|
2001
|
|
|
Zuk irribarre egin diozu, eta hark berehala itzuli dizu. Horrela, denbora luzez, isilik gelditu zarete, irribarrez eta elkarri begira, maiteminduak dirudizue, baina ez duzue elkar ezagutzen, batak bestearen izena besterik
|
ez
dakizue eta.
|
|
|
Asko maite dugu elkar eta ahal bezain pronto hara eramanen nauela agindu zidan. Nire aitatxo ez dut marrazkian marraztu,
|
ez
dakit eta benetan non dagoen. Egia esan, ez nuen ezagutu, ni jaio nintzenean alde egin baitzuen nonbaitera, baina ez dakit nora.
|
|
2002
|
|
|
Hantxe hasi zen dena. Etxean, bakarrik, zer egin
|
ez
nekiela eta guztiz aspertuta nengoela, langelara joan, beharrezko materiala hartu eta, oker ez banago, The Offspring taldearen zinta zahar bat baxu baxu jarri ondoren, matematikako erroketa batzuk egiten hasia nintzen, V13476, 033..., nire burutik paperera zeozer jausi zela konturatu nintzenean.
|
|
2004
|
|
|
Nire euskaldun senitartekoak lehen aldiz nortzuk ziren ikusteak, emozio hutsez sorturik, begiak lausotu dizkit, erraietako nortasuna are euskaldunagoa bilakatuz. Bizitza osoa igaro dut euren berri jakin gabe, bizi zirela ere
|
ez
nekien eta. Amak beti kontaturiko gezurtxoekin asetzen nuen nire hori, baina orain nor, noiz eta nolakoak izan ziren eta zergatik utzi zioten izateari jakin nahi dut.
|
|
2011
|
|
|
Egia esateko, oso gaizki konpontzen nintzen berarekin. Ez galdetu zergatik, neuk ere
|
ez
dakit eta. Badira horrelako kasu asko, pertsona bat ez duzula atsegin esan, eta besteak zergatik galdetu orduko, buruari bueltaka hasi beharra izaten duzun kasu horietakoa.
|
|
2012
|
|
|
Ez dakit, eta zer? Ba ez,
|
ez
dakit eta ardura dit jakiteak, milaka gauza ditugu gure buruan jira-biraka eta ez dakigu gauzarik betikoena zer den, zergatik dagoen, zertarako joaten den. Ezjakinak gara eta ez zaigu ardura ezjakin izaten jarraitzea; baina nik ez dut nahi horrela jarraitzerik, ongi da, desberdina izango naiz, berezia agian, ez litzaidake bada berezia ez izatea gustatuko.
|
|
|
Ohetik altxatu eta neure etorkizunean pentsatzen hasten naiz, sarri esaten baita guztiok dakigula nolakoa izango den gure etorkizuna, gutxi gorabehera bada ere. Baina nik
|
ez
dakit eta besteek dakitenik ere ez dut uste; absurdua da, eta norbaitek jakiten badu, tristea iruditzen zait. Oparia zein izango den eguna baino lehen jakitea bezalakoa da hori, bere magia galtzen du, jada ez dago irrikarik oparia biltzen duen papera erneguz apurtzeko.
|