2002
|
|
Deustuko Unibertsitatean 2000ko otsailean onartutako
|
Euskara
Normalizatzeko Planaren helburu orokorra Hiru Urteko Planean() markatutakobidean sakontzea da, Unibertsitateko komunikazioan euskararen erabilera normalaerabat zabaltzeko eta ikasle guztiei hizkuntza gaitasun profesionala lortzeko aukera eskaintzeko. Hortaz, euskara unibertsitateko hizkuntza bihurtzeko bidean landubeharreko bi esparruak jasotzen dira planean:
|
|
Aholkularitza eta kolaborazioa normalizatubeharko genituzke: kanpainak, diru-laguntzak, etab. Adibidez, intereshandiko jakintza arloak (komunikazioa eta informatika) bultzatzekoelkarlana, horiek
|
euskara
normalizatzeko tresnak ematen dizkigute eta.
|
|
Euskal Herriko Unibertsitatean
|
euskara
normalizatzeko plangintzak, alegia I. etaII. plangintzak, martxan jarri baino lehenago, jadanik EHUko fakultate zeineskoletako Euskara Batzordeak hainbat urtez aritu ziren euskararen aldeko ekintzak burutzen.
|
2003
|
|
Ondorengo hilabeteetako polemikan, Txelis Alvarez, UEUko Filosofia sailburuak Euskaltzaindiak Espainiako erregeari egindako bisita maiseatu zuen, «orin eta ezpai izpirik gabe, badakigu zein ezpaletakoak zareten. Gauzak denontzat aldatu baitira.(?) Baina hemendik aurrera gaitake gehiago engaina bere sasi neultrasunarekin»7 Euskara batuaren arauemaile moduan errespetatzen zuen Euskaltzaindia Alvarezek, baina ez
|
euskara
normalizatzeko bide gidari moduan. Aurrerago ikusiko dugunez, eztabaida horiek izan zuten eragina UEUren eta Euskaltzaindiaren arteko harremanetan.
|
2005
|
|
1977 urtean ikastetxe publikoetako hainbat irakaslek egindako udakojardunaldien ondoren sortutako pedagogia kolektiboa. Kolektibo honek euskararekin izan duen atxikimendu nabarmenari esker,
|
euskara
normalizatzea eta berreskuratzea lortu da irakaskuntza publikoan.
|
2007
|
|
Zergatik ote? Nireustez, hizkuntzaren bigarren definizioa aurrenekoa baino askoz zuzenagoa da, etadefinizio horren arabera,
|
euskara
normalizatzea gauza zaila da, zailik baldin bada.Hortik iraultza hitza erabili izana.
|
|
borondatepolitikorik balego, euskararen normalizazio soziala bideragarria izango litzatekeedonon gaurko egoeran, baina ez dago borondaterik halakoen aldetik hartu behardiren erabakiak hartzeko eta egin behar dena egiteko. Botere autonomikoarenahalmen mailak ez du
|
euskara
normalizatzeko gaitasunik erakusten, eta ahalmeneza horretaz ez jabetzeko itsukeria bera ere borondaterik ezaren adierazpidea da.
|
2009
|
|
Edonola ere, sortu zenean finkatutako helburu berberak izaten jarraituko du EITBk:
|
Euskara
normalizatzea, ikus entzunezko sektorea eta berezko produkzioa sustatzea, albistegietan aitzindari izatea eta euskaldun guztiei, euskarri guztien bidez, dauden lekuan daudela, zerbitzua ematea.
|
|
Tokiko astekari, hamaboskari edota hilabetekariez harago, eguneroko prentsaren beharra eta eskaera ere zabalduz zihoazen euskal herritarren nahiz euskal eragileen artean.
|
Euskara
normalizatzen jarraitzeko, urrats bat gehiago egin beharra zegoen (Elkoroberezibar, 1992: 17):
|
2015
|
|
Orduan, behin edo beste ereaipatu da, baina erabakia nork, nola eta zertarako hartzen duen dela kontua iruditzen zait. Euskaraaipatu da,
|
euskara
normalizatu gabe dagoela bere herrian, eta normalizazio hori bideratzeko erehizkuntza politikek, hau da, erabakiek, garrantzi handia dutela iruditzen zait, nork, nola eta zertarako egiten dituzten. Baina beste aldetik ere uste dut, azterketa horiek, eta ulertzen dut, azterketasoziolinguistikoa egiterakoan hiru eremu besterik ez direla aztertu aipatu da gero, horretan ez dutzalantza egiten horrela egin behar denik ere, baina bai uste dut pixkanaka aurrerantz ere urratsakeman behar ditugula, modu isolatu batean ulertzetik, aldagai ezberdinen arteko elkarrekintza batean oinarrituta dagoela egungo errealitatea ere.
|
|
Badakit gaur ez dagoela aztergai, baina zeharka ere atera da.Eta hor, Aitziberri arrazoia emanik, azterketak egitea diru asko kostatzen da, baina azterketa horiekizan lukete hizkuntza politiken oinarri. Hau da,
|
euskara
normalizatu gabe baldin badago, eraldaketa bat egin behar dugu, eta horretarako errealitatea ezagutu behar dugu, eta berriro erehizkuntza politika horiek egin eta aurrera ateratzen dituztenek egin lituzkete, herritarroidirurik xahutu gabe. Iritzi bat da.
|