|
2000
|
|
|
Hortaz, azken enuntziatu hauen arazoa hauxe da: egiaztagarritasun printzipio aldatuaren arabera ere
|
ez
dute esanahirik. Antza denez, Zirkulukoentzat esanahia zuten, baina argi eta garbi dago ez zirela ez egiazkoak ez faltsuak, ez zelako sekula beren baldintzak egiaztatzerik egongo.
|
|
|
Isiltasunaren ondoren izandako erantzun urriak irmoak izan ziren. Hauen arabera, Zirkuluaren ikusmoldeak berak ere, zirudienez,
|
ez
zuen esanahirik, eta teoria metafisiko huts bilakatu zen, egiaztagarritasunaren diskurtsoa —bertsio desberdinak barne— hitzez hitz aztertuz gero. Hortaz, zirkulukideek printzipioa utzi behar izan zuten.
|
|
2001
|
|
|
Platonen ustez, rapsodak eta poetak ez dira baldintza hauek betetzeko gai. Hitzak konposatu eta errezitatzera mugatzen dira, baina
|
ez
dituzte esanahia eta adierazlea bereizten, zentzurik gabeko hitz jarioaren menpe geratzen direlarik. Esandakoaren ulermenari egia irizpideak aplikatzeko ez dira gai:
|
|
|
Beraz, interpretariaren lana ez da ulertzen ez den mezuaren argitze lana bakarrik. Errezitatze soilak, ondorioz,
|
ez
du esanahiaren ulerpena bermatzen, derrigorrezkoa bihurtzen delarik egibalio zuzena finkatzeko gaitasunaren jabe izatea.
|
|
2007
|
|
|
Horrekin batera esan beharra dago, hala ere, norbaitek ezagutu eta erabil ditzakeen hizkuntza ezberdinek
|
ez
dutela esanahi berdina berarengan, edo, harago joanez, pertsona baten lehen hizkuntzak edo ama hizkuntzak —guztien artean— aparteko garrantzia duela. Zentzu honetan ulertu behar dira Ortega Gasseten honako hitzak:
|
|
2012
|
|
|
L’avenir de Hegel baita —Gerard Lebrun en La patience du concept eta Beatrice Longuenesse ren Hegel et la critique de la metaphysiquerekin batera— gaur egun hamarkadaro edo bi hamarkadatik behin modu misteriotsuan Frantzian azaleratzen den Hegelen inguruko liburuetako bat, hitzaren esanahi hertsian garaikideak diren liburuak: hiru liburuek bertan aztertzen duten eremu osoa definitzen dute berriz —norberak bere burua liburu horietako batean murgildu ostean, literalki, ezerk
|
ez
du esanahi bera. Ezin dugu Derridaren ondorengo idatziarekin guztiz ados egon besterik egin:
|
|
2017
|
|
|
Teresarentzat absente egotea, Pierrerentzat, Teresari presente egoteko modu jakin bat da. Izan ere, absentziak hor
|
ez
du esanahirik ez baldin badaude bermatuta Pierreren Teresarekiko lotura guztiak: maite du, bere senarra da, bere iraupena ziurtatzen du, eta abar.
|
|
|
edo Teresa objektu Beste gisa da munduaren barruan izatedun, edo subjektu Beste batentzat balitz bezala, Teresarentzat existitzen dela sentitzen du. Lehenengo kasuan, distantzia egitate kontingentea da eta
|
ez
du esanahirik, funtsezkotzat jotzen baita Pierre dela Totalitate gisa mundu bat" badela" ahalbidetzen duen hori eta bera presente zaiola mundu horri distantziarik gabe, distantzia berak existiarazten duen heinean. Bigarren kasuan, nonahi egonik ere, Pierrek sentitzen du distantziarik gabe existitzen dela Teresarentzat.
|