|
2015
|
|
|
6 Jakintsu handi batek esaten zidan, orain dela gutxi, otoitzik
|
ez
duten arimak perlesiak edo elbarritasunak jota dagoen gorputz bat bezala zirela, oinak eta eskuak izan arren, ezin baitie haiei agindu; horrela dira, zenbait arima hain gaixo eta kanporantz hain isuriak egonik, ez dago erremediorik eta ez dirudi beren barnera sartzeko gai direnik ere; izan ere, hain daude ohituak gaztelu inguruan diren zomorro eta piztiekin tratatzen, non ia beraien antzeko egina... Eta arima hauek beren miseria handiaz konturatzen eta erremedioa bilatzen saiatzen ez badira, gatzezko estatua bezala geratuko dira beren barnerantz begiratzeko burua itzultzen ez dutelako, Loten emaztea burua itzuli zuelako geratu zen bezala.
|
|
|
eta ez dut uste deabruarena izanik hainbeste iraun dezakeenik, arimari onura nabari nabaria eta barruko hain bake handia ekarriz, harengan ez baita ohikoa hori, eta ezin baitu, nahi izanda ere, hain gauza txarrak hainbeste on egin. Arima Jainkoarekin guztiz bat eginda eta gogoan Hura duela ikusteak, hain amorru handia emango lioke, non, saiatuko balitz ere, ez bailitzateke sarri itzuliko; leiala da Jainkoa, eta ez du onartuko deabruari halako eskua ematea, Haren Maiestatearen gogoko izatea eta haren ohore eta aintzarako bere bizia eskaintzea baino besterik nahi
|
ez
duen arima batengan; bestera egingo du: berehala aginduko du begiak zabalaraz diezazkiotela.
|
|
|
Berehala saiatu nahi izango duzue, ene alabak, otoitz hau edukitzen, eta zuzen ari zarete; izan ere,, esan dudanez?
|
ez
ditu arimak guztiz ulertzen han Jaunak egiten dizkion mesedeak eta nolako maitasunez doan arima gero eta gehiago hurbilduz Beragana; horregatik, gauza ziurra da nola lortuko dugun mesede hau jakin nahi izatea. Nik honetaz ulertu dudana esango dizuet.
|
|
|
Arima ito egiten duela dirudi eta gorputza lotu, inondik probetxurik atera ez dezan. Izan ere, egiazko apaltasuna denean, arimak bere burua kaskar ikusi eta garena ikusteak pena ematen badu ere, eta geure txarkeriaz gauza handiak pentsatzen baditugu ere, esandakoak bezain handiak, eta bene benetan sentitzen badira ere, egiazko apaltasuna ez dator zalapartarekin eta
|
ez
du arima egonezinik jartzen, ez du hura iluntzen ezta ez du lehortasunik sortzen; atsegin ematen dio, eta guztia da alderantziz: baretasunez, leuntasunez, argiz.
|
|
|
15 Beste batzuetan beste era batekoak etortzen zitzaizkidan eta etortzen zaizkit; hauek gauza onik pentsatzeko eta egin nahi izateko ere aukera guztiak kentzen dizkidatela iruditzen zait, eta arima eta gorputza ezertarako gauza ez direla eta astun uzten dizkidatela; hala ere, honekin batera ez ditut beste tentaldi eta egonezin haiek, nahigabe bat baizik, zergatik den ulertu gabe, ezta
|
ez
dut arima batere pozik. Kanpoko egintza onak egiten saiatzen nintzen erdi indarrez jarduteko, eta ongi dakit zein eskasaden arima bat grazia ezkutatzen denean.
|
|
|
7 Etxe hau zeru bat da, lur honetan zerurik bada, Jainkoa poztea baino besterik nahi ez duen eta norbere pozaren ardurarik ez duenarentzat; bizimodu oso ona dago; zer edo zer gehiago nahi izanez gero, guztia galduko da, besterik lortu ezin duelako; eta pozbiderik
|
ez
duen arima zeharo gogait eginda dagoenaren antzekoa da, denik eta jakirik hoberena bada ere, nazka ematen dio, eta osasuntsuek gogotsu jaten dutenak barrua nahasten dio. Beste leku batean hobeki salbatuko da, eta baliteke apurka apurka perfekziora iristea, hemen ezin baitzuen eraman, dena era batera hartzen delako.
|
|
|
Eta orain
|
ez
dut arima hauekin hitz egiten, gehitu zuen Toledoko eskuizkribuan.
|
|
|
Ahotsik leunenaz hitz eginda ere, hurbil hurbil dago eta entzungo digu. Ezta
|
ez
du arimak hegorik ere behar Hura bilatzeko, bakardadean jarri eta bere barrura begiratu baizik eta ez harritu hain ostalari onaz; baizik eta aitari legez hitz egin, aitari legez eskatu, bere nekeak kontatu, haietarako erremedioa eskatu, beraren alaba izateko ez dela duin konturaturik.
|
|
|
Beraz ez estutu, arima estutzen hastea, oso txarra baita gauza on guztirako, eta batzuetan eskrupulutsuak izatera jotzen dute, eta hor ikusten duzue ez bere buruarentzat eta ez besteentzat gauza ez dela. Eta horretaraino iristen ez bada ere,
|
ez
du arima askorik eramango Jainkoagana, hain kikildua eta estua ikusten dutelako. Gure izaera halakoxea da, eta zuek daramazuen bidea eramateak beldurra sartzen die eta ito egiten ditu eta ihes egiten dute hortik, bertute handiagokoa dela garbi jakin arren.
|