2000
|
|
Osagaiok hitzen bitartez azaltzeko, gainera, osotasunetik bereizi ditu. Baina gizakiak denboran luzatutakomintzo multzoak baino
|
ez
dezake errealitate osoa ezagutarazi, horixe baita, Kojeve reniritziz, filosofiaren xedea. Areago, osagai horiek, berez, ezin dira bereizi berek osatzenduten osotasun horretatik.
|
2002
|
|
|
Ez
diezaiegun errealitatea ezkutatu.
|
2008
|
|
Jasonek esaten du ordea," eguneroko lanean sartzen gara gu eta ahaztu egiten zaigu herrietan zein errealitate dituzuen, ze zailtasun...". Alegia, profesionalak eguneroko zurrunbiloak irentsi
|
ez
ditzan errealitatearekiko lotura egin.
|
|
[Saiakera, ezinkera.] Zer gertatzen ari den edo zaigun jakiteko (egiaz eta kausaz jakiteko), batzuek ez dute deus egiten (biba zuek!); beste batzuek dotrinari begiratzen diote (fedabideak, xientxia gizarteratua, entziklikak); beste batzuek jardun mistiko esoteriko terapeutikoari entregatzen dizkiote bi belarriak; eta, azkenik, gizabanako" sozial" jantziek (beren barruko zikina ezkutatzeko interes berezia daukatenek) saiakera sozio-politiko filosofikoa irakurtzen dute, eta, bereziki, haren adar pansemiotiko psikoanal ezkertiarra. Ez dago gaizki kontzeptutxo eta izendapen modakoak ikasi eta komeni denean errepikatzeko; arrazoirik ukan
|
ez
dezakeen errealitatea distiratsuki arrazoiztatzeko; deus zinez des kubritu gabeko lozorro izen estalkidun eguneratu batean etzateko... Literatura hori unibertsitateko tabernan idazten da, ez edozein tabernazulotan, eta antzeman egiten da.
|
2012
|
|
Gure merkatu nagusia Espainia da, gainera.
|
Ez
dezagun errealitatearekin zerikusirik ez duten trikimailurik egin. Espainian egonda, gainera, elkarbizitza ere irabazten dugu.
|
2017
|
|
" Ez zazula erran nehori ikhusi nuzula jendearen forman". Inongo filologok, oso gora izanik ere,
|
ez
lezake errealitate hori ezezta. Zein den ‘jende’ren gaitzesteko motibazioa ez dakit.
|
2019
|
|
Zenbait segundoz hantxe gelditu zen, bertan, gidariaren hurrengo azalpenaren zain balego bezala, gizonak esaten ahal zion, adibidez, Begira arrosak, eta emakumeak begiak desbideratu zituen, loreei erreparatu zien, etxean dituenen bikiak, eta gero, iradokizun konplizea bota zuen, sentimendu baten adierazpen diskretua, maitekorra, beharbada, Gure arrosak, izenordea azpimarratuz, baina gizona isilik dago eta emakumeak erdi idatzita dagoen orriari begiratzen dio etengabe, ez du ezer galdetu behar setioaren aztarnak hemen daudela jakiteko, argi itzal honetan aztarnok irakurtezinak dira, kronistak kaligrafia ona duen arren. Ulertu du, baita ere, Raimundo Silvak ez duela hitz egingo, eta emakumeak nahiko luke besteak hitz egitea, eta aldi berean ez du nahi, ezerk
|
ez
dezala errealitaterik gabeko isiltasun hau eten, baina gauden mundu honetan beste mundu bat sartzea galaraziko duen zerbait gerta dadila, heriotza bera, agian, egiazko beste mundu bakarra, zeren, martiztarrek eta lurtarrek elkarrekin topo egingo balute, beti edukiko bailukete bizia elkarren ezaugarri. Une egokian, aulkia apur bat apartatu eta eseri egiten da, ezkerreko eskuaz lanpara pizten du, argiak mahaia bete eta laino ukiezin eta ezin arinagozko halo bat hedatzen du gelan zehar.
|
|
Horrek esan nahiko luke literaturak indarra duela euskararen errealitatean eragiteko. Sorkuntzak eta itzulpengintzak hutsaren bezperakoa du halako botererik, eta komeni da garbi esatea
|
ez
dezagun errealitatea desitxuratu: literaturak apenas eragiten dion hizkuntzaren garapenari.
|