Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 62

2001
‎Hori onartuz, zuzenagoa litzateke, Leturiaren egunkari ezkutua (1957) nobelak euskal nobela modernoaren hasiera zedarritu zuela esatea, nobela existentzialistaren ildotik antolatutako testu horretan ordura artean indarrean zegoen ohiturazko euskal eleberria baztertzen baita. Txillardegiren nobela ez zen berria mundu urbanoa irudikatzen zuelako, edo lehenengo heroi problematikoa testuratu zigulako bakarrik, nobelaren beraren egitura ere berritzailea zen, lehenago esandakoaren ildotik, Leturiaren egunkari ezkutua ren oinarrian dagoen unibertso literario gatazkatsua molde berriz soilik adieraz baitzitekeen.
2002
‎Polizi eleberria izan ez arren, Speed gauak eleberriak intriga dosi handiak ditu, hilketa bat argitzen baita bertan. Euskal irakurleen artean, batez ere gazteen artean, izandako arrakastak haietako asko Jimenezek marraztutako mundutik oso hurbil sentitu direla erakusten du, landa giroko euskal eleberri gehienetan ukatu egiten baitzitzaien mundu hori. Iratxe Gutierrezen aburuz (2000:
‎Hamar hizkuntzatara itzuli dute, eta, duela urte gutxi arte, edizio gehien izan dituen euskal eleberria izan da Behi euskaldun baten memoriak. Haren kalitate literarioa egiaztatuta geratu zen 1994an IBBY (International Board on Books for Young People) delakoaren Ohorezko Zerrendan sartu zutenean, edo zenbait herrialdetan, Alemanian, esaterako, kritikaren aldetik izan zuen harrera bikainari esker.
Euskal eleberri esperimentalaren atal honi hasiera emateko Ramon Saizarbitoria (1944) idazlearen lehenengo hiru eleberriak iruzkinduko ditugu. Bere ibilbide profesionalarengatik I. Sustatu Saria (Eusko Jaurlaritza, 1994) lortu zuen soziologo honen eleberriek kontamolde eta poetika guztiz berritzaileak ekarri zizkion garaiko euskal eleberrigintzari.
‎Ondoren adieraziko dugunez, bi eleberriak dira aipagarriak konta teknika modernoen erabileragatik, baina horretaz gain, bietan istorio bat kontatzen zaigu, dela bazkalondo batean oroitzen diren bizitza pasarteek osatzen dutena, dela ama abandonatu baten egunerokotasun hitsa iradokitzen diguna. Orduz geroztik, euskal eleberriaren ibilbidea izugarri aberastuz joan da, tipologia askotarikoen eskaintza ugaritu delarik.
‎Ondoko puntuetan ikusiko dugunez, gaur egungo euskal eleberriak barrura begiratzen du batez ere (ik. subjektibitatea ardatz duten eleberriak) eta kanpora begiratzen duenean ere (ik. eleberri errealistak), gertakari batzuen lekukotza objektiboa eman baino gehiago, kontzientzia batean izandako eragina adierazi nahi du (ik. ETAren gaia ukitzen duten eleberriak).
‎Hautapen literario orok du oinarrian kritikoaren irizpide estetikoen araberako aukeraketa. Iruzkin arrazoituak eskaintzen ahalegindu garen neurrian, ondoko lerroetan datozenak azken hamarkadetako euskal eleberrien irakurketen metaforak besterik ez dira. a) Subjektibitatea ardatz duen egungo euskal eleberrigintza: eleberri poematikoak, psikologikoak, oroitzapenezkoak edo testimonialak
‎AntologĂ­a de la narrativa vasca actual (1986) liburuaren aitzinsolasean, J. M. Lasagabaster kritikariak lirikotasunaren eta barne munduen nagusitasuna sumatu zuen 1970eko hamarkadaren amaierako eta 1980ko hamarkadaren hasierako zenbait euskal eleberritan. Baina, gainera, ez zuen dudarik egin euskal eleberrigintzak errealitateari aurre egiteko beren kabuz eusten zioten fikzio unibertsoak sortzeko orduan zituen zailtasunen salaketa egitean.
‎2000 urtean inoiz idatzi den euskal eleberririk luzeena eman zuen argitara Irigoienek: Lur bat haratago (Elkar, 2000).
‎Aurreko atalean aipatu dugun bezala, A. Lertxundi euskal eleberri modernoaren berritzaile handietakoa da. Idazle, irakasle, kritikari, kazetari, gidoigile edo zinema zuzendari... alderdi horiek guztiek aldakortasunaren eta konpromiso kultural etengabearen eredu egiten dute autore hau.
‎Esan beharrik ez dago, generozko literatura honek merkatuari gero eta gehiago begiratzen dion sorkuntzarekin lotura nabarmenak dituela. Edonola ere, bada, gure ustez, euskal eleberriari dagokionez gutxitan aipatu izan den kontu bat: polizi eleberrien generoak gure narratzaileen konta teknikei ekarri zizkien onurak eta berrikuntzak.
‎Garate izan zen Euskal Filologia lizentziaturaren sortzaileetako bat Deustuko Unibertsitatean (1978). Bere argitalpen ugarien artean, marxismoari buruz idatzi dituen sei liburuez gain, ipuin liburuak (Aldarte oneko ipuinak, Elkar, 1982..), polizia eleberriak (Esku leuna, Elkar, 1977; Goizuetako ezkongaiak, Elkar, 1979; Izurri berria, Elkar, 1981..), eleberri sozialak, erreportaiak (New York, New York, Elkar, 1988), literatur kritikako lanak( Euskal eleberriaren kondaira I, Mensajero, 1983; Euskal Eleberriaren Kondaira II, Mensajero, 1985; Euskal Eleberriaren Kondaira III, Mensajero, 1991; Atzerriko eta Euskal Herriko polizia eleberria, Elkar, 2000), hizkuntzalaritzako lanak (Erderakadak, Mensajero, 1998), edo Atsotitzak (BBK, 1998) bezalako bildumak aipa genitzake.
‎Garate izan zen Euskal Filologia lizentziaturaren sortzaileetako bat Deustuko Unibertsitatean (1978). Bere argitalpen ugarien artean, marxismoari buruz idatzi dituen sei liburuez gain, ipuin liburuak (Aldarte oneko ipuinak, Elkar, 1982..), polizia eleberriak (Esku leuna, Elkar, 1977; Goizuetako ezkongaiak, Elkar, 1979; Izurri berria, Elkar, 1981..), eleberri sozialak, erreportaiak (New York, New York, Elkar, 1988), literatur kritikako lanak (Euskal eleberriaren kondaira I, Mensajero, 1983; Euskal Eleberriaren Kondaira II, Mensajero, 1985; Euskal Eleberriaren Kondaira III, Mensajero, 1991; Atzerriko eta Euskal Herriko polizia eleberria, Elkar, 2000), hizkuntzalaritzako lanak (Erderakadak, Mensajero, 1998), edo Atsotitzak (BBK, 1998) bezalako bildumak aipa genitzake.
‎Garate izan zen Euskal Filologia lizentziaturaren sortzaileetako bat Deustuko Unibertsitatean (1978). ...i buruz idatzi dituen sei liburuez gain, ipuin liburuak (Aldarte oneko ipuinak, Elkar, 1982..), polizia eleberriak (Esku leuna, Elkar, 1977; Goizuetako ezkongaiak, Elkar, 1979; Izurri berria, Elkar, 1981..), eleberri sozialak, erreportaiak (New York, New York, Elkar, 1988), literatur kritikako lanak (Euskal eleberriaren kondaira I, Mensajero, 1983; Euskal Eleberriaren Kondaira II, Mensajero, 1985; Euskal Eleberriaren Kondaira III, Mensajero, 1991; Atzerriko eta Euskal Herriko polizia eleberria, Elkar, 2000), hizkuntzalaritzako lanak (Erderakadak, Mensajero, 1998), edo Atsotitzak (BBK, 1998) bezalako bildumak aipa genitzake.
‎Poeta garaikideen artean, Atxaga, Sarrionandia edo J. M. Lekuona izango lirateke, segur aski, egile aztertuenak. Edonola ere, horrelako baieztapen batek hausnarketa luzeagoa eskatuko lukeenez, irakurleak lan honen amaieran datorren bibliografiara jo dezake egungo hainbat narratzailek eragin duten azterketa oparoa frogatzeko.9 b) Euskal eleberriari buruzko ikerketak zertan diren
‎Aurreko puntuetan ohar batzuk egin ditugu narraziozko lanen kopuruak azken urteotan izan duen igoeraz. Edonola ere, euskal eleberriaren bilakaera dugunez gure ikerlanaren helburu, beharrezko iritzi diogu gure eleberrigintzaren ikerketak zertan ziren puntu honetan aipatzeari. Horretaz mintzatuko gara, hain zuzen, jarraian:
‎Berari zor diogu euskal eleberrigintzaren sorrerari buruzko lehenengo zehaztapena eta XX. mendearen 70eko hamarkada artean nagusitu ziren poetika desberdinen deskribapena. Lasagabasterren aburuz, euskal eleberria ohiturazkoa izan zen XX. mendearen lehenengo erdiraino() eta modernoa 1957tik aurrera, alegia, Txillardegiren Leturiaren egunkari ezkutua eleberritik aurrera. Honekin batera, bi aldi bereizten ditu euskal eleberri modernoari dagokionez:
‎Lasagabasterren aburuz, euskal eleberria ohiturazkoa izan zen XX. mendearen lehenengo erdiraino() eta modernoa 1957tik aurrera, alegia, Txillardegiren Leturiaren egunkari ezkutua eleberritik aurrera. Honekin batera, bi aldi bereizten ditu euskal eleberri modernoari dagokionez: eleberrigintza existentzialistaren itzalak menderatzen duen aldia() eta zentzu hertsian moderno kontsidera dezakegun euskal eleberriarena (1969...), hau da, Egunero hasten delako lanarekin hasten dena.
‎Honekin batera, bi aldi bereizten ditu euskal eleberri modernoari dagokionez: eleberrigintza existentzialistaren itzalak menderatzen duen aldia() eta zentzu hertsian moderno kontsidera dezakegun euskal eleberriarena (1969...), hau da, Egunero hasten delako lanarekin hasten dena.
‎Oro har donostiar kritikariaren planteamendua onartu zuela esan genezake, baina ohiturazko eleberrigintzari zegokion aldian berrikuntza bat sartu zuen. Garateren aburuz, euskal eleberria ohiturazkoa izan zen bere sorreratik 1946 arte, urte horretan, J. A. Irazustak Joanixio argitaratu baitzuen eta 1957 arte iraun zuen euskal eleberri errealistari hasiera eman baitzion lan harekin. Ana
‎Oro har donostiar kritikariaren planteamendua onartu zuela esan genezake, baina ohiturazko eleberrigintzari zegokion aldian berrikuntza bat sartu zuen. Garateren aburuz, euskal eleberria ohiturazkoa izan zen bere sorreratik 1946 arte, urte horretan, J. A. Irazustak Joanixio argitaratu baitzuen eta 1957 arte iraun zuen euskal eleberri errealistari hasiera eman baitzion lan harekin. Ana
‎Domingo Agirre. Euskal eleberriaren sorrera, Bizkaiko Foru Aldundia, Bilbao, 1989) eta geroagoko argitalpenek frogatu dutenez (ik. Toledo, A.:
‎Lehenengoan bi eleberrigileen poetikak konparatzen dira, eta Saizarbitoriarena modernotasunaren eredu kontsideratzen. Otegik, berriz, zenbait euskal eleberritako pertsonaiak konparatu zituen liburuaren sarreran ageri den hurbilpen teorikoaren ildotik. Euskal eleberrigintzari buruzko azterketa berriagoei dagokienez, 1989an A. Toledok argitara eman zuen Domingo Agirre.
‎Euskal literatur sistemari buruzko atal luzexka hau amaitzeko, birsorkuntzaren atalean aipatu gabe utzi ditugun hainbat elementu aipatu genituzke. Hortxe dauzkagu, esaterako, hamarkadetan zenbait euskal eleberri edo ipuinez egin diren egokitzapenak, dela film edo laburmetraia moduan (Zergatik Panpox, Hamaseigarrenean aidanez, 100 metro...), dela irratinobela modura (Babilonia, Hamabost egun Urgainen...). Edonola ere, euskal literatur sisteman birsortzaile eraginkorrena, ezbairik gabe, hezkuntza sistema bera dugu.
Euskal eleberriaren historia
Euskal eleberriaren historia deitu diogu liburu honi, bere laburrean, euskal eleberriaren bilakaeraren berri eman nahi duelako. Eta seguru aski irakurleren bat baino gehiago harritu ere egingo da historia hau, berez, ehun eta oso gutxi urte dituen literatur generoaz mintzo dela ikusten duenean.
‎Euskal eleberriaren historia deitu diogu liburu honi, bere laburrean, euskal eleberriaren bilakaeraren berri eman nahi duelako. Eta seguru aski irakurleren bat baino gehiago harritu ere egingo da historia hau, berez, ehun eta oso gutxi urte dituen literatur generoaz mintzo dela ikusten duenean.
‎Ezbairik gabe, euskal literaturazaleari ezagunak zaizkion kontuak dira guztiok, ezagunak zaizkion moduan euskal eleberriaren sorrera berantiarrak gurean izan zituen arrazoi sozio historikoak. Horretaz hitz egiten da liburu honetan baina, batez ere, hitz egiten da euskal eleberrigintzak azken hamarkadetan izan duen sendotze eta ugaltze harrigarriaz.
‎Horretaz hitz egiten da liburu honetan baina, batez ere, hitz egiten da euskal eleberrigintzak azken hamarkadetan izan duen sendotze eta ugaltze harrigarriaz. Kantitatez ez ezik, kalitatez ere azken hiru hamarkadak izan baitira euskal eleberria fikziozko mundu iradokitzailez jantzi dutenak. Eta horixe da, finean, poetikak eta modak alde batera utzita, eleberri bati eskatzen zaiona, munduak eraikitzea, fikziozko mundu sinesgarriak sortzea.
‎Hori guztia kontuan harturik, literatur kritikan eta teorian gaur egun erabiltzen diren ikuspuntu nahiz metodologiekin ekin diogu euskal eleberriaren bilakaera aztertzeari. Egile nahiz lanen zerrenda hutsak gaindituz, eta eleberrien oinarrian dauden poetikak parametro konparatzailez irakurriz, eleberri tipologia bakoitzaren deskribapena egiten ahalegindu gara.
‎Alabaina, irakurketa eta interpretazio literarioa hutsean ez geratzeko, beharrezko irizten genion euskal eleberriak egungo euskal literatur sisteman duen leku kanonikoaz zerbait esateari, edo azken urteotako igoera kuantitatiboaren oinarrian leudekeen baldintza soziologiko berriez hausnarketa egiteari. Sistema soziokultural gisara ikusten baitugu literatura, bertan parte hartzen duten protagonistek (idazle, argitaratzaile, banatzaile, kritikari, irakurle, komunikabideek...) etengabe elkarri eragiten dioten egitura gisara.
‎Ikusten denez, euskal eleberriaren hurbilpen historiko literarioa egiteaz gain, gaur egungo literatur sisteman eleberrigintzak duen lekua zehazten ahalegindu gara. Honen guztiaren osagarri, azken atalean bibliografia luzea erantsi dugu, euskal egile nahiz eleberriei buruzko lan kritikoak biltzen dituen bibliografia gaurkotua.
‎Azkenik, birsortzaile dei diezaiokegunari dagokio obrari buruzko bigarren produktua (kritika, iruzkin...) egitea. Euskal eleberriaren bilakaera historikoaren aurkezpena egin baino lehen, gure literatur sistema deskribatzen ahaleginduko gara. Prozedura honekin, poetika eta ekarri bakoitzaren azalpena jatorri dituzten baldintza sozio historikoen argitan egitea dugu helburu.
‎3 Euskal eleberriaren bilakaera
‎Aurreko ataletan esan dugun modura, gure ikerlanak euskal eleberriaren bilakaera aztertu nahiko luke. Eleberriarena, ez euskal ipuingintzak arretarik merezi ez duelako, gure ikerketari mugak jartzearren baizik.
‎Hau guzti hau esan ondoren, gure lan honetan euskal eleberriak nahiz eleberri laburrak aztertzeko asmoa dugula esan beharra dugu. Ikusi den modura, bien arteko mugak eztabaidagarriak izanik ere, ipuinaren intentsitatea eta eleberriaren patxada bilatzen duten testuak, hots, eleberri laburrak nahiz eleberriak, izango ditugu aztergai. b) Euskal eleberrigintzaren sorrera eta garapena XX. mendearen lehen erdian.
‎Daskonagerreren eleberriak ez zuen jarraitzaile askorik izan euskal idazleen artean, eta 1876 osteko literaturaren berpiztean, J. Juaristik (1987b) baieztatzen duen bezala, batik bat espainieraz idatzi zen. Lehen euskal eleberria sortzeko aitzindaritzat jotzen dira Juan Bautista Elizanbururen Piarres Adame saratarraren zenbait historio Laphurdiko eskuaran (1888) eta ResurrecciĂłn MarĂ­a Azkueren Bein da betiko (1893), kritikarien arabera, autore honek euskararen historiari egindako ekarria euskal literaturaren historiari egindakoa baino handiagoa izan bazen ere. J.B. Elizanbururen eleberri laburrak narrazio sorta bat agertzen du Piarres Adamek kontatuak, Adamek Pello gaztearekin batera Olhetako jaietara egindako bidaian zehar jazotako gertakariek aberastua.
‎Esan genezake XIX. mendearen hondarrean sendotuz joan zela euskal eleberriaren sorrera ekarri zuen egoera sozio-kulturala. Garai hartan gertaturiko industrializazioarekin batera, eskolatze tasa igo zen eta zenbait literatur aldizkariren sorrerari esker irakurle kopurua ere areagotu egin zen.
‎1897an Euskaltzale aldizkaria sortzeak beste bulkada bat eman zion euskal prosaren garapenari. 1898an, aldizkari horretan hasi zen zatika argitaratzen Domingo Agirreren Auñemendiko lorea, J. M. Lasagabasterren aburuz (1981), lehen euskal eleberria. Eleberri historiko erromantikoa da, eta Navarro Villosladaren Amaya o los vascos en el siglo VIII obrarekin zituen analogiak agerian utzi zituen P. Lhandek jada 1923an.
‎Idazle gehienak ohiturazko fikzioaz baliatu ziren ideologia jeltzalearen oinarrian zegoen ikuspegi idealizatu eta tradizionalista azaltzeko. Zubiaurre anaien edo Arrue anaien pinturan gertatu zen bezalaxe, euskal eleberria mundu idealizatu eta esentzialista bat islatzen saiatu zen, Euskal Herrian eratuz joan ziren hiri industrialetatik oso urrun zegoen mundu bat. Akziorik gabeko eleberriak dira, zenbait irudi ohiturazkoz osatuak.
‎Jon Etxaideren eleberrigintzari buruzko doktorego tesia burutzen diharduen Javier Rojo irakasle eta kritikariaren artikulu batez baliatuko gara haren bilakaera literarioaz hitz egiteko10 Rojok dioen modura, Etxaide da Espainiako Gerra Zibilaren ostean Euskal Herrian bertan agertu zen lehenengo euskal eleberriaren idazlea, 1950ean argitara eman zuen Alos Torrea lanari esker. Alabaina, Jon Etxaidek argitara emandako lanetan egilea ez da guztiz libratzen Domingo Agirrek ezarritako ereduetatik eta nekazari mundua eta narratzaile orojakile iruzkingilea kausi ditzakegu bere idazlanetan.
‎Gaia, berriz ere, historikoa da; Erdi Aroko banderizoen arteko gerrak kontatzen dira idazlan hauetan. Sir Walter Scotten ereduei jarraituz idatzitako Gorrotoa lege eleberri historikoa, euskal eleberri historikorik hoberena izan daitekeela dio Rojok. Bertan kontatzen direnak Mondragoeko erreketaren inguruan kokatzen dira, baina alderdi historikoaz gain, pertsonaia batzuen bizitza ere kontatzen zaigu bertan.
‎4 Euskal eleberri modernoa1
‎Areago, zenbaitek bereizi egin dute modernitate tematiko bat, aipatu eleberri existentzialistarekin hasia, eta modernitate formala, Nouveau Roman frantziarretik hurbil dagoen Ramon Saizarbitoriaren Egunero hasten delako eleberria 1969an argitaratu zenean hasitakoa. Seguruenik bereizketa horrek eraman zuen Lasagabaster (1981) euskal eleberriaren bilakaera hementxe aipatutako bi garaietan sailkatzera: lehen aldiak garaia hartuko luke barne, existentzialismoak markatua, eta bigarren aldia 1969an hasi eta gaur egun arte letorke, eleberrigintzan modernitatea behin betiko mamitu delarik.
‎Testuaren formaren eta hondoaren arteko bereizketa zaharkituari buruzko zehaztapena egin ondoren," modernitate" terminoa zehaztu nahi genuke, kontzeptu hau estetika hagitz desberdinei aplika baitakieke. I. Aldekoak (1997) euskal eleberri modernoaren hasieraz hitz egiten zuenean, lehen heroi gatazkatsuaz hitz egiten zuen. Baina heroi gatazkatsua eleberri modernoaren ezaugarrietako bat besterik ez dugu, finean, modernitatea elementu ugariren arabera definitu izan baita.
‎Beraz, hausnarketa honetatik euskal eleberri modernoa ikuspuntu konparatzailez aztertu behar dela ateratzen da ondorio. Modernitatea bereganatzeak hori ekarri baitzuen gurera:
‎Eta orain parkatu, baina Euskal Elaberriaren kondaira egiten diharduan Gotzon Garateren hitzak be, aitatu egingo ditugu. Hona.
‎" Egia aitor dezagun: euskal elaberrien meriturik HAUNDIENA euskaraz idatziak izatea da. (...) Guk ez dugu Faulkner, Dovstoeviski, Flaubert, Musil, Tolstoi edo Balzac-ik".
‎" Orain arte euskal elaberriei egindako kritiketan, euskarari oso toki urria eman zaio. Euskararen kritika egitea, ordea, ez da erraz.
2003
‎Argitaratutako testuak idazlearen beste euskal elaberrietarik duen diferentziarik aipagarriena narrazioko euskara eredua da. Kurl eta EuskM elaberrietako" euskara osotua" barik, bizkaiera literarioa darabil narratzaileak edizio publikatuan.
‎Idatzirik utzi zituen elaberriok dira haren euskalzaletasunaren eboluzioaren lekukorik onena. Hiru euskal elaberriotan eta beste narrazio laburretan idoro ditzakegu umetatik gora izan zuen euskalzaletasunaren zidurriak: Kurl obran haurtzaroa, Gernikan bizi zenekoa; GabAt obran unibertsitari garaia, Valladolid-en bizi zenekoa; eta EuskM obran heldutasunekoa, Madrilen bizi zenekoa.
2005
‎Liburu asko eta askotarikoak ditu: marxismoaz, euskal eleberrien kondairaz, atsotitz eta esaera jatorraz... Literatura sorkuntzan ospe handia lortu dute bere polizia eleberriek:
‎Euskal literaturaren nolabaiteko pizkunde urteetara arte itxaron behar izan genuen fikziozko narrazioaren garapena ikusten hasteko. XIX. mendearen amaieran eta XX.eko lehenengo urteetan euskal eleberriaren sorrerako sasoia izan zen, baita euskal kazeta eta aldizkari askorena ere. Eleberriarekin batera ohiturazko poetika zabaldu zen, mende erdi bat iraun zuena.
2011
‎Batzuk aitatzekotan: Roman Berriozabalek Eusko Jaurlaritzan lan egiten dau eta, haren baten, berak daki gehien Berrio Otxoari buruz; Agustin Azkarate arkeologoak zerikusi handia edo gehien izan dau Gazteizko katedrala barriztatzen; Zesar Gallastegik hainbat gauza argitaratu ditu lege arloan euskeraz; Juan Mari Atutxak euskal elaberri bat baino gehiago idatzi dau; Iñigo Bolinagak liburu argigarriak atera ditu faszismoari eta hemengo gerreari buruz, eta Igor Basterretxeak parrokiari eta herriko beste arlo batzuei buruz idatzi dau, biak historialari gazteak; Jose Luis Larrabek teologiako hainbeste liburu idatzi ditu.
2017
‎Hollowayri jarraiki, Mari Jose Olaziregik ere azken hamarkadotan" kontatzeko gustua" berreskuraturiko nobelagintza lotu du postmodernismoarekin. Ikus Euskal eleberriaren historia (Bilbao: Labayru Ikastegia eta Amorebieta Etxanoko Udala, 2002), 96 or.
2019
‎Baina aldi baterako sexu pasionalak ez ditu elkarrekin behin eta betirako zoriontsu egingo. Azken batean, bikote horretan, euskal eleberrikoan bezala, Senarrak ez du emaztea aintzakotzat hartzen eta abandonatu egiten du, etxeko betebeharrez eta bere erosotasunaz arduratuko dela ziurtatu orduko.
‎Argumentazio historiografiko gisa" behartua" dela nabaritzen dugun arren Saizarbitoriaren isiltasunaren amaiera eta errealismoaren etorreraren sinkroniaren argudioa, argi nabari da euskal eleberriak poetika errealistaren bidez heldu diola euskal errealitate gatazkatsuari eta indarkeria politikoaren gaiari ekiteko. Nobela errealistak ezinbesteko iritzi dio errealitatea islatzeko estrategia jakin batzuk erabiltzeari:
‎" Zenbaitek bereizi egin dute modernitate tematiko bat, aipatu eleberri existentzialistarekin hasia, eta modernitate formala, Nouveau Roman frantziarretik hurbil dagoen Ramon Saizarbitoriaren Egunero hasten delako eleberria 1969an argitaratu zenean hasitakoa. Seguruenik bereizketa horrek eraman zuen Lasagabaster (1981) euskal eleberriaren bilakaera hementxe aipatutako bi garaietan sailkatzera: lehen aldiak garaia hartuko luke barne, existentzialismoak markatua, eta bigarren aldia 1969an hasi eta gaur egun arte letorke, eleberrigintzan modernitatea behin betiko mamitu delarik" (Olaziregi 2002: 71).
‎Modernotasunaren auziak zeresan ugari sortu du euskal eleberrigintzaren historiografia egitean, bereziki Txillardegiren modernotasun tematikoa izan zela baieztatzen eta Saizarbitoriaren modernotasuna, aldiz, teknika narratibo garaikideak euskal eleberrian txertatzea izan zela16 Halere, ez da dudarik eleberriaren berrikuntzaren urratsak deskribatzeko sinplifikazio" didaktikoa" soilik dela, Saizarbitoriaren lehen aroko eleberrien berritasun tematikoa ukatzeko asmorik gabea. Nolanahi ere, deskribapen horren eskematismoa guztiz matizatu zuen J. M. Lasagabasterrek 1986an:
‎Izan ere, hirurogeita hamarretako hamarkadan euskal literaturak hartu zuen joera esperimentalaren garrantziaren uberan, kritikoek bereziki azpimarratu zuten nobelagintza horretan estrategia narratibo berritzaileen erabilera, eta egileak Nouveau Roman joerako eleberriaren ekarpenak nahiz orokorrean narratiba modernistak garaturiko teknikak gure narratiban sustraitzean erakutsitako trebetasuna. Besteak beste, M. J. Olaziregik burutu zuen Ramon Saizarbitoriaren eleberrien deskripzio narratologiko zehatza bere artikulu kritikoen bilduma den Ramon Saizarbitoriaren unibertso literarioan (2001a), bere Euskal eleberriaren historian (2002: 86), nahiz 2012ko Basque Literary Historyko" Worlds of fiction" atalean (2012: 137).
‎Are gehiago gertatzen da hori genero beltza eta genero ikuspegiari buruzko ikuspuntu kritikoek elkartu behar luketen bidegurutzea suertatzen denean. Javi Cillerok euskal eleberri poliziakoez eginiko doktorego tesian beharrezkotzat jo zuen alderdi horri heltzea, baina ez zion tarte berezirik eskaini, gure lan honetan baliatuko ditugun adierazpen interesgarriak egin zituen arren. Cilleroren adierazpenez gain, Gema Lasartek (2011, 2015) idatzi du genero beltzaren eta genero auzien intersekzioez aurrerago adieraziko dugun moduan.
‎4 Ez narratiba poliziako eta beltzari Javi Cilleroren tesian (2000), ez Gema Lasarteren euskal eleberrietako pertsonaia femeninoei buruzko tesian (2011) ez da ahozko ekarpenik kontuan hartu.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia