|
2001
|
|
|
Abelio ez da bere ondoan zaudela ohartu eta
|
ez
dakizu zer esan konturatu dadin, zorionez, bat batean begirada altxatu du. Zirrara bat sumatu duzu gorputz osoan.
|
|
2002
|
|
|
Hau irakurtzean nigarrez hasi zen gaixoa.
|
Ez
zekien zergatik Agian Peiok egin behar zuenaren beldurrarengatik edota, bestela, laister besarkatuko zuen esperantzaz. Emozioak iragan ondoren, berehala xeka hasi zen.
|
|
|
Denbora horretan, mila alditan desiratu nuen norbaiti kontatzea, baina aldez aurretik planeatutako estrategia aurrera eramateko zorian nengoenean, beti kokildu eta atzera bota behar izaten nuen neure burua. Eta kontua da
|
ez
nekiela zergatik gertatzen zitzaidan beti bera lagunen aurrean. Agian erabat ziur ez nengoelako izango zen.
|
|
|
Antza denez, herri isolatu batean jaiotako mutil hark ez zuen horrelakorik inoiz ezagutu, eta beldurtu egin zen.
|
Ez
dakit zertaz, baino beldurtu egin zen. Ondoren, eta ni homosexuala izateak nire jokabidean eraginik ez zuela eta hori berak konprobatu zuela, nire lagun mina bihurtu baitzen, azaltzea nindoanean, korrika alde egin zuen.
|
|
|
Baiezko aurpegia jarri nion. Mutil, ez duzu zertan kezkatu;
|
ez
dakit zergatik jarri zaren hain urduri, zerbait normala da. Gainera, ahaztu ez baduzu, ea gay zinen galdetu nizun behin, eta galdera hori normaltasun osoz egin nizunez, ezin dut ulertu, ezta ere, zergatik ez zenuen nireganako konfidantza hori kontutan hartu lasaitasun osoz kontatzeko.
|
|
|
Oraindik ez! Ni joanez gero,
|
ez
dakit zer gertatuko zaion ikuiluko bikoteari. Badirudi, ni mundura etortzeak elkartu dituela zeru berdinaren azpian.
|
|
2004
|
|
|
Beldurra eta gogo handia nahastu zaizkit lehen platerarekin batera.
|
Ez
dakit zer egin. Nor naizen ere ez du jakingo eta alferrikakoa izango da.
|
|
|
Berebizikoak eta bi esan zizkidan.
|
Ez
nekien zertaz ari zen, baina denbora pasatu ahala konturatuz joan nintzen. Zorigaiztoko gizon hark ez ziren gauzak zabaldu zituen herrian.
|
|
2005
|
|
|
Ni hemen bainago, heriotzaren korridorean, ate lodi hori, berriz noiz ireki zain, nire hila noiz etorriko zain.
|
Ez
dakit zer egingo didaten, baina kementsu azalduko naiz, ez dakit nora eramango nauten, baina harro sentituko naiz naizena izateagatik. Ez naiz sufrimendua aurpegian islaturik dudala irtengo, honela naziek nire heriotzarekin gozatu egingo baitute, ez, aurre egingo diet, harro, harro nire sinesmenarekin, harro nire kulturarekin, harro maite dudan herriarekin!
|
|
|
Edo, txarra bezala?
|
Ez
dakit zer pentsatu! Bertan burua galduko dudalakoan nago.
|
|
2006
|
|
|
Hor zarenez geroztik ez naiz bakarrik eta badakit elkarrekin horri guziari bukaera bat emaiten ahal diogula. Baina egia erran,
|
ez
dakit zer egin behar dugun, haien mezua ez baitut ulertzen.
|
|
|
Victorrek Anari, edo Nanyk Kingsleytarrei? Gainera, kontu ilun honetan magia ere sartua dago eta magiaz
|
ez
dakit zer goaitatu behar dugun. Baina azken gauza bat erran behar dizuet, oso garrantzitsua, beharbada korapilo guziaren gakoa:
|
|
|
Nanyren heriotzaz geroztik gauza miresgarri batzuk gertatzen zaizkigu. Adibidez, biek amets gaiztoak egiten ditugu hartaz eta... Kingsley familiaz, eta iduritzen zait Kingsley familiak eta Nanyk zerbait galdetzen digutela, baina
|
ez
dakigu zer. Nahi genuke gehiago jakin S*** en historiaz, eta Kingsley familiari buruz dakizkizunez.
|
|
|
Pentsatu gabe ere Anak bere besoetara jauzi egin zuen eta aste bat berantago ezkonduak ziren. Aita zaharrak
|
ez
zekien zer erran, baina ikusiz bere alaba pozik zela ongi hartu zuen. Arazoak etorri ziren Kingsley jauna bidaiatik itzuli zenean...
|
|
|
– Gauza harrigarri batzuk gertatu dira hemen...
|
ez
dakit zer, baina, hasteko, horiengatik zara zu berriz etorri.
|
|
|
Kaixo! Ba hemen...
|
ez
nekien zer esan eta egoera hartan ikusi ninduenean bere aurpegia zeharo aldatu zen.Olaiarekin geratu naiz!
|
|
|
Gorri gorri jarri nintzen.
|
Ez
nekien zer egin etaberriz ere dardarka nengoen. Imanol bere aulkitikjaiki eta nire ondoan zegoen aulkian eseri zen.Eskutik heldu zidan eta elkarri begiratu genion.Nahigabe bezala, gure ezpainek bat egin zuten eztizaporedun musu epel bat sortuz.
|
|
2007
|
|
|
Mark eta biok beldur ginen.
|
Ez
genekien zer aurkituko genuen. Ez duzu sekulan sinetsiko egia erraiten badizut, baina ez dio axolarik.
|
|
2008
|
|
|
Momentu batean, gizonaren hutsegite bat aprobetxatuz, labana eskutik kendu eta sabelean sartu zion harik eta gizona lurrera erori zen arte.
|
Ez
zekien zergatik egin zuen, eta odolak kale itsuaren bazterrak zikintzen zituen bitartean, ez zekien zer egin. Beldurtuta zegoen, oso beldurtuta.
|
|
|
Egun bat edo biren buruan gure bidaia bururatuko zen eta ni eta Nacoren arteko adiskidetasuna ere bai beharbada. Nire laguna hiltzen bazen,
|
ez
nekien zer bilakatuko nintzen; nire lagun hoberena zen, bakarra. Hiltzen bazen ez nuen jakinen zer egin.
|
|
2009
|
|
|
Oihurik ozenena ere hasperena litzateke esan nahi diodan guztia esateko. Gorroto dut,
|
ez
daki zer dioen, kirioak dantzan jartzen dizkit. Ene!
|
|
|
Orain ere, kontatu diodan guztia izkiriatzen ari da.
|
Ez
dakit zertarako, ez dakit zergatik. Bere lana delako.
|
|
|
–
|
Ez
dakit zertaz ari zaren...
|
|
|
Anorexia delako horretatik sendatzen ari naizela eta, harro omen daude.
|
Ez
dakit zer esan nahi duten zortzi letra horiek. Ez zait interesatzen.
|
|
2010
|
|
|
–Jo ba, ni atzo aitatxorekin izozkia jatera joan nintzen, azkenik Ibanek?, txokolatezko izozki handi handi bat jan nuen nik bakarrik.
|
Ez
dakizue zer ona zegoen. Ummmm, mingainarekin ezpain inguruan buelta oso bat eman zuen?.
|
|
|
Gatza ekarri eta zopari pittin bat bota zion, aurretik gatz larregi probatua baitzen?. Ama,
|
ez
dakit zergatik ez didazun esan nahi, baina eskubide osoa dut zein den jakiteko. Eta garbi izan zuk ez badidazu esaten, nik bilatuko dudala.
|
|
|
Ea zergatik nagoen momenturo berari begira galdetu dit.
|
Ez
nekien zer erantzun, eta irribarre egin diot, galdera hark erantzun bakarra baitauka: atsegin dudala.
|
|
|
Pozten naiz benetan, konpondu garelako.
|
Ez
dakit zer egingo nukeen bera gabe.
|
|
|
Ez dakit azalpen zientifikorik ba ote den, esango nuke malkoekin zerikusirik ez duela, osterantzean zeuk azala leun leuna izango baitzenuke. Irri bakoitzeko sortzen direnak ere ez nau larregi konbentzitzen,
|
ez
dakit zer esan, marmartienei ere ez baitzaie ximurrik falta. Azalpenok azalpen hutsal, malko eta irrien arteko sokatirek sortuko dituzte apika ximurrak.
|
|
2011
|
|
|
Mendekua horixe besterik ez zidan argitu, neuk pentsatzen nuena. Momentu horretan
|
ez
nekien zer pentsatu, edo ni nintzela burua oso ondo ez neukana, ardura gehiegi ematearren, edo bera zela torlojuren bat erori zitzaiona. Baina laster biztu zitzaidan argi bako bonbila hura, infinituan bere argia galduta zeukana eta halako batean piztu zena.
|
|
|
|
Ez
dakit zer pasatu zen nire barruan, borborka hasi zitzaidan barnean nuen guztia eta burutik kea ateratzen hasi zitzaidan, sumendia banintz bezala. Ezin nuen gehiago, eskuak ireki ireki egien eta...
|
|
|
Horixe egin beharra izan genuen.
|
Ez
dakit zergatik baina ez nengoen harro neure buruaz. Ketoa sentitzen nintzen eta neure burua ondo gelditzeko asmotan, andereñoa paretik kendu eta Anari sakakada bat eman nion.
|
|
|
Anbulantziak batetik, eta bestetik negarra,
|
ez
nekien zer egin. Galduta nengoen, mundu infinituan zehar pausoak eman eta irtenbiderik aurkitu ezinean.
|
|
|
Eta, oso txarto, ez zela nahiko, nola nengoen adierazteko.
|
Ez
nekien zer esan. Ez nola azaldu.
|
|
|
Nire aitonak hil aurretik beti esan ohi zidan: , bizitza oso gogorra da?, baina ni umea nintzenez
|
ez
nekien zer esan nahiko zuen, gaur egungo umeek nahi duten guztia eskuragarri baitute.
|
|
|
Ni harrituta gelditu nintzen,
|
ez
nekien zer pentsatu. Errudun sentitzen nintzen, ez niolako behar zuen laguntza eman.
|
|
|
Sarritan geure burua engainatzen saiatzen gara errealitatetik ihes egin nahian. Begiak itxi nituen une batez,
|
ez
nekien zer egin, nik ez nuen neure bizitza aldatzerik nahi, ez nuen heldu bihurtu nahi, txikitan nintzen ume polit hura izaten jarraitu nahi nuen, goizero amak esnatzeko musu goxo bat ematea nahi nuen... Ez nuen nahi ezer aldatzerik.
|
|
2012
|
|
|
|
Ez
nekien zer erantzun. Han zegoen nire aurrean, bere ile kizkur eta begi urdin eder haiekin.
|
|
|
–Eguzki printza batek esnatu nau; eguzkia, hain gertu dagoela dirudien arren, hain urrun dagoena.
|
Ez
dakit zerk bultzatzen duen eguzkia egunero sortaldetik atera eta sartalderaino joateko, ez dakit zer derrigortasun duen guri argia eta berotasuna emateko, ez dakit lainoak aurrean jartzen zaizkionean triste edo pozik dagoen. Ez dakit, eta zer?
|
|
|
–Eguzki printza batek esnatu nau; eguzkia, hain gertu dagoela dirudien arren, hain urrun dagoena. Ez dakit zerk bultzatzen duen eguzkia egunero sortaldetik atera eta sartalderaino joateko,
|
ez
dakit zer derrigortasun duen guri argia eta berotasuna emateko, ez dakit lainoak aurrean jartzen zaizkionean triste edo pozik dagoen. Ez dakit, eta zer?
|
|
|
Eta, oraindik
|
ez
nekien zer zen entzun beharrekoa!
|
|
|
Radjes eta Hulj ere, azkeneko momentuak aprobetxaturik, izualdi itzelak eginik itzuli ziren Mesopotamiara. Gaueko hamabietan sari banaketarako mamu guztiak erabat urduri zeuden, denek jaso nahi baitzuten saria (inork
|
ez
zekien zer zen).
|
|
|
–Jones, maitea, ez da agertuko eta badakizu. Tristura handia sortzen duen arren,
|
ez
dakigu zer gertatu den, edo zergatik.
|
|
2013
|
|
|
Oroitzapen haren berri izan eta brast altxatu ninduan ohetik.
|
Ez
zekiat zer indar klasek bultzatzen nindian, baina ongi aski gogoratuko duan legez, hiregana zuzendu ninduan niregan ezohikoa zuan abiadaz, eta bultzada batez lurrera jausarazi hindudan.
|
|
|
Alaiegi agian, axola ez balio bezala gure artekoa.
|
Ez
dakit zer, baina badakit zerbait ezkutatzen didala...
|
|
|
Baina ni ez naiz geldirik geratzen den horietakoa.
|
Ez
dakit zer pentsatu, edo agian gehiegi pentsatzen dut. Edonola ere argitu beharra daukat.
|
|
|
Afaltzera jeitsi nintzenean, ama eta izeba eztabaida batean zebiltzan.
|
Ez
dakit zer zioten, baina nire izena behin eta berriz errepikatzen zuten belarriak itxi eta izkina batean jesarririk denbora luze batez egon nintzen. Biharamunean esnatu nintzenean amaren falta bota nuen eta ohetik ziztu bizian altxatu nintzen.
|
|
2014
|
|
|
Oraindik
|
ez
nekien zer zen goizean esnatzea eta eguzkiaren distira ikustea, gau ilunaren beldurra eta arriskua baizik ez nituen ezagutzen.
|
|
|
Hain ongi gogoratzen ditu memento haiek, ezen oraindik ere, orduan bezala, ileak laztu eta erraiak kitzikatzen baitzaizkio. Enekok
|
ez
baitaki zer den sentipen hori. Zer jakingo du oraindik amarengandik bularra hartzen duen mukizu batek?
|
|
2016
|
|
|
Aurrez, beste erronka zailago bati aurre egin beharrean izango naizela iruditzen zait, ordea.
|
Ez
dakit zer egin. Buruan darabilkidan honi aurre egitea ezinezkoa da.
|
|
2017
|
|
|
Etorkizuna, etorkizuna. Beti berdin, eta oraina? Hori oraindik
|
ez
dakit zer den eta jada baditut zortzi urte. Baina isiltzen naiz, izan ere, behin esan nion bakean uzteko, ez nuela matematikarik egin nahi eta hala erantzun zidan:
|
|
|
–Ez, ez, gaur
|
ez
dakit zergatik ez den inor etorri
|
|
|
Laster konturatuko zara horretaz.
|
Ez
dakit zer egin duzun, zein den zure hobena. Baina hori ez zait axola, eta zuri ere ez litzaizuke inporta.
|
|
|
Hasperen egin dut.
|
Ez
dakit zerk, baina nire barnean zerbaitek, klik, egin du.
|
|
2018
|
|
|
|
Ez
dakit zer gertatu zitzaizun.
|
|
|
Mugitu gabe eman nituen minutuak, orduak, egunak, leku berean, ezer egin, pentsatu edo sentitu gabe, zain,
|
ez
dakidan arren zeri. Ama etorri zen bila, amak deitu zion psikologoari, amak egin zuen dena, baina amak ez dit inoiz galdetu zer gertatzen zaidan.
|
|
|
–Baina ama, zer diozu?
|
Ez
dakit zertaz ari zaren ere, ni ondo nago, oso ondo.
|
|
2019
|
|
|
Baina ez pentsa poza dudanik, gurasoak etxean egotea nahiago nuke. Egun hauetan
|
ez
dakit zer egingo dudan beraiek gabe.
|
|
|
Agian sentitzeko duzun gaitasun osoa agortuko litzateke, korronteek urertzean aurkitzen duten guztia berenganatzen duten moduan.
|
Ez
dakizu zer den desiragarriagoa.
|
|
|
|
Ez
nekien zer esan. Noski gogoratzen nintzela.
|
|
|
–Lucas?
|
ez
dakit zer esan, maite ez ninduzuela uste nuen?
|
|
|
Nigatik izan balitz momentu hartan bertan alde egingo nukeen; gaua zen, itsasoa hilik zegoen.
|
Ez
dakit zer itxaropen edo lasaitasun mota eman ziezaiokeen horrek munduari, jakinik bertan zeudela azken hiru urteetan guk geuk gure eskuekin hildako laurogei bat pertsonaren hondakinak.
|