbeste urte zoriontsu eta xalo,
|
ez
dute sinetsi nahiko urte deitoragarri hau, hilketa batekin hasi eta tortura batekin bukatzen den hau; itxura osagabea izango du.
|
2011
|
|
–Nik uste diat inork ere
|
ez
zuela sinesten, esan zuen Arthur erregeak, susmo txarrak hartu behar balitu bezala?. Baina zaldunak, beste guztiek sinesten zutelakoan, isilik geratu zituan.
|
|
Klitemnestrak
|
ez
zuen sinetsi nahi, nahiz eta sinetsi, nahiz eta berak ere arrotz bakoitzarengan bere semea ezagutu.
|
|
|
Ez
zuen sinetsi nahi Klitemnestrak. Sarritan helduak ziren hirira Orestesen itzuleraren albisteak, berritsuen biltzarretako eztabaidetarako eta neskazaharren esperantzarako.
|
|
Armentiarekiko elkarrizketatik sutea garrantzi handirik gabea izan zelako ideia atera zuen, baina telebistan azaldu zuten sua eraikinaren teilaturaino iritsi zela eta guztiz kiskali zuela eraikin nagusiari atxikitako biltegitxoa. Klinikako arduradun muturbeltz batek adierazi zuen suhiltzaileak ordubetez berandutu zirela, eta
|
ez
zuela sinesten mendiko pistetan galdu zirelako aitzakia. Klinika behin betiko ixtea hausnartzen ari zirela gehitu zuen kazetariak.
|
2012
|
|
Mito erlijioso salbatzailearen kritika aspaldi egin da, mito politiko analogoarena oraindik ez). Orduan, arrazoimenak nahiko jakinda ere tortura badagoela, ziurtasunaren beharraren sentimenduak
|
ez
du sinetsi nahi zinez badagoenik: torturaren existentzia ukatu egiten da, edo, dudatu?
|
|
Izan ere, tortura onartzea da onartzea Estatua ez dela Zuzenbide Estatua. Eta inola ere
|
ez
dugu sinetsi nahi Basaestatu batean bizi garela.
|
|
Faurisson eta Le Pen en errebisionismoak (juduen Holokaustoa existitu denik ukoa) indignatu egiten gaitu, eta tribunaletan kondenarazi egiten dugu; baina gu geu patxadan bizi gara orain eta hemengo kartzeletako errealitatearen errebisionismo osoan. Gure artean askok eta askok
|
ez
du sinetsi nahi izaten Alemanian jendeak ez omen zekiela juduekin zer gertatzen ari zen. Zenbat interesatzen dira beraiek, jakiteko Espainiako komisaria eta kartzeletan oraintxe zer ari den gertatzen bertoko, juduekin??
|
2013
|
|
Zurrumurruak zebiltzan, mota askotakoak, etengabe, baina ezer ez zen segurua. Ezkorrenek zioten Gregori Efimovitx Rasputin hilda zegoela, Tsarskoe Selon eta Neguko Palazioan ia inork
|
ez
zuen sinetsi nahi albiste hori; baikorrenek zioten Rasputin egun batzuk lehenago joan zela Siberiako bere jaioterrira, Prokovskoe herrixkara, horregatik inork ez zuela egun horietan ikusi, Tsarskoe Selon eta Neguko Palazioan ia guztiek nahi zuten aukera hori sinetsi.
|
2014
|
|
–Nik, zer esanik ez,
|
ez
nuen sinetsi nahi, hasieran. Potoloegia iruditzen zitzaidan.
|
|
Ezta ospitale psikiatriko batean nagoenik ere. Eta, oraindik hemen nagoela sinetsi ez arren, txarrena da jada
|
ez
dudala sinesten hemendik aterako naizenik.
|
|
Zerbait bazuen, gainera, bere asmoek huts emango
|
ez
zutela sinesteko: zein ederki ezagutzen zuen zeharkatu behar zuen alderdia eta zein ongi ulertzen zituen hango hizkuntzak, eta ez soilki han barrena ibilia zelako behin baino gehiagotan, jatorriz bertakoa zelako baizik.
|
2015
|
|
Berea baino berriagoa. Baina
|
ez
du sinetsi nahi bereari emandako erantzuna denik. Ukabilkada gogor bat eman dio hala dela nabarmen erakusten dion errealitate setatiari, komuneko ateari eman diona bezain garratza.
|
|
Lehenengo aldia da presoaren inguruko komentariorik entzuten dizudala. Nire fantasian haren berririk ere
|
ez
zenuela sinetsi nahi izan dut. Azkenean, dena kontatzen nizunean, garbi eta ezjakin helduko zinela nigana, hedabideek kontaminatu gabe.
|
|
Denak sentitu ziren deseroso samar, pentsatu zuen emazteak, inork zergatik jakin gabe. Orduan, sen onaren jabe zen Minta Doylek bururik gabe esan zuen, baldar,
|
ez
zuela sinesten inork atsegin hartzen zuenik Shakespeare irakurriz. Ramsay jaunak zakar esan zuen, baina gogoa berriro ere beste norabait joanda?
|
|
Atxagak esan zuen aspaldian, berak mendian ezagututako jendearen antipodetan zegoela Joanes, eta egiazko artzain jendearekin harreman apur bat izan duen edonork gauza bera sinatuko luke. Esango nuke esan, Txomin Agirrek berak ere
|
ez
zuela sinesten Joanesen haragizkotasunean, eta arketipo ideal gisa sortu zuela, jakinaren gainean, bere ametsen eta nahien arabera, ideologia esaten zaio orain.
|
|
Inoiz
|
ez
dut sinetsi zodiakoan ez lotura astraletan, beraz txiripa hutsa besterik ez da ia ia egun berean jaiotzea gu biok, ehun urteko aldearekin. Hala ere, bitxikeria horrek sinpatiaz ikusarazten dit Zumaiako mojatxoen kapilaua, hurbilago sentiarazten nolabait ere.
|
|
Begiradak lurrera irrist egiten zion, Kepak eta Riquek aurrean zituzten edalontziak ardoz iluntzen zituen bitartean. Hitz egiteak jada zentzurik
|
ez
zuela sinetsita, edo aurki grazia berberak arerioen ahotik entzun zituela pentsatuz akaso. Edozein modutan, ez zen komeni galtzen ari zenaren lagun azaltzea.
|
|
Haren oroitzapena ez zela hain errazki lurperatuko esan zuela, alegia.
|
Ez
zuela sinesten Hansek bere buruaz beste egin zuenik eta estatu kapitalista zapaltzailea zela gertaturikoaren erantzule bakarra.
|
2016
|
|
Halere eta Darwin aitatxi jakintsua izan arren, bere aldekoak zirenek sineste dibinorik ez zeukaten berekiko, naturalista bat baizik ez zelako eta munduan biziak aspalditik bere ibai isurtzea bazeukalako, eboluzioa zeukaten lekuko, elkarrekin hori guzia bizi egin baitzuten. Han, nehork
|
ez
zuen sinesteen beharrik, bizia llaburra eta galderarik gabekoa baitzen. Arrazoi zeukan, baina Sapen aitzinamenduak hain erraldoiak izan ziren, eboluzioaren teoriari ostiko bat emaiten ziotela, ez zitekeelako Homo Sapiens batek hogeigarren mendeko baten iritziak izatea.
|
|
–Bibliaren eta Tohraren desberdintasun garrantzitsua da juduek
|
ez
dutela sinesten, haientzat ez delako Jainkoaren semea eta bete behar zituen profeziak ez zituelako inolaz ere konplitu. Nehork ez du dudan ezartzen Nazareteko Jesus existitu zenik eta berari buruz kontatzen zituzten eguneroko gauzak egiak ez zirenik, baina ez Jainkoaren semea izatea.
|
|
Pentsatzen nuen anitzetan beste pertsonak baliatzen ditugula gure buruak ezagutzeko. Besteen begiak bagenitu bezala, gure irudia definitzeko, eta aldi berean,
|
ez
dugula sinesten beste pertsona horiek ezagutzen gaituztenik, finean, gure burua ezagutzea beste norbaitekiko fede kontua izanen balitz bezala hartzen dugula. Egun ere, hala dela pentsatzen dut.
|
|
Ondotxo nekien nik parranda eta sexua erruz gustatzen zitzaizkiola, baina adarren kontua, zurrumurruak iristen hasi zitzaizkidan arte, ez nuen susmatu ere egiten. Hartaz galdetu nionean ukatu egin zidan eta, nik neuk ere
|
ez
nuenez sinetsi nahi, hantxe amaitu zen kontua.
|
|
Epaiketa bukatzeko zorian zegoela uste nuen nik, baina oraindik pare bat lekuko falta ziren. Idazlearen adiskide gisa aurkeztu du bere burua arrantzale itxurako gizon txiki, bizi eta egoskor batek, bere jardunean zehar bai idazleak eta bai haren abokatuak isiltzeko aginduak ematen bazizkioten ere, ez baitzien jaramonik egiten eta jarraitu egiten baitzuen esanez berak
|
ez
duela sinesten korearren mafiaren teorian, benetako mafia Euskal Herrian bertan dagoela, badagoela jende bat, bigarren mailako idazleak gehienak, Kirmeni arrakasta barkatzen ez diotenak eta Interneteko foroetan haren kontra konspiratzen denbora ematen dutenak. Horiek direla, esan du, lapurreta burutu dutenak, eta hori esatean gu geunden aldera begiratu eta eskuarekin seinalatu gaitu.
|
|
–Arratsalde on! , esan nuen, erantzungo
|
ez
zuela sinetsita, beti egiten zuen legez. Gehienetan.
|
|
Luze gabe batu zitzaion Irati. Ea uretatik zergatik atera zen hain korrika galdetu zionean dena kontatu, eta Iratik esajeratzen ari zela esan zion,
|
ez
zuela sinesten emakume hura lapur bat izango zenik, paranoia hutsa zela. Ez eztabaidatzea erabaki zuen Josebak, ziur baitzegoen laster esperientziak berak erakutsiko ziola, berari aspaldi gertatu zitzaion bezala.
|
|
Helburua argi badago, bideetan elkar hartzeak ez du zaila izan behar. Ez dakit sinesten dugun Euskal Herri euskalduna izan dezakegula;
|
ez
badugu sinesten, esan egin genuke. Nik sinesten dut».
|
2017
|
|
–Nire harreman guztiak ondo bukatzen jakin dut, zurekikoa izan ezik, eta damu hori gelditu zait, orban bat da nire curriculumean?, esan du irribarre gaizto bat egiten saiatzen zela.
|
Ez
dudala sinesten erantzun nion berehala. –Ni bezalaxe beste asko irudikatzen ditut zuk eragindako zauriak miazkatuz.
|
|
– Robert Lee Jeffersonen andreak esan zidak, bere senarrak esan diola esamesa horiek diotena
|
ez
duala sinesten esan hiola.
|
|
Hala gabiltza.
|
Ez
dugula sinesten, badakiguna, segitzen dugu sinesten; suntsitu zela, ikusten dugun mundu batean, segitzen dugu fidatzen; itxaropen handiak signifikatu zituzten hitz handiak, segitzen dugu esaten, nahiz hustuta dauden aspaldi. Hura joan baitzen, baina besterik ez da etorri (Nietzsche:
|
|
Nik ez nezakeen horrelakorik sinets!
|
Ez
nuen sinetsi nahi. Ez zen posible!
|
|
Autoa bide bazterrean geratu eta hil zorroan sartutako Noraren hilotza ur putzura jaurti zuen, buelta eman eta handik ihes egin aurretik. Etxera itzuli zenean bere burua lasaitzen saiatu zen, inork hilketa tamalgarri hura berarekin lotuko
|
ez
zuela sinetsi nahian.
|
2018
|
|
Ordura arte Leteren eta beraren artean ezer serioa ez zegoela errepikatu izan zion behin eta berriz bere buruari, baita Lete berari ere. Ordura arte
|
ez
zuen sinetsi nahi sentimenduak zeudenik. Ordura arte ez zuen onartu nahi mutil hura horren gustuko zuenik.
|
|
Deabruaren kontua zela. Seinale malapartaturen bat ikusten zuen bakoitzean,
|
ez
zituen sinetsi nahi izaten, baina augurio goibelenak irudikatzen zituen. Ikusten zituen ogiak buruz behera mahai gainean eta labanak ahoz gora zutunik, eta pentsatzen zuen okerrenaren iragarle zirela.
|
|
–
|
Ez
duzula sinesten, bai, badakit, baina ez nabil fede kontuaz, edo ez fede horretaz, behintzat.
|
|
–Eta minutu bakar batean ere ez ahaztu ama. Badakizue
|
ez
dudala sinesten, baina bera zuzen balego, lekuren batetik egongo da zuei begira, zuek jagoten.
|
|
Nik ez dakit nola ez diren konturatu egunkariko kultur saileko ergel horiek; bueno, bai, badakit, seguru bekadunak baino ez dauzkatela garai honetan lan egiten, eta nor gogoratuko zen?? Denek erregutu didate zu ez molestatzeko, hobe dela kontua pasatzen uztea, baina uste dut hobe dela gauzak argi hitz egitea, badakizu nik
|
ez
dudala sinesten horren makal zaudenik, diotena diotela. Ez zaitu zure izen onak ardura, ala?
|
2019
|
|
–hasi zen marmar kantuan dama mozorrotua, zutituz eta Waldsteinengana inguratuz kateme baten gisan, leun?. Utz biezat esaten, kapitain jauna, berorren istorio horretatik hitz bakar bat ere
|
ez
dudala sinesten; ez atzo eta ez gaur, nik ez diot bidali mezu batekin nire zerbitzaririk; ezta beste inor ere.
|
|
Kale kantoiari buelta ematean haize kolpe doilor batek batekoz bestera jarri zuen euritakoa, zerutik erortzen zen ur guztiak Raimundo Silvaren aurpegiaren kontra jo zuen, haizea zikloia zen, maelström, urakana, segundo gutxiko kontua izan zen, baina amorru eta agoniazko segundoak izan ziren, liburua baizik ez zen salbatu, jakaren eta atorraren artean zegoelako. ...ra egiten segitu ahal izan zuen, egia esatera eraginkorra baino gehiago sinbolikoa, Ez, pentsatu zuen Raimundo Silvak, eta hitz honi atxiki zitzaion, ez dugu jakingo, hortaz, horixe izan ote zen Maria Sara doktoreak baliatu zuena zuzendari literarioaren gonbidapenari erantzuteko, edo eta txakur alderraiaren arrastorik gabeko Escadinhas de S. Crispimeko eskailerak igotzen ari den gizon honek finean
|
ez
duela sinesten zuzentzaile gizajo eta babesgabe batez modu honetan trufatzeko moduko jende errukigabea egon daitekeenik. Eta gainera, oso litekeena da Maria Sara doktorea bazkaltzera bere etxera joatea.
|
|
Baina, dela ilea, adin batetik aurrera, oso geldo hazten delako, dela tindatu zuen azkenean tindagaiak larru azpiko geruzak ere tindatu zituelako, esan bedi bide batez hau guztia azken batez inportantzia oso txikia baizik ez duena azaldu nahi izateko egiten den suposizioa baizik ez dela?, Raimundo Silvak gero eta garrantzi txikiagoa ematen zion aferari, eta azkenean orrazia sartzen zuen ilajean bere lehen gaztaroan egongo balitz bezain arduragabe, ohartarazi behar delarik, alabaina, jarrera honetan fede txar pittin bat bazegoela, bere buruaren faltsifikazio bezalako bat edo, gutxi gorabehera adieraz genezakeena esan eta pentsatu ez zen esaldi baten bidez, Ez dut ikusten nola naizen gauza ikusten ez dudalako plantak egiteko, hau azkenik itxurazko uste sendo bihurtu zen, are eta gutxiago esan dena, esan ez dena gutxiago esatea posible bada, uste sendo eta irrazionala, honako hau, hain zuzen, azken tindatzea behin betikoa izan zela, patuak horrela saritu nahi izan bailion munduko hutsalkeriak alde batera uzteko erabakia hartu izana. Gaur, ordea, argitaletxera joan behar du, jadanik irakurri duen eta inprentan sartzeko listo dagoen nobela eramatera, eta Raimundo Silvak, bainugelan sartu delarik, aurpegia mirailerantz hurbildu du poliki, hatz arduratsuez kopeta ileak gorantz bultzatu ditu, eta
|
ez
du sinetsi nahi izan bere begiek ikusten dutena, han daude erro zuriak, hain zuri non kolorearen kontrasteak indar izugarriaren itxura ematen baitie, eta ezuste antza bezalako bat dute, hala esaterik badago, gauetik goizera sortu bailiran, hazi ereilea, nekearen nekez, lo gelditu zen bitartean. Orduantxe damutu zen Raimundo Silva hartutako erabakiaz, hau da, ez zen damutzera iritsi, baina erabakia zenbait denbora geroratzen ahal izan zuela pentsatu zuen, egokiera txarrena aukeratu baitzuen, eta sentitu zuen atsekabea hain izan zen handia non imajinatu baitzuen agian edukiko zuela hor nonbait flasko ahantziren bat, hondoan tindagai hondarrik bazukeena, gaurkoa egiteko bederen, bihar aldez aurreko erabaki irmoetara itzuliko naiz.
|
|
Azkenik, telefonoa. ...ik inoiz ez dut presarik, egunen batean zurea izan behar duena, nirea ere izango da, ni naiz beti gero iristen den hura, zuk bizi duzun edozein une oroimenean gordetzen den arrosa lurrin bat zuregandik arnastuko banu bezala bizitzen dut, edo, hain poetikoki ez esatearren, zure ortuari eta baba zurietako platera, non zure haurtzaroa berriz jaiotzen den, eta zu ez zara konturatzen, eta esango banizu
|
ez
zenuke sinetsi nahiko. Raimundo Silvak telefonorantz jauzi egin zuen, segundo batez zalantza eduki zuen, Eta bera ez bada, baina bera zen, Maria Sara, eta hauxe esaten zion, Ez zenuen egin behar, Zergatik, galdetu zuen, berak, nahasirik, Gaurko egunetik aurrera ezin izango naizelako arrosarik egunero jaso gabe egon, Ez dut inoiz arrosekin huts egingo, Ez naiz arrosaz arrosaz ari, Orduan, Inork ez luke behin eman zuena baino gutxiago eman behar, sekula, ezin daiteke gaur arrosarik eman bihar basamortua emateko, Ez da basamorturik izango, Hori promes bat baizik ez da, ez dakigun gauza da, Egia da, ez dakiguna da, nik ere ez nekien bi arrosa igorriko nizkizula, eta zuk, Maria Sara, zure aldetik, oraindik ez dakizuna da hemen badirela zureak bezalako beste bi arrosa, loreontzi batean, sekula gertatu ez zen setio bat kontatzen duten orri batzuen ondoan, mahaitxo baten gainean, neronek ikusten dudan bezala existitzen ez den hirira zabaltzen den leiho baten ondoan, Zure etxea ezagutu nahi dut, Ez zaizu gustatuko, ausaz, Zergatik, Ez dakit nola adierazi, etxe xumea da, ez, okerrago, edertasunik gabea da, ni eta altzari batzuk hemen elkartu gara, liburu asko dago, liburuetatik bizi naiz, baina ni beti kanpoko aldean nagoena naiz, baita egilearen okerra edo oker tipografikoa zuzentzen dudanean ere, ni ez naiz lorategi batean hosto bat, garbitasunaren alde, zorutik jasotzen duen ibiltaria besterik, gero, non utzi ez dakiela, bere sakelan gordetzen duena, eta horixe da nirekin daramadan guztia, hosto idorrak, zimelduak, haien artean ez da ahoratzeko ona den fruiturik, Bisita egitera joango natzaizu, Ez da munduan hori baino gehiago desio dudan gauzarik, eten egin zuen une batez, eta gero gaineratu zuen, Oraingoz, baina esan berriaz damuturik, edo batere egokia ez zela deliberaturik, zuzendu egin zuen, Barkatu, ez zen hori nire asmoa, eta emakumeak isilik segitzen zuenez, sekula ahoskatzerik pentsatu ez zituen hitz zuzen, egiatiak, berez eta ez intsinuaziozko jolas zuhur batez adierazkorrak ziren hitzak askatu zituen, Bai, horixe zen nire asmoa, horixe, eta ez dizut barkamenik eskatuko.
|
2020
|
|
Aitari eta berari.
|
Ez
zuela sinesten labana kasualitatez lortu zuenik eta hori dena. Gezurretan ari zela demostratuko zuela, laster eta denen aurrean.
|
2021
|
|
Zorionez, nire esperimentuak aukera emango lioke bere kritiken ordez hainbat emakumeri egin zaizkigunak jasotzeko –gizonezko batzuei egin zaizkienekin ere harrituta geratuko litzateke, baina tira–, eta berehala konturatuko litzateke kritika horren arazo nagusia ez dela" onbera" izatea. ...tuzke bere sari ofizialak, desagertuko lirateke bere liburuei egiten zaizkien hainbat iruzkin, hasiko litzateke irakurtzen interes enpresarialengatik lortu duela daukan izena, bere literatura adoleszentea dela esango lukete baita liburua irakurri ez dutenek ere, beste idazle batzuek normaltasun osoz komentatuko lukete –inork galdetu gabe– ez zaiela interesatzen batere berak egiten duena,
|
ez
dutela sinesten, kostatzen dela ulertzea zergatik idatzi duen eta edozeri esaten zaiola" literatura". Errukituta, beharbada norbaitek esango luke mamirik gabeko bere azken liburua egokia izan daitekeela mamirik gabeko liburuak maite dituen publiko anestesiatu batentzat.
|
2022
|
|
|
Ez
nuela sinesten erantzun nion.
|