2015
|
|
Zuk, ene Printze horrek, zeureei lagunduko ez bazenie ere, ilunpetako printze honi zerbait zor bagenio ere, bidegabekoa izango zatekeen betiko Zuk gorderik diguzunagatik eta bestearen atsegin eta promesa guztiak faltsuak direla ikusirik. Zer
|
ez
ote du egingo gurekin zure aurka jo zuenak?
|
|
Horrela geratzen da arima irabazi handi handiekin, Jainkoak harengan lan egiten duelako inork eragotzi gabe eta guk geuk ere eragotzi gabe. Zer
|
ez
ote du emango hain eman zalea denak eta nahi duen guztia eman dezakeenak?
|
|
Zalantzarik gabe, uste dut nik, Pasio txit santukoak baino askoz ere handiagoak izan zirela; izan ere, orduan neke hauen amaiera ikusten zuen, eta honekin eta bere heriotzaz gure erremedioa ikustearen eta Beragatik sufritzean Aitari zion maitasuna erakustearen pozak, arinduko zituen oinazeak; hemen ere hala gertatzen zaie maitasunaren indarrez penitentzia handiak egiten dituztenei, ia ia ez dituztela sentitu ere egiten, aitzitik, gehiago eta gehiago egin nahiko lukete, eta guztia dute gutxitzat. Bada, zer
|
ez
ote zuen egingo Haren Maiestateak, hain aukera handian bere burua ikusiz, bere Aitari obeditzea zein egoki eta bidezko zen erakusteko, eta lagun hurkoaganako maitasuna agertzeko. Oi atsegin betea, Jainkoaren borondatea egiten sufritzea!
|
|
1 Ni zordun ninduen pertsona bati ikusmena eman ziezaion, ia guztiz galdua zuen-eta, Jaunari etengabe eskatu eta eskatu ari nintzela, erruki handia hartu nion eta beldur nintzen neure bekatuengatik Jaunak entzun gabe
|
ez
ote zuen utziko. Besteetan bezala agertu zitzaidan eta ezkerreko eskuko zauria erakusten hasi zitzaidan, eta beste eskuaz han sartua zuen iltze handi bat ateratzen zuen.
|
|
Iltzea ateratzean haragia ere ateratzen zuela iruditu zitzaidan. ...aman zuenak, ez izateko zalantzarik errazago egingo zuela nik eskatzen niona; hitz ematen zidala ez zuela egin gabe utziko eska niezaionik; Berak bazekiela ez niola eskatuko bere aintzarako zena baizik, eta horrela egingo zuela orain eskatzen nion horretan ere; begira nezala, nik Bera zerbitzatzen ez nuenean ere, ezer eskatu ez banion nik eskatzen nekiena baino hobeki egin ez zuenik, zenbat hobeki
|
ez
ote zuen egingo orain, maite dudala dakienean; ez izateko horren zalantzarik.
|
|
Zergatik nahi izan behar ditugu hainbeste ondasun eta atsegin eta amaigabeko aintza, guztiok Jesus onaren lepotik?
|
Ez
ote dugu behintzat negar egingo Jerusalemgo alabekin, Zirenekoarekin gurutzea eramaten lagundu ez diogunez gero. Atsegin eta entretenigarriez gozatu behar ote dugu Hark hainbeste odolez irabazi ziguna?
|
|
Ni, aldi hauetan emakumeen artean irudipen handiak eta deabruak sortu zituen engainuak gertatu zirenez gero, beldurtzen hasi nintzen, sentitzen nituen atsegin eta gozotasunak hain handiak izanik; askotan burutik kendu ezin nuela, bestalde, Jainkoa zelako ziurtasun handi handia nuen neugan, batez ere otoitzean ari nintzela, eta handik oso hobeturik eta sendotasun handiagoz irteten nintzela ikusten nuen. Baina pixka bat arreta galtzen nuenean, berriro beldurtzen nintzen eta pentsatzen nuen ea deabruak
|
ez
ote zuen nahi izango, ona zela pentsaraziz, adimena etenda uztea gogoetazko otoitza niri kentzeko eta Pasioan pentsa ez nezan ezta adimenaz baliatu ere, niri, ez nuen ulertzen eta, galerarik handiena iruditzen zitzaidana.
|
|
12 Hau esan zidanean, nik nuen beldurrarekin, handiak izan ziren nire nahigabea eta negar malkoak. Egiaz Jainkoari atsegin eman nahi niolako eta ezin sartu nuelako buruan deabruaren kontua izan zitekeenik; baina beldur nintzen neure bekatu handiengatik Jainkoak
|
ez
ote ninduen itsutuko hori ez ulertzeko.
|
|
Argi argi zela Jainkoaren espiritua esan zidan, eta otoitzera berriro itzuli beharra zegoela: ez nengoelako ongi finkaturik, ezta hildura ulertzen hasirik ere (eta horrelaxe zen, izena bera ere uste dut ez nuela ulertzen eta), eta otoitza inola ere ez uzteko, hartan ahalegin handiak egiteko baizik, Jainkoak hain mesede apartekoak egiten zizkidanez gero; ea zer nekien nik Jaunak nire bitartez pertsona askori on egitea
|
ez
ote zuen nahiko, eta beste gauza batzuk (izan ere, aurrez iragarri zuela dirudi Jaunak nirekin geroago egingo zuena); eta erru handia izango nuela neure gain Jainkoak egiten zizkidan mesedeei erantzuten ez banien.
|
|
Oker egon naiteke, eta gertatuko da ez daukadalaesan dudan hori; baina ikusten duzu Zuk, ene Jauna, neuk dakidala ez dudala gezurrik esaten, eta beldurrez nago, eta arrazoiz egon ere? berriro utziko
|
ez
ote nauzun; jakin ere, badakit noraino iristen den nire indar eta bertute urria Zu etengabe niri ematen eta laguntzen egon ezik utz ez zaitzadan; eta Berorren Maiestateak nahi beza ez nadila egon orain ere berorren eskutik utzia, nik neure buruaz iritzi hau izanik.
|
|
8 Oi ene Jauna!, ni salba nadila erabakirik duzula dirudienez gero, Berorren Maiestateak nahi izan dezala hala izatea; eta hainbeste mesede egin dizkidazu-eta,
|
ez
ote zenuke ontzat izango, ez nire irabazirako, zure onarpenerako baizik, ez zedila hainbeste zikindu zuk bizitzeko hain sarri hartu behar zenuen ostatua?
|
|
25 Ongi gogoan har dezagun hau, ene ahizpak, eta begiratu nola gainditu zuen bat batean guztia. Izan ere, zuek egiten duzuena hori baino gutxiago izan ez arren, Ordena santu honetan sartu eta Jainkoari zeuen borondatea eskaintzean eta profesan etengabeko itxitura agintzean, ez dakit batzuei ez ote zaizkien ahazten hasierako gar hauek, eta geure buru estimuaren gauza batzuetan
|
ez
ote dugun berriro bilatzen euskarria. Jainko Maiestateak ez beza nahi hala izan dadin; mundutik ihes egitean santa hau imitatzen dugunez gero, barruz egon gaitezela gauza guztietan handik kanpo.
|
|
Fundazio bakoitza azaldua joango da, eta laburtzen saiatuko naiz, ahal izanez gero; izan ere, nire idazkera hain astuna izanik, bestera egin nahi izan arren, beldur naiz
|
ez
ote ditudan irakurleak eta neure burua ere aspertuko. Dena dela, nire alabek didaten maitasunaz eramangarri gertatuko da; haientzat geratuko da hau nire bizia amaitzean.
|
|
Hasiera honetan huts eginez gero, Jaunak aurrerantzean egingo zuela buruan sarturik neukana ere ezin egin izango zela iruditzen zitzaidan. Gainera, horri gehitzen zitzaion otoitzean ulertu nuena irudipena izan zitekeelako beldurra, eta ez zen hori atsekabe txikiagoa, askoz handiagoa baizik; izan ere, beldur handi handia nuen, deabruak
|
ez
ote ninduen engainatuko pentsatuz.
|
|
–Zergatik dago nire neba bere salbamenak arriskua duen tokian? Nik zure anaia bat arrisku honetan ikusiko banu, zer
|
ez
ote nuke egingo erremedioa aurkitzearren?. Uste dut egin nezakeenetik ezer ez litzatekeela geratuko egin gabe.
|
|
–Zerk samintzen zaitu, bekataritxo hori?
|
Ez
ote nauzu zeure Jainkoa. Ez ote zara konturatzen zein gaizki tratatzen nauten han?
|
|
Egia esan, deabruak bitarteko hartzen du umore hau pertsona batzuengan, haiek bereganatzen dituen badaezpada; eta argi ez badabiltza, lortuko du. Izan ere, umore onek gehien egiten duena arrazoia lotzea da, eta hau ilundua badago, zer
|
ez
ote dute egingo gure grinek. Arrazoia faltatzea zoroa izatea da, eta hala da; baina orain gogoan ditugun hauek ez dira iristen hain gaixo izateraino, hori gaitz txikiagoa izango bailitzateke.
|
|
Ni beldur naiz, deabruak, umore hau aitzakiatzat hartuta, esan dudanez?
|
ez
ote duen nahiko arima asko bereganatzea.
|
|
Emakumeak salatu beharrekorik balu (hau da, aitortzakoa ez denik), jakinean egon bedi: izan ere, beldur naiz gehiago zabalduko
|
ez
ote duten eta berorren aitatasunari ez ote dioten egotziko gero errurik handiena, jakin zuela eta isilik gorde zuela esanez. Ikusten dut inozokeria dela, berorren aitatasunak badaki-eta?
|
|
Hor guztiz ezkutuan egotea, bai ongi dago; hau da nik dudan ardura. Hain bizimodu onaz tristura hori badu, zer egingo
|
ez
ote zuen frai Joanek izan zuenaz?
|
|
4 Beldur naiz oihaldunek
|
ez
ote duten preso edukiko frai Joan de la Miseria, haiek ikusi zutela dioten uneaz gero ez baita gehiago agertu. Jaunak erremedia beza guztia eta gorde biezagu berorren aitatasuna, nik eta berorren alaba hauek erregutzen diotenez, amen.
|
|
Idatzi berorrek Lorenciori eta esan, idazten duenean (beharbada, San Joseren etxe horretan ez dira ohartuko eta), berorren agurgarritasunak ordaindu behar dituen diruekin, nire nebak kapera bat egiteko agintzen duela San Joserenean, ehortzia dagoen lekuan. Ez bidali berorrek Frantziskori, niri baizik, nik egingo baitut ordain-agiria; izan ere, beldur naiz
|
ez
ote dituen beste gauza batean gastatuko, batez ere orain ezkondurik dagoela. Ez nuke nahi ezergatik kezka dadin, baina gure aitak esaten dit moja batzuk hor sartzekotan direla, eta saia bedi haiengandik lortzen.
|
|
Dena dela, gauza horiek berak bezain benetan hartzen ez baditut ere, oso gogor egiten zait eragoztea: zer dakit nik, horrela
|
ez
ote dudan eragotziko arima haren on handi bat. Izan ere, sinets beza berorren aitatasunak, nire iritziz, ez duela bera dagoeneko espiritua; beti izan dut irudipen hori.
|
|
8 Jainkoak nahi beza, ene ama, irakurtzeko zoria izan dezala, mezu eramaile desegokiek eta presaka aritzeek zer oker
|
ez
ote dute egingo?
|
|
Jaunak hainbeste sufrimendu batera ematen dituenean, beti eman ohi du zorte ona ere; hain ahulak garela jakin eta guztia gure onerako egiten duenez gero, sufrimendua indarren arabera egokitzen du. Eta horrela gertatuko zaigula uste dut hainbeste egunetako ekaitz hauetan ere; fraide eta moja oinuts hauek erregela zintzoki eta egiaz bizitzen saiatzen direla ziur ez banengo, batzuetan zalantza izango nukeen oinetakodunek
|
ez
ote zuten lortuko nahi dutena (hau da, Andre Mariak abian jartzea nahi izan duen biziera hau desegitea), deabruak agertzen duen maltzurkeria ikusirik, Jainkoak honetan indar erakustaldia egiteko baimena eman diola baitirudi.
|
|
Mesedez, gomenda biezaio berorren agurgarritasunak Jainkoari. Batzuetan etorri izan zait burura, lehengo gauza haiek gabe, deabruak
|
ez
ote duen jakintsu egingo, gu engainatu eta berarekin eta beronen amarekin, oinazetuak direnekin, gera gaitezen, ama orain ongi badabil ere. Gizakundeko hau haren amak begi onez ikusten zuen, eta biek ere bai.
|
|
3 Jakin beza, ene aita, nuntzio onak falta handia egingo digulakoan nagoela, azken batean Jainkoaren zerbitzaria delako, eta horrela, biziki sentituko dut hura joaten bada, eta uste dut egin gabe uzten duena guk uste dugun baino lotuago daukatelako dela; eta beldur handia dut, Erroman negoziatzen den bitartean, hori eskuarki daramana han dagoenez gero, sufrimendua izango
|
ez
ote duten. Gogoan dut Nicolao onak esaten zuela, hemendik igaro zenean, oinutsek kardinal bat hartu zuketela beren babesle izateko.
|
|
5 Ez dakit nola uzten dudan azkenerako ene aitaren gaitzak eman didan nahigabea; beldur naiz penitentziaren bat egin
|
ez
ote duen, Abenduan egin ohi duenetakoa: lurrean etzatea, gaitz hori ez baitu izaten hark.
|
|
12 Begira biezaio berorren arreba hemen geratzeko kontu horri; hobe baderitza eta Joana andereak alaba hurbilago izan nahi badu, nik ez dut eragozpenik jarriko. Ni beldur naiz hemen tentaldiren bat
|
ez
ote duen izango (berez Valladolidera joan beharra duelako); izan ere, etxe honek ez dituen gauzak dituela han entzungo du, baratzea besterik ez bada ere, lurralde hau oso pobrea baita.
|
|
Zigorkatuz gero, beharbada, ez lituzke egingo oihu horiek, eta ez lioke egingo minik. Ongi egiten du zaindurik edukitzeaz; burura etorri zait odol biziegia
|
ez
ote duen, bizkarreko mina izango duela. Jainkoak erremedia beza.
|
|
1 Jesus izan bedi berorrekin, ene aita. Atzo idatzi nion Mancerako bidetik eta nagusiari bidali nion gutuna, berorren aitatasuna Peñarandan dagoen jakiteko esanez, idazten didanez, eta berak izan ezik ez zezala inork jakin, ezta fraidea bada ere; eta Rokeren bi gutun bidaltzen zituen; han dator berorren aitatasuna joan dadila berehala hara; eta berorri idazten badio ere, beldur naiz bidean
|
ez
ote dituzten gutunak atzemango, eta horrela nik neuk idazten diot zer gertatzen den. Eta berorren aitatasuna idatzi didan lekura joan ez bada, berriro bidaltzen diot mezularia horra, eta ama prioreari zer erantzun behar duen abisu ematearren (Rokek esaten baitu hori besterik ez esateko, gure hondamendia litzatekeelako), eta idatziz bidaltzen dit nik bidaltzen diodana.
|
|
Beldur naiz deabrua ez ote den hasi etxe hartatik eta guztiz hondatzea ez ote duen nahi izango. ...Joana anderearen bidez bidali zidana), berorren aitatasuna kontentatzen duena bada, han balio handikoa dela esaten baitzidaten?, nahi duena betetzeko gogoa piztu zait eta hartua izan dadila han, nork hartu izatea Jainkoak nahi duenean; izan ere, etxe hartan jasan ezineko harrapakeria sumatzen dut, eta ama priore hau beraren bizierak eskatzen duen baino maltzurragoa da, eta horregatik, beldur naiz
|
ez
ote gaituen engainatuko eta, nik han esaten nionez, nirekin ez zen izan inoiz tolesgabea. Andaluziarren izaeratik asko du.
|
|
12 Ikus beza Velascoren gutun hori, eta begira beza ongi berorren arrebak begitan hartua
|
ez
ote duen eta ez ote den ez duelako harekin tratatu eta nongoa den ez dakielako; guri zerbait gertatuz gero pena handia hartuko nuke, biziki maite baitu. Hari, aita frai Pedro Fernández maisuari eta on Luisi zor diegula, uste dut, dugun on guztia.
|
|
2 Bada, ene dukesa andereari idazten diot, haren gorentasunari eskatuz paje gisa atera dezala; izan ere, paje izateko gizon egina dagoela iruditu zait, eta badakit Albornós jaunak asko ahal duela. Batzuk besteekin ari direnez gero, beldur handia dut handik joan dadila egingo
|
ez
ote duten, paje izateko handiegia dela esanez. Eta Jaunaren zerbitzurako dela ikusiko banu, ez nintzateke kezkatuko; baina Italiako gauzak arriskutsu dabiltza.
|
|
4 Nik susmoa dut, Erromako gutunekin
|
ez
ote duten lotzen baimen hauek eman ez ditzan, aita frai Antoniori erraz eman zizkiotelako, nire ustez. Baita hau ere pasatu zait burutik:
|
|
2 Nik Frantziskori idazten diodanean, ez beza irakur berorrek; izan ere, beldur naiz malenkonia
|
ez
ote duen, eta nahiko da niri agertzea. Beharbada, Jainkoak eskrupulu horiek ematen dizkio beste gauza batzuetatik babestearren; baina, beraren erremediorako, duen gauza ona niri sinestea da.
|
|
Egiaz, mirestekoa da gauzak nola doazen eginez ikustea. Jakin beza egun asko direla Esperantzak Paulo goraipatzen ez zuela, eta orain hartaz miragarriak esanez idazten dit, eta neure bedeinkapena eskatzen; zer
|
ez
ote luke egingo Paternakoa nola egin den jakingo balu. Egiaz harriturik nauka, eta Jaunak nola tartekatzen dituen nahigabeak eta pozak, beraren bide zuzenaren arrastoa horrelaxe delako.
|
|
Ez al gara hurreratzen Sakramentu guztiz Santura? Eta gainera pentsatzen nuen nik, emazteak
|
ez
ote zuen eskatzen Kristok gero egin zigun mesede hau. Baita pentsatu dut ez ote zuen eskatzen Jainkoa gizon egitea adinako bat egite handi hura, gizadiarekin egin zuen maitasun itun hura; izan ere, argi dago musua bi pertsonaren arteko bake eta maitasun handiaren seinale dela.
|
|
Eta gainera pentsatzen nuen nik, emazteak ez ote zuen eskatzen Kristok gero egin zigun mesede hau. Baita pentsatu dut
|
ez
ote zuen eskatzen Jainkoa gizon egitea adinako bat egite handi hura, gizadiarekin egin zuen maitasun itun hura; izan ere, argi dago musua bi pertsonaren arteko bake eta maitasun handiaren seinale dela. Bakerako zenbat era dauden ulertzen lagun diezagula Jaunak.
|
|
Kontuan izan gauza bat, eta gogora ezazue hau nire maitasunagatik: pertsona bat bizirik badago, orratz batez ziztatuz gero pixka bat baino ez bada ere, edota arantzatxo bat sartuz gero, txikiena bada ere,
|
ez
ote luke sentituko. Bada, arima hilik ez bada, baizik eta Jainkoaganako maitasuna bizirik badu, ez ote da Jainkoaren mesede handia profesa egitean agindu dugunaren eta bete beharra dugunaren aurka egiten dugun edozein gauzatxo sentitzea?
|
|
23 Ez dakit zertarako esaten dizkizuedan gauza hauek, munduko gauza guztietatik erabaki sendoz alde ez egitean dauden arriskuak uler ditzazuen ez bada, hainbat erru eta hainbat lan aurreztuko baikenituzke. Jaunak arimekiko adiskidetasunari ekiteko bide oso ugari ditu; horrela nik neuk, emakumea izanda, jakin izan ditudanak sekula amaitu ezinekoak izango lirateke, uste dudanez?; zer
|
ez
ote dute jakin izango aitor entzuleek eta haiekin bereziki tratatzen duten pertsonek. Eta honela, batzuek harriturik uzten naute, ez baitirudi ezer falta zaienik Jainkoaren adiskide izateko.
|
|
Zuk niri, Jauna? Zu nigana bazatoz, beraz, zer dela-eta zure zerbitzuan irmo jardungo
|
ez
ote dudan zalantza. Hemendik aurrera, Jauna, ahaztu egin nahi dut neure buruaz eta Zu zertan zerbitza zaitzakedan begiratu soilik eta ez dut neure borondaterik izan nahi, zurea baizik.
|
|
68 Zure desira izan bedi Jainkoa ikustea. Zure beldurra
|
ez
ote duzun galduko. Zure samina ez duzula hartaz gozatzen.
|
|
|
ez
ote zaitudan.
|
|
Zertan zen, bada, zure ohorea, gure ohoratzaile hori?
|
Ez
ote zenuen galdu, egiaz, heriotzaraino apaltzean. Ez, Jauna, bestera baizik:
|
|
Bada, hura irabaztera joatean, edota ostera, Jaunak kementsuek irabazten dutela esaten duenez gero? eta errege bidetik eta bide ziurretik, gure Erregea joan zenetik eta haren hautatu guztiak eta santuak joan zirenetik joatean, hainbeste arrisku daudela esaten badizue eta hainbeste beldur agertzen badizkizue ustez altxor hau irabaztera biderik gabe doazenek, zer arrisku
|
ez
ote dute izango beraiek?
|
|
Inork bestelakorik esango balizue eta bertutea dela hori egitea, ez sinetsi, horrek berekin dakarren gaitz guztia esaten hasiko banintz, luze joko bailuke; eta zer esaten duten hobeki dakitenek honetaz idatzi dutenez gero, nahiko izango da esandakoa. Uste dut, hain inperfektua izanda nik hau ongi ulertu badut, nola
|
ez
ote dute ulertuko perfektuak direnek?
|
|
Jakin dezazuela, guztiak jakitun jarri gabe, pixka bat sufritzen Jainkoagatik! Bada, horra hor ezkontza txarra egin duen emakume bat, eta bere senarrak jakin ez dezan ez du ezer esaten eta ez da kexatzen, ordu saminak igarotzen ditu inorekin asaskatu gabe, eta guk
|
ez
ote dugu igaroko pixka bat Jainkoarekin bakarrean geure bekatuengatik ematen dizkigun gaitzak direla-eta. Zenbat gehiago gaitzaren arintzea hutsaren hurrengoa denean!
|
|
Gogora ekar ditzagun gure antzinako Guraso eremutarrak, haien bizitza imitatu nahi baitugu: zer atsekabe
|
ez
ote zuten eramango haiek, eta zein bakarrik: hotzak eta gosea eta eguzkia eta beroa, beren kexak entzuteko Jainkoa baino beste inor ez zutela!
|
|
Guztiok hori lortzen saia gaitezela diot, hemen ez baikaude beste ezertarako; eta ez urtebetean soilik, ez bi urtean soilik ere, ezta hamarrean ere, koldarkeriaz bertan behera uzten dugun itxura ez ematearren, eta egoki da Jaunak ikus dezan guri dagokiguna egin gabe ez garela geratzen; soldaduak bezala, asko zerbitzatu arren, kapitainak agintzen duen edozein ofiziotan jarduteko beti egon behar dute prest, hark emango baitie dagokien soldata. Eta zenbat hobeki
|
ez
ote du ordaintzen gure Erregeak mundukoek baino!
|