|
2003
|
|
|
Neskaren aldartea dezente aldatu zen egun haietan, baina sekula
|
ez
bere ohiko irribarre uzkur hartatik harago. Halere, geroz eta sarriagotan arrimatzen zitzaion.
|
|
2009
|
|
|
bera hilda zegoen, itsasontziaren bizkarrean etzanda; baina, hilda zegoen arren, bizirik balego bezala zen: ikusi behintzat ikusten zuen, baina
|
ez
bere ohiko bi begiekin, beste batekin baizik, zeinak ikusia izan gabe guztia ikusten baitzuen, bai barrualdera eta bai kanpoaldera ere; barrura begira, bihotza zukeèn tokian, hutsune bat ikusten zuen; kanpora begira, berriz, neska bakarra ikusi zuen nasan: Ada zen, eskua dantzan zerabilena, harik eta dantza hartatik uso bat sortu zen arte, Domingori hegan eta hegan joan zitzaiona eta bularrean pausatu; gero, usoa bat batean desagertu, eta Domingo zutik jarri zen?; amets hartatik irten eta itzarri zenean, ordea, une hartan doi?, Domingo etzanda zegoen bere literan, halako sentimendu gazi gozo batekin, ametsak poztu eta aztoratu balu bezala. Ada bezperan besarkatu zuèn une gori hura ere gogoan, ausaz?, arrebaren lurrak lur debekatuak baitziren, azken batean, eta debekuak erakartzen baitzuen, beldurtzen eta atzera eragiten bezainbat; Domingo, beraz, beste lur eta beste mundu batzuk ezagutzeko asmoarekin zihoan itsasontzian, baina noiznahi etortzen zitzaion Adaren irudia burura, edo, Adarena ez zenean, beste neska gazte batzuena, bospaseirena bai bederen:
|
|
|
bera hilda zegoen, itsasontziaren bizkarrean etzanda; baina, hilda zegoen arren, bizirik balego bezala zen: ikusi behintzat ikusten zuen, baina
|
ez
bere ohiko bi begiekin, beste batekin baizik, zeinak ikusia izan gabe guztia ikusten baitzuen, bai barrualdera eta bai kanpoaldera ere; barrura begira, bihotza zukeèn tokian, hutsune bat ikusten zuen; kanpora begira, berriz, neska bakarra ikusi zuen nasan: Ada zen, eskua dantzan zerabilena, harik eta dantza hartatik uso bat sortu zen arte, Domingori hegan eta hegan joan zitzaiona eta bularrean pausatu; gero, usoa bat batean desagertu, eta Domingo zutik jarri zen...; amets hartatik irten eta itzarri zenean, ordea –une hartan doi–, Domingo etzanda zegoen bere literan, halako sentimendu gazi gozo batekin, ametsak poztu eta aztoratu balu bezala –Ada bezperan besarkatu zuèn une gori hura ere gogoan, ausaz–, arrebaren lurrak lur debekatuak baitziren, azken batean, eta debekuak erakartzen baitzuen, beldurtzen eta atzera eragiten bezainbat; Domingo, beraz, beste lur eta beste mundu batzuk ezagutzeko asmoarekin zihoan itsasontzian, baina noiznahi etortzen zitzaion Adaren irudia burura, edo, Adarena ez zenean, beste neska gazte batzuena, bospaseirena bai bederen:
|
|
2011
|
|
|
Urte horietan Txillardegik Egan aldizkarian eta Euskera buletinean euskararen inguruan bizpahiru artikulu argitaratu zituen, Euskaltzaindiari euskararen batasuna abian jar zezan eskatuz, are hartarako proposamen zehatzak eginez (Txillardegi, 1956a, 1956b eta 1959). Euskaltzaindiak,
|
ez
bere ohiko jardueretan (hileko batzarrak eta abar), ezta antolatutako Euskaltzaleen Biltzarretan ere, ez zuen euskararen batasuna bultzatzen. Are gehiago, Akademiaren ekitaldi publikoetako hizkuntza jarrera ikusita, eta bereziki Haritxelharren sarrera hitzaldian (Baigorri, 1963) gertatutakoa eta gero, Txillardegik dimisioa aurkeztu zuen.
|
|
2012
|
|
|
Julen bizi bizi mintzatzen zen,
|
ez
bere ohiko hizkera zelako edo zakar agertu nahi zuelako, bere buruari ziurtasuna eta adorea ematearren baino, eta Julianen erantzunak bilatzen zituelako bere aurrean kokaturik mantentzeko, zeren barru barruan egoera hark eta jarraian etor zitekeenak zeharo izuturik baitzeukaten.
|