|
2009
|
|
|
Ez genuen ezagunik gurutzatu bidean, eta bestelakorik ere inor gutxi. Eskertu egin nuen hala gertatu izana,
|
ez
baineukan inori azalpenik emateko gogorik. Gustura joan nintzen, lehenago inoiz ez bezala, kaleko farolen argi hori hil haren babespean.
|
|
|
Eta... Euskal Herri osoan, Euskal Herri gurean,
|
ez
daukagu inor, apenas inor, hau normala ez dela esan dezakeenik. Gure telebista ere ez?
|
|
2010
|
|
|
Idazkari onaren mandamenduetako bat da nagusia larri dabilenean eskua luzatzea, zezenak toreroa estutzen duenean zilarrezkoak kapotea luzatzen duenean bezala. Izan ere,
|
ez
neukan inor zain.
|
|
2011
|
|
|
Hain gazterik bakarrik geratu ez banintz, desberdina izango nintzela uste dut. Baina
|
ez
neukan inor alboan maitatzeko...
|
|
|
–Altzariak dauden gelara mutil txiki bat etortzen da... Baina
|
ez
daukagu inori esaterik!
|
|
|
" Ba nik,
|
ez
zeukaat inor, pentsatu zuen Sertek?, baina halere bizirik atera nahi diat honetatik. Bakarrik, ez niakeen lortuko.
|
|
|
Behingoan, batera begiratu nuen, eta bestera ere bai. Ez zeunden,
|
ez
neukan inor inguruan, eta, ez non eta ez han, aita!, aita!, hasi nintzen ni. Ez nekien non sartu zinen, eta ni galduta nengoen, bakarrik nengoen munduan, inor gabe, aita!, aita!, segitzen nuen nik eta negarrez hasi nintzen, intzirika, Jorge!, zer gertatzen da, zergatik ari haiz negarrez?, eta zu agertu zinen arbola baten atzetik bragetako botoiak lotzen, eta nire aurpegia ikusirik, eskua nire buruan jarri eta ilea nahastu zenidan adeitsu, lasai, txiki, esan zenidan ahots irritsu batez, nirekin hago, eta nirekin baldin bahago, ez haiz sekula galduko, horixe esan zenidan zuk, eta Aldapera eraman ninduzun, hemen jaio ninduan ni, hau duk nire etxea, esan zenidan harro, eta ni traizionatuta sentitu nintzen, nik ordu arte uste bainuen zu eta ni bizi ginen etxea zela zure etxea, zure benetako etxea, eta ez zitzaizkidan batere gustatu amonak urez betetako katilu handi batean atera zizkidan gereziak.
|
|
2012
|
|
|
Inasek
|
ez
zeukan inorekin egoteko gogorik eta bere logelara joan zen artez artez. Gaua sartuta ere ezin izan zuen lo handirik egin, bezperako irudi, pasarte eta hitzek asaldatzen zioten burua.
|
|
|
Hirurehun bat metrora etxe bat ikusten zen, bihurgune baten ostean ezkutatuta; ziur asko, etxe harena zen etxola. Galok, bere egoerari erreparatuta,
|
ez
zeukan inork esan beharrik dagoeneko ez zuela urruti iristeko taxurik; belarrak, sasiak eta barraskiloak janda eta oinazpietako min harekin, nahikoa zen egin zuen ahalegina. Eseri egin zen, lertxun baten zurtoinaren aurka eutsiz bizkarra.
|
|
2018
|
|
|
|
Ez
neukan inori konturik errendatu beharrik, Errege eta gorteko aitoren seme nagusiak gordeta zeuden-eta: ni hiriaren kargu utzi ondoren, uda parterako erabili ohi zuten gaztelu trazako jauregira alde egin zuten guztiek.
|
|
2020
|
|
|
Nola hartu zituen arramuskadaka atea zabaldu zien zerbitzariak. Erraldek eta Tantaik
|
ez
zeukatela inori lapurretan egiteko premiarik, biak Gatzagako ikazkinak zirela, eta eurei, Manuela eta Mari Gaboni, lagun egitearren abiatu zirela Gatzagatik.
|
|
2022
|
|
|
Beren arrazoi eta burubide denak aise eta zuhurtzia erabatekoaz arrazoigabetu nituen. Ezerk ez ninduen bizitzara lotzen,
|
ez
neukan inorekin konpromisorik. Aspertuta nengoen nire bizimodu goibelaz.
|
|
|
Bihotza urratuta zeukan hainbeste gauza ederren artean aukeratu beharraz, dena baitzuen eraman autoan. Presa handia zegoen; alemanak hurbiltzen ari ziren;
|
ez
zeukan inor laguntzeko; bakarrik zegoen, guztiz bakarrik... Bertan utzi zituen bezperan piperbeltzez eta naftalinaz biribilkatu zituen alfonbra preziatuak, zeinak orain luzetara jarrita baitzeuden pareten ondoan, begi ezjakinei tapizeria bero dirdaitsuaren ertz hitsak soilik erakutsiz.
|
|
|
Sekula ez dut izan lagunik.
|
Ez
daukat inor! Baina ezinezkoa da.
|
|
|
Hemen egon behar du. Otorduak bertara ekartzen dizkidatenez,
|
ez
daukazu inork ikusiko zaituen arriskurik. Ez dute ezer susmatuko.
|
|
|
(Gauza askorekin ezkontzen denak badu ezkontzetik aski eta gehiegi:
|
ez
dauka inorekin ezkondu beharrik.)
|
|
2023
|
|
|
Hala eserita, zapi batean bilduriko ogi puska bat eta sagar bat edo bi hartzen zituen saskitxotik, gosearen arabera. Gero, besoez biltzen zituen saskitxoaren heldulekuak, inork ez lapurtzeko; halaxe, burua zaku gainean pausatzen zuen, lurrera botatako zapaten ondoan; jada ez zituen behar oinetako haiek,
|
ez
baitzeukan inor txunditu beharrik. Jarrera hartan, kamioiaren balantzarekin lo larri samarra hartu aurretik, kontuak ateratzen hasten zen:
|