Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 31

2001
‎Gizona bere bakardadean, Berriroigo nauzu, Hamaika pauso, Galdu arte, Kilkerra eta roulottea, eta abar. Garai batean euskal eleberrigintzako pertsonaien artean apaizak, nortasunaren zaindariak, eta militanteak, borroka politikoaren eragileak?
‎Lasagabasterren aburuz, euskal eleberrigintza zuzenean igaro zen erromantizismoohiturazaletik modernotasunera, hots, errealismoaren etapatik igaro gabe. Eta, berak dioen legez, «hain zuzen, errealismoa da genero gisa eleberria heldutasunerairitsi dela adierazten duen markagailua»1 Izan ere, Lasagabasterren iritziz, eleberriaren eta errealismoaren arteko lotura ontologikoa da, eleberriaren azkenhelburua, azken hitzaren zentzu bikoitza besarkatuz, «errealitatearen sinbolizazioeta errepresentazio forma bat»2 ematea baita.
‎50eko hamarkadatik aurrera euskal eleberrigintzak europar zein amerikar korronteekin bat egin zuenetik, hots, herderianismoak gurean indarra galdu zuenez geroztik, hemen ekoizten den oro testuartekotasun unibertsalaren baitan irakurtzekoohitura hartu dugu. Baina kontuz, honek ez du esan nahi hemengo literaturakberezitasunik ez duenik.
‎Ariketa intelektualaren emaitza huts modura irakurri dira luzazeuskal eleberri modernoak. Oso berria da euskal eleberrigintzaren harrera naturala.Zerk aldatu du harrera. Zeren eleberrigintza bera funtsean gehiegi aldatu ez delaesan baitezakegu. Egunero hasten delako idatzi zuen Saizarbitoria eta Bihotzbikoa ez dira hain ezberdinak?; irakurleek obrei ematen dieten harrera da aldatudena.
‎Definizio estu horrek besarkatzen ote du literatura errealista bere osotasunean? Zer neurritan sartzen da 90eko hamarkadako euskal eleberrigintza, eta1957az geroztikakoa ere, bidenabar, muga hauetan?
‎Galdera honek, mamiaren eta azalaren arteko bereizketa tradizionala suntsitzearekin batera, euskal eleberrigintzaren historia erdibitzen du. Alde batetik errealitatearen zati euskaldun katoliko idilikoaren errepresentazioa eta bere errepikapenantzua, eta bestetik, ideologikoki, eta zer esanik ez linguistikoki ere?
Euskal eleberrigintza modernoak aurrera egin ahala, hainbat belaunalditakoahotsen topaketa antzematen da. Urtero bezalaxe, eleberrigile entzutetsuen argitarapenak izan genituen:
2006
‎Lehen euskal gatazka hura gainditzera etorri ziren Txillardegiren Leturiarenegunkari ezkutua eta Ramon Saizarbitoriaren Egunero hasten delako eleberriak, egun euskal eleberrigintzaren giltzarritzat hartuak direnak. Beranduago, bi egilehoriek izango dira euskal gatazkaren gaineko literaturan pauso garrantzitsuakemango dituztenak:
2019
‎Orduan, irakasleek euskal literatura sistemak sortzendituen kodeak berriz hartzen dituztela nabaritzen da. Nahiz eta zundatzean irakasleek erantzunduten lehentasuna ikasleen euskara mailari ematen diotela, ohar gaitezke euskal eleberrigintzari beharbada prestigioa emateko beharraren eraginpean egindako hautu literarioek ez dutela ikasleenirakurketa ulermena eta maila errespetatzen. Iparraldeko irakasleek ez baldin badute Iparraldekoautoreei tokirik uzten, nola haien lana garatuko da?
‎Hiri irudikapenak Saizarbitoriaren literatuan: euskal eleberrigintzaren lehen irudikapenak
‎Hiriaren eta literaturaren arteko harremana ezinbestekoa da gaur egungo literatura garaikideaulertzeko. Ikerketa honek euskal eleberrigintzako hirien lehen irudikapenak eta horien testuinguruaaztertzea du helburu, horretarako Saizarbitoriaren lehen hiru eleberriak baliatuta. XX. mendean zehareuskal literaturak eta hiriak izan duten harremanari behatuko zaio, baita literatura kanoniko nagusienezaugarri urbanoak jarraitzen dituzten hiriari buruzko zenbait teoria literario berrikusi ere.
‎Lan honek euskal eleberrigintzan hiriaren agerpena aztertu nahi du Saizarbitoriaren lehenobratik abiatuta eta hiriari buruzko zenbait teoria nagusi aintzat hartuta. Literaturan, hiriarenirudikapena modernitatearen sarrerarekin loturik egonik, espazio urbanoak garrantzi handiahartu zuen nazioarteko literaturan industrializazio prozesuak gertatzearekin batera.
Euskal eleberrigintzan lehen irudikapen urbanoak horren berantiarrak izateak zenbait zantzueman diezazkiguke bere urbanizazio prozesuari buruz. Baina era berean galdera ugariplanteatzera eraman gaitzake:
‎Azken boladan, globalizazioa, postmodernitatea eta postnazionalismoa bezalako kontzeptuak lantzen ari dira euskal teorian (Apalategi 2006, Gabilondo 2013, Mercero 2017), eta horien bidez ere aztertu da urbanotasuna, bainaez era berezituan. Oinarri bat baden arren, ez dira ugariak hiria eta euskal eleberrigintza lotzendituzten ikerlanak.
‎1) Euskal eleberrigintzak hiriarekin izan duen lehen harremana aztertzea. Euskal Herrikoindustrializazio prozesua berantiarra izaki, gatazkatsua eta konplexua izan da hiriarensarrera euskal literaturan.
‎Euskal Herrikoindustrializazio prozesua berantiarra izaki, gatazkatsua eta konplexua izan da hiriarensarrera euskal literaturan. XX. mendean zehar hiriaren eta euskal literaturaren arteanegondako harreman gorabeheratsua aztertuko da, fokoa 60ko hamarkadan jarrita bereziki.Hiritartasunaren ulerkeran nazioarteko literaturaren parametro orokorretatik desberdinduizan den literatura nazional gutxiagotu gisa hausnartuko da euskal eleberrigintzari buruz, etahortik abiatuta ikertuko da zein izan diren, Mendebaldeko literatura nagusiekin alderatuta, literatura urbano berantiar bat garatzeko arrazoi eta faktoreak.
‎Saizarbitoria literatura urbanoarenerreferentetzat harturik, bere lehen hiru liburuetan hiriak zer garrantzi duen behatu nahidugu, baita zer nolako hiriak eraman zituen literaturara ere. Hori dela eta, 60kohamarkadaren amaieran euskal eleberrigintzan egon zen aldaketa espaziala analizatzea daasmoa, garai hartako testuinguru soziala aintzat hartuz, urbanotasunaren eta modernitateareniritsiera eragin baitzuen euskal literaturan.
‎3) Nazioarteko literaturaren teorian hiriari buruz garatu diren ideia eta proposamenak landueta euskal eleberrigintzaren testuingurura ekartzea. Literaturaren teorian hiriari etaurbanotasunari buruz teorizatutako ideia garrantzitsuenetan sakontzea eta hori euskalnobelaren kasu espezifikoan zentratzea da asmoa.
‎Lan hau ikerketa sakonago batenhasiera gisa ulertzen da. Izan ere, hiriak euskal eleberrigintzarekin izan duen harremanaaztertu nahi bada, Saizarbitoriaren obra abiapuntutzat har daiteke, baina ezinbestekoa daordundik hiriak euskal nobeletan hartu duen presentzia esponentziala eta molde askotarikoaaintzat hartzea. Hori dela eta, lan honen helburua izanen da, xumeki, XX. mendeko 60kohamarkadararteko harremanen errepaso historiko bat egitea, zenbait zimendu teoriko ipinieta euskal literaturaren testuingurura egokitzea eta Saizarbitoriaren obra lehen adibide gisaaztertzea, gerora sakondu beharreko ikerketak oinarri bat izan dezan.
‎Lehen esan bezala, ikerketa honek euskal eleberrigintzako hirien lehen irudikapenak eta horientestuingurua aztertzea du helburu, horretarako Saizarbitoriaren lehen hiru eleberriak baliatuta.Muinari heltzeko, ikerlana hiru urratsetan bereizten da. Lehenbizikoan, XX. mendean zehareuskal literaturan hiriarekiko egon diren jarrerak aztertzen dira, eta hiriari buruzko literaturateoria nagusiak Euskal Herriko testuingurura egokitzeko saiakera egiten da.
‎Hiriak ez ziren euskal eleberrigintzaren parte izan XX. mendeko hirugarren herenera arte, ezirudikapenetan, ezta hausnarketa literarioan ere. XX. mendean zehar euskal literaturak eta hiriak izanduten harremanari behatuko zaio errepaso historiko baten bidez. Halaber, atal honek marko teoriko batsortzeko beharrari erantzuten dio, baita literatura kanoniko nagusien ezaugarri urbanoei men egitendioten zenbait teoria literario berrikusteari ere.
‎60ko hamarkadan, ordea, mugimendu sozial eta politikoen eraginez, kultura eta hizkuntzarenarloetan aldaketa handiak egon ziren, bai euskara eta bai euskal literatura hirietara hurbilduz.Hurbilpen horrek hiriaren agerpena eragin zuen euskal eleberrigintzan, eta arroztasun sentsazioaleundu egin zuen. Esanguratsua da, halaber, hiriaren agerpen berantiarraz gain, zer moldetako hiriakagertu ziren lehenengoz euskal eleberrigintzan, Saizarbitoriak lehenik eta beste zenbait autorek gerorahiri ertainak irudikatu baitzituzten, landa munduarekin harreman estua zutenak, Euskal Herrikoerrealitatetik gertu zeudenak.
‎60ko hamarkadan, ordea, mugimendu sozial eta politikoen eraginez, kultura eta hizkuntzarenarloetan aldaketa handiak egon ziren, bai euskara eta bai euskal literatura hirietara hurbilduz.Hurbilpen horrek hiriaren agerpena eragin zuen euskal eleberrigintzan, eta arroztasun sentsazioaleundu egin zuen. Esanguratsua da, halaber, hiriaren agerpen berantiarraz gain, zer moldetako hiriakagertu ziren lehenengoz euskal eleberrigintzan, Saizarbitoriak lehenik eta beste zenbait autorek gerorahiri ertainak irudikatu baitzituzten, landa munduarekin harreman estua zutenak, Euskal Herrikoerrealitatetik gertu zeudenak. Izan ere, aurkezten diren proposamenak ez datoz bat Casanovak nazioeta literatura txikiei aurreikusitako bi aukerekin; hau da, norbere sorkuntzak literatura dominanteenmolde, hizkuntza eta baldintzetara aldatzea edota kanonarentzako salbuespen exotiko eta folklorikoaizanen den literatura sortzea.
‎Horrela bada, erraz azalerazten dira literatura dominanteen prismatikidatzitako teoriaren eta euskalduna bezalako literatura txiki baten errealitatearen artekodesberdintasunak. Oinarrizko desberdintasun horietatik abiatuta, baina Mendebaldeko literaturarenereduei guztiz ihes egin gabe, euskal eleberrigintza urbanoak bere errealitatera egokitutako molde batsortzeko beharra izan du. Horrek Saizarbitoriaren lehen eleberriak beste era batera irakurtzera eramangaitzake:
‎Zurrunbilo horren erdian, Saizarbitoria ez da eleberrigintzan proposamen berritzaileak egiten dituen idazle bakarra, baina osogarrantzitsua da hiriaren irudikapenekin bultzatzen duen espazio aldaketa. Garai bertsuan sortu zuenTxillardegik Leturiaren egunkari ezkutua (1957), eta euskal eleberrigintzan modernitatearen sarrerabideratu. Modernitatea oso loturik dago hiriaren agerpenarekin, baina bide horretan, Saizarbitoriarenekarpena nabarmenagoa da espazio aldaketari dagokionez, zuzen zuzenean jartzen baitu hiriaeleberriaren erdigunean.
Euskal eleberrigintzan hiriaren lehen irudikapenak noiz eta nolakoak izan ziren jakin asmoz, ibilbide historiko labur eta xume bat proposatu zen XX. mendean zehar. Errepaso horretatik ateradaitekeen ondorio nagusietako bat da mende hasieran euskal literaturak hiriarekiko jarrera herabe etaatzerakoia zuela oro har.
‎Hala ere, eleberrigintzan hutsunehandi bat ondorioztatu daiteke oraindik. Hala bada, Simmelek aipatutako eta kapital sinbolikoa biltzenduen hiriburu literario bat edukitzetik urrun dago garai hartan euskal eleberrigintza, oraindik ereMendebaldeko literaturetako adibideak arrotz baitzaizkio. Argi ikus daiteke, beraz, urbanotasunarenirudikapena eta erreferentzia metropolitarren berantiarra dela Europako literatura nagusiekin alderatuzgero.
‎Hala, mendearen azken herenean eleberrigintzak bulkada modernizatzaile bat biziduela ondoriozta daiteke, eta nahiz eta hori eraikuntza nazionalaren ideiak inspiratu, oinarri oinarrianestilo eta forma europar berritzaileak gerturatzea du helburu, baita modernitatearen problematikekinlotutako gaiak ere. Zentzu horretan, euskal eleberrigintzan gertatzen den espazio aldaketa etaurbanotasunaren sarrera nabarmendu behar da, betiere testuinguru sozial, linguistiko eta politikoarihertsiki loturik. Aldaketa horretan erreferente da Saizarbitoria, hiriaren irudikapen berri eta desberdinbat ekartzen baitu euskal literaturara.
‎Idazleek hirien sorreratik jo duteespazio urbanoa literaturan irudikatzera eta, horregatik, hiriaren teorizazio eta irudikapenliterarioak aztertzean, jendarte horren ezaugarriak, kultura eta tentsioak azaleratzen dira. Horidela eta, hiriaren irudikapenek euskal eleberrigintza Mendebaldeko literaturaren mapan garaibakoitzean non kokatu duten aztertu nahi da ikerbide hori hartuta.
‎Etorkizunerako planteamenduan, hasteko, corpusa zabaldu eginen da, bai tenporalki baihiriaren irudikapenen aniztasunean. Hortaz, alde batetik, euskal eleberrigintzan XX. mendekolehen irudikapenetatik gaur egun arteko ibilbidean egondako joerak planteatuko lirateke aztergaigisa, eta beste alde batetik, hiriaren azterketak berekin dakartzan azpigai edo zeharkako gaiaklantzeko eleberri espezifikoak hautatuko lirateke. Beraz, barnebilduko dira tradizio ruralarekikohausturarekin hasten den hirien irudikapena, gero ibilbide konplexua garatzen dumodernismoaren eta errealismoaren aroetatik pasata, XXI. mendean hiria postmodernismoarekinuztartu arte.
‎Ondorioz, euskal eleberrigintzaren hiri irudikapenen bilakaerari buruzko lan berezitua egiteada asmoa. Saizarbitoriaren lanen azterketatik abiatuta ikuspuntua zabalduko litzateke, baihartutako denbora espazio zabalagoarengatik, bai hiriaren irudikapenak tratatzeko eraugariengatik.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia