2006
|
|
Errana da, Gilen eta bion artean hura zen egiazki ikastera grinatua. Ni Etxeberriren irakaspenik gabe bizi nintekeen aise;
|
ez
nuen niretako deus amesten Garrüzek eskaintzen zidanaz haratago. Borrero baten gerizpean hazia nintzen, goarnizioko soldaduen zakarkerian eta haien ausarkerian hezia.
|
2008
|
|
Gau osoa zalaparta batean pasa genuen, gauza bakoitza bere tokian jartzen, eta tarteka marteka Trelawney jaunaren lagunez betetako txalupak hurbiltzen zirela, mister Blandlyrekin eta haren gisakoekin, Squireari bidaia ona eta itzulera kalterik gabea opatzera. Sekula
|
ez
nuen nik Admiral Benbown halako lanik izan; eta egunsentia baino lehentxeago kontramaisua txilibitua jotzen hasi zenean, eta eskifaia dibidietaren hagak mugitzen, zeharo leher eginda nengoen. Hala eta guztiz, beste horrenbesteko nekea sentitu izan banu ere, ez nuen kubierta utziko; hain zen dena berria eta interesgarria niretzat:
|
|
Zaurituta egonagatik, harritzeko moduko lastertasunez mugitzen zen, ile grisa aurpegira erorita, eta aurpegia bera bandera gorri bat bezain gorri presagatik edo amorrazioagatik.
|
Ez
nuen nire beste pistola probatzeko betarik izan, eta gogo handirik ere ez egia esan, ziur bainengoen alferrik izango zela. Gauza bat ikusi nuen garbi:
|
|
Nik ordezkatzen nuen gizona han itxaroten egon zitekeela pentsatuz eraman nuen Nadia orkestrako egoitzara. Atarian edo sarrerako aretoan zeudenei edo zebiltzanei erreparatu nien eta ez nuen aurkitu inor atezuan, itzalgaizka edo inoren zain,
|
ez
nuen nire antzekorik atzeman, denak iruditu zitzaizkidan hiztunak, alaiak eta hurkoarekin komunikatzeko arazorik gabeak. Neu bakarrik nengoen han bazter batean zurrun eta zutik.
|
2012
|
|
Milango aireportura iristean ez nuen Marco nire zain ikusi.
|
Ez
nuen nire bila joaterik espero, ez zekien zer ordutan iritsiko nintzen ere. Baina tira, nahiz eta inor ezagutzen ez dudan hiri batera iritsi, beti begiratzen nuen aireportuan, ezker eskuin, ezagutzen nuen norbait egongo zen esperantzaz.
|
|
Ez nuke denborarik galdu nahi, inguruan gauza bitxiak gertatzen hasi zaizkidalako eta nire egitasmoak oztopatzeko ahaleginak egiten ari direla antzematen dudalako: lehengo egunean
|
ez
nuen nire egunerokoa topatu beti uzten dudan lekuan, idazmahaiaren tiraderan, liburuen apalategian baizik, eta, bestalde, lankideek eskaintzen zidaten tratua, usu atsegin eta beroa, nabarmen hoztu da azken egunotan, gaizki disimulatutako mesfidantza batera iristeraino. Zirkulua nire inguruan ixten ari dela susmatzen dut, gero eta tarte estuagoa daukadala.
|
2014
|
|
Berdin jarraitzen zuen, ordea. @MetaAgirre erabil nezakeen bizirik nengoela aldarrikatzeko, baina hori txantxa agerian uztea zatekeen, eta
|
ez
nuen nire turko burua alferrik galdu nahi: ez oraindik behintzat.
|
|
Ni ere kokoteraino nengoen, nahiz eta zergatik ez jakin. Ez neukan arrazoirik, ez nintzen gutxiengo kaltetu baten kide, eta ez nintzen ezertan berezi,
|
ez
nuen nire bizitzaren errua nori bota, hori ere ez nuen.
|
2015
|
|
Beharbada,
|
ez
nuen nire askatasun hura ulertu; beharbada, nire askatasuna beste zerbaiti lotuta ulertzen nuen: aitaren etxeari lotuta; lotura bako askatasuna ez dela askatasun osoa ikusi ezinik, eta agian onartu ezinik aitaren etxearekiko lokarria moztea nahikoa izango zela erabateko askatasuna eskuratzeko.
|
2016
|
|
–
|
Ez
nuen nik erosi, oparitu egin zidaten?, erantzun zion Iratik. Lotsa pixka bat ematen omen zion kontatzeak.
|
2017
|
|
«Hori ere ez da nire errua.
|
Ez
nuen nik asmatu; nik pixka bat erostea besterik ez nuen egin, telegrafo etxeak gertatzen zenaren jakinaren gainean edukiko ninduelakoan».
|
|
Asteburuetan gurasoek; baina, astegunetan, andereño eta maisuek eta jagoleak hezten gintuzten.
|
Ez
nuen nire gurasoen faltarik sumatzen, ordea; hain nuen maite gure jagolea.
|
2018
|
|
Guztiarekin ere,
|
ez
nuen nire irakurketa eten, eta tarte bat utzi nuen Kenton andereñoak barkamena eskatu eta alde egin zezan. Hala nengoelarik, zera esaten entzun nion:
|
|
Biharamunean
|
ez
nuen nire poema irakurraldian ikusi; ez nuen espero, egia esan, hoteleko bere gelan guztiz abailduta utzi nuelako. Baina orduz geroztik ez dut haren nobela edo liburu berri baten argitalpenaren aditzerik izan.
|
|
Lehenengo egunean, emazteak iradoki bezala, post it hori batean ohar bat idatzi eta eserlekuan pegatuta utzi nion:
|
ez
nuen nire telefono zenbakia ipini, ez zitzaidan zuhurra iruditu, ezin zaio edozein ezezaguni halako informazioa eman?, baina bai eskatzen nion, mesedez, bizikleta askatzeko eta kontuz ibiltzeko hurrengoan. Hori guztia ahalik eta tonu adeitsuenean, nire emazteak egingo zukeen bezala ia.
|
|
Ez legearen beldur naizelako, inor horrelako ezer sinestera iritsiz gero ere delitua frogatzea oso zaila izango bailitzateke:
|
ez
nuen nire izenez sinatu Wikipediako sarreraren aldaketa, hori esan gabe doa, eta IPak ez nau salatuko, lokutorio batetik egiteko bezain zuhurra izan nintzelako. Ez, nire kezka beste bat da:
|
2019
|
|
Baina
|
ez
nuen nik asmatu zerbaiten bukaera ezinbestean beste zerbaiten hasiera izaten dela, eta apirilaren amaiera hartan, lasaituak bizpahiru egun iraun ostean,, eta orain, zer?, bat iltzatu zitzaidan buruan.
|
2021
|
|
Ondo gogoratuta,
|
ez
nuen nik bera hautatu; berak eskaini zidan bere burua boluntario. Ezin zuen asmatu, noski, bere prestutasunak jasoko zuen saria.
|
|
Nire etxean nengoen, izerdi patsetan, kartzelatik atera nintzenean bizitzen jarri nintzen etxean, izeba Carmen amaren ahizpak Sestaon herentzian utzitakoan. Arretaz begiratu nion gela txikiari;
|
ez
nuen nirea egiteko ardura ere hartu, ez nuen izebaren kinkileria guzti hartatik –pitxerrak, Garaikoetxea eta Arzalluzen erretratuak, txikitan asko gustatzen zitzaidan aizkolariaren figura– ezer kendu, ez eta mugitu ere. Izeba hila gogoratzeaz gainera haren gorpuzkitzat nituenez, hautsa kentzera ere ez nintzen ausartzen; izeba han zegoen, ez iraganeko arrasto baten modura, taxidermista batek sortutako mundu garaikide baten presentzia gisa baizik.
|
|
Nire burua horrelako segurantziarekin nabaritzeak harritu egin ninduen,
|
ez
nuen ni ematen, bazirudien beste norbait ari zela nire bidez, emakume hura edo; baina izan zezakeen 24 urteko Sestaoko emakume gazte batek halako segurantziarik, noiz eta ia ezer bizi gabe hil zenean. Baina; berdin pentsa zitekeen nitaz, zer segurantzia izan zezakeen 26 urterekin atentatu bat egin ondoren atxilotu eta bizitza osoa, 19 urte kartzelan emandako batek, noizbait norbait hil zuelako segurantzia ez bazen?
|
2023
|
|
bere enpresako kontuak zirela, batzuekin eta besteekin zituen bazkariak zirela, notario edo banketxeko zuzendariarekiko hitzordua zela... Inoiz
|
ez
nuen nik erabakitzen noiz eta nola. Nirekin egon nahi zuen momentura arte itxaroten nuen, nik berarekin denbora guztian egon nahi bainuen.
|