|
2000
|
|
|
Laburtuz gero hark, egurra nik. Hogei urtetan alde egin zigun;
|
ez
nuen amaren negarrekin bat egin, hartarainoko denboran partzuer izan gintuen gelako nagusi bakar ikusirik neure burua. Izengoitia lehenago ezarria nion:
|
|
2010
|
|
|
Gurasoek eta Heinrichek isilik entzuten zidaten?. Isilik badaude, nire hitzaren mende dauden seinale?, gogoratu zitzaidan, birikak puzten nabaritzen nituen bitartean?, eta lauzpabost segundoko eten hura egin nuenean ere isilik geratu ziren, nire birikak gero eta puztuagoak? Gero, amaren ikuspuntua neure egiten nuela, ateo ateotzat nuen ordurako neure burua, baina
|
ez
nuen ama mindu nahi?, aurrera jarraitu nuen: –Nola uste duzue, bada, egon nintzela, neure gizontasuna galdu ondoko lehenengo hilabeteetan?
|
|
|
Eta pixkanaka pixkanaka ohartzen nintzen nola joan zen amaren aurpegia eta begirada aldatzen, gogortzen, tristatzen. Nik
|
ez
nuen amarekin haserretu nahi, ordea, eta ahal nuen guztietan haren besoetara egingo nuen jauzi. Baita hark gogoz besarkatu eta laztandu ere.
|
|
|
Gurasoek eta Heinrichek isilik entzuten zidaten —‘Isilik badaude, nire hitzaren mende dauden seinale’, gogoratu zitzaidan, birikak puzten nabaritzen nituen bitartean—, eta lauzpabost segundoko eten hura egin nuenean ere isilik geratu ziren, nire birikak gero eta puztuagoak... Gero, amaren ikuspuntua neure egiten nuela —ateo ateotzat nuen ordurako neure burua, baina
|
ez
nuen ama mindu nahi—, aurrera jarraitu nuen: ‘Nola uste duzue, bada, egon nintzela, neure gizontasuna galdu ondoko lehenengo hilabeteetan?
|
|
2011
|
|
|
Erriberari buruzko Ikuska egitea erabaki genuenean, bertako ohiturak, bizimodua, hizkera? jasotzeko helburuarekin,
|
ez
nuen Ama Lur buruan izan, baina egia da pelikula horrek markatu egin ninduela, eta ez ni bakarrik, baita nire belaunaldiko asko ere, film eredugarria izan baitzen, egin nahi zen euskal zinemaren hastapena eta hazia?. Lehenengo kapituluan aipatu dugunez, berezko lengoaia bat lortzeko bidean urrats handia eman izana aitortzen dio Montxok pelikula horri.
|
|
2012
|
|
|
lurretik jaiki, eta bizkarra bermatuta neukan pagoari besarkada handi bat eman nion.
|
Ez
nuen ama lurraren indarra sentitu –ez naiz oso telurikoa, nonbait–, baina oso sentsazio atsegina izan zen, eta lehen besarkada haren ondoren askoz gehiago etorri ziren, gero eta luzeagoak eta, zergatik ez aitortu, gero eta sentituagoak. Eta, eguna joan eta eguna etorri, nire paseoetako unerik gozoena bihurtu zitzaidan pagoak besarkatzeko momentu hori.
|
|
2018
|
|
|
Baina bera Lanzarotera zihoan, baietz, bazihoala, meditaziorako erretiro gune batean bizitzera, bertan lan egitera eta pertsona gisa haztera. Jada nagusia nintzen, hamazortzi urte bete berriak,
|
ez
nuen amarik behar, aita nuen gertu gainera, emergentzietarako, baina hura ere ez nuen, zertarako, hamazortzi urte.
|
|
2019
|
|
|
Biharamunean ez nuen ohetik jaiki nahi,
|
ez
nuen ama ikusi nahi, ez nuen inorekin hitz egin nahi eta, erabakita neukan, ez nintzen Eliren etxera joango. Goiz beranduan aita etorri zitzaidan gelara eta ez nengoela ondo esan nion, gau txarra pasatu nuela eta atsedena behar nuela.
|
|
2020
|
|
|
–Ez nuen beste erremediorik izan. Egia esaten badizut,
|
ez
nuen ama maite eta ez zitzaidan gaizki iruditzen, baina nik, neure kabuz, ez nukeen horrelakorik sekula egingo. Behartu egin ninduen, alde batetik bideoak sortutako zalaparta guztia ahaztu egingo zelako eta nire populartasuna berreskuratuko nuelako.
|
|
2022
|
|
|
Ez zuen merezi erantzuten hastea. Ordurako,
|
ez
nuen amagandik maitasun hitzik espero, nahiz eta ez dudan ukatuko haren iruzkinek mintzen nindutenik, inoiz aitortuko dudana baino askoz gehiago mindu ere.
|