|
2000
|
|
|
Eta denak zorionak emanez eta zer oposaketa mota ote ziren galdezka hasi zaizkit. Eta niri damutu egin zait beste ateraldi hoberik eduki ez izana, hartara
|
ez
bainuen nire harridura ezkutatu, eta bozkarioa itxuratu behar izango; zeren telegrama, izan, Dabidena baitzen, eta mezua, telegrama bat izateko, Dabidek idatzia izateko, berak bidalia izateko, zinez txundigarria (egia esatera, Karmelok proposamen hori egina ziola jakin arren, ez nuen inondik ere halakorik espero, beharbada Dabidek apenas ezer irakurtzen zuelako, ezer idazten ez zuelako).... Eta nik irribarre egin behar izan dut, bai orduan bai handik gutxira, bazkaritan, nire alde topa egin duten bakoitzean.
|
|
2001
|
|
|
Norabide berri honi Federiko Krutwig sartuz geroztik ekin zion, sarrera hau Azkuek, Nazario Oleaga jaunak eta bestek babesten edo behintzat onartzen zutelarik, orain norbaitek ahaztu nahi omen duen arren. Askatasun osoaz mintza naiteke honetaz, garai hartan
|
ez
bainuen Euskaltzaindiarekin batere zerikusirik, eta Krutwigen jarraitzaileekin ere ez; haietako batzuek maiteago dute gaur isiltasuna argibideak ematen jardutea baino. Baina, orduan berarekiko jarrera kritiko samarra izateko nuen kariaz, eta era berean, arrazoi gabe segur aski, Zaitegi eta Euzko Gogoarekiko, ez dit barrenak uzten ustea gordean edukitzen:
|
|
2002
|
|
|
Diodan gisa, erdara izan zen nire hizkuntza ez bakarrik lehen mailako ikasketetan: maila guztiak erdaraz egin ditut sei urte nituenez geroz, beste aukerarik
|
ez
bainuen gainera, erdara eskolan ikasi ondoren. Baina gaur egun ez dut inolako eragozpenik euskaraz mintzatu, irakurri eta idazteko, erdaraz bezain ongi edo erdaraz bezain gaizki, nahi den bezala.
|
|
2005
|
|
|
Hasieran, haren aiurri atseginak erakarri ninduen; lagun aparta izan zitekeela iruditu zitzaidan. Berehala, haren gorputzak liluratu ninduen, haren sexu kementsuak, haren abioak, hura ezagutu arte inoiz
|
ez
bainuen pentsatu ere egin hainbesterainoko gozamena senti zitekeenik. Hura nire bizitzan sartzen joan ahala, haren beharra gero eta handiagoa egin zitzaidan, ia eromeneraino, eta maitemina hondo hondoraino sartu zitzaidan, baina igoera baten gailur gisa, ezen ez lehen urratsetik; nik urte batzuk lehenago uste nuenaren alderantziz; izan ere, lehen pentsatzen nuen, jende gehienak bezala?
|
|
|
Hala ere, Adelaren ibaia zabala eta sakona zen, eta hondoan zeramana ezin nuen ikusi; biziki kezkatzen ninduen horrek. Idoiari ez nion ezer gehiagorik esan Adelaz nituen kezkei buruz,
|
ez
bainuen nahi nire neskaren bizitasuna geldotu, lehendik ere bazeukan-eta nahikoa buruhauste etxean, bere aiurri gozoa ez mikaztea harrigarriro lortzen bazuen ere. Erizaintza Eskolan matrikulatu zen, eta ilusio handiz hasi zituen ikasketak.
|
|
|
Ezin zitekeen egia izan, ezinezkoa zen bi pertsona haiek, elkartezinak, areago etsaiak, bata bestearekin egotea. Bihotzak hain gogor jotzen zidan, non
|
ez
bainuen askorik falta zorabiatzeko; atearen kontra jo eta zarata aterako nuen beldurrez, atzera egin nuen. Arnasa sakon hartu, neure onera etorri ezinik, poltsa atearen ondoan utzi, eta eskaileretan behera jaitsi nintzen, bi sentimendu elkarren kontra borrokan nituela barruan, bularra leherrarazteko zorian:
|
|
2006
|
|
|
Nahitaezko bihurtzea. Nik
|
ez
bainuen Hermannik gabe onik izaten, horixe lortu behar nuen neuk ere, berak ere senti zezala nirekin egoteko premia. Horretarako, ordea, neure buruaz ahaztu eta lagunaren ona bilatu behar nuen; edo haren adiskidetasuna gorde ororen gainetik.
|
|
|
Neu ere harritu egin nintzen esan nuena entzunda,
|
ez
bainuen ideia hartan askorik pentsatu, eta hartaz pentsatu nuen bakanetan, beti horma berarekin egin nuen topo: alde egin, bai, baina nora?
|
|
2008
|
|
|
Barka beza berorrek, askotan errieta egin dit ez direla hemen esateko kontuak, baina detaileok kontatu badizkiot harira datozelako izan da, Inazio zein arretatsua den esateko, azken momentuko zirkin itsusiren bat gorabehera inor ez baita Inazio bezala portatu nirekin, inor ez, hori da nik garbi utzi nahi niona berorri... ...lek, eta Tomasek, onenean, kasurik ez, edo mingainluzearekin haserretu, bere harrokeriak ez zion-eta egia ikusten uzten, kontuan izan beza berorrek sasoi hartan pozik zebilela nik ez niolako ezertan ere kontra egiten, eta nirekin petraltzen zenean, jende aurrean izaten zen, berea nintzela demostratzeko, zer ostia egiten dun hemen, hoa ohera!, esaten zidan hika eta bezeroen aurrean, eta nik, buruan
|
ez
bainuen Inaziorekin erabakitakoa besterik, zaputz egin ordez, obeditu egiten nion apal apal eta ohean sartzen nintzen, baina gogoa Inaziorengana joaten zitzaidan eta harekin pentsatzen egoten nintzen denbora guztia, Inaziorekin eta Tomas paretik kentzeko moduarekin, hori gabe ez nuen-eta lortuko Inaziorekin bizitzea, eta nik ez nuen beste ametsik, barka bekit berorrek, zer prestatu genuen eta nol... Burua hartan nuela, Apeza deitzen dutena etorri zen tabernara eta ukondoak barra gainean jarririk eta irribarre gaiztoa erakutsiz, galdetzen ez dit ba Sanglasak gustatzen zaizkidan!, eta nik, tupustean eta tuntunarena eginez, San Blasak?, galdetu nion ahal nuen xaloen, urruti zeudela San Blas jaiak baina asko gustatzen zaidala egun hartako opilen anis puntua, eta Apeza zer esan ez zekiela gelditu zen, asmatu ezinik bezala adarra jotzen ari ote nintzen, Tomas mokadutxo bat jaten ari zen mahaira joan zenean, eta sekulako larritasuna sartu zitzaidan eta Pilarika ostiralez tokatzen baitzen eta asteburu osoa jai hartzekotan baikinen, erabaki nuen ezin genuela Tomas hiltzeko asmoa atzeratu...
|
|
2009
|
|
|
Hori guztia gogoratu ondoren, kofradi zaharraren parera ailegatu ginenean, aitak aitortu zidan baliozko gauza asko eman zizkiola bere bizitzan txatarreroari lau txakur txikigatik. Ez nion zehaztasunik eskatu, momentu hartan
|
ez
bainuen hitz egiteko gogo handirik. Bestalde, iruditu zitzaidan ondo ulertu niola zer esan gura zuen.
|
|
|
Esaten ari nintzaizun bezala, leiho ondoko aulki batean eseri nintzen, autobusaren erdi inguruan. Leihotik begira jarri nintzen eseri bezain laster,
|
ez
bainuen inork ezagutzerik gura. Kanpoko hotzetatik sartuta, epel egiten zuen barruan; bizpahirutan kendu nuen kristaleko lurruna eskuarekin, autobusa martxan hasi baino lehen.
|
|
|
Erabaki bat hartu nuen ibiltzen nindoala, itzuli egingo nintzela biharamunean; ez nekien zertarako, baina itzuli egingo nintzen. Ikusi nuenari buruan bueltaka hiruzpalau minutu ibiltzen eman ondoren, ostera ere planoari begiratu behar niola konturatu nintzen,
|
ez
bainuen inolako segurantzarik nondik nindoan. Non nengoen eta nondik joan behar nuen autobus geltokira argitu nuenean hasi nintzen berriro ibiltzen.
|
|
2011
|
|
|
Neska ikusi nuenean egunkariko argazkietan, ukabila jasota Katxas hil zuten eguneko urteurrenen bateko omenaldian. Baina ezin dut esan kontu ziurrik, bidaia hartan
|
ez
bainuen ezer apartekorik ikusi Neskaren eta Katxasen artean. Lasai eman dezaket testigantza Neskak Katxasi zion begirune ia erreberentziazkoaz.
|
|
|
Tonto zakila ote nintzen, ez dut nik erabakiko, baina tontoa ematen nuela, bai,
|
ez
bainuen, guztiagatik ere, atzera egiteko asmorik. Neskari eman nion hitzak bere bidea egingo zuen.
|
|
|
Eta etxean gau hartan txerriak zazpi kume egin zituen. Ea ondo zaintzen zituen, nik
|
ez
bainuen denbora gehiegi haien ondoan egoteko, gau hartan ordu pare bat pasa banituen ere. Hurrengo egunean ardiak mendi aldera atera nituen eta han ibili nintzen haien atzetik aita etorri zen arte.
|
|
2012
|
|
|
inoiz
|
ez
bainuen inon ikusi,
|
|
2018
|
|
|
Istant batez zain egon zen, barrutik zer erantzungo edo. Handik gutxira, nik ez dakit zer abisu motari erantzunez?
|
ez
bainuen ezer entzun?, barrura sartu zen. Beste puska batean egon behar izan nuen fraide konkortuaren zain.
|
|
2019
|
|
|
Eta hara non, afariaren biharamun goizean, goiz goizetik euriaren kontrabaxua kontraleihoetan joka, sentipena izan nuen bihotza niri neuri erauzia zidatela, baina niri berririk jalgitzen ez. Eta akitua sentitzen bainintzen, ad nauseam akitua ere, eta
|
ez
bainuen inor nahi, ez bainuen ezer behar, egun hura intransitiboa izango zela erabaki nuen, NOR hutsa; eta, horrekin batera, aditz geldoak baino ez nituela jokatuko: izan, egon edo etzan bezalakoak, denak ala denak ere lehen pertsonan.
|
|
|
Eta hara non, afariaren biharamun goizean, goiz goizetik euriaren kontrabaxua kontraleihoetan joka, sentipena izan nuen bihotza niri neuri erauzia zidatela, baina niri berririk jalgitzen ez. Eta akitua sentitzen bainintzen, ad nauseam akitua ere, eta ez bainuen inor nahi,
|
ez
bainuen ezer behar, egun hura intransitiboa izango zela erabaki nuen, NOR hutsa; eta, horrekin batera, aditz geldoak baino ez nituela jokatuko: izan, egon edo etzan bezalakoak, denak ala denak ere lehen pertsonan.
|
|
2020
|
|
|
hogeitik gora egin genituen Nafarroa osoan barreiatutako kanpamenduetan eta haien inguruetako herrietan. Ulertzekoa da nik poz betea izatea,
|
ez
bainuen sekula imajinatu halako etekina aterako nienik herri eta baserri haietatik gerra egitera ateratako soldadu eta nekazari sans instruction haiei.
|
|
|
Galderak harritu ninduen,
|
ez
bainuen hain erantzun zuzenik espero, iheskorragoa baizik, seguru asko apaizei buruz dudan ustearengatik. Urbinari jarri zion gatzaren eta arraren adibidea bezalako ateraldi bat espero nion, egokiagoa pulpiturako.
|
|
|
Egun batetik bestera," Argazkiak ateratzea, argazkian atera duzuna zeure egitea" ia ezabatua" Zurea naiz" bilakatu zen. Zapuztu ninduen auskalo noren aldarrikapen total eta motz horrek, nik
|
ez
bainuen inorena izan nahi, zurekin egon nahi nuen arren. Norekin, aldakorra zen.
|
|
|
Eta etxeraino igo nintzen, baratxe  baratxe, eguraldia ona zelako eta bidea luzea zelako eta nekatu eta izerditu nahi ez nuelako. Aurrean nintzela ikusi nuen Matavaques zioen kartela,
|
ez
bainuen aurreneko aldian ikusi, eta gustatu egin zitzaidan etxearen izena. Eta orduan agertu zen zakur emea, eta nire ondora etorri zen, lasterka eta zaunkaka.
|
|
2021
|
|
|
Aditzea izan nuen sari hori zegoela idazleentzat. Nola ezin nituen poemak liburuki batean argitaratu, artean
|
ez
bainuen poeta famaturik ezagutzen, arretaz kopiatzen nituen kaier batean eta loretxo bat marrazten nuen azalean, eta aurkibide eta guzti apailatzen nuen. Ordurako aise baino aiseago idazten nituen poemak.
|
|
|
Eta aitor dizut, zuri dagokizunez, ilobatxo, axola didala orobat zuk nire hitzak nola hartuko dituzun, baina horrek ez nau isilarazten, ikusten duzunez; beharbada, nire baitan pizten ari den sentiberatasun berri hau hutsaren pareko delako. Orduko hartan, amorru apur bat ere eman zidan sentipen horrek,
|
ez
bainuen sentimendu kontuetan melenga izan nahi; literaturan gorroto dut biguntasuna, baina onar dezaket testu zoragarri baten barruan badago; bizitzan, ordea, bigunkeriak ez du ezer zoragarririk izaten alboan.
|
|
|
Guk goizero minutu batzuk baino gehiago izatea nahi dut, nortzuk garen elkarri esateko. . Ia garrasi egin nuen, eta hitzaldi amorratu hark ni neu ere harritu ninduen,
|
ez
bainuen prestatua.
|
|
2023
|
|
|
|
Ez
bainuen psikiatrikora neure borondatez sartu nahi izan, indarka pasarazi ninduten sarrera atean zehar. Eta eroetxeko zuzendari jaunak, eroetan eroenak, mediku, psikiatra, erizain eta moja segizioa atzean zuela, ongietorria eman zidan esanez nengoen osasun egoeran São Sebastião psikiatrikoa zela munduko leku aproposena niretzat.
|
|
|
Ahots mehe ahulez kontatu zidan nola hil ziren nire gurasoak, aita aurrena, eta ama ondoren. Bidaso bazterreko putzuan hondoraturik
|
ez
bainuen etxekoekin ezer jakin nahi, ni ikusi gabe eman behar izan zuten azken hatsa. Eta nire jaiotetxe abandonatuaren ondoko hilerrian gurasoen hilarriei begira, nire ama zena irudikatzen nuen etxeko atarian nire zain, aspaldi joan eta sekula itzuli ez zen seme galduaren zain, hasperenka.
|
|
|
Eta a zer babesgabetasuna nirea, zeren bai bainekien polizia etxean salaketa jarriz gero, ni atxilotuko nindutela eta ez arrombado hura. Horrenbestez, diru guztiak xahutu eta
|
ez
bainuen deus aurreratu, atzera favelara itzuli nintzen bezero bila, baina favelako bezeroak inoiz ez dira ordain  tzaile finak izan, eta, horrenbestez, han ibiltzen ginen puta saldo bat kale kantoi guztietan elkarrekin lehia zoroan, zakila ez ezik patrika ere bero bero zuten gringo gehien nork ehizatuko, harik eta puten sindikatu moduko bat sortu zen arte elkarri laguntzeko eta prostituzio auto... Eta gero, aldian behin, favelan indarkeria areagotu zen aitzakian, plaka eta pistoladun alfer jende hark gure aurkako sarekadak egiten zituen kaleak" garbitzeko" eta beren nagusien aurrean soldata justifikatzeko.
|